Vísir - 24.11.1948, Qupperneq 5

Miðvikudáginn 24. nóvériibér 1948
VISIR
5
JSfýgar btckur.
rm
Ely Culbertson: Minning-1 legri þekkingu, en því riæst
ar I.—II. — Brynjólfur Ihefst þyrnum stráður sigur-i
ferill, sem lykfgr á þá lund,
sem allir þekkja. Culbertson
vinriur sigur, en liann er
þreyttur maður, bilaður á sál
mennimir eru: Vigfris Sigm-
geirsson, Guðmundur Hann-
esson, Sigurlians Yignir, Páll
Jónsson, Ólafur Magnússon, i
Sveinsson þýddi. —
(Bókaútgáfa B. S.) —
Menn skyldu ætla að end-
urminningar heimsfrægs
brigde-spilara svöluðu að-
eins lestrárfýsn fámenns
Iióps manna, og þó éinkuín
þeirra, sem bridgeunnendur
eru. Nafn þýðandans, Brynj-
ólfs Sveinssonav mennta-
skólakennara, gefur þó
nokkra trvggingu fyrir að,
liér sé um óvenjulega ævj-jer i rauninni hálærðiu
Halldór E. Arnórsson og I>or-
sleinn Jósepsson.
Bók þessi virðist einkar
vel fallin til tækifærisgjafa
elcki sízt til þess að senda
fjarstöddum ættingjum og
og likama. í lok sogunnar, .
," r- , , , vinum. Hun er hvorttveggja
hefir hann sluhð við konu', . _ ...
í senn, vel ur garði gjor, og
Okkat á wUi:
„Olnbogabarnið" —
Þjóðleikhús Islendinga.
'gefur jafnframt góða yfir-
'sýn um margbreytileik ís-
lenzkrar náttúru.
Ný „græn
skáldsaga."
EFTIR MR. QLIICK
sína, og honum virðist
dimint framundan.
Culbertson er skáldlmeigð-
ur, og liyggst að gerast rit-
liöfundur eða lieimspeking-
ur á skólaárum sínurii. Hann
mað-
sögu að ræða. Hann hefirjur, kann auk heimspeki-
þýdd nokkrar erlendar bæk- jkenninga og hagfræði, níu
ur á íslenzka tungu og faristltungumál, sem hann talar til
það ])i-ýðilega rir hendi. fulls, en hefir aulc þess
Brynjólfur er afbragðs ís- grautað í mörgum öðrum.
lenzku máður og ritfær í Listhneigð hans kepiur hon-
bezta lági, og Rgar af þeuri rnn þráfaldlega á kaldan með heildarheitinu „grænu hversu langt
ástæðu freistast menn til að klaka og einriig i sögulok. En skáldsögurnar" liefir nað ó- komið.
íslendingar mega sannar- virðulegt leikhús, Hversu
lega lilakka lil þess að kom- glæsilegt húsið er raunveru-
ast í hið nýja þjóðleikhús, lega, geta inerin bezt gert sér
þegar það verður loksins ljóst irieð þvi að bera saman
fuILsmiðað, þvi að þessi bygg- salinn þar og liin núverandi
ing virðist, og ekki að ófullkomnu, en þó hugþekku
ástæðulausu, hafa verið eins- liúsakynni leikaranna í Iðnó,
konar olnbogabani Ííins op- þar sem þeir stai'fa við hin
inbera, sem öllum þykir þó erfiðustu skilyrði. Þar hafa
vænt um. Þegar eg kom til leikarar okkar uiinið afrek,
Skáldsagnaflokkur sá, sem Jslands í fyrsta skipti, á Al-1 sem cg hefi liaft tældfæri til
Bókfellsútgáfan hefir sent á þingishátíðinni, gafst mér þess að gleðjast við, og sér-
markaðinn að undanförnu þvf xniður ekki tími til að sjá, staklega í „Gullna liliðið“, en
smíði þess var | þvj leikrili virtust mér
margir leikararnir fráliærir.
lesa hækur lmns. ,-upP ur satarstnði ns iiann Nenjmegum 'nisammn og Nú, „aðeins“ 18 árum síð- Þió81eikhúsið
Ævisaga Culbcrtsons hefir'e”? á n>' °8 ritar ævisögu l afa bækurnar jafnan selzt ai% heíir mér gefizt kostur á Q3 1? júní
miklu viðtækara bókmennta- sina, bráðskemmtilega °g f Undu og þær að grandskoða húsið fra j Sem sagt; Hið nýja Þjóð-
legt gildi, en menn ókunnir leiftrandi að gafum. Sagan er ' ‘ ið ut. kjallara og upp i turn. Eg leikhús verölu. glæsiiegt og
æyiferli hans skvldu ætia. iœrdoimrikur skemmUIeBtui, | Nú er ný „græn skáldsaga“ ætla ekki að þessu. simu að fagurl og með nýtízku út-
Culbertson er af ágætum sem bæði aði efni og orðfæn komin á markaðinn „Foxætt- ræða neitt um vinnubrögð í hémaði, *'h d. hverfisviði.
ættuin, og elst upp í suður- uppfyllir kröfur þær, sem til iu i ' Harrow“ eftir Frank Reykjavik nri, en óneitanlega Spurningin er aðeins þessi:
liluta Rússlands, en þó aðal- hennar verða gerðar, sem jYerbv og i þýðingu Hersteins veriður að segja, að þróun Hvenær‘verður smiðinni lok-
lega Ivaukasus og kominn er góðrar ævisögu og að mörgu pálssonar ritstjóra. | þjóðleikhússbyggingarinnar
liann í móðurætt af kósakka- jléyti
.....“ 1 ” ' i
Höfundur þessarar
er enn ungur, en þó
hókar hafi hlýtt sérstökum lögmál-
hópi um.
óhætl full-
sérstæðrai’. Prentvillur
fofingja, sem skýrt er all-jeru nokkrar, en riieinlausar,
rækilega frá i uppliafi hók- ,méð því að um stafavillur er \ iðlestnustu skáldságnahöf
arinnar. Culbertson nýtur.°ftast að ræða, sem menn luida Bandarikjanna. Hann En glæsilegt
bezlu menntunar, sem völ er Se*a auðyeldlega áttað sig á. hefii- með stuttu millibili verður það.
á i rússneskum skólum, en Þetta er skemmtileg;bók, sem sent fra sér þrjár skáhjsög-j En eitt gel eg
ieggur því næst stund á heim- vafalaUst mun njota vin- ^ Ul*? sem allár liafa orðið met- yrt: íslendingar fá með þessu
speki og málanám við ýmsa sælda. sölubækur. Þó mun sagan uni lnisi verulega fallegt og f7
K. G. Foxættin 1 Ilari'ow liafa náð
hvað mestum vinsældum.
Ilefir hún verið kvikmynduð
jmeð Maureen O’IIara og Bex
Harijsou í aðalhlutverkun-
erlenda háskóla, bæði i Ame-
j-íku ogriEvrópu. Ólga mikil
er i blóði lians, sem leiðir
harin út í margvisleg ástai'-
æfintýri og bvltingastarf-
semi. Hann verður fvrir slvs-
um og öliöppum í ástum og
fyrirhuguðum æfistörf um,
leiðist út á hálar brautir og
végir glötunarinnar sýnast
standa honum opnir. Slikur
töggur er þó i Culbertson að
hann gefst ekki upp, en hlýð-
ir innri röddu þegar skyn-
U:
(Jfœilfefi
ísland, 50
úrvals Ijós-
ið, þar eð enn vantar margt
af aðflutlum húsnnmum,
slólum o. m. fl. Þó fyndist
mér sljórnarvöldin hljóti að
geta flýtt eitthvað fyrir verk-
inu á „endasprettinum", til
þess, að unnt væri að vigja
á þjóðhátíðardeginum
júní 1949, fimm ára af-
mæli lýðveldisins, sem væri
um. í texta bókariimar eni vcl hl fallig gj þess ag laka
mjndir úr fihnunni og mun lt,ikhúsið f notlain og sam-
það verða ’sinsælt meðal Ls'ihmjsi gæti leikhúsið haldið
,enda. háláðlegt 20 ára afmæli sitt
— frá uppliafi byggingarinn-
ar.
Iðnó sem revýu-
Nýlegá birtist í frönsku vettvang til þess að koma aft- óperettuleikhús.
limariti, cr kommrinistar ur á lögum og kyrrð i borg- Hérna um dagmn sat eg á
eiga, merkilega grein þar inni. Hún er um leið skrifuð labbi við kunningja ininn úr
ísland, fimmtíu úrvals jsem xun það var rœtt hvernig undir Jm yfirskini að hrin hiópi íslenzkra leikara. Hann
jósmyndir, heitir smekkleg heppilegast væri að taka sé leiðbeining fyrir borgar- dró enga dul á, að það væri
semin hregst. Hann ílækist bók, sem nýlega er komin í stjórn borga i sínar hendur ana um hvernig þeir eigi að e^^vl einungis almenningur
um þver og endilöng Banda- bókabúðir. jmeð ofbeldi eða verjast sókn haga sér, ef óvinir í hernaði beldur einnig leikararnii
rikin, vinnur crí iðisvinnu, | Bókin liefst á formála eflir skriðdreka og hersveita, er ráðast á borgir og með livaða s.íalfir, sem lilakka til að
þar sem hún íæst, er rekinn Hallgriin Jónasson kennara, reyndu að taka borgina. nióti þeir geti gert mest og 1 bið nýja liús og íá
rir vistinni á mörgunr stöðuiri en hann liefir auk þess skráð Grein þessi birtist i vikuritinu bezt gagn. betri starfsskilyrði. Og liann
fyrir vanlvunnátfu, flækist til lextana við inyndirhar. For-'„Frarice d’Abord“ sem aðal-| í grein þessari eru ná- bæfti því við, að nú myndi
er á ís- lega birtir greinar um
hern- kvæmar lýsingar á þvl livern- Lraftaverkið gerast bráðlega.
áriistar ig verjast pigi árás vopnaðra ' * *va<N> 'f a® geia við
Suður-Ameríku og Evrópu, mali Hallgrims
en er.visað úr ýmsum lörid- lenzku, ensku og dönsku. aðárleg efni og komriiúriists
um vegna byllingastarísemi Hafa þeir Bjarni Guðmunds- 'dreifa út meðal hermanna í hersveita og hvernig borgar- §anihi leikhúsið? Erétt hefi
eða óleyfilegs ástabralls. son og Hihnar Foss snúið Frakklandi. arnir geti mcð liugdirfsku eS> a'ð menn liafi þær ráða-
Faðir CrilbertsOns, sem er honum á ensku, en Martinj Herstjórn Frakka ákvað og samheldni varizt ofurefli 8ei®lr á prjónunum að ícka
auðugur íriaður, tápar ölíum Larsen á dönskri. fyrir nokkuru að banna sölu liðs. Þar eru lögð á ráðin Samla leikhrisið áfiarn sem
eignum sínum í íyrra stríð-( Mjög er varidað lil þessar-'eða dreifingu þessa rils með- uin að bezt sé að berjast i einkaleikliús, þó með þeiui
inu, og kommúnistar leggja ar útgát'u. A forsíðu er falleg al liermanna, en komraúu- smáflokkum að næturlagi, hi eytingu, að það 'eiði ein-
hald á eignir lians i Russ- htmynd af Gullfossi, en inni istar halda því fram að 100 því borgararnir, sem þekki SOngu notað sem revýu- og
landi, og slendur hann þá j bókiiuii er éinkar falleg ljós- þúsundir franskra hermanna hverja sniugu og alla stað- épei ettuleikhús. Auðvitað ei
blásnauður uppi. Culberlson jnynd, yfir þvera opnuna, af lesi j)að að staðaldri. Greinin, hæt.ti bezl geti notað sér nátt- Eeykjarík nógu stór til þess
vngi-i verður þá að styrkja Reykjavik, tekin rir turni sem fjallar um tilhögun
Er götubardaga nefnist: „Illut-
verlc borganna i nýtízkn
liann og f jölskylduna alla, en Landakotskirkjunnar.
sjálfur er hann blásnauður, þella einnig litmynd. |
en lifir á spilamennsku, þarj Annars eru i bókinni fjöl- hernaði“ og var nafnlaus.
sem gpefari er hverful tra niargar prýðilega gerðarj Grein þessi gegnir þvi
degi til dags. Hann fiiinur niyndir, cr sýna islenzkt lilutverki aftur á móti, að
upp nýtt kerfi í briflge, sem landslag og bregða upp svip-lvera nokkurskonar leiðarvís-
engin trúir á í upphafi, ,en nixynduiri úr atvinnu- og Hfs-,ir fyrir kommúnista, ef þeir
kona háns, sem siðar verður, háttum þjóðarinnar. jskyldu gera tilraun til þess
sannfærist fyrst um gildi/ Ýmsir kunnustu mynda-Jað taka völdin í einliveiTÍ
kerfis íians, sem byggt er á tökumenn okkar hafa tekið borg i sínar hendur og vrðu
visindalegum útreikningi, myndirnar og eru þær hver^siðan að verjast herjum
lieimspekiíegri og sálfræði- arinarri betri. Myndatöku- þeim, sem stjórnin sendi á
myrkrið til þess að gera
skyndiárásir er geti orðið
andstæðingunum skeinu-
liættar.
Leiðbeiningarnar i grein-
inni eru allar nákvæmar og
auðsjáanlega til þess ætlaðar,
áð forsprakkar kpmmujiista
kynni sér þær vel og færi
sér i nyt, ef lil þess skyldi
koma að til alvarlegra átalca
kæmi milli þeirra og löglegra
valdhafa.
að þar verði rekin tvö leik-
hús samtimis. Það er al-
kunna, að leiklist á mjög
ániklum vinsældum að fagna
hér á landi.
Volpone sem
jólaleikrit.
Eri i bili' er í iáði að flylja
Iðnó hið klassíska, enska
cikrit Volpone uin jólin, en
)að sá eg' einu sinni á Kon-
Frh. á 6. siðu.
J