Vísir - 30.11.1950, Síða 7

1
Fimmludaginn 30. nóvembed 1950
VÍSI K
Gagnmerkt ævisagnarit.
4. bindi Merkra íslendinga með
ævisögum 10 mætra manna.
Fjórða bindið af Itinu
gagnmerka og ágæta ritsafni
„Merkir íslendingar'4 kom út
í gær á vegum Bókfellsútgáf-
unnar.
Það er Þorkell Jóhannes-
son prófessor sem velur í
þessa útgófu og býr bana til
prentunar. Hefir honuin tek-
izt það vel að vonum og hafa
þau þrjú bindin, sem áður
eru komin út, notið óvenju-
legi'a vinsælda.
Það undrar heldur engan
þótt ritsafn þetta hafi náð
vinsældum. Ættfræði, mann-
fræði og mannlýsingar hafa
jafnan verið eftirlætisfræði-
gi-einar íslendinga, jafnt
lærðra manna sem leikra. 1
Merkum íslendingum er saga
margra beztu íslendinga
skráð og margar þessar ævi-
sögur eru skrifaðar af snilld,
auk þess sem þær geyma á-
kveðinn fróðleik og hafa
heimildargildi um þá menn
sem við sögu koma.
í fjórða bindinu, þvi er
kom iá markaðinn í gær, eru
tíu ævisögur, þar af eru fjórar
um 18. aldar íslendinga, en
hinar sex um síðari tíma
menn, flestar eða aliar um
menn sem látizt hafa á þess-
ari öld.
Bólán liefst á þremur ævi-
sögunx eftir Jón Ólafsson
Grunnvíking, einn hinn rnesta
fx-æðaþul íslendinga á 18. öld.
Eru þetta ævisögur Árna
Magnússonar, Jóns Magnús-
sonar og Um þá lærðu Vída-
lína. Þoi'kell Jóhannessoix
prófessor telur þessar þrjár
ævisögur vera íxierkasta þátt
bókarinnar. Hann segir nx. a.
í formála: „Leikimx og lærð-
u’: sagnanxeistax'i hefði liér
skilað langtum lieillegx’a
verki, en líklega langt frá jafn
einfaldlega persóixulegu.
Smámunirnir, aukaatriðin,
sexxx sagnameistaxinn forðast,
jjrýða þessa frásögu Jóns og
gefa lienni nxest sitt gildi.
Jafnvel hjálrúin, sem lxér
gægist franx, sómir sér aðdá-
anlega.“
Aðrar ævisögur eru Ævi-
saga Jóns konfei’enzráðs
Eii’íkssonar eftir Svein Páls-
son, en liúix konx út á vegxuxx
Bóknxenntafélagsins fyrh’
röskri öld og er nú í lxópi
sjaldgæfuslu bóka. Hinar sex
ævisögui’nar erxx allar teknar
úr Andvara á ái’unum 1920—
’26, eix þær ei'xx Ævisaga
Skúla alþiixgisnxanns Thoi’-
oddseix’s eftir Sigurð Lýðs-
soix, Ævisaga Þorvalds
Thoi’oddsens pi’ófessors eftir
Pál E. Ólason, Ævisaga
Hannesar Hafsteiixs ráðherra
eftir Þoi'steiix Gísason, Ævi-
saga Torfa Bjai’nasonar
skólastjóra eftir Gi’íixxúlf
Ólafssön, Ævisaga síra Magxx-
úsar Aixdi’éssonar eftir Magn-
ús Helgason og Ævisaga Jóixs
Jenssonar yfirdónxai’a eftir
Sigurð Þórðarson.
Bókin er nokkuð á 5.
hxuxdruð Ixls. að stærð, prent-
uð á góðan pappír og vandað
á annan liátt til fi-ágangs
lxeixnar.
ber 1950, er nýkomið út,
læsilegt og- vandað, svo senx
venja er til um þetta blað.
Fyx'sta grein blaðsins að
þessxx sinni er um Háskóla-
hygginguna íxýju og fylgja
henni íxxyndir af skólahúsinxx
hringunum frá
Hafnarstaffiti 4
wrlir (jrirlifjdmj).
og af bi’jóstlíkani Jóns Sig-
xu’ðssonar. Siðan rekxxr hver
greinin aðra xuxx stöx’f skól-
axxs, svo senx „Verkfræði-
deildin 1940—1950“, eftir
Finnboga R. Þox’valdsson
px’ófessor. Þá er fi’óðlcg
greiix eftir Bjönx Sigfússon
bókavörð, er nefnist „Heim-
sókix í háskólabókasöfn — og
lundi •— ógúst-sept. 1946.“
Árni Björnssoix stud. jur.,
forxxiaður Stúdeixtaráðs, á
þai’iia greinina „Sitt af
hverju.“ Þá keixxur „Stúd-
eixtai’áð þrítugt,“ og fylgir
henni skrá yfir foi'nxemx ráðs-
ins fi'á öndverðu og erxi þar
ýnxsir þjóðkunxxnir ixiemx,
eins og að líkunx lætur. Enn-
frenxur crxx í blaðinu gi’ein-
ax’nar „Ai’fbundin orka“,
eftir Þórð Jónsson, stud mag.,
„Stofnfundur norræna
suniai’háskólans“, eftir Ái’-
mann Kristinsson, stud,jur„
„Iþx’óttir stúdenta og félags-
lífið í Háskólanunx“, eftir
Bi’aga Friðriksson, stud.
theol., formann Iþi’óttafélags
Iláskólans. Fleiri smærri
greinar eru í blaðinu og ljóð,
Vegglampar
Ljósakrónur
margar nýjar gerðir.
VELA &
RAFTÆKJAVERZLUNHN
Tryggvag. 23. Sími 81279
fennfremur ágætur „Akadem-
ískur annáll“. Margar falleg-i
ar myndir pi'ýða ritið.
1—~ í /|/f r rr> A /
NYrr & oc t fcAJ
Saga, sem lýsir djörfunx leik, köldum hjöi’tunx og heitum ástunx
nautabananna á Spáni.
Kostar aðeins kr. 7,50.
R. SumugkS! —> TARZAN —-
742
einnar segir Chiranx við félaga sina: hefði getað drepið Warrick, en þá
„Það var þér að kenna, Letha, að hefðurn við ekki fengið landabréfið.
landabréfið slapp úr greipiun okkar.“ Þess vegna má ekki drepa Warrick.“
„Minnis.t þess,“ ínælti Chirani, „að
eð. gef fyrirskipanirnar, en þið hlýð-
ið. Og þú verður að ná landabréfinu,
Letha, hvað sem það kostar,“
„Eg,“ mælti Lctha. ,,Hvernig?“ „Þúj
verður að fara nieð leiðangri þeirra,
Wolf, einn af íninuni ínönnixin, er þarj
með, og með honum vinnur þú.“