Vísir - 05.02.1952, Blaðsíða 5

Vísir - 05.02.1952, Blaðsíða 5
Þriðjudaginn 5. febrúar 1952 V I S I R H Brýh nauðsvn að «it- vega skip í stað Laxfoss, Hœtt viö Sverri Gésias&as íartnanrs h.í. Shaiitkifjrints. Tíðindamaður frá Vísi hefir átt viðtal við Sverri bónda Gíslason í Hvammi í Norðurárdal, en hann var hér staddur ný~ lega til þess að sitja stjórnarfund í h.f. Skallagrími, er kom hér saman vegna Laxfossstrandsins, og er Sverir formaður stjórnarinnar. Tilgangurinn var þó ekki sér- staklega, að ræða það vanda- viðunandi samgöngum við Akranes og Borgarnes, þegar Laxfoss er úr sögunni, því að frá því er gerist þeim málum viðkomandi hefir verið og verð- ur sagt í daglegum fréttum. Þetta bar þó lítilsháttar á góma og sagði Sverrir m. a.: „Eg þarf ekki að taka fram, að missir skipsins er mikið á- fall, og að sjálfsögðu verður allt gert sem unnt er, til þess að útvega hentugt skip til ferð- anna, en eftir atvikum hefir ræzt sæmilega úr þessu til bráðabirgða, þar sem tekizt hefir að fá Andeyna leigða til þeirra um tveggja mánaða tíma. Verður því unnt að flytja bæði fólk og flutning á milli sjóleiðina, en það er mikilvægt bæði héraðsbúum og Reykvík- Ingum. Jafnvel þótt veðurfar hreppsfélögin í Mýrasýslu, Kol- beinsstaðahreppi í Hnappa- dalssýslu, og Borgarfjarðar- sýslu innan Skarðsheiðar, og verzlunarfyrirtæki í Borgar- nesi — og seinast en ekki sízt er ríkið eigandi hlutabréfanna að einum þriðja.“ „Hvað segir þú um tíðarfarið í héraði þínu?“ - „Haustveðráttan var fyrir- taks góð og veður spilltist ekki til muna fyrr en eftir áramótin. Hross, að undanskildum þeim, sem eitthvað voru notuð, gengu víðast úti fram í janúar, en sauðfé fóru menn að taka á gjöf um og upp úr mánaðamót- unum hóvember—desember, en þess er að gæta ,að fjarstofninn nýi er aðallega veturgamalt fé og lömb, og þetta unga fé er hvorki eins beitarvant né beit- arþolið og gamli stofninn var. Veður spilltust stórlega með og færð hefði leyft að flytja ■ ofviðrinu, sem skall á laugar- iiijólkina landleiðis í bili, hefði j daginn 5. janúar með rigningu hefði ekki verið unnt að breyta flutningafyrirkomulaginu aftur og sízt fljótlega, en eins og kunnugt er var það fyrirkomu- lag tekið upp fyrir all-löngu, að flytja mjólkina í tönkum Sjóleiðis, og hefir það gefizt vel, og heldur nú Andeyin mjólkurflutningunum áfram. Fyrst þetta bar á góma er vert að það komi fram, að eftir að Laxfoss strandaði, hefir það komið mjög greinilega í ljós bæði heima í héraði og hér í Reykjavík, hvert eftirlætisskip Laxfoss var, og að yfirmenn og slj-ddu og ofsaroki, og brátt mikilli fannkomu, og stóð 3 daga. Ef ekki hefði skánað í seinasta blota hefði orðið að taka hross almentn á gjöf. Samgönguerfiðleikar voru tals- verðir fyrst í stað eftir ofviðr- ið, en mjólkurflutningar töfð- ust þó ekki að ráði.“ „Hvernig eru menn staddir með heý?“ „Hey eru allvíða fremur lítii, en góð. Allt harðvelli var snöggt sl. sumar og töðufall bættu sér þetta upp með því að slá votlendar engjar og flóa, þess allir og skipverjar aðrir sem ekki er heyjað á nema í njóta mikils trausts og vin- sælda.“ ■ „Hverir eru eigendur hluta- bféfa h.f. Skallagríms?" „Sýslusjóður Mýrasýslu, öll flæðiengjar.“ mestu þurkum. Þetta notuðu sér m. a. margir bændur úr uppsveitunum — fengu slægj- ur hjá þeim, sem eiga miklar „Þú minntist áðan á nýja fjárstofninn. Eru ekki horfur á, að nýja fénu fjölgi ört?“ „Jú, víst mundu menn hafa keypt meira fé til viðbótar sl. haust, ef heyfengur hefði verið meiri, en sauðfjárslátrun var engin sl. haust, allt sett á, og er vafalaust að fénu muni fjölga mjög ört eins og reyndin hefir orðið í Húnavatnssýslu. Mýra- sýsla var með fjárflestu sýslum landsins miðað við fólksfjölda, og vonir standa til, að hún eigi eftir að verða það aftur.“ „Þu hyggur þá, áð í Mýra- sýslu verði sömu sögu að segja og annars staðar, þar sem fjár- skiptin hafa farið fram.“ „Vafaláust, ef engin óhöpp koma fyrir. Það er mikill hug- ur í mönnum og þeir líta bjart- ari augum fram í tímann. Menn sjá nýja möguleika til bættrar afkomu heima fyrir og ekki verður þess vart sem áður, að menn leiti burt. Góðar fjár- jarðir, sem komnar voru í eyði, eru að byggjast eða byggðar aftur. (Dæmi: Jafnaskarð, Stangarholt, Jarðlangsstaðir“). „Hj^ggur þú, að aukin sauð- fjáreign muni leiða til þess, að menn fækki kúm og mjólkur- framleiðslan minnki þannig verulega?“ ,.Y firleitt mun mönnum ekki þykja fýsilegt að hætta mjólk- ursölu, sém menn hafa af dag- légar tekjur, nema á sauðfjár- jörðum, þar sem miklum erfið- leikum er bundið að koma frá sér mjólk daglega, en það er ófrávíkjanleg krafa, að mjólkin sé flutt daglega. Meðan mæði- veikin herjaði fjölguðu menn mjög kúm, og vafalaust farga menn lélegri kúnum og sést þess þegar vottur, en ekki mun draga úr mjólkurframleiðslunni að ráði þess vegna, en góðum, arðbærum kúm mun sennilega víða fjölga frekar en hitt með síaukinni ræktun. Hefir verið unnið geysimikið að fram- ræslu undanfarin ár. Einnig hefir talsvert verið byggt, en tölur um þetta hefi . eg ekki fyrir hendi.“ „Þess er nú ekki heldúr að vænta, að menn hafi.slíkt „upp á vasann“, enda mun hægt að fá þær hjá stofnunum hér og set þær þá í smá-viðauka — og þakka góð og greið svör.“ Samkvæmt upplýsingum frá teiknistofu landbúnaðarins voru íbúðarhús í byggingu í Mýrasýslu 1951 á 9 býlum. Á sumum var byrjað 1950, en önur verða ef til vill ekki full- gerð fyrr en á þessu ári eða næsta, því að hús eru nú iðu- lega 2—3 ár í smíðum. Á sumum þessara býla er um enaursmioi gamaila ,husa aff- fæða. Býlin eru: 4þabrekka„ Ásar, Bjarnarstaðir (2), Dals- mynni, Höfði, Jarðlangsstaðir, Miðgarðar og Stóra-Fjall. —• Peningshús eru í byggingu a nokkrum bæjum í sýsluni. I sýslunni voru tvær skurð-* gröfur Vélasjóðs að verki s. 1. sumar og fram á haust, í Hvít- ársíðu og Hraunhreppi. í Hvít- ársíðunni voru grafnir 21.392! - lengdarmetrar (71.609 rúm- metrar), en í Hraunhreppumi. 43.941 rúmmetri, þar af 21,371 rúmmetri vegaskurðir (uppl.. um lengdarmetra ekki f yrij* hendi). a. Kirkjumálaráðherra Dana Carl Hermansen fór héðan í dag. Carl Hermansen kirkjumála- ráðherra Dana mætti a£ hálfu dönsku ríkisstjórnarinnar við jarðarför forsetans Sveins Björnssonar, og var þar virðu- Iegur fulltrúi af hennar hálfu, Kirkjumálaráðherrann er stór- merkur og víðkunnur maður, sem nýtur trausts og virðingar í heimalandi sínu, en hefir auk þess tekið mikinn og góðan þátt í samskiptum norrænna þjóða. Ráðherrann hverfur héðan í dag loftleiðis, — en í dag er 55 ára afmælisdagur hans. Ritstjóri Vísis átti þess kost að ræða lítilsháttar við ráð- herrann á heimili sendiherra Dana, frú Bodil Begtrup. Kom þá í ljós að ráðherrann var ná- kunnugur íslenzkum högum og les íslenzk blöð sér til gagns. Til þess liggja öðru frekar þau rök að ráðherrann var prestur í Færeyjum um margra ára bil, kvæntist færeyskri konu og nam færeyska tungu til fulls og talar hana enn reiprennandi. Einkadóttir þeirra hjóna er gift Norðmanni, og hefir ráðherr- ann átt ríkan þátt í að auka kynni Norðmanna og Dána og á sæti í stjórn sjóðs, sem stofn- aður hefir verið í því augna- miði. Hermansen kirkjumálaráð- herra kvaðst lengi hafa haft hug á að sækja ísland heim, þótt af því hafi ekki getað orðið fyrr en nú og þá við aðrar aðstæður en hann hefði kosið. Hins vegar gerir ráðherrann sér vonir uml að geta sótt landið heim síðart og þá til lengri dvalar og nánari kynna. Bókmenntir þjóðarinn- ar að fornu og nýju þekkir ráð- herrann vel, auk þess sem hamx. er nákunnugur þeim skerf, sem íslendingar hafa lagt til danskra bókmennta. Má í þessu sam- bandi nefna, að ráðherrann léfc sér mjög um það hugað, að leg- staður Jónasar Guðlaugssonar; yrði endurreistur, svo sem hann. áður var og' fór sjálfur til Skagen til þess að miðla mál- um. Tókst ráðherranum að ná. samkomulagi um lausn máls- ins, en síðar var því rift, sem. ráðherranum þótti mjög miður. Eru líkur til að heppileg mála- miðlun takist fljótlega. Ráðherrann taldi að íslanct ætti marga vini í Danmörku og- þá ekki sízt í hópi mennta- manna, sem þekktu íslenzkar* bókmenntir og baráttu þjóðar- innar fyrr og síðar. Taldi ráð- herránn líkur til, að végna.. slíks skilnings myndi heppileg lausn finnast á handritamálinu, sem báðar þjóðirnar gætu sætfc- sig við, og taldi jafnvel líkur til að slík lausn fyndist nú í ár. Ráðherrann lagði í gær sveiga á grafir færeyskra sjómanna, er hvíla hér í gamla kirkju- garðinum. Viðstödd við þá at- höfn voru m. a. sendiherra. Dana, frú Bodil Begstrup og formaður Færeyingafélag'sins Peter Wigelund. KWÚEJDþankar. Ymur í lofti. Upp í brekkuna ^ framundan Menntaskólanum barst harmahljóð klukknanna í Dómkirkjunni, þenna kyrra, f annhvíta laugardag. Klukk- urnar töluðu sínu alvöru- þrungna máli um það, sem var að gerast á þessari stundu, en þeirra tunga er mælskari og hljómmeiri en allt annað mál. Hnípinn stóð manngrúinn fyr- ir neðan, en hægt og hægt þok- aðist líkfylgdin áfram, er for- seti fslands hafði verið kvadd- ur hinztu kveðju í hinni lát- Bf j lausu en þó tignarlegu Dóm- kirkju. Þar sem ég stóð þarna uppi í brekkunni þenna kyrra jan- úardag, og hlustaði á ym ltlukknanna, flaug mér í hug önnur mynd, sem einnig var Mynd þessi er tekin úr lofti af verkfræðiháskólamim í Lissabon, en .þar hefir verið-ákveðið að tengd ymi lítillar klukku. næstí fundur Atlantshafsráðsins vexði haldinn. Byggingin, sem merkt er I verður aðalfundar- Þarna bárust bylgjur Dóm- staðurittn, 2 verður aðsetxir fréttamanna^. 3 aðsetur fulltrúauua, er á þiuginu mæta, 4 slökkvi- kirkjuklukknanna út yfir borg liðsstöð og 5 verðtár fyrir allskonar aðstoðarfólk. og byggð, en undir niðri málm- þungur hljómur, undrafagur^. frá hinni gotnesku Kristskirkju í Landakoti, eins konar mikil- fenglegt undirspil hinna hvell— ari klukkna, sem nær voru.. Þykk snjóbreiðan allt í kring,. á götum, túnum og þökum.. hinna þúsund húsa, orkaði eins ■ og hljóðdeyfir, því að hér átti.. ekki við hávaði, heldur harmur' og' tregi, sem aðeins getur birzt í háttbundnum ymi klukkn- anna í húsi guðs. Myndin, sem skaut upp í huga mér, var nátengd þessu, sem þarna var að gerast: Hrika. legt, sundurtætt umhverfi, blý- grár himinn, hljóðlát rigning,. mannfjöldi, þögull grúi íslend- inga, gagntekinn einni hugsun. Þetta var á Þingvelli við Öx- ará hinn 17. júní 1944. Hiö • kalda, deyfandi regn, sem féll. án afláts niður yfir mannfjöld- ann, megnaði ekki að kæla þá. glóð, sem var hið innra met*‘

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.