Vísir - 15.04.1953, Síða 4
VÍSIR
Miðvikudaginn 15. apríl 1953
r
WlSXXi
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
SMSK’J
í! í -ri
|ý,jj Skrifstofur Ingólfsstræti 3. j
f Útgef&ndi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR HJ.
Afgreiðsla: Ingóifsstræti 3. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Jl
Flóttamenn og velmegun.
ð undanfömu hefur Þjóðviljinn birt hverja greinina á fætur
annari um hina miklu og váxandi velmegun austan járn-
ítjalds, og notað mikið rúm fyrir upptalningu á prósentutölum
úm aukna framleiðslu í Póllandi, Rúmeníu, Búlgaríu og víðar.
v
Verður ekki annað séð en að austur þar sé þúsund ára ríkið
ioks orðið að veruleika eða að minnsta kosti, að ekki sé annað
^ftir en að reka á það smiðshöggið, til þess að þar se raunveru-
lega um paradís á jörðu að ræða.
En þessar greinar, sem eru bersýnilega þýddar upp úr múl-
bundnum málgögnum kommúnista úti um heim, og allar vafa-
laust upp upprunnar frá einum og sama stað, rekast þó óþyrmi-
lega á þær staðreyndir, sem gerast á hverjum degi, og oft á dag
meðfram járntjaldinu öllu. Og staðreyndirnar eru þær, að
menn flýja alþýðulýðveldi kommúnista svo að skiptir hundruð-
um og þúsundum á degi hverjum. Hvers vegna skyldu menn
fara frá öllu sínu og brjótast óravegu, jafnvel um vegleysur,
ef dýrðin er eins mikil og kommúnistar vilja vera láta?
Flóttamenn þeir, sem leita til Berlínar á mánuði hverjum,
skipta tugum þúsunda, og hafa aldrei verið fleiri en undan-
farna mánuði — þegar dýrðin og velmegunin í ríkj.um kom-
múnista hafa vaxið hvað hraðast. í Berlín er smuga á járn-
ijaldinu, og út um hana leita því margir, en hún er ekki eini
staðurinn, þar sem menn reyna að komast vestur fyrir tjaldið.
Það gerist á hverjum degi, að flóttamönnum tekst með ótrú-
legustu brögðum að komast undan járnhæl kommúnismans,
og þó er áreiðanlegt, að þeir eru enn fleiri, sem mistekst vegna
strangra varðhalda kommúnista eða geta ekki slitið sig að
heiman af einhverjum ástæðum, þótt þeir hafi fengið nóg af
■vistinni undir stjórn hinna rauðu heimsvaldaseggja, og vilji
homast sem lengst á brott frá þeim.
ÞaS er rétt að hafa þetta í huga, þegar lesnar eru lofgerðar-
rollurnar í Þjóðviljanum um þessar mundir. Og þó er hér að-
eins um eina hliðina á stjórnarfari kommúnista að ræða, þegar
minnzt er á framleiðslu þeirra og allt atvinnulíf. Þá er ekki
.minnzt á réttarfarið, sem á ekki lítinn þátt í því, hvort menn
geta unað í landi, hvort þeir telja sér vært þar eða ekki.
Öryggi á því sviði er ekki til austan járntjaldsins, og hafa
Rússar notað sjálfan Þjóðviljann til þess að skýra mönnum
frá því, hverníg fangar sé fengnir til að játa þar eystra. í því
efni þarf víst ekki frekar vitnanna við.
Það fer saman, að þar sem menn eru sífellt hræddir um
líf sitt og sinna, starfa þeir ekki. eins og þeir, sem eru lausir
við aliar áhyggjur á því sviði. Tölur þær, sem kommúnislar
.gefa út um sífellda aukningu hverskonar aukningu á sviði
framleiðsiu og afkasta, eru því bersýnilega út í hött að mestu
leyti, enda varast kommúnistar jafnan eins og heitan eldinn
að birta beinar tölur, því að þá mundu svikin koma í ljós
samstundis. En þess er ekki að vænta að kommúnistar taki
upp á neinu slíku ótilneyddir.
Athugandi fyrir okkur.
‘T Tndanfarinn vetur hefur verið okkur óvenjulega hagstæður
Þegar bjargarskortur vofði
yfir hér fyrir öld.
Válegir atburðii* um miöjja 19. öld.
Fyrir réttum hundrað árum drengsins og stefndi hann þá
munaði minnstu að bjargar- þvert úr þeirri leið sem harin
skortur yrði í höfuðborg Is-J átti að fara og nokkru seinna
lands og eitt blaðið kemst 1 hvarf hann fólkinu sýnum. Var
aprílmánuði svo að orði: ,,Höf- j þá tekið að huga að honum og
uðstaðurinn er nú sagður á fannst hann þá drukknaður 5
þrotum með flest gæði og ánni-.
nauðsynjar t. a. m. kom, grjón, j Hitt slysið varð suður í Garfíi
kaffi, sykur, brennivín o. fl.“ ( er f jögra vetra barn drukknaði
í bæjarfor. Þótti óþrifnaður þá
keyra svo úr hófi þar syfíra. að
hitt þótti undarlegra. að ekki
skyldu miklu fleiri drúkna í
slíkum bæjarforum en raun
varð á.
Manni skilst a. m. k. á skrif
um vissra manna nú til dags
að brennivínið myndi í dag
naumast vera talið meðal nauð-
synja.
Réðust á næturvörðinn.
Um miðja síðustu öld var að-
eins einn næturvörður í Reykja
vík, enda lítið um óspektir eða
uppivöðslu óróaseggja í bæn-
um. Samt getur Þjóðólfur um
það 16. apríl 1853 að þá nokkr-
ur nóttum áður hafi nætur-
Var grunaður um þjófnað
og skar sig á háls.
Enn var það um svipað leyti,
að rannsókn var gerð í þjófn-
aðarmáli austur í Landeyjum
|Og féll grunur á vinnumann á
(Berg'þórshvoli. Maðurinn var
vörður staðarins orðið fyrir yfirhevrður en meðgekk ekk-
yfirfalli og óskunda af tveimur ert. Átti hann hinn næstaj
borgfirzkum mönnum, sem: morgun að sýna í kistu sína,;
börðu hann og höfðu undir
og bitu eða mörðu fingur hans
einn svo áð hann varð hand-
lama. Mennirnir voru dregnir
fyrir lög og dóm fyrir þetta til-
tæki.
Omurlegur dauðdagi.
Um áþekkt leyti og fyrr-
greind árás á næturvörðinn í
Reykjavík skeði, urðu tvö vá-
leg slys í nærsveitum Reykja-
víkur.
Annað slysið átti sér stað
upp í Mosfellssveit, er 11 ára
gamall piltur, sem léður var
héðan úr bænum drukknaði í
Leirvogsá. Hafði honum verið
fylgt yfir ána, en síðan hélt
hann einn síns liðs áfram enda
kvaðst hann rata. Rétt á eftir
sá fólk af bæ nokkrum til mest.
en hvort sem honum var það
þvert um geð eða honum gekk
annað til, þá skar hann sig á
háls um kvöldið, djúpan skurð:
vinstra megin, en barkinn
reyndist óskaddaður svo að
skurðurinn var ekki ólífissár.
1200 manns urðu
að fara á 2. hæ5.
Haag (AP). — Manntjón lief-
ur ekkert orðið af völdum sein-
ustu sjávarflóða í Hollandi.
Er langt komið viðgerðum á
skemmdum varnargörðum. í
þorpi á ey nokkurri urðu 1200
manns að flytja upp á efri hæð-
ir húsa sinna rriéðan flóðið var
u
til landsins það sem af er, svo að hægt hefur til dæmis
verið að halda uppi samgöngum um fjallavegi þar til fyrir um
það bil tveim vikum. -Þá brá hinsvegar til vetrarveðráttu, sem
við höfðum sloppið við að heita má með öllu, og er nú svo
komið, að vegir eru víða ófærir vegna snjóalaga.
í vikunni sem leið var skýrt frá því hér í blaðinu í pistlum
þeim, sem ætlaðir eru til þess að kynna lesendum ýmsar
nýjungar á sviði tækni og vísinda, að þýzkum verkfræðingi
hefði tekizt að finna upp efnablöndu, er hefði þau áhrif, er
hún væri látin í slitlag vega,-að á þeim festi hvorki snjó né
is. Hefur efni þetta þegar verið reynt, og virðist gefa góða raun
við slíkar prófanir í Þýzkalandi.
Virðist full ástæða til þess, að við gefum þessu nokkurn
:gaum, og þau yfirvöld, sem hér eiga hlut að máli, bæði vega-
málastjórnin og verkfræðingar bæjarstjórna, geri gangskör að
því að kynna sér, hvort efni þetta getur ekki komið að gagni
hér, Þyrfti þá sennilega fyrst og fremst að fá úr. því skorið,
hvq'rt hægt sé að nota efnablönduna í annað slitlag en til dæmis
tjöru, svo og hvort það hefur áhrif á verkanir hehnar, hversu
mikill snjórinn er, sem niður kyngir. Sé unnt að nota efna-
blöndu þessa á vegum hér, virðist sjáífsagt að gera það í eins
í'íkum mæli'og‘unnt-ei': • -
Síra Simon í Doubs-héraði í
Frakklandi er jafnvígur á
hvorttveggja, preststarfið og
íþróttamennsku. Kirkja hans
var komin í hálfgerða niður-
níðslu og margs þurfti við til
þess að útvega ýmislegt, sem
þar vantaði, en fé ckki fyrir
hendi.
Síra Simon var ekki að tví-
nóna við þetta, heldur tók sig
til og tók að stunda dýfingar af
35, — þrjátíu og fimm — metra
háum turni, seldi aðgang að, en
ver svo fénu til þess að láta
lagfæra kirkju sína, kaupa í
hana orgel og annan útbúnað.
Segir hann svo sjálfur frá, að
hann hafi verið sæmilegur
dýfingamaður um mörg ár, því
að tíu ára gamall var hann far-
inn að stéyp'a sér af 10 m. háum
palli, um tvítugt lét hann sig
ekki muna um 20 m. pall, og
nú er • hann sem, sagt kominn
upp í 35 m. háan turn, eða á-
líka 'hátt eða hærra en turninn
á Landakotskirkju.
*
Loks má geta þessí að síra
Simon er ágætur knattspyrnu-
maður, þykir bráðsnjall mark-.
vörður, en í þeirri íþróttagrein
hefur hann mjög lagt sig fram
um að fá leikmenn til þess að
forðast hrottaskap, sém sturid-
um verður vart í liörðum leik.
Oþarfi er að geta þess, að síra
Simon er mjög vinsæll með
sóknarbörnum sínum.
ic
Nýleg'a setti sveit frá Ohio-
háskóla nýtt heimsmet í 3X100
yards þrísundi (bak,- bringu-
og skriðsundi), synti vega-
lengdina á 2:45.3 mín. í sveit-
inni voru þeir Yoshi Oyakawa,
Jerry Holan og Diek Cleveland.
Qyakawa,: sena syntii baksund-
sprettinn, náði tímanum 56,1
sek., sem er nýtt heimsmet í
baksundi iá þeh'ri vegarlengd.
Að likindum má vænta nýrrar
símaskrár í vor eða sumar, en
gert var ráð fyrir að hún kæriii
út annað hvert úr, eftir að henns
var breytt í núvcrandi horf.
Ýmsum þykir skráin betri, eins
og hún er nú, en þó finnast
á herini gallar, sein vel mætti úr
bæta. I sambándi við væntanlega
útkomn skrárinnar hefur Berg-
máli borizt bréf frá marini, er
nefnir sig „Kaupsýslumann“. En
það er á þessa leiS:
Reykjavík fremst.
,,Eg býst viS að Landssíminn
endurprenti símaskrána i sumar,
éins og gert hefur verið ráð íyrir,
með þeim brcytingum og' viðbót-
tim.-scm orðið hafa á símanotend-
um siðan hún kom út seinast.
Mig langar þess v.egna aS koma
á framfæri við Bergmál i.influm
athugasemdum, sem eg vona að
verði birtar þar. Mér finnst ovið-
unandi að skrá yfir símanotendur
i Reykjavik sé i miSri bókinni,
og þurfi að fletta henni hálfri,
áSur en komið er að jieiin. Það
liggur i augum uppi, aS símaskrá-
in er meira ndtiifí í Reykjavík eri
annars stafíar og vairi bess vegtia
heppilegast afí skráin lýrjáfíi á
simanotendum höfufístafíai’ins.
Sérstök skrá
fyrir Rvík.
Bezt væri þó, og reyndar sjúlf-
sagt, afí sérsfok skrá væri til yfir
simanotendur í Reykjavík eins og
til dæmis er til sérstök skrá -yfir
símanotendur á Akureyri. Þafí er
mjög óþægilegt fyrir' alla, sem
nota þurfa þessa skrá mikifí, áfí
þurfa sífellt afí fletta henni fraiu
undir mifíja, þangafí til kömifí er
afí skránni fyrir Reylcjavik. Enda
sýnist vera sjálfsagt aö liafa all-
ar litlu símastöðvarnar fyrir aft-
an Reykjavík, og gætu þær verið
þar í stafrófsröð. Á þetla vildi
eg aðeins minnast, þótt eg reynd-
ar efist ekki um aö ýrnsar endur-
bætur eru á nýju skránni.
Kaiipsýsluiriafíur".
Bergmál vísar •þes.stiri málaleit-
an tii réttra hlutafíeigenda.
Hallgrímskirkja.
á Skólavörfíuliolti er enn ó-
byggfí, en kirkju þessari er ætlað
afí verða nokkurs konar minnis-
varfíi um sálmaskáldið og gufís-
mánninn Hallgrím Pétursson. —
Má mefí sanni segja, að fyrr lieffíi
það gjarnan mátt vera, afí þeim
þjóðkunna merkismanni væri
reistur minnisvarði. Þótt Hall-
gi'ímskirkja sé í orfíi kveðnu í
svonefndri Hallgrimssókn í Rvík,
liggui' þafí í augum uppi, afí máli
þessii verfíur og á öll þjóðin s'ani-
eiginlega að hrinda í framkvæmd.
Hverri einstakri sókn hlýtur afí
yera það oíýífía afí rísa undii'
byggingu jafn veglcgs guðshúss
og Hallgriniskh'kju ér' ætlafí að
verða.
Orð í tíma
töluð.
Einniitf vegna þessn vorn þafí
orfí i tinia tölufí, er nokkrir kárl-
ár og konui' efndu lil sérstakrar
dagskrái' í rikisútvarpinu sl.
sunnudag til þess afí vekja al-
menning til umluigsimai' um þá
Gáta dagsins.
Nr. 407.
Einn er sá, sem allir líta
eins konungar,
en gylfi sólar séð ei hefur,
svoddan gáta skilnings
krefjur.
Svar við gáíu nr. 40t3:
Klafi.