Vísir - 01.07.1953, Blaðsíða 4

Vísir - 01.07.1953, Blaðsíða 4
\ 4 VÍSIR SÆiðvikudaginn 1. júlí 1S53. j jj^; OAGBLAÐ j , j Ritstjóri: Hersteinn Pálsson. j Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson. Skrifstofur Ingólfsstræti 3. Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F. Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fixnm Mnur). Lausasala 1 króna. Félagsprentsmiðjan h.f. VIÐSJA VISIS: Nýja Sjáland að kikna undir almannatryggingunum. Þær kosta um 100 millj. punda árlega. Fail þjóðarleiðtogans. T7"osningar til Alþingis ber ekki að hafa í flimtingum, því að þær eru vissulega alvarlegri athöfn en svo. Öll viljum við, hvert eftir skoðun sinni, reyna að fela þeim mönnum völdin og forsjá mála okkar, sem við treystum bezt til að gera það svo, að til hagsbóta sé fyrir sem flesta borgara þjóðfélagsins. En sumir líta þó öðru vísi á, og freista þess að gera gamanleik úr al- mennum þingkosningum. Einhverjir gárungar með einkennilega kímnigáfu munu hafa talið Gunnari nokkrum M. Magnúss trú um, að hann sé heim- inn borinn til þess að bjarga þjóð sinni. Gunnar virðist hafa gleypt þetta og trúað því — hann tókst allur á loft og hratt af stað hreyfingu þeirri, sem kennd hefur verið við andspyrnu. Kommúnistar ætluðu að nota Gunnar og andspyrnuhreyfingu hans til þess að leyna alþjóð fylgishruni sínu, ef vera mætti,1 að einhver tryði bulli því og endileysum, sem bii'tust dag eftir dag og viku eftir viku í aðalmálgagni „íslenzkra“ kommúnista. Það var ekki annað sýnna en að veruleg rökun hefði orðið á vitsmunastarfi Gunnars, því að á langhundum hans var enginn blær veruleikans, heldur var þar að mestu leyti um óskýran vaðal að ræða. Og aendingu undirstrikaði hann þetta í ræðu þeii-ra, sem kommúnistar létu hann flytja í útvarpið á dögunum. Þá komst „Þveræings-kompIex“ Gunnars í algleyming. Sag- an, sem hann sagði af sjúklingi, er legið hefði rúmfastur um tuttugu ára skeið, en væri æstur eða eldheitur andspyrnumaður, enda með merki Þveræing á koddanum, er táknræn fyrir baráttu Gunnars. Þar hafa þjóðsögur og hugarburður vei’ið bæði uppistaða og ívaf. Það getutfpsvo sem vel verið, að til sé sjúklingur, sem orðdð hefur að þjást svo lengi, og ekki ósenni- legt, og sannarlega hugsa allir hlýtt til manns, sem verður að' bera slíkan kross, en hitt orkar tvímælis, hvort ástæða sé til þess að beita honum fyrir áróðursvagn kommúnista og Gunnars M. Magnúss. Hannibal Valdimarsson, sem nú getur í ró og næði hugleitt það, að steigurlæti og vindbelgingur eru ekki ævinlega vænleg til mikilla sigra, sagði — þrátt fyrir allt — eina góða setningu í útvarpsræðu sinni fyrir kosningarnar, sem var annars dæma- laus — enda dæmd í samræmi við það, þar sem hann er bezt þekktur. Hann sagði, að nú væri skellihlegið um alla Reykja- vík, frá Gróttu og inn að Elliðaám, að andspyrnuhreyfingu Gunnars M. Magnúss. En Gunnar fær nú einnig næði til þess að hugsa ráð sitt, og fer vel á því. Það hefði verið í hæsta máta óviðurkvæmilegt að hleypa Gunnari M. Magnúss inn á löggjafarsamkundu þjóðarinnar. Hitt er allt annað mál og miklu skynsamlegra, að leyfa honum að iðka andspyrnuæfingar sínar, allt hvað hann lystir, utan þingsala, þar sem hann verður ekki öðrum til trafala, er hafa mikilvægari verkefnum að sinna. Kommúnistar geta svo dundað við að finna annan mann, sem betur færi þjóðarleiðtogagerfið. Það er algengt, að trúaðir menn í kaþólskum sið óski þess, að á legstein á gröf þeirra sé letrað ,,R. I. P.“, sem þýðir „Hvíl í friði“. Virðist vel við eiga, að þjóðleiðtoginn sé kvaddur með þessum orðum, er við stöndum nú yfir pólitískum moldum hans. Ríkisstjórnin 1 Nýja Sjálandi hefur að undanförnu haft til endurskoðunar útgjöldin við rekstur „velferðarríkisins“, — sem jafnaðarmenn um heim allan hafa haldið á loft sem einskonar skrautstjörnu til gjilingar stefnu sinni. Nú verður því ekki neitað, húsa og heilbrigðismála og menningar var auk þess varið 39 millj. stpd. Samanlögð út- gjöld af þessu tagi námu 98 millj. eða. næstum 1 stpd. á viku á hvert mannsbarn í landinu. Og að minnsta kosti einn ráð- herranna er þeirrar skoðunai, að þetta sé ekki viðráðanlegt að margt hefur verið gert til lengur. — Hilda Ross, trygg- framfara í Nýja Sjálandi, en ingamálaráðherra, sagði fyrir jafnaðarmenn einir eiga þó nokkru: ekki allar þakkirnar fyrir það. Um það skal þó eigi fjölyrt. En um fyrrnefnda endurskoðún ríkisstjórnarinnar er það að segja, að hún leiddi í ljós, að reksturskostnaður velferðarrík- isins gleypir helming ríkistekn- anna. j Frá því fyrir aldamót áein- u.stu hefur verið unnið mark- visst að margskonar umbótum 14 ára „Þeir eru orðnir of marg- ir, sem fá hjálp frá ríkinu, en geta vel séð fyrir sér sjálfir. Sumir menn virðast Um fátt -er méirá íalað þessa dagana en úrslit kosninganna, sem fram I oru s.l. sunnudag. Er Það mjög að vóriúxn, þvi að erida þótt margir segi fyrir kosning- arnar, að þeir séu áhugalitHr og þar fram eftir götimum, gripur ])á sama eftirvæntingin og a.'ra, þegar útvarpað er frétHun af at- kvæðatalningu. — Þetta er cbkj nema mannlegt, og livað sem um stjórnmál verður annar.s sagt, getur vissulega enginu latið það með öllu afskiptalaust, hverjt’m við felum að fara með stjórn landsins næstu fjögur árin eða svo. Nóttin langa. Gaman væri að forvitnasí um. hvc margir hafá vakað alla sunnu þeirrar skoðunar, áð ríkið dagsnóttina, en þeir voru áreið- eigi að sjá þeim fyrir öllu, ! ankga marS»’- Það. cr nú einu eins og faðir, sem sér vel fyrir börnum sínum. Þetta brýtur alveg í bág við skoð- un mína á, hvernig velferð- arríkið eigi að vera. Eg tel, að ríkið' eigi að koma í Nýja Sjálandi og á stjórnartimabili jafnaðarmanna j þeim til hjálpar, sem eiga bágt, frá 1935, voru mjög færðar út og raunverulega geta ekki kvíarnar og komið á fót svo sjálfir ráðið fram úr erfiðleik- víðtækri tryggingarstarfsemi,' unum, og að minni hyggju ætti að hún innifól að kalla allt milli að veita slíka hjálp af eins „vöggu og grafar“, eins og að mikilrausn og unnt er.“ I Og hún bætti við: | „Það liggur við eg dáist að manni, sem kaupir sér ölflösku. j Hann kaupir hana að minnsta kosti sjálfur og drekkur inni- orði var komist. Sæmilefa áitægiier Ekki hægt að snúa aftur. I Þjóðernissinnastjórnin sem , , • r , " , , ■ haldið, en folk sem notar ser nu fer með vold hefur ekki nfíð , ........... það, að lyf eru frjals, hellir oft neitt mður af þvi, sem jafnað-1 ’ . . , , . , , mestu af mmhaldmu í eldhus- armenn hafa byggt, — jafnvel ■ . . _ , , , , . _ , , , , , , . | vaskmn. Eg fæ vist areiöan- fært dahtið ut kviarnar, sein-1 , , , , . , . , , . . . „,,, . . ,, , , lega a baukmn fyrir þessi um-. ustu 4 arm. Stjormn heldur þvi I , , , , . ,. ... , , mæli, en vil bæta þvi við að fram, að ekki geti venð um þao j ,, . , ,, eg vildi að eg hefði aldrei heyrt að ræða að snua aftur — aframU , „ „ . , , , , . , talao um „rikishusnr (þ. e. verði að halda a þessari braut,1 ,T, , , , ... ut). Nu hvorki spara menn ne en raðherrar þessarar stjornar hafa mjög brýnt fyrir kjósend- um, að það sé ekki hægt að fara fram á skattalækun og jafnframt láta í té ókeypis læknishjálp og ókeypis lyf. Samkv. reikningum Trygg- ingarstofnunarinnar námu út- gjöld hennar árið sem leíð 59 millj. stpd.. En þetta var ekki hið eina, sem varið var til bættrar heilsu og aukinnar vel- ferðar landsmanna. Til sjúkra- út). Nú hvorki spara menn eða reyna að koma sér upp húsum. Þeir senda ríkisstjórninni um- sókn um hús, setjast svo niður og bíða.“ Svíar hafa reist 900 sjó- mönnum, er fórust við land- varnastörf við austurströnd landsins á stríðsárunum, minn- ismerki í Stokkhólmi. Grikki skorti 7625 skóla. Danir gáfu þeim yfir 100 miilj, d. kr. TjUns og gefur að skilja ræða blöð flokkanna nú mjög um kosningarnar, og þeirra á meðal Alþýðublaðið. í forustu- grein blaðsins í gær segir á einum stað, að flokkurinn „geti sæmilega unað sínum hlut“ — enda er þá foringinn fallinn — en síðar er því hinsvegar haldið fram, að úrslitin hafi valdið honum „nokkrum vonbrigðum“, Géta menn spreytt sig á að samræma. þetta. En það er raunar vel til fallið áð athuga, hvernig Alþýðu- flokkurinn getur „sæmilega unað sínum hlut“. Þá verður að hafa hugfast, að flokkurinn tilkynnti eftir kosningar 1949, að hann væri ekki til viðtals um stjórnarmyndun er Ijóst var, hvernig farið hefði. Þetta gerði hann af því, að hann hafði fengið, vægast sagt, ádrepu hjá kjósendum fyrir stefnu sína, er viðhélt biðröðum og svörtum markaði, og hann hefur ekki viljað hverfa frá enn. Hann var því í stjórnarandstöðu, og síðan hefur vont versnað að hans sögn. Samt hefur barátta hans ekki Jeitt til sigurs. Samt getur hann „sæmilega unað sínum hlut.“ í þessum kosningum hefur flokkurinn fengið nýja ádrepu, sem hefur lýsti sér í því, að foringinn fáll i kjördæmj sínp, þótt hann komist á þing sem uppbótarþingmaður. Undir þeim ki-ingr umstæðum geta vart aðrir verið „sæmilega ánægðir“ en.and- stæðingamir. Er borgarastyrjöldinni lauk í Grikklandi, höfðu verið eyði- lagðir 7625 skólar £ landinu frá því heimsstyrjöldin hófst. Vantaði þá 34,000 börn skóla. Á fjórða þingi UNESCOS, sem haldið var í París 1949 voru meðlimaríkin hvött til þess að veita Grikkjum aðstoð við endurreisn skólanna. Meðal þeirra þjóða, sem urðu við á- skoruninni, voru Danir. Þeir hófu fjársöfnun meðal barna og tóku þátt í henn 175,000 nemendur og söfnuðu þeir alls 108,559,00 dönskum krónum. Fyrir þetta fé var reistur skóli í Agnandero í Grikklandi. Þegar nokkra Dani bar þar að garði fyrir skömmu komu svo að segja allir bæjarbúar, með borgarstjórann í broddi íylkimgar. til þess að taka á gestina „Jeg er havren“ eftir Jeppe Aakjær. Grísk kona sýndi þeim póstkort, sem hún hafði fengið frá Danmörku. Það hafði sýnilega gengið margra á milli, en var nú geymt eins og helgur dómur. Kaffieign bæjarbúa mun ekki hafa verið mikil, en gest- unum var samt gefíð kaffí og fengu þeir tvo munnsopa hver, blandaða korgi og miklu sykri, síðan kom fólkið með allskonar ávexti og aðra drykki, sem voru nokkuð misjafnir á bragðið. Danir töldu, að dagurinn, sem þeir dvöldu meðal fólksins í Agnandero, væri einhver hinn ánægjulegasti í lífi þeirra, því að þar hefðu þeir skilið til hlítar þýðingu þess að þjóðir veiti hver annari aðstoð, þegar á móti blæsi iSlik aðstoð væri sinní svo, að nótlina, sem at- kvæðin eru talin, vilja fléstir vera á stjái og sumir alla nótt- ina. Þetta er orðinn fastur „dag- skrárliður“, ef svo mætti segja, i lífi flcstra fulltiða' bæjarhúa. Ógerlegt er nieð öllu að segja fyrir um úrslit kosninga í lýðræð- isþjóðfélagi. Meðan við búum vi5 það skipulag, en tökum ckki upp einflokka „lýðræði“ hinna „is- lenzku“ á Þórsgötu 1 og Skóla- vörðustíg 19, verður alltaf spenn- andi að bíða eftir atkvæðatölum, en þessi eftirvænting yrði af okk- ur tekin (ásamt ýmsu öðru), ef við rötuðúm í þá ógæfu að bregða snörunni að hálsi okkar og fæl- um þeim stjófnina i þessu landi. Seinagangur á Siglufirði. Margir liafa velt þvi fyrir sér, hvers konar vinnubrögð voru liöfð við atkvæðatalningu á Siglu- firði á suiinudag'snóttina. Kosn- ingu mun liafa verið lokið þar um kl. liálf eitt, en ekki var far- ið að telja fyrr en klukkan var langt gengin sex. En Siglfirðing- ar voru þó ekki einir um sila- leg vinnubrögð. í Reykjavík voru teljarar eða aðrir forstöðumenn hinnar mikilvægu atliafnar ó- sköp svifaseinir og fóru sér ekki óðslega. Sýnist þetta vera ástæðu- laust, og kjóscndur (háttvirtir) eiga heimtingu á þeirri þjónustu að fá að vita úrslitin eins fljótt og þess er nokkur kostiir. Allir vinna. Það var einkar skeinmtilegt að líta í dagblöðin í gær. Alþýðu- blaðið virtist fjarska áriægt með úrslitin og fagnaði þvi, að AI- þýðuflokkurinn skyldi hafa aukið atkvæðatölu sína i Reykjavik'og í forystugrein blaðsins stendur þann dag: „Alþýðuflokkurinn get ur hins vegar sæmilega unað sín- um hlut“. Er þetta einkar hóf- lega mælt, en ekki eru þeir krðfu- Iiarðir, ef ritstjórar AlþýðublaSs- ins telja það viðunanlegt og á- gætt að formaður flokksins skuli kolfalla á ísafirði og annar ráða- maður í Hafnarfirði, en þessir tveir bæir hafa til þessa verið taldir liöfuðvígi flokksins. Tím- inn talar svo um „nokkra rösk- un á þingsætum“. Jú, þetta var sannarlega „nokkuf röskun“. — Reykvíkingar hætta að senda Framsóknarniann á þing, og' sýn- ist það eðlilegt, þó að æskilegt liefði vcrið, að einher annar en S'rh. á 7. s. mótr þeirm Nemendur skólán&]:öruggnstai leiðin til; þessl aðr voru 400, en kennarar aðeins knýta vináttubönd þjóða á fjórir. Telpnakór söng fyrir milli. Gáta dagsins. Nr. 456: Á sléttlendi stelpa stóð stundar listamenni; ýmsir kúga aular blóð allt í burt úr henni. • Uí'. Uó : i i'. •;. » ;)t Svar við gátu nr. 455: Steðji.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.