Vísir - 12.12.1953, Qupperneq 5
Laugatdaginn 12. deseraber 1953
vls ta
Hnattför Eli&abetar lengsta
ferð þjóðhöföingja.
Drottmngai'skipið Gothic
nálgast nú Fijieyjar, en áfang-
ina frá-Panama til eyjanna, er
hinn lengsti í ferðinni, og tekur
17 daga, en —■ jþessi hnattferð
Elisahetar Bretadrottningar, er
‘anriiirs hin lengstá, sem nokk-
ur þjóðhöfðmgi hefur farið
'fyrr eða siðar.
Aðalviðkomulönd í ferðinni
eru Nýfundnaland (Gander),
Jamaica, Bermudaeyjar,Fiji-
eýjar, Tongáeyjár, Nýja Sja-
land, Ástralía, Kókoseyjar,
Ceylon, Aden, IJganda, Malta
og Gibraltar. Á ferðalaginu
nota þau að kalla má hverskon-
ar farartaeki.
Meðal þeirra, sem taka þátt í
ferðinni með hemii, eru tvær
hirðkonur, lafði Pamela Mount-
batten óg lafði Alice Egertpni
og éinkaritarí drottningar, Sir
Michael Adeane. Hertoginn af
Edinborg, eiginmaður drottn-
ingar, nýtur margvíslegrar að-
stoðar einkaritara síns í ferð-
inni, Michaels Parker. — Einka
þerna drottningar, ungfrú
Margaret MacDonald er og með
í ferðinni, heiðursf ulltrúi
Ástralíuflughersins og heiðurs-
i'uiitrúi nýsjálenska hersins o.
fl. Og auk þjóna ber að nefna
síðast en bkki sízt — nokln'a
Scotland Yard-menn.
Flest af þessu fólki ferðast
í drottningarskipinu, sem er
15.900 smálestir og eign Shaw-
Se vi llelínunnai'.
Drottningin og maður hennar
verðá tvo daga á Filji-eyjum og
fljúga til Vita Levu og aftur til
Suva, höfuðborgarinnar.
Til Tongaeyja verður
komið 20. des.
Til Tonga eða Vináttueyj-
anna verður koniið 20, des. og
verða hjónin þai' gestir Salote
drottningar npkkrar klukltu-
styndir, f>ar, er milí.ill .yiðbún-
aður. Saloie drottning er mjög
vinveitt drottningu og Bretum
og hel'ur hún komið í heímsókn
til Bretlands og var tekið með
■ miklum. vú ktum.
Á Þorláksmessu
í Nýja-Sjálandi.
Lagt verður af stað frá Tonga
eýjum aö kvöldi og komið til
Nýja-Sjálands á Þorláksmessu
og flytur droltningin þjóðum
Bretaveldis jójaþeðskap sinn
fvá lándstjóiabústaði'mm í
Auckland 25. des.
3. febi’úar komið u
til Ástralíu.
30. jan. yerður lagt af stað
frá Nýja-Sjálandi. Þetta emí
fyrsta gkipti, sem- brezkur þj óð
höfðingi kenujr til Ástraiíu.
•e'nda gert ráð fyrir að hún dg
maður hennar ferðist' • ujfh öll
ýílii.' iahdstas og m'.' a. verður.
i -á. 1 . »-iv> ' i 'ici ■ í • - o - L
apríl, en þann dag fljúga
drottningin og , maður hennar
til Uganda, til þess að ljúlva
ferð þeirri, sem þau urðu að
haetta við í febrúar 1952, vegná
andláts föður drottningari
Géorgs konungs VI. — Þafi
koma til Entebbe 28. apríl og
þremur dögum síðar flogið yfir
Afríku til E1 Adem, og 1. maí
stíga þau í drottningarsnekkj
una Brittania í Tobrouk, sem
svo mjög kom við sögu í heims
styrjöldinni, en Brittania sigl
ir hægt til Möltu um Miðjarðar-
hafið og verður komið þar 3.
maí og farið þaðan 7. maí. Sein-
asti viðkómustaðurinn er Gi-
braltar, þar sem dvalist verður
10. maí.
utn
pð þúsúndir milíiá til, aí-*
skekktrá staða: Himi 1. .aþríl
vevður lagt af stað fvá Free-
mantle.
Á Kókoseyjuni
og Geylpá,.. . .
Á .Kpkpseyjuin v.erður dvalist
Jólin eru ljóssins hátíð, þess
vegna má enginn gleyma að
kaupa kerti.
Rebekkustúkan nr. 1, Berg-
þóra, hefur á undanförnum ár-
um boðið ykkur til kaúps í
verzlunum hér í bæ, smekkleg
kerti, sem bera nafnið Blindra-
kerti. Þau eru hvít með rauðri
jólastjömu og grænum blöðum,
Hver seih kaupir þau, kveik-
ir ekki einungis fallegt ljós á
sínu eigin jólaborði, heldur
verður hann einnig þeirra á-
nægju aðnjótandi að gleðja
blinda.
Ágóðinn aí kertasölunni
rennur til jólaglaðnings fyrir
blint fólk.
Hjálpið okkur til að táka
þátt í þessari gleði, sem vakn-
ar æ með hverjum þeim maiini,
sem ber birtu og yl inn í hjörtu
þeirra, sem sorgin hefur heim-
sótt, •
. Gleymið ekki að skreyta jóla-
borðin með Blindrakertum.
Blindrakertin fást í blóma-
verzluninni- Flóru og verzlun
Silla og Valda og fleiri verzl-
unum hér í bæ: -
RvOc, 9. des. 1953.
Guðrún Guðlaugsdóttir.
99
Forystufé.‘‘
Forystufé, eftir Ásgeir Jóns-gefi góða raun,- en fullur sigur
son frá Gottorp. — Útg.
Búnaðarféi. ísl. — Bvk.
1953.
.Hofundur þessarar bókar er.
maður þjóðkunnur íyrir ritstörf
sín. Mönniun er m. a. kunn frá-
sagnarsnilld hans af bók hans
um íslenzka góðhesta, en höf-
undarkostir Ásgeirs eru fleiri
en ritsnilldin, og má einkum
nefna óvenjulegan næmleik,
djúpa og rika samúð og skiln-
ing á hinum ferfættu förunaut-
unv mannanna. Það þarf því
eldci að fara í neinar grafgötur
um, áð vart mun atvnar maður
færari hafa. getað til þess val-
izt en hann, að reisa forystu-
fénu af gamla stofninum minn-
isvarða slíkan sem þessi bók er.
Og einmitt við þau þáttaskil
sem nú eru í sauðfjárrækt fs-
lendinga, er sjálfsagt að, reisa
gömlu sauðfjárstofnunum slík-
an minnisvarða.
vinnist ekki fyrr en „forj'stu-
féð nær áftur útbreiðslu í þeim
sýslum og sveitum,..... það
áður var í“.
Vonandi rætist þessi spá. Og
hví skyldi hún ekki rætast?
Hníga ekki stei'k rök að því,
að allir beztu eiginleikar eigi
eftir að komá fram í nýja stofn-
inum, þegar fram líða stundir?
Um þetta kveður framtíðin upp
sinh dóm, en góðs viti er það,
að hvarvetna í sveitum lands-
ins býr enn fólk, sem ami sauð-
fénu og fimist líf þess svo sam-
tvimiað sínu eigin lifi, að það
og Vestur-Húnávatnssýslum,
Dala-, Barðastrandar- og Mýra-
sýslum, Eyjafjarðar- og Þing-
eyjarsýslúm, Múlasýslum og
Árnessýslum.
Það hefði verið gaman að
;birta sýnishorn af frásögnun-
um í þessari bók, frábærum af-
rekrnn gáfaðra .og vaskra sauð-
.kinda, en þess mun ekki þurfá,
til þess að vekja athygli, 'á
bókinni,- því að hún mun verða
lesin af ungum og gömlum áir -
þess. Er isú spá mín, að hún
spyrjist þannig út meðal fólks-
ins, að hún verði hvarvetna
eftirsótt og lesin. Og ekki get
eg hugsað mér heppilegra. bók-
arval handa börnum og ung-
ling'um, sem einhver kynni
hafa af sveitum og sveitalífi.
Nokkrar myndir eru í bók-
blátt áfram hefur ekki notið sín.. ilini 0g hefðu mátt vera fleiri
og betri. én við ýmsa erfiðleika
er sjálfsagt að etja. við áð fá
góðar myndir af sauðfé liðna
tímans.
Til bókarinnar er að öliu
leyti vel vandáð. Hún er prent-
uð í prentsmíðju Áusturlands.
Búnaðarfélag íslands á þakk-
ir skildar fyrir að hafa gefið út
bókina. Formála fyrir hemú
hefii- búnaðarmáiástjóri, Páll
Zöphóníasson ritað. Telur hann,
að við lestur ságnanna f ái
menn glögga yfirsýn.um merk-
an þátt i atvinnusögu landþún-
aðarins, og sú ástakia ein nægi
til, að réttlæta útgáfu Bf. ts*.
á.-henni. En bókin mun jafn-
íiamt verða til þess að reísa
Ásgeiri frá Gottorp bautastein
og veita mönnum skemmtilegt
og heilnæmt lestrarefni.
.A. Th.
á undangengnum vonleysis-
tímum, er svo horfði að sauð-
fjárræktin væri úr sögunni, en.
hofir nú vonglöðum augum
fram. Það er eins og mönnum
finnist eftir að hafa horft á
sauðlausa haga, að með nýja
stofninum sé allur ömurleiki
Ásgeir bendir á það í inn-j horfinn> nú geti memr aftur
gangsorðum að aðalefni bók- juna® vi® sht 1 von um
ar sinnar, sem er sögur umíbættan hag. Nýi stofninn hefir
forystufé í ýmsum svslum S úreiðanlega fundið hlý ju. mann-
landsins, að við niðurskurð á'!anna 1 n>'-iu heimkynnunum,
sauðfé vegna fjárpestanna á og þar yerðm reynt að þroska
hina góðu eigileika þess, bæði
þá sem augljósir eru, og þá,
sem í dái eru, og síðar .kunna
fram að koma,
Höfundurinn kveðst við
söfnun á efninu hafa skrifað
mönnum í flestum sýslúm
landsins, og hafði hann sam-
vinnu um’ þetta við Halldór
Pálsson ráðunaut, sem var
hvatamaður þess,- að hann
[ tæki sér fyrir hendur að vinna
mestúm hluta landsins, hafi
forystufé orðið að hlíta sömu
örlögum, ,,svo að nú er það
hvergi til svo að’ teljandi 'sé,
nema á litlu svæði á Norðaust-
urlandi, Þingeyjar- og Múla-
sýslum, „En í þeim svéitmn
þjakar gamaveiki stofninvun“.
Af því leiðír, að litlar líkur eru
nú fyrir því, að.forystufé, fáist
flutt þaðan út um héruð lands-
ins.“
Réttilega bendir Ásgeir einn- ‘ þetta verk.
;ig á það, að bændur vinni með j Þættirnir eru flokkaöir eftir
glöðum hug' og' árvekxú að þvksýslum, og eru flestir að norð-
að. kynbæta nýja stofninn og an, en eru annars úr ýmsum
megi' vænta, að sú viðleitni sýslum: Skagafjarðai'-, Austur-
99
Ég man þá tíð.“
Steingrímur Arason. Eg man
-þá tíð. — Endurminningar.
Hlaðbúð.
Það fer namnast mllli mála
að islenzica þjóðin hefir ekki
•éignazt neinn uppeldisfrömuð
á þessari öld, sem standi, Stein-
grími Arasyni á sporði og ber
margt til. Steingrímur var bráð-
'greindur mannkostamaður, sem.
5. apríl og-. kmaið. til Upylon.-51
. .cíö^ii»:,s:iðac : og. haiíiið. - kyi’rtJ;'^^^
f.ynr'T^L 2k. ápr£3. en þaiin ,dag-
Á".' -Í H
Á’ii Aðett ééuúhf;
"V .rTiU Aden -verður“ ’komið> 271
Háteigssölnuduf íær
betri starfsskHyrði.
Nýlega liefuf verið gengið
frá bráðabirgðaviðgerð á há-
tíðasal Sjómannaskólans, en
Háteigssöfnúður fengið haiui
til guðsþjóntístuhalds og ann-
ariar kirkjulegiar starfsemi.
Fvrir um þáð bil ári hófust
guðsþjóhustur Háteigssafúáðak
•íuýraáum ■.'kirkjúná vbééfárinéV' en
síðan-varð miðstöð kirkjulégrár
starfsemi hank í SjómarMaákól-‘
anúm. Síðari hluta vétfál’-í'
fyfra váfk" stofnaálik kirkjukór,
sem sungið hefur undir stjóm
Gúnnai-s Sigui’geirssonár. Hú
er hafinn riýr þattur I starfsemi
isáfnaðarins við bætt skilyrði á
nýjum; stað, og ver'&ii’ fýgrstaíþarna aifeins úm Jýs’irigir á
Steing'rímur sér að vísu
bernskuheimili sitt. í nokkrum
hillingum, þegar hann slcráir
endurmirimngar sínar, en það
gera allir menn,.sem alizt hafa
upp á góðu heimili. Eigi að
siður leikur enginn efi á því,
að bernskuheimili hans hefir
verið óyenjugott, og má segja
að það hafi borið glögg merki
alltaf vildi annarra liag engu.. alls þess bezta, sem íslenzk
síður en shm eigin. Menntun bændamenning hefir megnað
haiis'- í sálfræði var svo hald- ' að skapá. Fylgist þar að mikill
góð að á betra varð naumast áhugi fyrir andlegum efnum,
skapfesta en jaínframt góð'-
mennska t'oreldranna, sem ekki
voru fáttækari en það, að þau
þurftu ekki að svella börnin,
en hinsvegar ekki svo efniun
búin að hætla væri á, að ,þau
eyðilegðu þau.á of miklu Mtir-
læti eins og nú er íítt.
id .nppyy f
>;•• S.tíll Sieingríms -cr aðiaðaiidi
’éiris oii iriáðurinn’ vái' sjálfur
bg finnst inér ,oít pg heyra rödd
hans bak við setningarnar.
2 .e. h~ Kl. ver6«i ' bárrfa-
gdðsþiónusta ‘ á ’ sómáé stáð*
:Gfingi&. er tuni. aSaltíyrr mátÍL
súðH, éfr. súMíiriii 'éi* I' aöétúr:-
enða' hússinsr 3?
köslð,"'fýigdisf hann. ö.ðru(n ús
Jendmgúm fremur .með hýj
urigmn í þéirri grdin ailt ’fram
á andlátsstund, éiris óg bók
háns Mai'mbætúr ber með sér.
Kennslubækur hans vóru aiW ’
furðuvel"un.nar og enn er það
‘svo, að lesbækur háns munu
'yéra þæi* eiriu,'er' samdar hafa
véi’ið; af ísléridfingum, ’serri, þola-
■mynd'ú'ýísiridáléga .gagnrými.
Þeir sem kýnntust peisónu-
lega hánni heilsteypíu góð-
mennsku Steingríms Arasónar
munu vera þakklátir fyi’ir, að
brot úr endurminningum hans
er nú komið út. Að vísu’ er
bernsku-aram að ræða, en þeim
mun- mikiisverðara ér áð kýnr,-
ð£t þeim. sem það er hú vitað,
áð frum-foernskuárm; éiga
drýgstan þátt í þýT ah. m
, Jakob Kristmsson hefir
.srikfað formóla að bókinni og
ber hann vott uin góðvild til
Steingríms heitins. ■■ fflaðbáð
Kefir géfið bókina út og ef.út-.
gáfan ; aíivönduð. mema, hvaö
prentviý.^r hef^ti að' skafa.ausu
iriátt vera fsBrri.
í - éhftr-Gunwarswoi.
Balletskólinn -
(Fram af 8. síðu)
ar, og umfram allt sjálfsaga.
Nemendurnir hér í skólanuni
koma á hverjum d egi til æf-
inga, en þær erú alveg bráð-
nauðsynlegar. Við ballettnám
þarf þrotlaUsa vinnu, og mér
er það ánægjuefni, að nemend-
um mínum hér er þetta ljóst,
og það kemur aldrei fyrir, að
þeir séu að glettast eða leika,
sér á æfingum, því að þeim er
ijóst, að þetta er alvara. Agnm
verður að vera járnharður,
annars er kennslan til einskis.
En það er reglulega garaan að
kenna þessum íslenzlm neiri-
endum mínum.“ ;
Þér hafið 'ferigizt •lengi. við
ballett?
„Síðan eg vai’ sex ára.‘í
Mikill
ánujgur. 'r
Má af'Jþessu marka, -ajð Erik
Bidsted1 veit hvað hann syngur,
þegar hann ræðir um ballett,
en- bæði hann og kona háns, •
Lásá Kæregaard, Isérðu þessa
vandasömu list í Párís, éins og
fyri' segir. , ■• ■ . ’
• Bidsted leggur á það áhei’ziu,,
að þau hjónin séu því állshug-
ai' fegin, að .vera nfitúr hingað
kpmin til stariá. Hann segir,
áð þáu njóti hinnar fyllstu- að-
stoðár og hjáipsemi allra
starfsmanna Þjóðleikhússins, j
og að hér sé sérlega -ánægjulegt ’
að vinna.
Tíðiridamaður Vísis. telur. sig v
ekki hafa neitt.'sérstakt vit á j
ballett, en ..telur. ,þó, eftir -uS j
hafa. verið viðstaddur-.'nokkra! j
ætíngar .i■ skótenum, aS -imdra- ;.
verðiir. - ámngúr. hafi 4*sgav i;
leikhús megi mitóis. væftta ■
þgaisaafe-
iast,
KæregaaM.