Vísir - 02.04.1954, Side 7

, Fösiuáaginn 2. aprfl 1954.
-, ggfWtc '■■»»*»■•«*» IfímmHÍ ■»»•«•»»* íí ■■«*»ás ■■?«»»» jsc»*»» «*>*
I Chdihh tieit Mha 8
M * Í5
| ævina.... 1
xs Eftir JFm mn Wyeh 3€ason~ *£
37 ■ :á
•••■
v«
X ps ■■■■ M «■■■ i mi ie ■■■■ m ■■■■■ tlUI ■■■■ !r=“ ■■■■ W ***■ M ■■■■*•
,Vé‘.V.V.V«V*V*V>‘»V»'»‘•*»V*V»V«VéW**»'*,*V»'«V.V.V•**"•*•*•*«v»v»V»V«V»V#*»V«% •*•*•*•*•*•'
Hann þrýsti beinabera hönd Pickerings.
„Við tökum eitt skip enn herfangi og svo höldum við heim?“
Bardaginn við Albany.
Veður: haföi lengstum verið hagstætt,, en breyttist nú til hins
verra og fór harðnandi.
Þótt Ashton skipstjóri væri nú fáliðaður orðinn var hann í
bezta skapi. Og því skyldi hann ekki vera það. Skip hans hafði
ekki laskazt nema lítið eitt, og hann hafði ekki misst einn ein-
asta mann í bardaga, — aðeins tveir voru úr sögunni, sá, sem
myrtur var, og morðinginn, sem fengið hafði maklega mála-
gjöld.
Jú, hann ætlaði sér að taka aðeins eitt skip herfangi, og halda
svo heim, og efna svo loforðið við Agnesi konu sina, hætta að
fara í víking, og starfa sem skipaeigandi og kaupsýslumaður.
Hann var orðinn dauðleiður á sjóferðum og bardögum. Nú væri
rétti tíminn til þess að hætta.
Hvasst var orðið og sjógangur nokkur og leki, en ekki mikill,
var kominn að skipinu á tveimur stöðum.
Daginn eftir geisaði ofviðri og tók út einn mann. Skerandi
neyðaróp barst frá honum, en ógerlegt var að setja út bát og
freista að bjarga honum. Þessi atburður verkaði á alla sem
illur fyrirboði.
Næstum í sömu svifum og þetta gerðist kallaði vaktmaður,
að hann sæi segl við sjónarrönd. Peter Burnham, sem var að
stíga á þilfar, leit á klukkuna. Hún var hálftíu — að morgni
hins 21. febrúar 1780. Upp runninn var dagur, sem Pétur Burn-
ham mundi aldrei gleyma, hversu gamall sem hann yrði.
Ashton skipstjóri leit í sjónauka sinn, en umhverfis hann
stóð Jan Vanderhyde, hollenzka skyttan, og tveir eða þrír
aðrir.
„Er þetta seinasta herfangið okkar, eða hváð?“ spurði Green-
leaf.
Ashton kinkaði kolli. Hann hugsaði með sjálfum sér, ef allt
gengi að óskum, að láta hið hertekna skip, verða samflota Stór-
tyrkjanum til Boston.
Það var farið að birta í lofti og skipið sást nú greinilega.
„Þetta er stórt skip,“ sagði Vanderhyde. „Mér þætti fróðlegt
að vita hve margar fallbyssur eru á því?“
Ashton hafði ekki enn getað greint undir hvaða fána skipiðf
sígldi.
Nokkur stund leið og skipin nálguðust hvort annað óðum.
„Kaupskip er það, það er greinilegt,11 sagði Greenleaf við
Pétur.
„Dragið upp sænskan fána,“ skipaði Ashton.
Þetta var sjöunda skipið. Það gat því ekki verið vafa bundið,
að allt mundi ganga að óskum. Samt var Ashton óvissari í hvað
gera skyldi en vanalega.
Þetta var fallegt, stórt nýbyggt skip, og það mundi verða eigi
lítill hagnaður að taka það herfangi, — en — hann gat ekki
hrundið burt kvíðahugsunum. Var skipið stærra en svo og betur
búið, að óvíst væri um úrslitin? Og ekki virtust þeir ragir, sem
þama voru við stjóm. Þeir reyndu ekki að komast undan.
Væri hér um kaupskip að ræða en ekki víkingaskip mundi
allt auðvelt, en víkingaskip af þessari stærð mundi ekki sem
lamb við að leika sér.
Hann yrði að treysta á fallbyssur sínar og skyttur og skip-
stjórnarhæfileika sína, og enga löngun hafði hann til að enn
fjölgaði ekkjum og munaðarleysingjum heima. Sá hópur var
þegar næsta stór. Hann leit sem snöggvast á Vanderhyde, sem
sleikti varirnar, og var með hugann við þá stund, er heim yrði
komið í höfn, kneifað öl af könnum og greipar spenntar urn
grönn mitti. En nú brá Ashton venju og spurði stýrimann sinn:
„Hvað segir þú, Greenleaf?“
„Skútan er í stærra lagi, en við getum verið alls ósmeykir.“
Pétur hugsaði á þá leið, að ef allt gengi að óskum, mundi
hann bera svo mikið úr býtum, að hann gæti farið til Evrópu
til framhaldsnáms. — Ashton var eitthvað öðru visi, en hann
átti að sér, en allt í einu skipaði hann fyrir stuttlega:
„Við búum okkur undir bardaga, Greenleaf.“
Ashton. hafði ekki fyrr pleppt.-prðinu en hið ókunna skip
brpytti um stefnu yegna þess hve vindur var hvass vestan, var
sem það hefði stöðvast. Höfðu þejr upppgötvað um seinan, að
þeir voru í hættu?
Skipverjar á Stórtyrkjanum hlupu hver á sinn stað með fagn-
aðarópi á vörum. — Peter bað skipverja að nafni Larkin að sjá
um, að nægur sandur yrði við hendina, til þess að strá á þilfarið,
því að sleipt yrði ef blóð flyti í stríðum straummn, og yrði þá
illt að fóta sig. Hann hafði líka áhyggjur af því, að x vindi og
sjógangi, mundi hann hafa lítil not af birtu luktanna, sem sveifl-
uðust til og frá, og annað veifið var sem næstum slokknaði á
þeim.
Og loks var allt undir orustu búið, eins og hægt var, eftir
kringumstæðunum.
Orustufáni að hún.
„Dragið niður sænska fánann og upþ með orustulaixann,“
þrumaði Ashton. „Það er bezt að sjá hvort þeir sýna ekki rétt-
an lit líka.“
Skipverjar lustu upp fagnaðarópi, er stjörnufáninn var dreg-
inn að hún, en ekki sáust þess nein merki, að þeir á hinu skip-
inu, ætluðu að draga upp orustufána, — Stórtyrkinn hafði nú
öll toppsegl uppi í eltingaleiknum, en hitt skipið var nú ekki
nema röska 100 metra framundan og frekar á hléborða. Ashton
ALM. FASTEIGNASALAN
Lánastarfsemi. Verðbréfa-
kaup. Austurstræti 12,
sími 7324.
Uppmoksturstæki
til að moka möl og sandi
upp á bíla óskast til leigu
eða kaups. Tilboð merkt:
„Mokstursvél — 73“ sendist
blaðinu.
KAUPHOLLIN
er miðstöð verðbréfaskipt-
anna. — Sími 1710.
MARGT A SAMA STAÐ
BEZT AÐ AUGLYSAI VISI
Háseta vantar
á togara á ísfískveíðum. Uppl. í síma 81087 og
4725.
MMoloioé —
Framh. af 1. síðu.
burð að ræða hliðstæðan þeim,
er Truman svipti McArthur yf-
irherforingjastöðunni í Austur- ;
Asíu, vegna ágreininlgs um*
Kóreustyrjöldina, en McArthur -
var í reyndinni að seilast inn á
ákvarðanasvið stjórnarinnar. —
Blöðin flest telja, að stjómin
hafi ekki átt annars úrkosta en
víkja honum frá, en benda á að
fylgismenn hans í flokki De
Gaullista kunni að snúast al-
gerlega gegn henni. Mál þetta
snertir raunverulega afstöðuna
til Evrópusátmálans, en æ meiri
andúð kemur í ljós gegn hon-
um í Frakklandi. Helmingur
þingflokks janfaðarmanna hefir
undirritað ávarp gegn sáttmál-
anum og sýnir það, að andúð-
in í flokknum er jafnvel meiri
en menn höfðu búizt við, ’
Á kvöldviökunni.
Fiðluleikarinn frægi, Jehudi1
Menuin, segir oft frá ýmsum
atvikum úr lífi sínu, er hann var
undrabarn kallaður og lék með
hljómsveitum. Einu sinni var
verið að æfa mjög skáldlegt
verk, sem Menuhin átti að leika
í og var hljómsveitarstjórinn
mjög óánægður með hljóðfæra-
leikarana og atyrti þá. —
„Þetta er dauft og leitt að
heyra!“ sagði hann. „Hafið þið
aldrei elskað konu? Hugsið þá
um það og leikið þar eftir. Þetta
á að vera heitt, magnþrungið
og ástríðufullt!“ Síðan benti.
hann með hljómspprotanum á
Menuhin, þá 12 ára, og sagði
strengilega: „Og þú, litli tappi,
berðu þig að spila eftir nótun-
um!“
Jaffas-appelsínur
Vesturbæjarbúðin
Framnesveg 19.
^VVVWVWVVWWVVWWVVWVWV^AA»P»VV%VWVIWWWVV'
Hollenzku
ganqadreglarnir
eru nýkomnir aítur í öllum litum og breiddum.
Þekktir um land allt fyrir sérstaklega góða end-
ingu og mjög fallega áferð.
„GEYSIR64 H.F,
V eiðarf æradeildin.
CíHU JÍHHí i)CK„.
Eftirfarandi fréttir voru i
Vísi 2. apríl 1919.
Óguríegur reykur.
Ógurlegur reykur gaus upp
af þiljum á enksum botnvörp-
ungi, sem lá hér í gær, og hugðu
margir, að kviknað hefði í hon-
um, en svo var þó ekki, held-
ur höfðu skipverjar kveikt í
„reyksprengju“, sem svo er
kölluð, og voru-þær mikið not-
aðar í ófriðnumi, þegar skip
vildu hylja sig fyrir kafbátum.
Víðavangshlaup.
Víðavangshlaup, sem íþrótta-
félag Reykjavíkur stofnar til, á
að fara fram á sumardaginn-
fyrsta. — Vandaðan silfurbik-
ar hefir hr. Einar Péturssón
kaupmaður gefið til verðlauna
við hlaup þetta. Búizt er við
talsverðri þátttöku í hlaupinu.“
Leikhúsið. 1
Undanfarin tvö kvöld hafa
verið leiknir tveir gamanleikir,
„Nei“ og „Hrekkjabrögð Scap-
ins“ og þótt ágæt skemmtun.
Aðsókn hefir verið mikil og
hlegið bæði hátt og dátt. Næst
verður leikið á fimmtudaginn.
ökeypís aðgangur
VÖRÐUR — HEIMDALLUR — HVÖT — ÓÐINN.
SPILAKVÖLD
Sjálfstæðisféiögin í Reykjavík efna tíl spilakvölds í Sjálfstæðishúsinu
n.' k. sunnudag 4. þ .m. klukkan 8,30 síðdegis (stundvíslega).
DAGSKRÁ : 1. Félagsvist.
2. Ávarpi Einar Ingimundarson alþm.
3. Kvikmyndasýning.
sjálfstæðisfólk velkomið meðan husrum leyfir. Sjálfstæðisfélögin.
■ ' /vwwwvvwwvvwvwvMNWVVuvvvuvvvvwvwvuwwtfyvvwvwvwuwvA^vuwsmuvywvkAAnMVt,