Vísir - 02.04.1954, Blaðsíða 7

Vísir - 02.04.1954, Blaðsíða 7
, Fösiuáaginn 2. aprfl 1954. -, ggfWtc '■■»»*»■•«*» IfímmHÍ ■»»•«•»»* íí ■■«*»ás ■■?«»»» jsc»*»» «*>* I Chdihh tieit Mha 8 M * Í5 | ævina.... 1 xs Eftir JFm mn Wyeh 3€ason~ *£ 37 ■ :á •••■ v« X ps ■■■■ M «■■■ i mi ie ■■■■ m ■■■■■ tlUI ■■■■ !r=“ ■■■■ W ***■ M ■■■■*• ,Vé‘.V.V.V«V*V*V>‘»V»'»‘•*»V*V»V«VéW**»'*,*V»'«V.V.V•**"•*•*•*«v»v»V»V«V»V#*»V«% •*•*•*•*•*•' Hann þrýsti beinabera hönd Pickerings. „Við tökum eitt skip enn herfangi og svo höldum við heim?“ Bardaginn við Albany. Veður: haföi lengstum verið hagstætt,, en breyttist nú til hins verra og fór harðnandi. Þótt Ashton skipstjóri væri nú fáliðaður orðinn var hann í bezta skapi. Og því skyldi hann ekki vera það. Skip hans hafði ekki laskazt nema lítið eitt, og hann hafði ekki misst einn ein- asta mann í bardaga, — aðeins tveir voru úr sögunni, sá, sem myrtur var, og morðinginn, sem fengið hafði maklega mála- gjöld. Jú, hann ætlaði sér að taka aðeins eitt skip herfangi, og halda svo heim, og efna svo loforðið við Agnesi konu sina, hætta að fara í víking, og starfa sem skipaeigandi og kaupsýslumaður. Hann var orðinn dauðleiður á sjóferðum og bardögum. Nú væri rétti tíminn til þess að hætta. Hvasst var orðið og sjógangur nokkur og leki, en ekki mikill, var kominn að skipinu á tveimur stöðum. Daginn eftir geisaði ofviðri og tók út einn mann. Skerandi neyðaróp barst frá honum, en ógerlegt var að setja út bát og freista að bjarga honum. Þessi atburður verkaði á alla sem illur fyrirboði. Næstum í sömu svifum og þetta gerðist kallaði vaktmaður, að hann sæi segl við sjónarrönd. Peter Burnham, sem var að stíga á þilfar, leit á klukkuna. Hún var hálftíu — að morgni hins 21. febrúar 1780. Upp runninn var dagur, sem Pétur Burn- ham mundi aldrei gleyma, hversu gamall sem hann yrði. Ashton skipstjóri leit í sjónauka sinn, en umhverfis hann stóð Jan Vanderhyde, hollenzka skyttan, og tveir eða þrír aðrir. „Er þetta seinasta herfangið okkar, eða hváð?“ spurði Green- leaf. Ashton kinkaði kolli. Hann hugsaði með sjálfum sér, ef allt gengi að óskum, að láta hið hertekna skip, verða samflota Stór- tyrkjanum til Boston. Það var farið að birta í lofti og skipið sást nú greinilega. „Þetta er stórt skip,“ sagði Vanderhyde. „Mér þætti fróðlegt að vita hve margar fallbyssur eru á því?“ Ashton hafði ekki enn getað greint undir hvaða fána skipiðf sígldi. Nokkur stund leið og skipin nálguðust hvort annað óðum. „Kaupskip er það, það er greinilegt,11 sagði Greenleaf við Pétur. „Dragið upp sænskan fána,“ skipaði Ashton. Þetta var sjöunda skipið. Það gat því ekki verið vafa bundið, að allt mundi ganga að óskum. Samt var Ashton óvissari í hvað gera skyldi en vanalega. Þetta var fallegt, stórt nýbyggt skip, og það mundi verða eigi lítill hagnaður að taka það herfangi, — en — hann gat ekki hrundið burt kvíðahugsunum. Var skipið stærra en svo og betur búið, að óvíst væri um úrslitin? Og ekki virtust þeir ragir, sem þama voru við stjóm. Þeir reyndu ekki að komast undan. Væri hér um kaupskip að ræða en ekki víkingaskip mundi allt auðvelt, en víkingaskip af þessari stærð mundi ekki sem lamb við að leika sér. Hann yrði að treysta á fallbyssur sínar og skyttur og skip- stjórnarhæfileika sína, og enga löngun hafði hann til að enn fjölgaði ekkjum og munaðarleysingjum heima. Sá hópur var þegar næsta stór. Hann leit sem snöggvast á Vanderhyde, sem sleikti varirnar, og var með hugann við þá stund, er heim yrði komið í höfn, kneifað öl af könnum og greipar spenntar urn grönn mitti. En nú brá Ashton venju og spurði stýrimann sinn: „Hvað segir þú, Greenleaf?“ „Skútan er í stærra lagi, en við getum verið alls ósmeykir.“ Pétur hugsaði á þá leið, að ef allt gengi að óskum, mundi hann bera svo mikið úr býtum, að hann gæti farið til Evrópu til framhaldsnáms. — Ashton var eitthvað öðru visi, en hann átti að sér, en allt í einu skipaði hann fyrir stuttlega: „Við búum okkur undir bardaga, Greenleaf.“ Ashton. hafði ekki fyrr pleppt.-prðinu en hið ókunna skip brpytti um stefnu yegna þess hve vindur var hvass vestan, var sem það hefði stöðvast. Höfðu þejr upppgötvað um seinan, að þeir voru í hættu? Skipverjar á Stórtyrkjanum hlupu hver á sinn stað með fagn- aðarópi á vörum. — Peter bað skipverja að nafni Larkin að sjá um, að nægur sandur yrði við hendina, til þess að strá á þilfarið, því að sleipt yrði ef blóð flyti í stríðum straummn, og yrði þá illt að fóta sig. Hann hafði líka áhyggjur af því, að x vindi og sjógangi, mundi hann hafa lítil not af birtu luktanna, sem sveifl- uðust til og frá, og annað veifið var sem næstum slokknaði á þeim. Og loks var allt undir orustu búið, eins og hægt var, eftir kringumstæðunum. Orustufáni að hún. „Dragið niður sænska fánann og upþ með orustulaixann,“ þrumaði Ashton. „Það er bezt að sjá hvort þeir sýna ekki rétt- an lit líka.“ Skipverjar lustu upp fagnaðarópi, er stjörnufáninn var dreg- inn að hún, en ekki sáust þess nein merki, að þeir á hinu skip- inu, ætluðu að draga upp orustufána, — Stórtyrkinn hafði nú öll toppsegl uppi í eltingaleiknum, en hitt skipið var nú ekki nema röska 100 metra framundan og frekar á hléborða. Ashton ALM. FASTEIGNASALAN Lánastarfsemi. Verðbréfa- kaup. Austurstræti 12, sími 7324. Uppmoksturstæki til að moka möl og sandi upp á bíla óskast til leigu eða kaups. Tilboð merkt: „Mokstursvél — 73“ sendist blaðinu. KAUPHOLLIN er miðstöð verðbréfaskipt- anna. — Sími 1710. MARGT A SAMA STAÐ BEZT AÐ AUGLYSAI VISI Háseta vantar á togara á ísfískveíðum. Uppl. í síma 81087 og 4725. MMoloioé — Framh. af 1. síðu. burð að ræða hliðstæðan þeim, er Truman svipti McArthur yf- irherforingjastöðunni í Austur- ; Asíu, vegna ágreininlgs um* Kóreustyrjöldina, en McArthur - var í reyndinni að seilast inn á ákvarðanasvið stjórnarinnar. — Blöðin flest telja, að stjómin hafi ekki átt annars úrkosta en víkja honum frá, en benda á að fylgismenn hans í flokki De Gaullista kunni að snúast al- gerlega gegn henni. Mál þetta snertir raunverulega afstöðuna til Evrópusátmálans, en æ meiri andúð kemur í ljós gegn hon- um í Frakklandi. Helmingur þingflokks janfaðarmanna hefir undirritað ávarp gegn sáttmál- anum og sýnir það, að andúð- in í flokknum er jafnvel meiri en menn höfðu búizt við, ’ Á kvöldviökunni. Fiðluleikarinn frægi, Jehudi1 Menuin, segir oft frá ýmsum atvikum úr lífi sínu, er hann var undrabarn kallaður og lék með hljómsveitum. Einu sinni var verið að æfa mjög skáldlegt verk, sem Menuhin átti að leika í og var hljómsveitarstjórinn mjög óánægður með hljóðfæra- leikarana og atyrti þá. — „Þetta er dauft og leitt að heyra!“ sagði hann. „Hafið þið aldrei elskað konu? Hugsið þá um það og leikið þar eftir. Þetta á að vera heitt, magnþrungið og ástríðufullt!“ Síðan benti. hann með hljómspprotanum á Menuhin, þá 12 ára, og sagði strengilega: „Og þú, litli tappi, berðu þig að spila eftir nótun- um!“ Jaffas-appelsínur Vesturbæjarbúðin Framnesveg 19. ^VVVWVWVVWWVVWWVVWVWV^AA»P»VV%VWVIWWWVV' Hollenzku ganqadreglarnir eru nýkomnir aítur í öllum litum og breiddum. Þekktir um land allt fyrir sérstaklega góða end- ingu og mjög fallega áferð. „GEYSIR64 H.F, V eiðarf æradeildin. CíHU JÍHHí i)CK„. Eftirfarandi fréttir voru i Vísi 2. apríl 1919. Óguríegur reykur. Ógurlegur reykur gaus upp af þiljum á enksum botnvörp- ungi, sem lá hér í gær, og hugðu margir, að kviknað hefði í hon- um, en svo var þó ekki, held- ur höfðu skipverjar kveikt í „reyksprengju“, sem svo er kölluð, og voru-þær mikið not- aðar í ófriðnumi, þegar skip vildu hylja sig fyrir kafbátum. Víðavangshlaup. Víðavangshlaup, sem íþrótta- félag Reykjavíkur stofnar til, á að fara fram á sumardaginn- fyrsta. — Vandaðan silfurbik- ar hefir hr. Einar Péturssón kaupmaður gefið til verðlauna við hlaup þetta. Búizt er við talsverðri þátttöku í hlaupinu.“ Leikhúsið. 1 Undanfarin tvö kvöld hafa verið leiknir tveir gamanleikir, „Nei“ og „Hrekkjabrögð Scap- ins“ og þótt ágæt skemmtun. Aðsókn hefir verið mikil og hlegið bæði hátt og dátt. Næst verður leikið á fimmtudaginn. ökeypís aðgangur VÖRÐUR — HEIMDALLUR — HVÖT — ÓÐINN. SPILAKVÖLD Sjálfstæðisféiögin í Reykjavík efna tíl spilakvölds í Sjálfstæðishúsinu n.' k. sunnudag 4. þ .m. klukkan 8,30 síðdegis (stundvíslega). DAGSKRÁ : 1. Félagsvist. 2. Ávarpi Einar Ingimundarson alþm. 3. Kvikmyndasýning. sjálfstæðisfólk velkomið meðan husrum leyfir. Sjálfstæðisfélögin. ■ ' /vwwwvvwwvvwvwvMNWVVuvvvuvvvvwvwvuwwtfyvvwvwvwuwvA^vuwsmuvywvkAAnMVt,

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.