Vísir - 27.04.1954, Side 5

Jþrið|udáginn 27. aprí l 1954
'lt!, Tii

VISIB

reynast hæpin í
®i Ðanmörku,
Enskir og danskir vísindamenn gera merki-
legar rannsóknir, sem sýna gaiia
míverandi prófaðferða.
Ýmislegt, sem viðvíkut'
íiræðslumálum, hefur hlotið
svo mikla hefð, að fæstum
dettur í hug að efast um gildi
|»ess eða a. m. k. sjálfsagðan
tilverurétt.
Próf eru meðal þess, sem
flestir telja sjálfsagt og jafn-
vel bráðnauðsynlegt. . Þýðing-
arlaust er með öllu að deila um
það, hvort próf geri meiri
skaða en gagn. Vilji menn
ganga úr skugga um gildi
þeirra eða gildisleysi er eina
ráðið að afnema þau með öllu
í einu eða fleiri menningar-
löndum og athuga síðan að
nokkrum árum liðnum, hvort
um menningarhnignun veeri að
ræða hjá þeirri þjóð, sem þann-
ig hefði farið að ráði sínu og
hvort hægt væri að færa rök
að því, að sú hnignun væri af-
námi prófanna að kenna.
úr því, hvorir hefðu á réttu að
standa nema rannsaka stað-
tölulega (statistisk prófverk-
efni ársins 1952 og áranna
1949—51, og þær einkunnir,
jsem fyrir þau voru gefn-
ar. Að tilhlutan kennara-
samtakanna tók Svend Aage
Nielsen sálfræðingur að< sér að
athuga vísindalega hvernig í
þessu lægi og hefur hann nú
lokið þeirri úmfangsmiklu
rannsókn.
Rannsóknin leiddi í ljós að
verkefnin í reikningi og stærð-
fræði, sem lögð höfðu verið
fyrir nemendur þá, sem gengu
undir miðskólapróf voru svo
misþung að sama tala í eink-
unnaskalanum þýddi allt ann-
að árin 1949 og þó einkum
nefndin gerði var að taka verk-
efni 15 nemenda, sem allir
höfðu hlotið sömu einkunn á
söguprófi, en sú einkunn var
meðaleinkunn. Fimmtán próf-
dómárar, sem allir voru þekktir
að< færni og samvizkusemi i
starfi sínu voru látnir dæma
verkefnin án þess að þeir vissu
neitt um það, að hér væri um
tilraun að ræða. Prófdómararn-
ir fengu þannig fulla greiðslu
fyrir starf sitt eins _ og við 1952 en hún hafði þýtt 1950 og
venjulega prófvinnu. Árangur-! 1951. Að þessari niðurstöðu
inn af þessu kom mönnum mjög, komst Svend Aage Nielsen á
þessum árum, bornar samán'
með staðtölul. (statistiskum)
útreikningi og kom þá í ljós, að
nemandi sem hafði fengið 10 1
reikningi og stærðfræði árið
1952 hafði staðið sig jafnvel og
hinn, sem hafði fengið 12 ár-
um áður. í praksis þýðir þetta,
©ÉdlMrliæti»r —
Framh. af 1. síðu.
við prentun á uppdráttum 'af
öllu íslandi. Komu þessir upp-
drættir því óleiðréttir á mark-
aðinn, strax og samband komst
á óvart. Verkefnin, sem öll
höfðu fengið sömu einkunn á
prófi komú nú aftur heim til
föðurhúsanna með 42 mismun-
andi einkunni, állt frá 21 til
70, en einkunnarskalinn var
frá 0—100. Árið eftir fengu 14
af þessum 15 prófdómeádum
sömu verkefnin til athugunar
Fræðilega er auðvelt að færa ' ásamt mörgu'm öðrum og vissu
rök bæði með og móti prófum, Þeir þá ekki, að þarna voru
en þau rök verða aldrei ó- verkefni, sem þeir höfðu dæmt
yggjandi, fyrr en reynslan sjálf um áður- Þá hlutu verkefnin
sker úr um, hvort meira má 44 misunandi einkunnir og
sín — kostir þeirra eða gallar. munurinn var frá 16—71 stig.
Liílar líkur eru samt til þess 'Á einu verkefninu munaði 30
að menningin myndi hrynja að stigum á dómi þess, sem hafði
grunni, þótt próf, eins þau eru;dæmt harðast og vægast.
framkvæmd, væru afnumin.] Auk einkunnar i tölum áttu
Máíþvísambandibenda á, að;pi.ófdvmendur að kveða upp
þegar Islendingar skráðu Is- dóm £ orSum og var þar um
lendingasogurnar og aðrar bók- þrjá mismunandi dóma að
menntir, sem svo að segja einar ræða Fallinn> Staðist_ Stagist \ árar^urinn var allsstaðar lé
haida uppi hróðri Islendinga með ágætum_ Niu af þessum ! “ C1
menmngarþjóðar, -voru fímmtán nemendum færðust
prof
þann hátt, að hann reiknaði út
meðaleinkunn allra nemenda
sem próf tóku í reikningl og
stærðfræði á þessum fj órum
árum, sýndi hún ein að meðál-
einkunn 1952 var 9,50 í skala
sem er frá 0—15 en 11,19
árið 1951. Þessi niðurstaða var
þó ekki nóg til þess að sanna,
að um misþung verkefni hefði
verið að ræða, hugsast gat, að
einhverjir skólar hefðu af ein-
hverjum ástæðum brugðist árið
1952 og það-hefði verið nóg til
þess að fá allt aðra heildarnið-
urstöður. Með því að merkja
stöðu skólanna í hlutfalli við
að nemandinn sem fær 12 1952 j á m1111 landanna, og bæítu úr
getur sezt í menntaskóla en | br^'nni þörf.
Vegna þess hve lítil fjárhseð
er veití til landmælingaþna á.
ári hverju, verður ekki unnt
að sinna leiðréttingum á há-
lendisuppdráttunum í bilL
Elztu byggðakortin verða að
ganga fyrir, því þau eru úr-
nemándinn, sem er nákvæm-
lega jafnduglegur í faginu en
fær aðeins 10 ári síðar kemst
ekki. í menntaskóla. — Þegar
þessir nemendur sækja um
sömu stöðuna er líklegt að
vinnuveitandinn taki ungling-
inn með 12 fram yfir þann sem |eltust og þurfa mestrar endur-
aðeins hefur 10, sem þó er bótar við.
jafngóð einkunn ef hún er bor-
in saman við úrlausnir fjöld- i Ljósmyndatækni
ans, báðir eru nefnilega ná-, notuð.
kvæmlega í miðjum nemenda- J Ágúst Böðvai-sson sagði að
’nópnum en verkefnin hafa miklu hægara væri nú orðið að
verið þeim mun erfiðari annað
árið en hitt að einkunnirnar
hljóta að gefa algerlega vill-
andi hugmynd um kunnáttu
nemendanna.
Við rannsóknir sem Svend
Aage Nielsen hefur gert síðar
hefur komið i ljós, að svonefnd
árseinkunn, sem kennararnir
gefa sjálfir, hefur reynzt mun
öruggari en prófeinkunnin,
þótt hvorug sé vitanlega al-
veg örugg. Rannsóknir Svend
Aages Nielsen hafa vakið mikla
atygli í Danmörku og er nú
mikið um það rætt hvernig
hægt muni vera að hága próf-
díagramlínu og lesa stöðu um Þannig að þaii megi teljast
þeirra á bæði lágréttum og
lóðréttum línum í hlu’tfalll við
díagramlínuna var auðséð að
skóíarnir héldu sinni stöðu en
sem
engin
ætluð ollum al- 1 til um tvo flokka viS hina nýju
menningi þessa lands. Eg held I dóma> þánnig að þeir sem höfðu
að meira að segja Snorri falhð áður fengu nú ágætis_
Sturluson hafi verið próflaus einkunn og þeir sem þöfðu
n*aður. j ágætiseink.unn féllu.
< En hvort sem menn eru * 1 ensku var mismunurinn á
fylgjandi prófum eða ekki,, dómi prófdómenda engu minni
munu allir vera sammála um. v °S urðu því niðurstöður rann-
að prófverkefni og dómar um
úríausnir eigi að vera þanrug
að fullkomið réttlæti ríki í
þessum sökum, ekki aðeins
þannig að allir nemendur eins
bekkjar eða eins skóla njóti
sö.mú réttindi, heldur einnig
aÍÍír nemendur sama lands; og
þeim. verður að gera jafn hátt
undir höfði að ári eins i fyrra,
eftir áratug eins og fyrir ára-
tug. Sé þessi meginregla brotin,
hafa prófin glatað svo miklú af
giidi sínu, að hæpið verður að
verja framkvæmd þeirra, enda
geta ranglega felldir prófdómar
haft úrslitaþýðingu í lífi manna
engu síður en dómar þeir. sem algerlega samhljóða dómi, en
upp eru kveðnir að landslögum.! Það má vitanlega draga úr
Mér vitanlega hafa ekki farið Þeim
legri árið 1952 en 51 mældust í
eýikunnartöium. Til þess að fá
skorið úr því hvar nemandi
sem fékk meðaleinkunn sam-
kvæmt eðlilegri dreifingu árið
1952 stóð í hlutfalli við nem-
anda sem einnig fékk meðai-
einkunn samkvæmt eðlilegri
dreifingu árið áður, voru
allar einkunnir gefnar á
hæfur mælikvarði á kunnáttu
nemenda. Eins og þau eru nú
verður. þeim ekki treyst full-
komlega.
Ólafur Gunnarsson.
tb Tilkynnt hcfir vcrið í Lon-
don, að Margrét prinsessa
fari í fyrstu heimsókn sina
til Vestur-Þýzkalands í júlí
og heimsækil hún þar brezk-
ar herstöðvar og verður gest-
úr Heuss forseta 12. júlí.
sóknarinnar þær, að nemendur,
s"m hefðu átt að falla fengu
gó$ próf, en nemendur sem
attu góöa einkunn skilið féllu.
Þessi rannsókn sýnir, að ekki
er nóg að verkefnið, sem nem-
ur eiga að leysa sé hið sama
heldur verður áð finna ein-
hvern leiðarvísi handa próf-
dómendum, sem komi í veg
fyrir eins geisilegan mun á
prófdómum eins og þarna
höfðu komið í ljó. Það er þó
óhætt að bæta því við, að með-
an tveir menn eða fleiri eru f
settir til að dæma sama verk-
efnið er ekki hægt að búast við

fram neinár athuganir á þvi,
hvort prófverkefni og fram-
kvæmd prófa hér á landi'muni
fullnægja þessum gruridvállar-
kröfum. Iiinsvegar hafa Eng-
lendingar og Danir gert nokkr-
ar athuganir á þessu sviði og
mun eg greina lítillega frá
þeim.
í Englandi var rannsókn á
mikla mun, sem kom
fram við rannsókn bá sem
gerð var á. kostnað Carnegie-
sjóðsins.
Árið 1952■ urðu 'mikiar déilur
u.m það í Kaupmannahöfn
hvort prófverkefni í reikningi
og stærðfræði hefðu ekki verið
of þung bað ár. Stærðfræði-
kennararnir töldu, að þau
hefðu verið þyngri en undan-
dómi prófdómenda gerð á árun- farin ár, en prófvérkefna-
um 3931—35 með styrk ií > nefndin og fræðslumálastjórnin
Carriegiesjóðnum, en skýrsla
um árangurinn er birt í Hariog
and Rhodes; Examirætion of
Examinations, prentúð 1 Lond-
an 1936." • :
Það fyfsta sem rannsóknar-
töldu kenhara á villúgötum
hvað þetta snerti. Um betta var
jagast bæði í blöðum kennara-
stéttarinhar ög .dagblöðuriij vit-
anlega án nokkurs árangurs
þar eð ehgin leið var að skera
Myndin hér að ofan er af skotgröfum frá vígstöðvuiium
Indó-Kína.
leiðrétta uppdrættina en áður
var, þar sem nú væru notaðar
Ijósmyndir, teknar úr lofti, til
þess að sjá lögun og afstöðu
smáatriða, sem áður var erfitt
að hafa yfirsýn yfir.
Komið hefur verið upp vísi
að ljósmyndadeild við land-
mælingarnar og er hlutverk
hennar að Ijósmynda úr lofti,
bæði fyrir landmælingarnar
sjálfar og hinar ýmsu stofnan-
ir ríkisins, sem þurfa á slíkum
ljósmyndum að halda fyrir
starfsemi sína. Má £ því sam-
bandi nefna skipulag bæja og
kauptúna, Atvinnudeild Há-
skólans, Búnaðarfélag íslands,
en brýnust er þó þörfin vegna
raforkumálanna, því þar eru
miklar og aðkallandi rannsókn-
ir fyrir höndum til undirbún-
ings byggingu nýrra aflstöðva.
Fengin hefur verið til lands-
ins loftmyndatökuvél af full-
komnustu gerð og vsru Ijós-
myndaðir með henni, á siðasta
sumri, 1700 ferkílómetrar lands
á vatnasvæði Þjórsár og liggur
fyrir að ljósmynda 5000 km2 á
sumri komanda fyrir raforku-
málin.
Vantar þrívíddar-
teiknivél.
í heild væntir landmælinga-
stofnunin sér mikils af ljós-
myndatækninni i sambandi
við uppdráttagerð af landinu.
Til þess að geta hér heima
teiknað fullkomna uppárætti
eftir Ijósmyndunum þurfa
landmælingarnar að eignast
þrívíddateiknivél, en þar til
hún verður keypt hefur verið
horfið að því ráði að láta gera
fyrstu kortin af vatnasvæði
Þjórsár (þ. e. umhvérfi Urriða-
foss) í Austurríki og eru þessir
uppdrættir væntanlegir til
landsins á næstunni.
Vegna gjaldeyrisskostnaðar
við að láta teikna kortin er-
lendis.er það augljóst að hag-
kvæmast er að landmæling-
arnar eiguist sem fyrst áhöld
þau, sem nauðsynleg eru til
að. geta leyst korfagerðina af
hendi hér heima.
Að lokum kvaðst Ágúst vilia
lýsa aðdáun sinni á útliti Is-
landsuppdráttanna, sem her-
foringjaráðið og landmælinga-
stofnunin danska hafa gert.
Kvaðst hann fullyrða að óvíða
gæfi að líta útlitsbetri eða
fallegri uppdrættl, heldur en
íslandsuppdráttinn, sem gerð-
ur er í mælikvarðanum
1:250 000 og hinn nýia uppdrátt
1, Ferðafélags íslands í mæii-
.kvarðanum 1:750 000.