Vísir - 24.11.1954, Side 4

vísm
Miðvikudaginn 24. nóvember 1954
f jöllin ög kuldaleg en þó verp-
úr skammdegissólin roða á þau,
Á flugvellinum í Grímsey.
leg lognbára. Fjallahringur
norðurstrandar landsins blasir
iv vestán frá Skaga og austur
að Rauðanúp á Sléttu. Hvít eru
Flugfélag íslands sýndi
Laugardagsblaðinu þá vinsemd
að bjóða í ferðina Árna Bjarn-

Gamal
rætist.
draumur
Grímsey verður landiöst.
Loftbrú ntiHi eyjar 09 tands meb ftugvétum
FL, er hófu þangaó áætiunarflug 10. þ. m.
Miðvikudaginn 10. þ.m. var farín fyrsta óætlunarflugferðin
til Grímseyjar, frá flugvellimun á Melgerði. Fjórir Grímseyingar
tóku sér far til eyjarinnar, en 6 til baka. Ffugið tók aðeins 30
mínúiur hvora léið.
Grímsey er sem kunnugt er
nyrzta byggð á íslandi. Heim-
skautabaugurinn liggur um
sunnanverða eyna, og er sagt
að hann liggi um hjónarúmið í
prestssetrinu í Miðgörðum, og
mun slíkt fátítt á vorri jörð að
hjónarúm liggi samtímis í
tveimur jarðarbeltum.
Höfuðmein Grímseyjar hefur
verið einangrunin. Fyrrum tók
það þá heila viku að fara í
kaupstaðínn þegar sem bezt lét
og veður voru blíðust um há-
sumarið, en á haustum og
vetrum legaðist þeim oft vikum
saman í landi. Þótt breytingar-
nar hafi farið á sjö mílna
skóm yfir land vort, hafa sam-
göngurnar við Grímsey staðið
í stað áratugum saman. Ör-
yggisleysi það og erfiðleikar,
sem af einangruninni hafa
stafað, hefur legið eins og farg
á eyjarbúum, flæmt suma
þeirra brott úr eýnni og tálmað
hins vegar innflutningi til
eyjarinnar. En ennþá gilda um
hana orð Einars Þvéræings, að
þar mætti fæða her manns, því
að óft er aflasæít við eyna. En
í dag var brotið blað í sögu
eyjarinnar. Fyrsta farþega-
flugvélin fór þangað í áætlun-
arflug. En sá atburður átti sína
forsögu, en hún var flugvallar-
gerð, sem kalla má að lokið sé.
Nýr flugvöllur.
Bygging flugvallar hófst vor-
ið 1953, og var, að mestu
lokið við 1100 metra
braut í haust. Flugráð.sá um
farmkvæmdir, en
ar útveguðu mestan hluta
ins að láni, sém verður end-
urgreitt þeim síðar. Nokkrum
sinnum hafa flugvélar lent á
vellinum, og þar á meðal ein
Douglasflugvél áður, en þetta
er fyrsta áætlunarflugið til
eyjarinnar.
Óvíst er þó, hvort um fleiri
slíkar fastar ferðir verður að
ræða á árinu, en G'rímseyingar
vona fastlega, að með vorinu
hefjist fastar ferðir til eyjar-
innar, þar sem flugvallargerð-
inni er nú svo að segja lokið.
Þess má þó géta, að fjarlægja
þarf lítið hús, sem stendvtr rétt
sunnan við suðurhluta flug-
brautarinnar, en það er bærinn
Hátún. Standa nú yfir samn-
ingar við eigandann Þorlák
Sigurðsson, sem þar hefur búið
í 25 ár, og er búizt við, að
bærinn verði fluttur
næsta vor.
Miðvikudagurinn 10. október
var heiður og bjartur eins og
skammdegisdagur getur bjart-
astur verið hér á Norðurlandi.
Þann dag hafði Flugfélag ís-
lands ákveðið fyrsta áætlun-
arflugið til Grímseyjar. Fyrir
nokkru hafði flugvöllurinn
verið reyndur, svo að öruggt
var talið að hefja flugið.
Til ferðarinnar var valin
Douglas-flugvélin „Gunnfaxi“.
Áhöfn vélarinnar var Gunnar
Fredriksen flugstjóri, Ólafur
Indriðason aðstoðarflugmaður
og Hólmfríður Gunnlaugsdótt-
ir flugfreyja.
Farþegar til Grímseyjar voru
Magnús Símonarson hrepp-
stjóri, Signý Óladóttir, Pétur
Eggert og Haraldur Jóhannes-
sori Ö11 n-rimspvinftnr
arsyni bókaútgefanda og Gísla
Ólafssyni lögregluþjóni og slóst
Steindór Steindórsson rriennta-
skólakennari í för með þeim.
Lagt var af stað frá flug-
vellinum á Melgerðismelum kl.
12.20. Véður var hið fegursta,
heiður himinn, hægur sunnan-
blær en nokkurt frost. Vélin
hækkaði flugið og brátt blasti
Eyjafjörður allur við sjnóum.
Óhætt er að fullyrðá, áð allir
voru fullir eftirvæntingar um
hversu ferðin gengi, ekki
vegna þess að menn óttuðust
nokkra hættu, heldur hins, að
þeir fundu áð þeir voru þátt-
snemma' takendur í merkisatburði, setn
lengi verður minnst.
Áður en varir eruxn við
komin út í fjarðarmynnið og
Gjögrar eru á hægri hönd. Til
vinstri eru Ólafsfjörður,
Hvanndalir og Héðinsfjörður,
alþaktir fönn en kölsvört
skuggaleg björgin skera mjög
af við hvíta fannbreiðuna.
Þegar norður fyrir Gjögra
kemur opnast brátt sýn inn ív
Keflavík, og viti menn þar er
snjólaust að kalla má.
Veðrið var hið fegursta. j
Naumast ský á himni og
skyggni ágætt. Aðeins lengst til
norðurs leggur dálítinn þoku- [
bakka upp úr íshafinu, kyrrlát
áminning um að kalt kunni að rj
blása úr þeirri átt. Grímseyj- '
arsundið er spegilslétt að kalla
má og við tanga og fcreinar
lyfti sér einungís meinleysis
Við nálgumst Grímsey óð-
fluga. Ég spyr Magnús Símon-
arson hreppstjóra hversu hon-
um líki flugferðin. Hann hefur
naumast orð til að lýsa ánægju
j sinni. „Þetta er draumur, sem
nú er að rætast, draumur, sem
S okkur hefur að vísu dreymt
engi, en varla þorað að láta
okkur koma til hugar að rætt-
j st nokkurn tíma.“
Ég spyrst nokkru nánar fyrir
: um samgöngurnar við land. „Jú
,Drangur“ kemur hálfsmán-
aðarlega á sumrin, en á þriggja
vikna fresti á veturna.“
„Og hvað eruð þið lengi með
„Drang“ til Akureyrar?“ „Tólf
tíma þegar bezt lætur og farið
er béint, en annars á hann
stundum eftir að fara til Sauð-
árkróks og þá tekur ferðin
heilan sólarhring, og svo verð-
um við að bíða í þrjár vikur
á Akureyri eftir næstu ferð.
Það má því segja að maður
gerir það ekki að gamni sínu að
fara í land.“
En eru þó ekki Drangsferð-
irnar beztu samgöngur, sem
eyjan hefur nokkru sinni haft?
„Að vísu mun svo vera en
þær hafa verið líkar síðustu 20
árín, hver sem báturinn hefur
verið. í landi hefur gerzt bylt-
ing í samgöngumálum, meðan
við Grlmseyingar stóðum í
stað. En flugið í dag er ein-
stakur atburður í sögu eyjar-
innar, sem þar verður lengi
minnst.“
Eg ætla að spyrja fleira, en
þá segir Magnús: „Líttu nú á
við erum komnir.“ Eg halla
mér út í gluggann. Jú, þarna er
Grímsey snjólaus að kalla, að-
eins smáskaflar í dældum og
lautum. Brimlaust er með öllu
og sólin glitrar í gluggum og
gefur eynni hlýlegan blæ. Við
fljúgum skammt fyrir ofan
björgin. Hvarvetna í þeim blasa
við dökkgrænar gróðurtorfur.
Það er skarfakálið, sem enn
hefur ekki látið ásjá, þótt
hauststormar og vetrarhríðar
hafa á því mætt. Skarfakálið
var Grímseyingum fyrrum
mikilvæg heilsujurt. Á veturna,
þegar ekkert var til bjargar
nema geymdur og gamall mat-
ur, mjólk engin, því að engar
voru kýrnar, þá herjaði skyr-
bjúgurinn á eyjarskeggja en þá
hafði reynslan kennt þeim að
hagnýta sér skarfakálið, löngu
fyrr en nokkurn dreymdi um
vitamín og náttúrulækningar.
En sem betur fer eru þeir
raunatímar löngu liðnir, en
skarfakálið prýðir kuldaleg
bjrögin og gefur þeim mildari
svip en ella mundi.
Vélin lækkar flugið, og fyrr
en varir snerta hjól hennar
flugvöllinn. Fyrsta farþega-
flugan er komin til Grímseyjar,
30 mínútum eftir að hún hóf sig
á flug á Melgerðismelum. Vélin
nemur staðar syðst á flugvell-
íinum. Lendingin hafði gengið
jafn greiðlega og við værum að
koma til einhvers þess flug-
vallar, sem liggur í miðri þjóð-
braut heimsflugferðanna, en
ekki í afskekktustu byggð ís-
lands, fyrir norðan heimskauts-
baug.
StæBsta ævintýrið
í sögu eyjarínnar.
Við stígum út úr vélinni. —
Okkur er tilkynnt að viðstaðati
verði stútt. Við megum ekki
einu sinni skjótast til bæja og
njótá gestrisni Grímseyinga.
Dálítill hópur manna er saman
kominn við flugvöllinn, bæði til
að taka á móti farþegum og
fylgja öðrum, og svö af ein-
skærri forvitni eins og verá
ber.
Það þarf ekki að tala lengi
við þá, sem þarna eru komnir,
til að finna fögnuðinn, sem
hefur gagntekið þá. Fögnuðinn
Framhald á 9. síðu.
Hótel Borg
Félög þau, er jólatrésskemmtanir halda og
æskja að vera að Hótel Borg, vinsamlegast tali
okkur sem fyrst.
Hótel
Til skattgreiðeflda í Reykjavik
Skattgreiðendur í Reykjavík, athugið, að veruleg van-
skil eru orðin á greiðslu allra skatta frá árinu 1954, sem
enn eru ógreiddir. Lögtök eru hafin til tryggingar skött-
unum, og er skorað a menn að greiða þá hið fyrsta.
Atvinnurekendur bera ábyrgð á, að haldið sé eftir að
kaupi starfsmanna upp í skatta við hverja útborgun, einnig
í desember.
19. nóvbr. 1954.
T oHst jórastotfstof an,
Þessi bær, Hátún, verður að víkja fyrir flugvellinum.