Vísir - 01.06.1955, Blaðsíða 6

«
VtSlR

D A 6 6 !. A B
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson,
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
AfgreiSsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur)
tJtgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna. .
Félagsprentsmiðjan h.f.
Frílarsókn f
Undanfarið hafa staðið yfir viðræður rússneskra ráðamanna
og júgóslavneskra í Belgrad. Hafa viðræður þessar vakið
alheimsathygli og verið eitt mesta umræðuefni heimsblaðanna,
eins og geta má nærri, því að víst er, að þar hafa engin hégóma-
rnál borið á góma. Að sjálfsögðu hafa Rússar og áróðurspípur j
Kréml-manna reynt að gera sem mest úr því, sem fram hefur
farið á hinni sólfögru Dalmatíu-strönd. Hefur þeim þótt mikið
•við liggja að vekja sem mesta athygli á fundum þessum, enda
liður í skipulagðri áróðursstarfsemi kommúnista.
Rússar munu telja það ríðá á miklu að fá Júgóslava aftur inn
í hina kommúnísku blö^k, bæði vegna þess, hve mikilvæg
landfræðileg lega landsins er, en ekki síður vegna hins samstillta
áróðurs og friðarsóknar, sem þeir nú halda uppi um heim allan,
rn.a. hér á íslandi, þar sem hinir íslenzku Kreml-menn leitast
við að blekkja fólk til þess að undirrita enn eitt ávarpið, en
gengur misjafnlega,, eins og við var að búast. Þá munu stjórn-
endur í Kreml hafa viljað gera förina sem viroulegasta, m.a.
rneð því að senda til Júgóslavíu sjálfan Búlganín marskálk,
forsætisráðherra Rússa, Krústév, framkvæmdastjóra Kommún-
istaflokksins rússneska, valdamesta mann landsins, að því er
roargir telja, auk annarra stórmenna úr sínum hópi.
Það vakíi nokkra athygli, en kátínu jafnframt, er áður-
nefndur Krústév fluttiræðu í upphafi viðræðnanna bar sem hann
lýsti yfir því, að Bería heitinn hefði á sínum tíma valdið því,
aS Júgóslavía hraktist úr Kominform-blökkinni. Staðhæfing
þessi var einkar handhæg, þar sem Bería gat ekki, af eðlilegum
á .tæðum, mótmælt þessu, því að vinir hans í Kommúnista-
flokknum rússneska, höföu séð svo um, að hann skipar nú hina
þöglu sveit þeirra Sínóvjevs, Kamenevs, Radeks, Búkaríns o. fl.
sem Stalín taldi ástæðu til. að láta sytta aldur. Mun K-rústéy
þarna hafa fundizt, að með þessu móti hefði hann opnað dyr
til nýs samkomulags, þar sem erkiskálkurinn Bería væri nú
ekki léngur ofar moldu til þess að spilla sambúðinni á nýjan
Jeik.
Eins og menn rekur minni til gerði Titó markskálkur, leið-
tcgi Jugóslava, sig sekan um þá óhæfu árið 1948, að hann tók
að beita sér fyrir sjálfstæðri utanríkisstefnu þjóSar sinnar, er
»eitaði að taka bókstaflega fyrirskipanir þær, sem honum taár-
tist frá Kreml. Leiddi þetta til þess, að „samþykkt vár“ að víkjr
Júgóslavíu úr Kominform-blökkinni, samtökum kommúnista-
ríkjanna, en jafnframt reyndu Rússar að ,,frysta“ Júgóslav;
xneð viðskiptabanni,, ef takast mætti að lama þá með þeirr
hætti. Þetta leiddi svo aftur til þess, að Tító þokaðist heldur
vesturátt og tók upp samvinnu við lýðræði'sríkin á ýmsun
sviðum, þótt hann á hinn bóginn gengi ekki í bandalag mef
þeim.
Nú þykir Rússuin tími til kominn að freista þess að kúg;
Júgóslava til fylgis við sig, en nú beita þeir ýrnislegum fagur
gala, enda gagnslaus að kreppa hnefann framan í Júgóslava
sem telja sig vel geta boðið Rússum byrginn með því að ver;
hiutlausir í kalda stríðinu. A þessu stigi málsins verður engu
spáð um, hver verði hin raunverulégu úrsíit viðræðnanna í
Belgrad og á Brioni-eyju, en ýmislegt þykir þó benda til, að
érangur hafi ekki orðið sá, ,sem Kreml-menn gerðu sér von-
ir um.
Fréttarituriun heimsblaðanna 'ber .saman um, að fulltrúar
Júgóslava haidi fast við þá aístöðu að láta ekki segja sér fyrir
verkum í utanríkismálum, heldur fái að hafa frjálsar hendur
cg opna leið til viðskipta og annafrar samvinnu, bæði í vestri og
austri. Tító og félagar hans.hafa raunveruléga mjög sterka aö-
stöðu í þessu ístórpólitíska taflil Reynslán hefur sýnt, að Júgó-
slavar geta mæta' vel staðið af sér viðskiptastríð. Rússa, og
vopnaglamur þeirra skelfir þá ekki. Þá er og vitað, að meirihluti
Júgóslavnesku þjóðarinnar fylgir Tító að málum og treystir
honum til þess að fara hinn gullna meðalveg á.viðsjálli braut
stjórnmálanna.
Júgóslavar eru ekki í. sömu úlfakreppu og t.d. Pólverjar,
sem „fagna“rússneskum sehdinefndum cg verða meira að segja
B.ð láta sér lynda að hafa hermálaráðherra Rókossovskí marskálk
tir Rauða hernum. Pólkst sjálfstæöi er ekki til, í'rekar en sjálf-
stæði Ungverja, Austur-Þjóðverja eða Rúmena, svo að nokkur
leppríki séu nefnd. Þess vegna getur Tító leyft sér að brosa,
þegar Krústév kennir Bería ,um það, að hin fornu „vinabönd"
Jiafi brostið með árunum. -fc
Miðvikudaginn 1. júní 1955.
1 "" .......' 1111
OpiS fiessa viku til kl. 10 á kvöldin,
Alaska gróðrliKstoðin
v"$ —- S'roi 82775.
Eftirfarandi bréf hefnr Berg-
máli borizt: „Vegna pistla, sem
„Faðii'“ 'réit og birtúst í Bergmáli
25. og 26. þ. m., langar mig til
þess að leggja orð i belg. Grein-
arliöfundur segir, að fjöldi fólks
í þessum bæ sé, að því er virðist,
andvígiir litliun börnum. Svipaðar
fullyrðingar hafa áður birzt i
blöðum, og í útvarpscrindi hefur
*

CMC er hið alþióðlega heifi íyrir carboxymethylcellu-
lose-eíni sem er framleitt úr celluiose. CMC hefur þau
áhrif, að óhreinindi leysast befur og fljótar upp og
þvotturinn verður ónæmari fyrir óhreinindum eftir en
áður — því CMC myndar varnarlag um þræði efnisins
S A P U V E a K S Md O.J A N 8 J 0 F N , A K U R E Y R I
Skólagarðarnir.
í annan stað mætti benda á
sfofnun, sem bæjarfélagið hefur
komið á fót, en það eru Skóla-
garðar Reykjavíkur. Ef bærinn
beitti sér' fyrir stækkun þeirra og
jafnvel stofnun fleiri hliðstæðra
uppeldisstofnana, þá er mér nær
að halda að léttara reyndist að
leysa ýinis vandaniál, sem nú
steðja að í sainbandi við börnin
og unglingana. — Annar faðir.“
Þannig var bréfið frá þessum
í'öður og finnst mér þar koma
ýmislegt fram, sem gaumur 'sé
gefandi. Tel ég t. d. mjög aðkall-
andi að starfssvið Skólagarðahna
verði víkkað og fleirum nngúin
drengjum og stúikum gefinn kosf
ur á því að starfa í þeim, einkum
þegar vitað er, að 'erfitt er að fá
sveiíavist fyrir börn á þeim aldri.
— ltr.
Ræsitæki fyrir dieselvélar
tryggja fljóta og örugga gangsetningu, þótt kalt sé í veðri.
Ræsitæki og hleðslur jafnan fyrirliggjandi.
OLÍIÉALAW Bf.F.
Hafnarstræti 10—12. — Símar: 6439 og 81785.
ðryggisgler
í bifreiðir, bæði fram og hliðarrúður, fyrirliggjandi.
2, 3, 4, 5, 6 og 7 mm. fyrirliggiandi.
• kjðml
ulei-lis IsanrvaS gler í ýmsuLi gerðum.
Glerslípun & Speglagerð h.f.
Klapparstíg 16, sírm
5151

því verið slegið föstu, að fjöldi
Reykvíkingá sé beinlínis fjand-
samlegur börnum og barnnl'ólki.
Sleggjudómar.
Slik ummæli sem þessi eru ó-
makleg og áreiðanlega lireinn
sleggjudómur. Nær sanni mun, að
fóllc sé almennt — ef til vill með
örfáum undantekningum — barn-
gott og vinsamlegt í garð barna.
Hitt er svo annað mál, að það þarf
engan að undra þó að fólki, sem
um langan aldur er búið að leggja
fé og vinnu í það að græða og
fegra garðbletti sína, sárni það,
er það sér blómareiti sína spark-
aða út og trjáhríslurnar brotnar
niður, svo að segja í einni svipan.
En dæmi munu um það, að hópar
barna fari um garðana eins og
störmsveipir og skilji eftir sig
„sviðna jörð“.
Stálpaðir unglingar.
En það eru ekki yngstu börnin,
sem hér eru að verki. Þetta eru
börn, scm farin eru að komast til
vits og ára, einmitt þeir aldtirs-
fiokkar, serii „Faðir“ segir að
iðki hjólreiðar á gangstéttunum.
Það ertt unglingar með athafna-
þrá, en sú athafnaþrá birtist þá
i skemmdarfýsn, vegna þess áð
heilbrigð og þroslcandi verkefni
skortir.
\ Aðskilnaður og sérhús.
j Ekki lízt mér á þá hugmynd og
tillögu greinarhöfundar að bær-
, inn reisi sérstök íbúðarhús fyrir
| einhleypinga. Slik skipulagning
i verður aldrei til þess að leysa
nein yandræði í sambándi við
liörnin. — Þá er það ekki rétt,
að reykvíslt börn hafi ekki önriúr
athafnasvæði cn götuna. Bærinri
hefur gert talsvert að því að
jbyggja íeikvelli fyrir yrigstu
jbörnin, og álít ég, að vel horfi í
j þeim efnum. Aðal varidamólið er
j í sambandi við stólpuðu börnin,
að sjá þeim fyrir hollum og
þroskahdi viðfangsefnum. Þar er
aðalskyldan að sjálfsögðu foreldr-
anna, en þá skyldu hygg ég að
margir foreldrar í þessum bæ hafi
ekki rækt sem þeim bar ó undan-
gengnum árum.
ICAUPilÖLLií^
er miðstöð verðbréfaskipt-
anna. — Simi 1710. \