Vísir - 19.09.1955, Qupperneq 10

*G
VÍSIR
Mánudaginn 19. september 1955,
Líkanskætng i
Framh. af 3. síðu.
samt gert margar annars ó-
framkvæmanlgar skurðaðgerð-
ir mögulegar. Eitt tilfelli af því
tagi var ungur maður með æða-
hnút í aorta-slagæðinni. Þessi
æðahnútur var í bugðu slagæð-
arinnar og því í aðalblóðveitu-
kerfi líkamans. I hvert sinn sem
hjartað sló, voru veggir þessar-
ar blóðblöðru í yfirvofandi
hættu að rifna. Líf sjúklingsins
var í stöðugri hættu, nema því
aðeins að unnt yrði að fjarlægja
blöðruna og sauma æðina sam-
an á eftir.
Til þess að framkvæma að-
gerðina, þurfti að loka slagæð-
inni algerlega milli hjartans og
blöðrunnar. Við það myndi lok-
ast fyrri blóðstrauminn til lík-
amans nema til hægri hand-
leggsins og hægri helmings heil-
ans. Hin venjulega framkvæmd
aðgerðarinnar var óframkvæm-
anleg á þeim fjórum- eða fimm
mínútum, sem aðgerðin mætti
taka með eðlilegum hita sjúk-
lingsins. Svæfingalæknirinn
kældi því sjúklinginn, skurð-
læknirinn framkvæmdi aðgerð-
ina og sjúklingurinn var vermd
ur aftur. En 11 dögum síðar
gekk hann burt af sjúkrahúsinu
sem heilbrigður maður.
Annað dæmi; jafn áhrifamik-
ið, var í sambandi við sjötugan
karl, sem var hjartveikur og
hafði fengið slæman æðahnút.
Aðgerðin var fólgin í því að
taka burtu æðahnútinn og
.græð’a slagæðarstubb á í stað-
inn. Læknarnir voru ekki vissir
xim hve Iangan tíma þetta tæki.
Þeir -óttuðust ef þeir notuðu
venjulegar aðferðir, að stöðvun
blóðrásarinnar til rieðri hluta
líkamans hefði í för með sér
skaðlegan súréfnisskort í nýr-
unum og að drep gæti hlaupið
í fætur mannsins. Þeir kældu
hann því á undan skurðaðgerð-
inni. Enn f dag er þessi gamli
hjartveikissjúklingur iifandi og
. Kæling sjúklinga, er læknar
.nefná „hypothermia“, er gerð á
ýmsan hátt, Við eitt af her-
sjúkrahúsum Bandaríkjanna er
•það. gerí á þann hátt, að sjúk-
lirigúrinn er lagður sofandi á
gúmmídýnu, sem ískalt vatn
rennur í gegnum. I öðru sjúkra-
húsi er að.feröin sú, að sjúkling-
urinn er iáiinn í baðker fullt af
ísköldu vatný og við vermingu
eftir aðgerðina er farið eins að
en nptað heitt vatn. Læknar
George Washington háskólans í
Washington veiía sótthreins-
uðu. ískæidu vatni inn í brjóst-
hol sjúklingsins, en heitu vatni
eftir aðgerðina. Þessi aðferð er
aðins nótuð við hjartaaðgerðir.
; Upphaílega var kæling sjúk-
linga ncituð, af lækrium í Fíla-
delfíu 1937, í bví skyni að hefta
vöxt krabbameins hjá mikið
veikurn krabbameihssjúkling-
um. Hugmyndin var sú, að
lækkun líkamshitans seinkaði
vexti meinsins. Tilraunir. er
gerðar Iiöt'éu vefið, beritu í þessa
átt. Sjúkíingunum vár haldið í
kælingardvala, <25 st: C hitun,
írá einum til átta sólarhringa,
er dró úr vaniíðan og kvölum
þeirra.
í: síðariheims.díyrjöldinni: var
kæl.ingardeyfing notuð við
hand’eggja- og fótasár. Iiand-
leggurinn eða fóturinn var sett-
ixr í ísumbúðír bg reyrt um í
meðferð þar gat hann talað
hikandi.
Meðal 'þess fyrsta, sem
hann sagði var þetta: „Þau
voru dásamleg fjölskylda.
Eg skil ekki, hvers vegna eg
gerði það. Eitthvað kom yfir
mig. Eg lifði í víti á eftir,
og ákvað að tala aldrei
framar.“
En er hér var komið, skildist
fangelsisstjórninni, að Cane
væri í hættu frá meðföngum
sínum. Ef þeir kæmust að því,
að hann hefði aldrei verið
heyrnarlaus, mundu þeir drepa
hann. Það var hægt að gera
hvort sem var innan eða utan
veggja fangelsisins.
Var því gefin út tilkynning
um, að Cane hefði fengið bót
meina sinna með skurðaðgerð,
og síðan var hann sendur aftur
í sömu álmu í fanglsinu. Og til-
kynningin bar tilætlaðan ár-
angur. í þrjú ár fengu aðrír
fangar ekki að vita hið sarrna,
en fyrir rúmri viku var skýrt
frá þessu. Þá skildist þeim líka,
að Crane hafði.ekki svikið neinn
þeirra, og hann var úr allri
hættu.
Cane hefir nú boðizt náðun
til prófunar, þegar hann er 61
árs, og hann lét svo um mælt,
er honum var boðin náðunin:
„Eg fæddist á ný, þegar eg fór
að tala aftur.'1
uwwwww
Nýja Bíó sýnir þessa dagana skemmtilega, ameríslca gaman-
mynd, sem nefnist „Ásíarhreiðnð“. Aðalhlutverkin fara þau
með mjög skemmtilega June Haver, VVilliam Lundigan, Frank
Fay og síðast en ekki sízt hin fræga Marilyn Monroe. — Hér
sjást þau June Haver og WiIIiam Lundigan.
Dæni'ii sjéifasi sig tfl að
mæla ekki ®ri í
Finnar sigru&u Svía glæsiiega
í frjáfsum íftréftan.
Þeir eru nú öndvegisþjóð Norður-
landa á þessu sviði.
eg magi3is9 ©r
sky!
í átján ár mælti John Crane matast, en John Cane virtist
ekki orð af vörum. Hann lézt aldrei heyra til þeirra.
vera daufdumbur. Hann var
þessi 18 ár í fylkisfangelsinu í
Tulsa í Oklahoma, því að Iiann
hafði myrt konu sína, sem hann
elskaði, og þrjú börn þeirra.
Samfanga hans grunaði
þá, að hanri gæti verið lög-
reglunjósnari, sem settur
hefði verið meðal þeirra til
að hlýða á tal þeirra og skýra
yfirvöldunum frá því. Þeír
ákváðu, að þeir skyldu neyða
Iiann til að koma upp um
sig.
Nú er John Crane aftur far-
inn að tala, og hann skýrir svo
frá, að þögn sín hafi verið refs-
ing sjálfs sín fyrir glæp þann,
sem hann drýgði. ■ Einn fanganna greiddi honum
Það var í febrúar 1934; að svo mikið högg í kviðinn. að
Crane, sem var þá 40 ára, myrtij Cane féll við, en ekki sagði
25 ára gamla konu sína, Gracia, | hann orð frekar en áður. í ann-
og börn þeirra, sem voru sex, að skipti fleygðu þéir logandi
fjögurra og tveggja ára, í kínverja milli fóta homtm, en
reiðikasti. Þann 1. október á hann bærði ekki á sér. þótt
sama ári, .spurði dómari hann, j kínverjinn spryngi. Og hann
hvort hann játaði sekt sína. tók ekkert viðbragð, þótt. þeir
jCane svaraði játandi, og síðan
mælti hann ekki orð.
Hann var dæmdur í ævilangt
fangelsi, og þegar hann kom til
fangelsisins, virtist hann hvorki
heyra né geta talað. Hann var
skoðaður í fangelsissjúkrahús-
inu, og eftir miklar rarinsóknir
var hann úrskurðaður dauf-
dumbur.
Fangarnir trúa
honum ekki.
Cane var settur í klefa >neð
öðrum fanga, en talaði aldrei
við hann. Aðrir fangar reyndu
að gefa sig á tal við hann, er
þeir fengu að fara út úr klef-
unum, til að hreyfa sig eða
gerðu mikinn hávaða alveg við
eyrun á honum. Loks gáfust
þeir upp og töldu, að ekki væri
um uppgerð hjá honum að
ræða.
Hafði misst málið.
Upp frá þessu töluðu þeir
frjálslega um afbrot sín af öllu
Dagana 10. og 11. h.m. fór
fram í Stokkhólmi landskeppni
í frjálsum fþróttum milli Finna
og Svía, og sigruðu hinir fyrr-
nefndu,.
Finnar eru nú langbeztu
frjálsíþróttamenn Norðurlanda
og skipa nú sinn forna frægð-
arsess í þeim efnum. Að þessu
sinni sigruðu þeir Svía með
213 gegn 196 stigum. Þótti sig-
urinn frækilegur, ekki sízt þeg-
ar þess er gætt, að Svíar höfðu
eftir fyrri dag képpninnar 107
stig en Finnar 98.
Þó náðu Svíar ágætum ár-
angri í ýmsum greinum, og m.
a. setti boðhlaupssveit þeirra
nýtt sænskt met í 4X100 m.
1 hiaupi, en tími sveitarinnar
! var 40.8 sek., og er það fyrir
taks afrek. Þá má geta þess, að
hástökkvarinn Bengt Nilsson
stökk 2.08 m., sem er bezti
árangur í Evrópu í ár. Hins
vegar var bezti maður keppn-
iririar Finninn Voitto Hellsten,
sem sigraði í 100, 200 og 400
metra hlaupum, og var auk
þess í sigursælli boðhlaupssveit
Finna í 4X400 m. hlaupi.
Hér verða tilfærð úrslit
keppninnar, en aðeins getið
tveggja fyrstu manna í hverri
grein: 100 m. hlaupi: 1) Hell-
sten, F., 10.7 sek. 2) Lorentzon,
S., 10.7. — 400 m. hlaup: 1)
Hellsten, F., 47 sek. 2) Bránn-
ström, S., 48 sek. — 1500 m.
hlaup: 1) Olavi Vuorisalo, F.,
3.45.0 mín. 2) Salsola, F„
3.45.8. — 5000 m. hlaup: 1)
Taipale, F„ 14.17.8 mín. 2)
Kallevagh, S„ 14.19.4. — 110
m. grindahlaup: 1) Kenneth
Johansson, S„ 14.5 ,sek. 2) P.
E. Johansson, S„ 14.7 sek. —
4X100 m. boðhlaup: Svíþjóð
40.8. Finnland 41.9. —Kringlu-
kast: 1) Arvidsson, S„ 49.12 m.
2) Lindroos, F„ 49.07. —
F., 4.30. — 3000 m, torfæru-
hlaup: 1) Karvonen, F„ 8.53,6
mín 2) Söderberg, S„ 8,58.6. •—
800 m. hlaup: 1) Vuorisalo, F.,
1.50.2 mín. 2) Gottfridsson, S.,
1.50.2. — Þrísíökk: 1) Lehto,
F„ 15.25 2) Norman, S„ 14.93.
— Spjótkast: 1) Nikkinen, F.,
75.77. 2) Kanhanen, F., T2.84,
— 4X400 m. boðhlatip; Finn-
land, 3.13.8. Svíþjóð, 3,15.8
mín.
Kastafamir,
Framh. af 4. síðu.
og m. a. viðsvegar að úr Frakk-
landi, en slíkar sýningar fara
þarna fram á hverju kvöídi á
sumrin.
Um kl. 6 næsia morgun, er
farið var að roða af degi,
vaknaði ég yið þáð, að úti á
torginu var á'ð. færast líf í alií,
og' um kl. 7 voru ýmsar verzl-
anir opnar og slangur af fólki
var að drekka morgunkaffi'ð
sitt við gangstéttaborðin,. und-
ir sóltjöldunum, og um kl. S
var allt athafnalíf í fulluni
gangi. Eftir að hafa setið við
ritvélina nokkra stund um
morguninn gafst mér tækifæri
til þess að skoða mig um í rnið-
bænum, en svo skyldi af stað-
halda kl. um hálfellefu í járn-
brautarlest til Bordeaux, þar
sem skoða skyldi Dassault flug'-
vélaverksrniðjurnar. Nokkur
veðrabrigði virtust í lofti, þrátj
fyrir morgunroðann í birtingu,
og þegar lestin brunaði vestur
á bóginn tók að rigna, cxg
rigndi mestallan hlutá leiðar-
innar alveg upp á ,vsunn-
lenzku“.
A. Th,
tagi, þótt hann væri riærri, og Sleggjukast: 1) Halmetoja, F„
aldrei kom hann upp um það ; 55.04 2) Nostaja, F„ 54.75. i—
með augnatilliti sínu, að hann íLangstökk: 1) Porrasalmi, F„
heyrði til þeirra. Hann varð-
veitti leyndarmál sitt fram til
24. júní 1952, þegar hann var
leiddur fyrir nefnd þá, sem átti
að athuga, hvort ætti að náða
hann. Þegar hann opnaði munn-
inn til að svara spurningum
i nefndarinnar gat hann aðeins
;—-----;-------------------| skrækt ámátlega.
tvær klst. eða svo. Eftir það var j Eftir átján ára þögn var John
hægt að gera allar nauðsynleg- i Crane búinn að glata getunni |S., 30.02.4 mín. 2) Sairarien, F„
ar aðgerðir án frekari deyfing- jtil að tala. Harin var sendur í o<). 18.0. — Stangarstökk: 1)
ar. (Úr Science Nev/s Letter). jsjúkrahús, og eftir átta vikna i Landström, F„ 4.45 2) Piironen,
7.28 m„ 2) Wahlander, S„ 7.27.
— Hástökk: 1) Nilsson, S„ 2.08
m. 2) Pettersson, S., 2.00 m. -—
400 m. grindahlaup: 1) Eriks-
son, S„ 52.5 sek. 2) Mildh, F„
52.8. 200 m. hlaup: 1) Hellsten,
F„ 21.5. 2) Malmros, S„ 21.7.
-— Kúluvarp: 1) Koivisto, F„
16.00 m. 2) Uddebom, S„ 15.82.
— 10.000 m. hlaupi: 1) Nyberg,
M.i
Alexsndritte
kemur til Reykjavíkur kl. 6 1
fyrramálið skipið fer héðan kL
22 annað kvöld til Kaupmanna-
hafnar um Grænland.
Skipaaigreiðsla
Jes Zimsen 1
Erlendur Pétuxsssn.