Vísir - 04.11.1955, Blaðsíða 6

€
VlSIR
Föstudaginn 4. nóvember 1955,

D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3
Afgreiðsia: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VtSIR H.F
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
VWWWWWWWWWWWWWWM<MMWWWWWWWW>
BSikar yfir Gaza.
■Frá bæjarstjórn:
Unnið að auknu öryggi í
umferðarmálum bæjarbúa.
fJwnferðamefnd jmefjur ijnnis-
iesjft es prjjéss easa assas.
Síðustu vikurnar hefur sambúð Israels og grannríkjanna
versnað til muna, en þó horfir einkum ófriðlega á Gaza-
svæðinu svonefnda, þar sem herflokkar Israelsmanna og
Egypta hafagt við. Liggur við, að í bardaga slái daglega, og
manntjón fer í vöxt, ef óhætt er að trúa þeim fréttum, sem
borizt hafa síðustu dægur, en þær herma, að manntjón skipti
nú tuguni.
Það er mjög áberandi, hversu horfur eru orðnar alvarlegri
eftir að kommúnistaríkin fóru að selja. Egyptum og öðrum
Arabaríkjum vopn. Það er tins og Arabaríkin segi sem svo, að
nú sé þeim óhætt að efna til ófriðar við Israel, því að þau muni
hafa gnægð vopna innan skamms, svo að ekki muni skortur á
því sviði valda ósigri þeirra eins og 1947—48, þegar Israel tókst
á fyrsta ári sínu að halda herjum þeirra allra í skefjum, svo að
Arabar neyddust til að semja vopnahlé.
í Lundúnabiaðinu Times birtist fyrir skermnstu pistill eftir
rnann, sem. starfað hefur árum saman í löndum Araba, og þekkir
því hugsunarhátt þeirra sæmilega. Hann komst svo að orði, að
Arafca svíði ekkert sárar en að nokkur ríki þeirra skyldu á
■ sínum tima hafa orðið. undir í viðureign við ríki Gyðinga, því
að enga menn fyrirlíti þeir eins innilega og þá. Það sé því ekki
við öðru að búast, en að Arabar leggi til atlögu við Israelsmenn
jafnskjótt. og þeir telji sig hafa aðstöðu til að berja á þeim, og
sú aðstaða hafi verið sköpuð með því, að Arabaríkjunum var
gefirm kostur á vopnakaupum i ríkjum kommúnista.
Lýðræðisþjóðirnar hafa ekki viljað selja Arabaríkjunum •
vopn, af því að þær hafa gert sér grein. fyrir því, að þá mundi
einmitt sjóða upp úr fyrir botni Miðjarðarhafs. Undanfarin ár
hefur verið jafnvægi milli ríkjanna þar, því að þau hafa öll
verið álíka illa búin' til að. standa i styrjöld. Það er ástæðan fyrir
bví, að kyrrt hefur verið þar,. ehda þótt fjandskapur sé mikill
eins og áður .milli ríkja Ara.ba og Gvðinga. Má telja nokkui’n
v.eginn öruggt, að uggvænleg tíðindi hefðu gerzt þar eystra
fyrir löngu, ef Arabarikin hefðu talið sig hafa styrk til að ráða
uiðurlögum Israels og skipta landinu á milli sín.
En kommúnistum hefur greinilega þótt bað hin mesta óhæfa,
a<) þarna skuli allt hafa verið með kyrrum kjörum eða því sem
næst. Þess vegna hafa þeir boðið hverju Arabaríkinu af öðru
vopn, og árangurinn aí þessu er þegar farimi að koma í Ijós.
Egyptar eru t.d. farn.ir að verða djarfari í afstöðu sinni gagn-
vart Israelsmönnum, og önnur Arabaríki eru einnig farin að
iáta ófriðlega. Það er því ekki að ástæðulausu, að menn. óttast
að upp úr sjóði, þegar íleiri skipsfannar af vopnum hafa borizt
til Arabaríkjanna, og hermenn þeirra hafa fengið nokkra þjálf-
un í meðferði þeirra, en kennsla í henni er kaupbætir kommún-
Ista. Það á að tryggja enn betur en vopnasalan ein, að ófriði verði
Jirundið af stað. Og með þessu telja kommúnistar sig vafa-
laus' starfa í ánda Genfarfundarins, í þágu friðar og góðs sam-
Starfs þjóða í milli.
Gjafír til skógræktar.
T Tndanfama mánuði hafa íslendingum borizt nokkrar góðar
Þeir Geir Halígrímsson og
Jóhann Hafstein fluttu í gær
tillögu tun ýmislegt, er miðar
að auknu umferðaröryggi, en
bæjarstjórnarfundur fjallaði
um umferðarmál.
Tillaga þeirra G. H. og J. H.
var á þá leið, að strangari kröf-
ur yrðu gerðar til hæfis þeirra,
sem stjórna ökutækjum og að
refsiákvæði vegna ölvunar við
akstur verði þyngd.
Geir Hallgrímsson mælti
fyrir tillögunni og flutti ítar-
lega ræðu um þessi mál. Komu
ýmsar upplýsingar fram í ræðu
hans um það, sem gert hefir
verið í þessum málum og eins
það, sem gert verður. Gerði
hann grein fyrir störfum um-
ferðarnefndar. Af því sem fyrir
liggur að framkvæma, má
nefna, að skipulögð verði ný
bifreiðastæði, enda eru bifreið-
ar nú orðnar nær 8000 hér í bæ,
en voru rúml. 6000 um síðustu
áramót, að komið verði upp
miðstöð sérleyfisbifreiða i út-
hverfi, bifreiðastöðvar verði
fluttar i úthverfin o. fl. G. H.
minntist einnig á hin hörmu-
legu dauðaslys, sem hér hafa
orðið á árinu, en þau eru sex,
en við rannsókn hefir komið í
ljós, áð stundum hafa þau verið
að kenna hæfisskorti ökumanna.
Þess vegna hafa þeir G. H. og
J. H. borið fram tillögu sína.
Fleiri bæjarfulltrúar tóku til
máls, en tillagan var að lokum
samþykkt með samhljóða at-
kvæðum.
u
gjafir frá vinum á Norðurlöndum. Gjafir þessar hafa verið
bæði frá Danmörku og Noregi, og allar eru þær til að efla
skóræktina hér á-landi, en mörgum gesti rennur til rifja, hversu
Jandið er nakíð qg. bert,
fjár víða míkiii, svö áð
er ógirt.
skógar fáir Ög íitlir, og ágangur sauð-
. erfitt er um skógrækt, þar séíií Iand
Skógræktarmálin eru meðaI þeirra verkefna, sem mikil-
vægust eru um þessar mundir. Mikið átak hefur verið gert á
i’ndanförnum árum, en þó erum við aðeins byrjaðir á verkinu,
og Iangt staif er framundan. Góðar gjafir vina í öðrum löndum
til mikillar hjálpar og uppörvunar, en þó verðum við að
.yinna mest af verkinu sjálfir. Grundvöllurinn hefur verið
lagður, en n.est er um vert, að kappsamlega verði unnið fram-
vegisV í því efní getum við ekki treyst á hjálp eða gjafir ann-
arra. Aðalatriðið er, að almenningur hafi áhuga fyrir þessum
málum, og að hið opinbera verji til framkvæmdanna nauð-
eynlegu. fé, séþegs- nokkur kostúí. - ;-r ó ■
Raftækjaverzlun
opnuð í Hafnarf.
í dag opnar rafveita Hafnar-
fjarðar raftækjaverzlun í hús-
næði sínu, Hverfisgötu 29.
Heitir verzlunin Rafveitu-
búðin. Hefur slík verzlun ekki
verið til í Hafnarfirði til þessa
og er því bætt úr brýnni nauð-
syn. Hafa Hafnfirðingar fram
að þessu þurft að fara til
Reykjavíkur til að kaupa raf-
magnsáhöld. Er þessi nýja
verzlun í Hafnarfirði sérlega
smekkleg.
I verzlun þessari verða til
sölu allskonar rafmagnsáhöld,
og vÖrur, sem fólk þarínast,
eru ekki fyrirliggjandi, reynir
verzlunin að útvega þær.
Húsnæðið er skipulagt af
Sveini Kjarval. Trésmíðavinnu
framkvæmdi verkstæði „Benna
og Skúla“, málningavinnu sá
Kristinn Magnússon um, en
dúklagningu Gunnlaugur og
Stefán JónSsynir. Vélsmiðjan
Klettur amiaðist járnsmíði, en
neonljos Karl Joh. Karlsson.
Raflagnir gerðu starfsmenn raf-
ve-itunnar.
Nor&urtöndum.
Undanfarið hafa ntenn þótzt
geta veitt bví eftirtekt, að geisla
virkni hefur aukizt talsvert í
Noregi og Svíþjóð. |
Þó er aukningin ekki talin
háskaleg mönnum, dýrum eða
gróðri, að því er sérfræðingar
telja. I
Fr. Möller, frainkvæmdastjóri
rannsóknarstofnunar norska
hersins, telur, að líklegt megi
teljast, að hin aukna geisla-
virkni kunni að stafa frá vetn-
is- eða kjarnorkutilraunum í
Rússlandi. Hins vegar er það
haft eftir Thorsten Magnusson,
yfirmanni rannsóknarstofnunar
sænska hersins, að sænskir yís-
indamenn hafi ekki veitt neinu
athygli, er bendi til þess. að
vetnissprengja hafi verið reynd,
eða sérlega sterk kjarnorku-
sprengja. Menn hafa þvi ekki
kornið sér saman urn, hvers
vegna fciin aukna geislavirkni
stafar, en sumir telja, að hún
stafi ai fyrri tilraunum.
Iljú.skapur.
Á morgun verða gefin saman
i hjónaband ungfrú Inga Birna
Gumiarsdó.ttir, Lundi í Kópa-
vogi, og Gísli Dungal (Halldórs
P.), Barmahlíð 13, Heimili
ungu hjónanna verður í Barma-
hlíð 13.
Bazar félags austfirzkra
Það hefur nokkuð verið rætt
um það í blöðunum þessa dag-
ana, að nokkrir menn komust yf-
ir áttavita nieð eitruðum spíritus,
sem þeir svo drukku. Einn
inannaiina lézt af eitrun, sem
ranglega liefur vcrið kölluð á-
fengiseitrun, þvi metliyl-alkohol
er ekki áfengi. Það cr hörmulegt
þegar slíkir atburðir henda, og
þótt það sé óvenjulegt átS drekka
af áítavitum i þeirri von að á
þeim sé hættulaus spiritus, þá
vaknar sú spurning hvcrs vegna
sé verið að hafa; þessa ólyfjan á
áttavitum.
Mælti gegn því.
Það muu hafa verið á bannár-
unum, að inér er sagt, að tekið
var upp á því að láta svonefudan
tréspíritus á áttavita í stað venju-
legs ósaknæms spírituss. Því er
jafnframt lialdið fram, a'ð þegar
til tals kom eða byrjað var á því
að nola tréspiritusinn í sta'ð Iiins
venjulega hafi þáverandi land-
læknir, Guðmundur Björnson,
lagst gegn því, og bent á að minna
tjón væri af því að drukkið væri
af nokkrum áttavitum, en að
nokkrir menn létust af þvi að á
þeim væri banvænn spíritus.
Hafi ég þetta rétt eftir þeim mæta
manni, linnst mér liann hafa
baft lög"a'ð mæla, eins og svo oft
áðui'.
Frekar fátítt.
Það er mjög fátítt að drukkið
só af áttavilum pg því Iieldur fá-
vislegt að láta á þá banvænan
vökva. Én sé það gerí, ætti að
merkja áttavitanu tryggilegk,
þannig að liver niaður sæi, að á
þeim væri banvænn trésþírítus.
Lyfjabúðirnar mega heírfur ekki
afgreiða eitur, neriiá iryggilega
sé tékið frairi á glasími að það
innihaldi. eitiir. Þar þykii’ þess
þurfa við og kaiinske á það líka
við i þessu lilfelli. Mýr sýnast
rökin hniga í þá átt. að banna
ætti a'ö liafa tréspíritus- á áltavit-
luri.
Orðið vetrarlegv.
Þa'ð var vctrarlcgt í gærmprg-
un ti-1 fjalla að sjá, þyi á Kjalar-
nesi hafði snjóað ofan i fjöru.
Og þótt alautt væri i bænum
þurfti ekki leiigra að fara cn
upp. í Öskjuhlið, en þar var föl
á jörðu. Það er líka orðíð áliðið
svo engan þarf . n'Ö undra, þótt
vétur kóngur fari a'ö gera vart
við sig. I>á cr kominn tíraí til
þess nð lmrsta upp vetrarfrakk-
ann sínn, Sem fengið heftir Irrild-
ina suinarlangt, því ekkert dug-
ar hér nema þykkir frakkar —
næðingurinn af hafinu nístir í
gegnnm merg pg bein. Og'svo eru
aðrir sem fagna v.etri, því að
þéjr þurfa að komast á f.jöll og
ganga á ski'öum, en þeir útn það.
— kr.
Bazar Félágs, austf. kvenna. . .
Félag austfirzkra kvenna í
efnir til liins árlega bazars síns
þ. 8 þessa mánaðar.
Félagið ve.r því fé; sem það
safnar, til þes.s að styrkja og
gleðja aldpí-hnigið fólk; af Aust-
fjörðum, sem hingað er ,ílu(t;
og fátt á hér vina og vanda-
manna, eða á við sjúkdóma eða
aðra örðugleika að stríða.
Það - er einn þátturinn í því
hlutverki félagsins að viðhalda
kynnum milli Ausfirðinga, sem
fluttzt hafa úr átthögunum
hingað suður, og reyna að sýna
í veyki tryggð pg rsktarsemi
til hinna fornu stöðva, sem svo
margar minningar eru térigdar
við: Stjóm félagsíns' væntir
þ.ess; að aústfirzkar konur styðji
nú eins og fyrr þessa fjársöfn-
un félagsins með því að gefa
á bazarinn. Sérstakléga er þess
vænst, að félagskonur sjálfar
vinni að; þyi,; að ' bazarinn geti
orðið sem fjölbreyttastur og
vandaðastur, með því að gefa
og safna til hans, en einnig er
tekið með þökkum á móti gjöf-
um frá öðrum konum, sem vilja
rétta félaginu hjálparhöna.
Allir Austfirðingar, karlar
j'afnt sem konur,ættu að meta
að verðleikum þessa viðleitni
hinna austfirzku kvenna, og
styrkja samtök þeirra og þessa
virðingarverðu hjálpar.starf-
semi þeirra.
Austfirðingur.
Norinienn gefa staura
í 60 km. girðinp.
MóSal Nprðmanna þeirra er
komu hingaö til skógræktar-
starfa vorið 1952 var ndrskur
prestur, Harald Hope að nafnk
Þegar séra Hope kom til Nor-t
egs aftrir hélt h'ann ýmis er-T
indi um ísland og íslendinga og
eggjaði sóknarbörn sín og aðra
til þess að gefa íslenzkum skóg
ræktarfélögum girðingarstáura.
er þau gætu notað í skógræktar-
girðingar. Árangurinn varð sá,
að á þremur síðustu árum hafa
norskir skógabændur sent hing
að nálega. 6000 girðingarstaúra,
en þeir nægja í 60 kra. langa
girðingu.