Vísir - 03.02.1956, Blaðsíða 6

3
VÍSIR
Föstudaginn 3. febrúar 1956
fWVWWkrt>'
wwwvwwvwww
In «W'm oriftnt.
Kristin ðuðmuitdsdéttir.
J?
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
FélagsprentsmiSjan h.f.
Eftir e!dhiísumrælurnar.
F. 22. 7. 1B71
Hinn 26. janúár siðastliðinn
lézt að heimili sinu hér í bæ frú
Kristín Guðmundsdóttir, ekkja.
Kristins Gíslasonar trésmiðs,
er lengi bjuggu að Hæðarenda
á Seltjarnarnesi.
| Kx-istín var fædd að Leifs-
stöðum í Axarfii’ði hinn 22. júlí
1871, og voru foreldrar hennar
hjónin Sigi'íður Jónsdóttir og
Guðmundur Þorgrímsson. Stóðu
að þeim merkar ættir austan
|og' vestan Axarfjai’ðár. Þau
Sigi'íður og Guðmundur áttu
Það mun vera óhætt að segja, að eldhúsumræðurnar hafi
„Hreinsað loftið“ að þessu sinni eins og endranær. Þær
sýndu mönnum tvær hliðar stjórnmálanna, annars vegar það,
sem stjómin hefur gert til þess að vinna að velferð allra þegna
þjóðfélagsins og hinsvegar það, sem stjórnarandstæðingar segja,
að eigi að gera, enda þótt þeir viti, að tillögur þeirra eru á
engan hátt í samræmi við raunveruleiann eða þarfir þjóðarinnar,
þegar hún á við örðugleika að glíma.
Stjórnarandstæðingar segja, að stjórnin geri sér leik að því
að leggja sem þyngstu skatta á þegnana. Hún sé ekki í rónni
fyri' en hún sé búin að finna einhverjar nýjar leiðir til að taka
sem mest af tekjum landsmanna til eigin þarfa. Nú er það hins-
vegar svö, að stjórnarflokkar byggja tilveru sina á því, að sem
flestir fáist til fylgis við þá, svo að þeir hafi sem mest vald til
að hrinda stefnumálum sínum í framkvæmd. Það er einnig
vitað, að ekkert er óvinsælla en að þurfa að leggia háa skatta
og tolla á almenning. Hér er því um mótsögn að ræða. Enginn
flokkur, sem vill halda fylgi og völdum, leggur þunga skatta á
þjóðina — ótilneyddur. Hann tryggir bezt völd sín með því að
araga úr sköttum og skyldum, svo að almenningur hafi sem 12 börn, en 3 þeirra dóu ung.
mest tií eigin nota, annað hvort til fjárfestingar í nýjum íbúðuirk Fátt var til hnífs og skeiðar á
eða til að auka þægindi sin á annan hátt. Þá verða kjósendur, heimilinu eins og víðar á þeim
. ánægðir með flokkinn, og þeir veita honum aukið brautargeirgi. J tímum, og voru böi-nin því urxg
Sé þetta dæmi í-eiknað til enda, verður útkoman sú, að sett til vinnu. 14 ára. gömulréð-
ist Ki-istín til starfa úti á Langa
nesi og var þá nýfermd. 2—3
stjórnin vinni að því af ofui'kappi að tryggja það, að flokkar
hennar fái sem allra fæst atkvæði, þegar gengið verður að kjör-
boi'ðinu næst. Hún vill ekki með nokkru móti,, að landsmenn1 árum síðar kom hún i ■ stutta
fylki sér undir mei'ki þeirra, svo að engin hætta sé á því, að heimsókn að Leifsstöðum, en
þeir fari með stjói'n landsins, þegar næsta kjörtímabil gengur í eftir það auönaðist henni ekki
g'ai'ð. Og til þess að ti'yggja bað sem kyrfilegast, að enginn vilji |aS h'ta foreldx'a sína. Árið 1902-
íela sömu flokkum urnboð til að fara með stjórn landsins þkom hún til Reykjavíkur og
náinni framtíð, beita þeir óbrigðulasta, ráðinu, nefnilega hækkun arið 1905 settu þau Krístinn bú
skatta og tolla.
I»eir, scm halda slíkum íjarstæðum fram, trúa ekki sínum
eigin málflutningi, en það er sanharlega móðgun, þegar slíkt er fett til bjai'gar og' fyrirvinnur
borið fram fyrir kjósendur, sem eru yfirleitt skynsamasta heimila urðu tíðum að sækja
fólk. Enginn flokkur eða stjórn eykur álögur fyrr en í fulla stvinnu þangað, er hana var að
hnefana, þegar það er eina ráðið til að koma í veg fyrir enn hafa. Reyndi þá ekki lítið á
óheillavæniegri þróun, er ekki yrði umflúin ella. Og það mun húsmæður að annast heimili og
&]menningur skilja. börn, en slík var fátæktin, að
grandskoða varð hvern eyrí
* áður en hann var af hendi lát-
saman.
Á þessum árurn var jafnáii
| inn. Osjaldan var einnig fjár'
jvant, og gat þá ekkert bjargað
j nema dugnaður og útsjónar-
, semi húsmóðurinnar. en eigirt-
Fundurinn í Washington.
T Tndanfarna daga hafa forvígismenn tveggia helztu lýðræðis-
þjóða heims setið fund í Washington. Sir Anthony Eden, ' 7“ . “**
.. „ . ... . / .,v . maður fjarri staddur eða at-
íorsætisraðherra Breta, tok ser tar vestur um haf i siðustu T- ■ , f,
i n u .x .... x ..x „. , „ , . . vmnulaus. I þessum atokum við
viku til þess að hitta og ræða við Eisenhower Bandankiafor- .
, , ■ ... ..... , .x . , \,v . hungur, kulda og dauða hertist
seta um heimsmalm, og hafa þeir lokið fundi smum, er stoð í i u- , , ,.,
. , ,, , ,, ,v ’ , , Kiístin og komu þa vel i ljos
iaeina daga, en siðan mun Eden halda norður til Kanada, þar u„- ‘i „ ■ ,
. .. . . _ ., .. ,,, ■ þen eigmleikar, er jafnan voru
sem hann ræðir við Louis St. Laurent, forsætisraðherra, og ríkast?fr j fari hennar. Góðvild
aðra formgja Iíanadamanna, sem eru önnur stærsta þjóðin skarpskyggni dugnaður þraut;
innan brezka samveldisins, um sömu mál. | segja og festa Fyrir lífi’sínu 0
Þótt tækni tútímans geri forvígismönnum þjóðanna kleift að barna sinna máttu þau hjón
hafa mjog. náið samband sín á milli, þar sem síminn gerir tiðum berast vig vofu kulda
mönnum mögulegt að talast við endanna á milli á hnettinum,' sult og alisleysiSj eins og flest/
er. þó miklu mikilvægara að geta hitzt augliti til auglits til ir aðrir um það leytij og
þess að jafna ágreming, sem upp kann að koma milli banda- er að undra þótt fólk mótist af
manna — eins og dæmin san'na — eða ákveða stefnuna gagn-| sljkum kjörum
vart sameiginlegum andstæðingi, kommúnistum, sem ógnaj j>eim Kristínu og
frjálsum þjóðum um heim allari með heimsdrottnunarstefnu’ varð fimm bai.na
s*nnn | komust þau öll til íullorðinsára,
Þótt cngar mikilvægar ákvarðanir sé teknar á slíkum fund-. en auk þes$ tþku þau
um, er þeir þó nauðsynlegir samt. Þeir gera foringjunum klsíft stúlkubarn til fósturs
að hittast til þess að skýra sjónarmið sín og áhugamál til hlítar.j Eiginmann sinn missti Krist-
Slíkt er ekki sízt nauðsynlegt, þegar mikil hætta vpfir yfir, eins ijvárið 1935. Sania ár lissti
og nú, þar sem kommúnisminn linnir hvergi sókn sinni, og hún eimiig hjartt'ólgna dóttur
hefur unnið marga og. afdrifaríka sigra undanfarið. Lýðræðis-j sjna og dótturson, hvort á eftir
þjóðunum ei látt nauðsýnlegra en að foringjar þeií'í'a kýnnist öðru. Hún harðnaði við hvert
sem beztu persónulega, því að ekkert er líklegra til þess að 4famð af öðru og undruðust
auka samheldni þeirra, sem virðist nauðsynlegri um þessarj flestir þrek hénnar og æðru-
mundii' en áður, þegar hættan af kommúnismanum virtist | leysi. Eftir þetta hélt hún Íengst
niinni. Það ber að fagna því, að efnt skuli til slíkra funda,1 afheimili fyririaöm sín og dótt-
því að þeir eiga eða verða til hagsbóta fyrir lýðræðisþjóðirnar, urþörn, er hún ól að mestu leyti
hvar sem er í heiminum, stórar og smáar. I upp. Voru hún og þau að miklu
- D, 26. 1. 1956.
levtí til iieimilis með Guðmundi
syni hennar og fjölskyldu hans,
allt þar til fyrir rúmum 10 ár-
un). að hún settist í helgan
stein og fluttist með Jórunni
aóttur sinni, manni hennar og
börnum, að Sörlaskjóli 15 hér
í bæ. Þar bjó hún síðustu ævi-
ár sín við hina beztu aðhlynn-
ingu Jórunnar og Bjarna sem
og annarra barna hennar,
tengdabarna og barnabarna.
Kristín heitin var gædd
g'eysimiklu sálar- og' viljaþreki,
enda hafði hún þess fulla þörf
mikinn hluta ævi sinnar. Hún
var kona bráðvel gefin, fljót til
að mynda sér skoðanir og ódeig
við .að halda þeim fram. Gilti
þá einu, hvort við kóng eða
klerk var að eig'a, Hreinskilin
var hun einnig með afbrigðum
og mátti hver heyra það, sem
hún taldi hann eiga. Og eftir
því var hreinlvndið. Hún var
föst fyrir og ákveðiiy eindæma
dugleg og þrautseig og áhuga-
söm um flesta hluti, hvort sem
það voru fjölskyldumál eða
annars eðlis. Heilsan mátti telj-
ast góð allt til hinztu stundar,
er hún varð brákvödd, og sál-
arþrek hennar var einnig ó-
skert til hins síðasta. Hún lét
sig það jafnan miklu skipta, er
á heimilinu gerðist, og lagði þá
gjarnan ráð til. er henni fannst
þess þurfa með..: .Trúrækin var
hún.
Nú er hún öll. Mestan hluta
lífs . sins mátti hún berjast á
báðar hendur við örðugleika og
érfið kjör, en ætíö stóð hún eins
og klettur úr hafinu. Síðustu
æviár bjó hún við hina beztu
aðhlynningu, er mannlegt vald
mátti veita, og naut ástar, virð-
ingar og vinsælda allra ætt-
méhna sinna og vina. Þeir
mún í dag sorgbitnir fylgja
hinmi mikilhæfu konu til graf-
ar og biðja henni blessunar.
SiG
Krisfeú
aúðið, óg
>áfá,
eítfe
næst mann-
flesta fylkii.
I engu fylki Bandaríkjanna
er fólksfjölgun eins ör og í
Kaliforniu, sem er næstfjöl-
niennasta fylkið.
Á árunum 1940—1950 fjölg-
áði fólkinu þar um 2.5 millj.
upp í 13.032.000. (New York
fylki hefir 16.124.000 — og nam
fjölgunin á sama tírna
1.293.808).
Önnur fólksflestu fylkin eru:
Pennsylvania með 11.159.000,
Illinois með 9.361.000 og Ohio
með 8.966.000, í lók 5 ára tíma-
bils sem endaðÚ á miðju ári
1955. Var mikil fólksfjölgún í
þessúm fylkjumi
I engu fylki landsins var
föLksfjölgunin þó eins ör „pró-
sentvís“ og í Nevada, sem hefir
lægsta íbúatölu allra fylkja
Bandaríkjanna. Hún jókst á 5
ára timabilinu urn -40,6 af hundr
aði eða um 64.917 upp í 225.000.
* Frakkar hafa nú 180.000
manaa her í Alsír, en Sous-
íelle landstjóri vill fá 60.000
anenn til viðbóiar.
Svo mikill yar veðurofsinn í
fyrradag milli kl. 6—7 hér i bæn-
um, að mesta mildi var að ekki
urðu slys af, en tæpt stóð það á
stimdum. Kona nokkur, sem kom
í skrifstofu blaðsins í gær, sagði
mér frá því, að hún hefði v’er-
ið stödd lijá Björnsbakaríi við
Hringbraut, en þar er ekkert
skjól af húsum, milli íþróttavall-
arins og kirkjugarðsins. Konaii
kom úi’ bakaríinu og var á heim-
leið, en í einni vindhviSuimi tókst
hún bókstafiega á loft og feykt-
ist með vindinum talsverðan spöl.
Hún tapaði öllu lauslegu, svo sem
handtösku, sem liún var með og
peningaveski og svo var myrkr-
ið og rigningin, svo að ekki var
viðlit að leita.
Stóð skamma stund.
Mesti veðurofsinn stóð aðeins
skamma stund, en svo mikil var
rigningin, að vatn fossaði uni
götur og sums staðar, eins og
við Bergstaðastræti, voru sum hús
eins og úmflotin vatni, svo að
erfitt var að komast út og inn
ncma á vaðstígvélum. Og viða
varð því miður talsvert tjón,
einkum í hverfum sem standa
mjög lágt, en frá þvi hefur verið
skýrt í fréttum bluða, svo á-
stæðulaust er að endurtaka það.
En þetta var einstakt vonskú-
veður, sem bétur fer er ekki al-
gcngt hér, enda mátti heyra það
i útvarpinu um kvöldið að fólk
vildi lieldur lialda sig innan
dyra. Aflýst vár ýmsúm skemmt-
unuin, þar sem ekki var búizt við
að fólk vogaði sér út, cnda hafa
sjálfsagt allir, sem gátu, heldur
viljað sitja heima, en vera á
J'Iakki þetta kvöld.
KvöldvÖku frestað.
Þingstúka Reykjavikur Iiafði
ætlað að halda útbreiðslúfund
með ýmsum ágætum skemmtiatr-
iðum og erindum um bindindis-
mál, en varð að fresta honum.
Var þetta auðvitað mjög baga-
legt, en auðvitað verður þessi
kvöldvaka ckki látin niður falla,
nema um stundarsakir, því vitað
er að mikil aðsókn verður að
henni. Mun þessi kvöldvaka
vcrða næstkomandi mánudag. —
Finnst ýmsum að vel mættu þess-
ir litbreiðslúfundii' vera oftar,
cn minna ber nii á starfsemi
teiúplara en áður, þegar fundir
þeirra og skemmtanir voru helztu
samkomurnai' í bœnúm. Starfsémi
templra er þjóðrækið starf unn-
ið endurgjaldslaust af áhuga-
mönnuni, sem vilja bægja voð-
ánuin frá dyrum meðbræðra
sinna, þótt starf þéirra sé ekki
metið að verðleikum.
Hvernig væri þá?
Mér hcfur stundum orðið hugs-
að til þess hvernig væri umhorís
í svonefndum og margnefndum
áfengismálum í þessúm bæ, ef
engar yæru stiikurnar, er reyndu
að skapa heilbrigðan veltvang
J'yrir iinga fólkið og æskuna. En
því vérðiir aldrei á riióti riaælt,
jafnvcl af þéirrá hendi, sem
inest óskapast út' af stúkustarf-
seminni, að þær koma meira góöu
lil leiðar og vinna bétur að því,
en nokkur örinur stárfsemi að
nieð fræðslustarfi sínu og út-
breiðslustarfi að ungir- sem gaml
ir séti fræddir um liættuna sem
felst í rihútri áférigra drykkja.
Og þess er nú farið að gæta
mjög greinilcgá, að þrotlaust
starf stúknanna ber ávöxt, því
ungt fólk er ini orðið tíðir gest-
ir á þeim samkomum, er teinpl-
arar standa fyrir. — kr.