Vísir - 23.02.1957, Blaðsíða 4

VTSIR
Laugardaginn 23. febrúar 1957
VISI2R
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimn» línur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Kírkja og írúmál:
Biblian — bólcin, sem ílestir holu eða öskustó. Áhrifin á mól-
eiga en fæstir lesa. Svo lét ein- , far, listir, bókmenritir eru aðeins j
hver um mælt og taldi sig þar, tákn annarra áhrifa dýpri og
með segja það, sem merkilegast jafnframt huldari og torraktari.
væri við þessa bók
Hvort tveggja er vissulega at-
En enginn sem þau áhrif kynni
að rekja og vissi, hvað hann
I hugunarvert, bæði það, hvað væri að segja, myndi óska, ao I menntunum
Kosningar í verkaíý&sféSögununt,
Um þessar mundir fer fram
stjórnarkjör í verkalýðsfé-
lögunum, og skiptast menn
fyrst og fremst í fylkingar
eftir afstöðu sinni til kom-
múnismans og handbenda
hans hér á landi. Menn segja
til um það í þessurn kosn-
ingum, hvort þeir vilja fela
þeim mönnum forsjá verka-
lýðsfélaganna, er taka fyrir-
mæli sín frá erlendu ein-
ræðisvaldi, eða fylkja sér um
þá, er geta sjálíir ráðið
uðum saman verið að láta
murka lífið úr körlum, kon-
Biblían er viða til, og hvað hún
er lítið lesin. En þegar sagt er,
að hún sé lítið lesin, þá er velst,
við hvað er miðað. Hún er iítið
lesin miðað við fjölda þeiTra'ein-
taka af henni, sem árlega er
dreift á markað viðsvegar um
þau væru úr sögúnni. Hvað
skyldi svo Biblían hafa fætt af
sér margar bækur beinlínis?
Lúther einn hefur látið eftir sig
hundrað bindi væn, hvert á stærð
við gilda postillu, alltsaman inn-
blásið af Biblíunni! Þeir eru
Þegar Sigurður bóksali Kristj-
ánsson tók sér fyrir hendur,
að gefa út Islendingasögurnar,
og önnur fornrit, og selja vægu
verði, var unnið eitt hið þarfasta
verk, sem nokkurn tíma hefur
verið unnið i þágu íslenzku þjóð-
arinnar. Ást hans á fornbók-
og stórhug má
þakka það, að þessar gersemar
urðu smám saman æ fleiri, ung-
um sem gömlum, til yndis og
aukinnar þekkingar og þroska.
Gersemar.
Sá, er þessar linur ritar,
minnist þess, er hann keypti
Gunnlaugs sögu ormstungu,
heim, en þá er þess að gæta, að. margir baugarnir, sem droptð
útbreiðsla hennar fer svo langt hafa af þessum Draupni, þótt j fyrir 25 aura, en næst í röðinni
fram úr öllum öðrum bókum,
að þar kemst enginn saman-
enginn sé jafnhöfgur. I var Laxdæia, sem mun hafa
Eigi að síður er það athuga- kostað 80 aura í þann tíð. Ein-
um og börnum austur í burður að. Hún skákar cllum '^rt, h\að Biblían er lítið lesin.
Ungverjalandi. Með þögn- ! metsölubókum og rækilega það. j Ekki miðað við aðrar bækur —
inni — ef ekki á annan hatt Frami flestra slíkra bóka er hefur liun metið, heldur
— hafa þeir sagt já og amen ’skommær. Biblían er engin hala miðað við efni sitt gilc>i, erindi
við öllu því, sem framkvæmt I stjarna á himni bókmerintarina. sitt °S vitnisburð Hún er meira
hefur verjð þar eystra, en
þrátt fyrir það ætlast þeir til
þess, að þeir sé teknir trú-
anlegir, er þeir segjast vera
hin eini þjóðlegi flokkur,
sem starfað hefur og starf-
andi er hér á landi.
stefnu sinni og afstöðu án Mörg verkefni bíða íslenzku
tillits til sjónarmiða þeirra
manna, er kippa í þræðina
í Kreml.
Kommúnistar ganga aa sjálf-
sögðu berserksgang í kosn-
ingabaráttu þessari, og á-
stæðan er sú, að vöid þeirra
hafa sjaldan eða aldrei ver-
ið í eins mikilli hættu og
einmitt nú. Ástæðan fyrir
því er meðal annars sú, að
þeir finna helkulda fyrir-
litningar allra góðra manna
á skósveinum þess valds,
sem hefur nú vikum og mán-
þjóðarinnar nú og siðar. —
Ekkert er þó eins mikil-
vægt á sviði verkalýðsmál-
Kommúnistar bóta.
Hræðsla kommúnista við það,
að þeir verði undir í verka-
lýðsfélögum — meðal annar-
ars Iðju, þar sern kosið verð-
ur um helgina — kemur
meðal annars fram í því, að
þeir hóta að splundra ríkis-
stjórninni, ef ekki verði séð
svo um, að þeir hafi sigur.
Um þetta segir Þjóðviljinn
í fyrradag: „Þessar kosning-
ar (þ. e. kosningarnar í
Iðju) verða því mjög mik-
ilvægar og afdrifaríkar,
ekki aðeins fyrir verkalýðs-
hreyfinguna í þrengstu
merkingu, heldur fyrir þjóð-
málabaráttuna alla, framtíð
vinstri samvinnu og vinstri
stjórnar." Hér er ekki verið
Húri þráukar árin og aldirnar,
stendur af sér storfna og bylji,
sækir fram hægt og sigandi frá
einu landi til arinars, á hverju
ári bætist ein eða fleiri þjóðtung-
ur við þúsundið tungumála, sem
hún er þýdd á, öll i heild eða
hlutar úr henni.
Alkunn eru ummæli Voltaires,
hins oröskáa, franska hnittyi-ð-
ings og höfuðkempu „frjáls-
anna og að uppræta áhrif i hyggju“ sinnar aldar. Haim
kommúnista, fella þá frá spáði því I eldmóði kirkjuhaturs
stjórnarstörfum í sem flest- | síns, að Biblian mvndi innan
um verkalýðsfélögum. Með skammrar tíðar hverfa úr fög-
því einu rnóti er hægt að unni með öllu. Á þeim tveimur
koma í veg fyrir það, að öldum, sem liðnar eru siðan þau
verkalýðshreyfingunni hér orð voru rituð, hefur Biblian
á landi verði fyrst og fremst farið viðar en á öllum öldum
beitt í þágu valdadrauma áður samanlagt. Og það er engu
Sovétríkjanna en ekki til. likara en guðdómlegri glettni
hagsbóta fyrir þá, sem í, eða himneskri kankvísi gagn-
vart kaldranaglotti spottarans,
að húsið, sem hann bjó í, þegar
hann reit þessa spá sína, skyldi
síðar verða bækistöð, ein af
mörgum, öflugs félags, sem
starfar að útbreiðslu Biblíunnar
og hefur unnið stórvirki á því
sviði, Það er Brezka og erlenda
Bibliufélagið, sem hefur m. a.
annast útgáfu Biblíunnar fyrir
oss Islendinga um margra ára
skeið. íslenzka Bibliufélagið er
dótturfélag þess, ásamt öðrum
hliðstæðum félögum, en þau
en safn bókmenntalegra gim-
steina — það er hún vissulega
lika, en sú staðreynd er auka-
atriði að vitni hennar sjálfrar.
Hún er annað en móðir höfgra
hvern veginn heíur reyndin
orðið sú, að til engra bóka hefur
verið oftar gripið á alllangri ævi,
og því oftar sem árunum íjölg-
aði. Mun það og reynsla ílestra,
sem kunna að meía fornsögurn-
ar, að þessar sögur — og fleiri
— hafi svo mikla fegurð að
geyma, að þær veki jafnan
hversu oft sem í þær er litið,
sömu unaðskenndir i huganum.
djásna, þótt svo séu slík sem Hér er með öðrum orðum um
myndir Michaels Angelos eða
tónsmðar Bachs. Hún er Guðs
orð. Þ. e.: Ef þú hlustar í auð-
mýkt og einlægni á yitnisburð
hermar, þá heyrir þú til þín talað
orðum dóms og náðar, orðum
áminningar og viðvörunar,
hughreystingar og fyrirheita, af
guðdómlegum, óáfrýjanlegum
þær gersemar að ræða, að
hvenær sem menn taka þær sér
í hönd, er sem auðgist sjálfir
af auðlegð þeirra. Er menn
leggja þær frá sér er sem hið
fegursta berginál löngu liðins
tima ómi fyrir eyrum.
Á þetta er minnt, eí það gæti
vakið til umhugsunar, á þeim
tima, er glæparitin flæða yfir
samtökunum eru.
innan ríkisstjórnarinnar en
Ioju. Það er þess vegna harla
lítil hætta á því, að þeir
geri alvöru úr liótun sinni,
því að ef nokkrir menn hér
á landi eru hratddir við ein-
angrun, þá eru það kom-
múnistar. Framferði kom-
múnista í Ungverjalandi og
svik þeirra sjálfra við kjós
endur sína, siðan þeir urðu
ráðherrar, tryggja það full-
komlega, að kommúnistar
myndugleik. Þú heyrir í orði landið, og fjöldi manna illu lieilii
Biblíunnar fótatak hins góðalmetur það mest, sem lakast er.
hirðis, ýmist nær þér eða fjær. |
Sú mikla saga, sem rakin er í |
Gamla testamentinú, stefnir öll
Fagriaðarefni.
En það ber lika, að minnast
á það, sem fagnaðarefni má vera
að komu hans, þú sérð mynd . ;l þessum tíma, að áhuginn fyrir
hans gægjast þar fram. ýmist í
daufri skuggsjá eða skirri. 1
Nýja testamentinu sérðu mynd
hans alskira, mætir í honurn
orði Guðs ótvhæðu og þar með
tilboði eilíís lífs.
Fé!ag austffrzkra
kvenna 15 ára.
Aðalfundur Félags austfirzkra
, kvenna var haldinn 12. þ. ni. að
, Grófinni 1.
Á fundinum flutti varafor-
j maður félagsins, frú Anna Jó-
hafa með sér alþjóðiegt sam- :, , • , ,-
t i j s j hannessen, skyrslu um storf
,:ian<*' j félagsins á liðnu ári. Starfsemi
Bækur Volta,res eru ekki þeSs fer sívaxandi, en aðalmark-
sitja í stjórninm. meðan hin-j gleymdar að sormu- Þær eru .mið félagsins er að gleðja aust-
ir flokkarnir r.eka ’ þá ekki' lesnar eitthvað og skipa sitt |firzka sjúklinga, ekkjur og
úr henni. Völd þeirra í henni sæti ' s°Sunni- En Þeir eru ekki gamalmenni fyrir jólin, og á sú
eru einnig svo rnikil að þeir margir’ sem lesa þœr’ ennþá 1 starfsemi vinsældum að fagna. '
munu aldrei 'hafá svipuð á-
hrif uían stjórnár og í ánd-
íornbókmenntunum er aftur
mjög vaxandi. .
Mörg útgáfufyrirtæki hafa á
síðari tímum stuðlað að því —
auk Bókav. Sigurðar Kristjáns-
sonar — að menn eigi þess
jafnan kost að eignast þessar
gersemar, enda eru þær nú til
á þúsundum heimila. Ekkert
skal fullyrt um, hversu oft er
gripið til þeirx-a til lesturs, á
sumum heimilum, en ætla mætti,
að það yrði því oftar sem lengra.
líður, því að fari menn að grípa
til þeirra, til lesturs, mun þaö
leiða til þess, að menn fái á
þeim æ meiri mætur. Lestur
fornritanna i útvarpinu, sem
Einai’ Ól. Sveinsson prófessor,
hefur annast með ágætum, hefur
vafalaust orðið til að glæöa
áhuga manna fyrir þeim, ekki
sist ungmenna, og það spáir-
beztu um framtíðina.
stcðu við hana.
að fara í iaunkofa með neitt. Uni það verour ekkert sagt,
Ef flokkar þeir, sem eru í
stjórn með kommúnistum,
sjá ekki svo um, að fylgis-
menn þeirra, sem eru í Iðju,
kjósi lista kommúnista við
kosningarnar, þá skal stjórn-
arsai/ivinnunni þegar vera
slilið!
Enginn vafi er á því, að ýmsir
meðráðherrar kommúnista
eru reiðubúnir til að hlýða
kröfum þeirra um að láta
fylgismenn sína kjósa kom-
múnista í Iðju, af hræðslu
við að detta úr ráðherra-
stólunum. En hitt er ekki
síður víst, að kommúnistar
eru enn hræddari við að
- sleppa stjórnartaumunum
færri, sem lesa þær að staðaldri Margir ágætir stuðningsmenn
og enginn blessar þan-. Enginn ! féiagsins styrktu það með fjár-
segir um nokkurt rit Voltaires framlögum og vörum á basar,
neitt líkt því, sem játað er á sem félagið heldur árlega fyrir
, flestum tungum heims með því styrkíarsjóð sinn. Þess má og
s ';ln verða 1 kosn" líkum orðum sem þessum: „Hún geta, að félagið selur minningar-
n í ju, en hitt er er mér kær sú biessuð bók“. spjöld, og rennur ágóði af sölu
Það er vissulega íhugunarvert,
I hvað Biblían er víða til. Út-
lýðsféiögunum fer mjög breiðsla hennar er eitt: af guð-
hrakandi. Var raunar ekki iegum undrum sögunnar.
hver úrslitin
ingúnúm
þegar komið á daginn, að
fylgl kommúnista í verka-
við öðru að búast, eins og
allir atburðir, bæöi hérlendis
og erlendis, hafa verið þeim
anástæðir upp á síðkastið. —
Urslit kosninga innan verka-
lýðsféiaga undanfarið sann-
færa menn um það, að unnt
er að sigra þá, og ákvæðis-
orð þeirra munu áreiðanlega
ekki stöðva þá hreyfingu
sem hafin er í þá átt að gera
áhrif þeirra að engu.
Og hún er miklu viðar en þig
varir. Það liður vart sá dagur,
að þú takir þér ekki í munn ein-
hvern talshátt, sem frá henni er
runninn eða notir orðalag úr
henni. Hvar sem þú ber niður
i bókmenntum og iistum vest-
lægra menningarlanda verða
íyrir stef úr Bibliunni. Þú kann-
ast ef til vill ekki við þau, scnni-
lega alls ekki. eí þú ert kominn
á þaðmenntunarstig nýmóðsins,
sem hefur kristin íræði í ílór-
þeirra i styrktarsjóðinn. Á s. 1.
ári var úthlutað kr. 10.356.00 til
145 einstaklinga. Þá gekkst íé-
iagið að venju fyrir skemmtun
fyrir aldraðar austfirzkar konur,
og var yfir 80 konum boðið á
siðustu skemmtun félagsins.
ÞCss má að lokum geta, að
íélagið hyggst ieggja fram kr.
10.000.00 til Hallveigarstaða,
þegar bygging þeirra hefst.
Hinn 2. janúar s. 1. var félagið
15 ára. Formaður þess frá ttpp-
hafí hefur verið Guðný Yil-
hjálmsdóttir. Aðrar konur í nú-
verandi stjórn eru: Halldóra
Sigfúsdóttir ritari, Anna Wathne
Go5afoss fer í kví
í Krisfíansstmd.
Góðafoss er < Kristianssand
þessa dagana, og fer þar f
þurrkví-
Skipið var statt i Húsavík
fyrir um það bil viku. þegar
það sleit frá bryggju, og varð'
fyrir áfalli, svo að gat kom á
það neðan sjóborðs. Gatið kom.
á geymmi, svo að sjór komst
ekki í skipið sjálft, og er ekki
langrar stundar verk að gera
við það.
gjaldkeri, Anna Johannessen
varaíormaður, og meðstjórnend-
ur Sigríður Guðmundsdóttir,
Snon-a Benediktsdóttir og Sigrið-
ur Lúðvíksdóttir. — 1 íélagimt
eru nú 142 konur. ■