Vísir - 14.03.1957, Side 4

4
VÍSIR
Fimmtudaginn 14. marz 1957
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm linur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala kr. 1,50.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Hneykslaði þingheim með
því að mæta í prjónajakka.
Hvernlg yrði slíku tekið í þingsölum
ýmissa landa ?
Skattfríðindi sjómanna.
Alþingi hefir að undanförnu
fjallað um skattfríðindi sjó-
mönnum til handa. Er þeim
meðal annars ætla að laða
menn að sjómennsku, en eins
og kunnugt er starfa nú
mörg hundruð útlendra sjó-
manna á íslenzkum fiski-
skipum, af því að íslenzkir
menn fást ekki á þau. Slíkt
er mikið öfugstreymi, og
gera verður viðeigandi ráð-
stafanir til þess að orsaka
breytingu í þessu, gera sjó-
mannsstöríin eftirsóknar-
verðai'i en þau hafa þótt. 1
þeim tilgangi hefir stjórnar-
iiðið lagt til ,að sjómenn fái
500 kr. skattfrádrátt á mán-
uði og þykist gera rausnar-
lega.
Nú er á það að líta — í sam-
bandi við þetta mál eins og
mörg önnur — að það er
stjórn hinna vinnandi stétta,
eins og hún kallar sig, sem
' nú situr að völdum. Hún
telur sig vera einu stjórn-
f ina um langt árabil sem
' hafi verið sett á laggirnar til
þess að vinna að heill og
hamingju hinna vinnandi
* ,
stetta — þeirra, sem fram-
leiða verðmætin fyrir þjóð-
arbúið. Það mátti því gera
ráð fyrir, að hún og flokkar
hennar tækju ekki illa til-
lögu Björns Ólafssonar um
að hækka skattfrádráttinn
verulega, eða svo að næmi
30% af álögðum tekjuskatti
af tekjum fyrir störf á fiski-
skipum, þegar menn hafa
verið lögskráðdr 4 mánuði
eða lengur.
En það reyndist ekki að skapi
stjórnarfollkunum _ flokkum
hinna vinnandi stétta — að
samþykkja þessa aukningu á
skattfríðindum sjómanna.
Þeir felldu tillöguna, og ætla
þar með að láta það nægja,
sem þeim finnst hæfilegt í
þessu efni. Og það er senni-
lcga táknrænt fyrir um-
hyggju þá, sem þeir þykjast
hafa fyrir hinum „vinnandi
stéttum“ að ein helzta
kommúnistasprautan á Al-
þingi, ritari verkamannafé-
lagsins Dagsbrún, var send-
ur fram á vígvöllinn til þess
að tilkynna þingheimi vilja
stjórnarflokkanna í þessu
máli.
Frá fréttaritara Vísis
Stokkhólmi i marz.
Það skeði fáheyrður atbm-ður
í sænska þinginu hérna á dög-
unum, sem vakti luntal meðal
þjóðarinnar og kom mönniun
yfirleitt til að hlæja.
Háttsettur embættismaður i
stjórnardeild var kallaður til
þingfundar .til, að gefa upplýs-
ingar um nokkrar tölur, sem
deilt var um í fjárlagaumræð-
unum. Þingheimur rak upp stór
augu, þegar þeir veittu klæða-
burði hans athygli. Maðurinn
var sem sé i prjóna jakka, sem
kona hans hafði búið til og gefið
honum. Allir þingmennimir
voru í sínum hefðbundna klæðn-
aði, dökkum fötum og jakkamir
vandlega hnepptir. Þegar þing-
forseti tók eftir prjónajakkan-
um, spurði hann embættismann-
inn Iivort það væri heppilegur
búningur til að láta sjá sig í,
Farmamtadetian.
Það hefir jafnan verið við-
kvæðið hjá kommúnistum
á undanförnum árum ef
verkfall hefir verið gert, að
„ríkisstjórnin hafi stöðvað
atvinnutækin“. Nú hafa far-
mpnn verið í verkfalli í
meira en þrjár vikur, en
Þjóðviljinn hefir varla
minnzt á verkfallið, og ekki
hefir hann stimplað ríkis-
stjórnina fyrir að eiga sök á
því. Samkvæmt fyrri kenn-
ingum hans á stjórnin þó
sök á þessari stöðvun.
Hér kemur fram eins og svo
oft áöúr, að kommúnistar
hegða sér í hverju máli eftir
aðstæðum en ekki eðli hlut-
anna. Þeir eru tækifæris-
sinnar út í fingurgóma og'
þess vegna dettur þeim ekki
í hug að kenna núverandi
stjórn um það, sem fyrrver-
andi stjórnum hefir ævin-
lega verið kennt við svipað-
ar kringumstæður. Ilafi það
verið hlutverk fyrri ríkis-
stjórna að leysa vinnudcilur,
er upp hafa komið, þá er það
ekki síður hlutverk og skylda
núverandi ríkisstjórnar —
stjórnar hinna vinnandi
stétta. En Þjóðviljinn kveð-
ur ekki upp úr með það, að
stjórnin eigi að gera neitt,
og úr því að hann kennir
henni ekki um að hafa stöðv-
að skipin, er nokkurn veg-
inn víst, að hún hefir ein-
niitt gert það.
Vinnufriðurinn.
Þetta verkfall er annars harla
gott dæmi um þann vinnu-
frið, sem kommúnistar buðu
upp á, þegar þeir gengu til
stjórnarsamstarfs við fram-
sóknarmenn og kratai'.Þá átti
ekki að vera hætta á því, að
launastéttirnar segðu upp
samningum og legðu niður
virmu til að fá kröfum sín-
um íramgengt. Allir áttu að
vinna af kappi, og stjórnin
i átti nð fá fuUkoininn vinnu-
frið, til þess að koma öllum
sínum góðu áformum i fram-
kvæmd.
Þó er sannleikurinn sá, að ýms-
ar stéttir hafa komið fram
kjarabótum, annaðhvort með
verkíalli eða verkfallshótun,
og undanfarið hefir staðið
yfir langt verkfall sjómanna.
Vegna þeirrar vinnustöðvun
ar sjá menn úti um land upp
á þaðy að „vinnufriður"
stjórnariunar muni færa
Orlofsbúðin
opnuð í dag.
Ný verzlun með
mínjagrips.
Orlof h.f. hefur nú opnað
búð, þar sem verzlað er með
minjagripi listmuni og gjafa-
vörur.
Verzlunin er til húsa í
Hafnarstræti 21 og hefur hús-
næðinu verið breytt. Mun verða
kappkostað að hafa ávallt fyrir
hendi í búðinni vandaða og list-
ræna íslenzka handavinnu.
Ennfremur teikningar, málverk!
o. fl.
Vöruúrval er þegar allfjöl-
breytt og enn sem komið er,
ber mest á silfurvörum allskon-
ar prjónavöru — vefnaði, út-
^skurði og keramik. Einnig
jvekja athygli hinar prúðbúnu
j brúður íklæddar íslenzkum
i búningi frá ýmsum tímum.
I Meðal þeirra hluta sem erlend-
ir ferðamenn kaupa helzt til
Iminningar um íslandsferð eru
gæruskinnin, sem nú fást í öll-
um litum, klippt og óklippt.
j í litlu herbergi til hægri þeg-
i ar komið er inn í verzlunina, er
ætlunin að verði sýndir sérstak-
(ir listmunir svo sem málverk
og afsteypur af höggmyndum
þekktra íslenzkra listamanna.
I Því miður vannst eigi tími til
j að fullgera þessa deild áður en
opnað var, en lagt mun verða
kapp á að gjöra það hið fyrsta.
Þarna verður einnig afdrep eða
setustofa fyrir gesti verzlunar-!
innar til að skrifa á póstkort o.
fl.
Verzlunin tekur að sér alla
fyrirgreiðslu í sambandi við
sendingar á gjöfum til útlanda
eða innanlands, hvort sem er
fyrir einstaklinga eða fyrir-
tæki.
Verzlunarstjóri vérður Hauk-
ur Gunnarsson.
í sænska þinginu og hafði orð
á þvi að menn yrðu að klæðast
þeim fötum, sem hæfðu virðingu
hins sænska þings og þjóðar-
innar.
Nú fóru menn að velta því
fyrir sér hvemig samskonar at-
viki myndi hafa verið tekið í
öðrum löndum. Sænskt blað
sendi fyrirspurnir til ýmissa
landa og fékk eftirfarandi svör:
England: Mann sem þannig
kæmi búinn til þingfnndar ætti
að láta sálgreina mjög vandlega.
Englendingar eru eins og kunn-
ugt er mjög fastheldnir á gamla
siði.
Frakkland: alveg óhugsandi.
Þingforseti ætti að láta henda
manninum út samstundis, nema
jakkinn hans hafi verið rifinn
utan af honum í slagsmálum,
sem ekki er óalgengt í franska
þinginu.
Italiu: Slíkt liefur aldrei kom-
ið fyrir í ítalska þinginu. Það
gæti enginn látið sig drejmia
um að koma fyrir þingið öðru
visi en í jakkafötum með háls-
bindi jafnvel þótt steikjandi hiti
sé.
Vestur-Þýzkalandi: Slikt gæti
hreint ekki komið fyrir. I Bonn
klæðast þeir dökkum fötum,
þingsveinar og varðmenn í blá-
um einkennisfrökkum, rauðum
vestum, með gullhnappa og
livíta lianzka.
Danmörku: Þar gæti þetta
gengið.
Tyrkland: Skylda að klæðast
svöi'tum jakka og röndóttum
buxum.
Siam: Allir í hvítum jakka-
fötum með hálsbindi.
Islandi: Myndi ekki teljas
hneykslunarvert.
þeim skort á ýmsiun nauð-
synjum, ef stjórnin gerir
ekki skyldu sína og leysir
verkfallið.
Israel...
Framh. af 1 síðu.
að Israel íylgi áfram ofbeldis-
stefnu í garð Egypta.
Olgan í Gaza.
Tilkynnt hafði verið, að eng-
inn maður hefði beðið bana í
uppþotinu í Kairo er lið Sam-
einuðu þjóðanna varð að skjóta
yfir höfuð múgsins og beita
táragasi. Burns hefur lýst yfir,
að einn arabískur flóttamaður
hafi beðið bana, og kveðst hann
harma það mjög.
Ebba Eban
kom til Washington í gær úr
hvíldarför sinni til Florida —
en hann var nýkominn þangað
og ætlaði að vera lengur — og
ræddi við settan utani'íkisráð-
herra, og síðar við sendiherra
Breta og Frakka. — Dulles er
nú lagður af stað frá Canberra
loftleiðis til Hawaii, hefur þar
nokkra viðdvöl, en mun verða
kominn til Washington á
sunnudag.
Eðlileg afleiðing.
Times segir, að það sé eðli-
leg afleiðing þess, að Samein-
uðu þjóðirnar hafi skirrst við
að gera skyldu sína, hversu
komið er, og hafi því allt af
í dag er sagt hér í biaðinu
frá tilraun, sem Mjólkursam-
salan hygst gera með pappaum-
búðir undir mjólkurafurðir, Er
hér um nýjung að ræða, senx
vert er að gefa gaum.
Hreinlæti — hagræði.
Islendingar taka nýjungum
yfirleitt vel og það má hiklaust
vænta þess, að jafn þarflegri
nýjung og þessari verði vel
tekið. Stendur ekki á öðru en
gjaldeyrisleyfi, til þess að Mjólk-
ursamsalan ráðist þegar á þessu
ári í að gera tilraun með slikar
umbúðir, og undir því hverja
raun sú tilraun gefur, er það að
sjálfsögðu komið, hverja frarn-
tíð þetta á fyrir sér hér. Um
það er engum blöðum að fletta,
að hreinlætis og hagræðis vegna,
mælir allt með þvi, að menn
geti jafnan átt þess kost, að geta
íengið keyptar mjólkurafurðir
í svona umbúðum.
Reynslan ei'lendis.
Kosti slíkra umbúða hafa menn
séð erlendis, enda orðið þö
nokkuð langt síðan menn fóru
að þreifa sig áfram með til
raunir við framleiðslu á pappa-
umbúðum, undir mjólk, rjóma
rjómaís o. 'fl„ og sá árangur
náðist eftir margvíslegar til-
raunir merkra framleiðslustofn ■
ana, að það tókst að framleiða
vélar og efni, sem til þurfti, til
þess að geta boðið almenningi
afurðimar í smekklegum,
traustum umbúðum af þessu
tagi. Varð að sigrast á ýmsum
tæknilegum örðuleikum, eins og
gengur til að ná markinu. En
almenningur tók þessari nýjung
fegins hendi, ekki sist í því
mikla framfaranna landi, Banda-
rikjunum, Sviþjóð og víðar, og
því er spáð, að notkun þessara
umbúða muni verða almenn í
mörgum löndum í nánustu
íramtíð.
Farið af stað nieð gát.
Mjólkursamsalan á þakkir
skilið fyrir áhuga sinn og fram
tak í þessu máli. Hér er farið
með gát, áformað að ráðast í
kaup á einni vél í byrjun, til
framleiðslu á 1/4 litra umbúð-
um, en að aðrar stærðir komi
síðar, gefi tilraunin góða raun.
Nú stendur ekki á öðru en að
gjaldeyrir fáist til vélar- og
efniskaupa, og væntanlega ræt-
ist svo úr, að unnt verði að láta
Mjólkursamsöluna íá umbeðið
leyfi. Um það þarf ekki að efa,
að almenningur hefur áhuga
fyrir þessari tilraun, og telur
hér þarflega nýjung á ferðinni.
sömu erfiðleikana við að stríða.
Blaðið telur þó, að það verði
þegar Egyptar bera fram kröf -
ur um burtflutning gæzluliðs-
ins, sem á reyni.
Sjálfsblekking
Dullesar.
Scotsmann seg'b:, að það virð-
ist nú vera farið að renna upp
fyrir Dulles að hann hafi
blekkt sjálfan sig meðstefnunni,
sem hann hefur fylgt. Eftir
orðum hans í Canberra að
dæma geri hann sér ljóst, að
taka verði Nasser öðrum tökum
en hann hafi ætlað. Blaðið
gagnrýnir og stefnu hans í
Kínamálum.