Vísir - 11.05.1957, Blaðsíða 5

. Laugardaginn. 11. maí 1957
VISIR
Ferming á
morgun.
Fermingarbörn í Fríkirkjunni
sunnudáginn 12. maí 1957. —
Prestur sr. Þorsteinn Björnsson.
Stúlkur:
Anna Kristjana ívarsdóttir,
Höfðaborg. 96. Guðný Guðjóns-
dóttir, Ásvallagötu 17. Helga
Jóhanna Svavax-sdóttir, Lauga-
vegi 160B. Sigríður Magnús-
dóttir, Bústaðavegi 51. Sigríður
Gunnhildur Kristjánsdóttir,
Bræðraborgarstíg 20. Sigrún
Ósk Bjarnadóttir, Höfðaborg
63. Svala Guðmundsdóttir,
Nönnugötu 3. Þórdís Richards-
dóttir, Hverfisgötu 121. Sigur-
laug Guðmundsdóttir, Vallar-
serði 6, Kópavogi.
Piltar:
Gísli Guðnason, Nýlendugötu
21. Guðmundur Magnússon,
Hjallavegi 62. Guðmundur
Helgason, Laugarnesvegi 78.
Gunnar Sigurðsson, Fi-amnes-
vegi 18. Jón Eðvarð Helgason,
Óðinsgötu 4. Kort Sævar Ás-
geirsson, Háagerði 19. Magnús
-Jóhann Sigurðsson, Bragagötu
35. Reynir Þormar Þórisson,
Nökkvavogi 46. Sigurður Hólm-
geir Friðjónsson, Sigtúni 59.
Sævar Svavarsson, Laugavegi
160B. Sturla Björnsson, Snoi-ra-
braut 42. Sveinbjörn Björnsson,
Snorrabraut 42. Þorsteinn
Björnsson, Snorrabraut 42.
Helgi Þór Magnússon, Njálsgötu
10.
Háteigsprestakall. Feiming í
Dómkirkjunni 12. maí kl. 11. —
Sr. Jón Þorvarðsson.
Stúlkur:
Ágústa Hulda Baldvinsdóttir,
Skála 5 við Háteigsveg. Arndís
Magnúsdóttir, Grænuhlíð 7.
Ásdís Karlsdóttir, Skúlagötu 62.
Elisabet Matthíasdóttir, Stiga-
hlið 2. Guðfinná Svava Sigur-
jónsdóttir, Leifsgötu 22. Guðný
Þox-valdsdóttir, Nóatúni 24.
Guðrún Erla Bjöi-gvinsdóttir,
Miklúbraut 42. Ingunn Bei-g-
þóra Halldórsdóttir, Rauðarár-
stíg 20. Ingveldur Ingvadóttir,
Eskihlíð 20. Kristbjörg Ámunda
dóttir, Meðalholti 9. Margrét
Svavarsdóttir, Selvogsgrunni
16. María Guðmundsdóttir, Star
haga 14. Sigrún Gyða Sigurðar-
dóttir, Flókagötu 39. Stella
Hólm- Ólafsdóttir, Háteigsvegi
19. Þorbjörg Ásmundsdóttir,
Drápuhlíð 23. Þuríður Anna
Steingrímsdóttir, Skaftahlíð 36.
Drengir:
Birg'ir Sigurðsson, Mávahlíð
32. Geir Pétursson, Rauðarár-
stíg 3. Guðmundur Jens Axcxls-
son, Drápuhlíð 33. Hannes Jó-
hannesson, Blönduhlíð 22. Helgi
Kristinsson, Mávahlíð 19. Hilm-
ar Ingvi Sveinbjöi'nsson, Með-
alholti 14. Jón Birgir Jónsson,
Stangai'holti 32. Kolbeinn Sig-
urðsson, Lönguhlíð 11. Marel
Einarsson, Barmahlíð 33. Reyn-
ir Guðmundsson, Drápuhlíð 36.
Sigui'ður Kristinn Jóhannsson,
Barmahlíð 11. Steindór Valgai'ð
ur Sigui'jónsson, Bústaðarhlíð
33. Valgai'ður Bjarnason, Reyni
mel 34.
Ingjaldsson
s/i ipsi/óri.
Fæddxxr 14. águíist 1876. Dáirui
20. apríl 1957.
Við fráfall þessa mei'ka manns,
mættu Borgfirðingar minnast
hans, flestum fremur, þar sem
hann var meira en aldai'fjórðung
í þjónustu þeix-ra sem skipstjói'i
eða stýi'imaður á sjóleiðinni
milli Reykjavikur og Boi'gar-
ness.
Fyrst minnist ég Pétui’s, er
hann var stýrimaður á gufubátn-
um Ingólfi, siðustu árin sem það
skip var í fei'ðum milli Borgar-
ness og Reykjavíkur. Skipstjóri
á þessari siglingaleið var hann
fyrst með gufubátinn Skjöld
1919, þar næst með e/s. Suður-
land og siðast m/s. Laxfoss þar
til i ársbyrjun 1944.
Mér er manna kunnugast um
þetta vandasama, erfiða og eril-
sama stai'f hans, vegna þess að
ég'sá um útgerð Suðurlands og
Laxfoss frá ársbyrjun 1932 til
haustsins 1943.
Á þeim árum var mestan hluta
ársins haldið uppi daglegum
ferðum miili Borgamess, Akra-
ness og Reykjavíkur, nema með-
an skipin voru í siglingum til
Breiðafjarðar éða Vestmanneyja.
Má næri’i geta, hver þi’ekraun
það hefur verið fyrir jafnskyldu-
rækinn mann, að vera ábyi’gur
vörður um velferð skips og far-
þega, á jafn hættulegum sigl-
ingaleiðum, sem þessum.
Enda munu hvildartímar hans
á þessum árum veiið óvissir og
stundum fáir.
Lengi voru þá leiðarljós engin
á siglingaleiðinni um Borgar-
fjörð. Þurfti þá mikla árvekni
og kjai'k til að sigla um fjörð-
inn, i náttmyrkri og dimmviðr-
um, þegar nauðsyn ki’afði stund-
um. Þegar svo stóð á og vafi
nokkur um það, hvort fært væri
*
að sxgla út fjörðinn sagði Pétur
við mig. „Ég fer, en símaðu til
Þórunnar i Höfn (í Melasveit)
og biddu hana að hafa ljós í
glugganum, meðan ég fer fram-
hjá.“
Af þessu hafði hann stuðning
á þessari vandföi-nu leið, ásamt
klukkunni og ganghraða skips-
ins, og fann á þann hátt nauð-
synlegar stefnubreytingar.
Sjómaður var Pétur með ágæt-
um. Enda fengið mikla æfingu i
þvi starfi, lengi áður en flest
þau siglingatæki þekktust, er nú
teljast ómissandi í hverju skipi.
Oft varð ég þess var, að hann
var með afbrigðum veðui’glögg-
ur. Sá oft fyi'ir veðrabrigði, sem
flestum mundu óljós, en reynd-
ust rétt.
Þetta ásarnt. framúrskarandi
árvekni og trúmennsku leiddi til
þess, að engiix slys urðu á öll-
um hans sjófex'ðum, um Borgar-
fjörð, til Vestmanneyja og
Bi-eiðafjai'ðar þessi mörgu ár,
þó hann yrði fyrir þeirri þungu
raun, að hi'ekja svo af leið í
blindbyl, í'oki og náttmyrki'i að
Laxfoss steitti á skeri skamt
frá Reykjavíkurhöfn, i janúar
1944. Er mér kunnugt um, að
það óhapp gat honum ekki úr i
minni liðið, þó slys yrði ekki á
fai'þegum.
^ Vafalaust hefir enginn ís-
lenzkur skipstjóri, flutt jafn-
mai’ga fai’þega, hafna á rnilli
( hér við land, til þessa dags og
( Pétur Ingjaldsson.
Mörgum þeirra rnu'n minns-
stæður þessi heiðui'smaður.
Borgai'nesi .4. maí 1957.
iMagnús Jónsson.
Funakeramlk fer sigurför
í nýjum búningi.
Islenzk listkeramik á sér
ekki langa sögu, en fyrir ára-
tug liljóp mikil grózka í þessa
ungu grein íslenzks listiðnaðar
og var henni vel tekið, enda var
noklcurs að vænta af þeini hönd
um, sem þá tóku að móta
lcir. En svo kom liin óhjá-
kvæmilega stöðnim. Þar um var
vart hægt að kenna skorti á
listsköpunarhæfileikum þeirra,
sem mótuðu og skreyttu leirinn,
heldur setti efnið og tækiiin
þessunx mönnum takmörk.
Islenzk listkeramik hefur
lifað af nótt og nú rofar fyrir
nýjum degi í smiðju leirkera-
smiðsins. Hann bi'ýtur hin
gömlu ker og mótar úr efninu
| ný, sem bera svipmóts hins nýja
fengið erlendis, ún þess að fá
.vanliðán af eins og hún hefði
haft af „svefnpillum". Sam-
kvæmt þeim upplýsingum, sem
blaðið hefur aflað sér, er lxægt
að fá stauta eða stikkpillur við
svefnleysi í apótekunum hér, en
að sjálfsögðu að eins gegn
ávísun læknis.
dags. Hin nýja listkeramik, sem
Funi sýnir um þessar mundir
á tveim stöðum í bænum, Regn-
boganum og Sýningarsahuxm og
auk þess í Gautaboi’g í Svíþjóð,
hefur djai'fara form og stei'kari
og hreinni liti en áður hefir sést
hér, enda hafa sýningarmunirn-,
ir hlotið verðskuldaða athygli
og aðdáun.
Þótt uú • um skeið hafi liðið
nókkur tím'I án þess að sýnileg
breyting háfi verlð á þeirri
listkeramik, sem komið hefur
fram, hefur leirkerasmiðurinn,
ef svo má að orði komast irnnið
í srniðju sinni sleitulaust við
tilraunir með nýjar aðferðir í
baráttunni við efni, fom og lit.
Þessi maður sem mótað og
skreytt lxefur Funakeramik er
Ragnar Kjartansson.
Ragnar er enginn nýliði í
listkei'amik. Hann byrjaði nám
hjá Guðmundi frá Miðdal og
var hjá honum í 6 ár. Teikningu
nam hami hjá Kurt Zyr og
1946 fór hann til Svíþjóðar, var
þar við nám í Slojts forening-
ens skole. Þegar hann kom heim
stofnaði hann Funa með þeim
bi'æðrunum Hauki og Björgvin
Kristóferssonum og annast þeir
brenslu munanna með mestu
prýði.
í Svíþjóð kynntist Ragnar
þeirri aðferð sem kallast majo-
lika en það er notkun fástra
lita, en þessi aðferð hefur verið
notuð við gerð á Funakeramik.
Majolika aðferðin veitir meiri
möguleika til listtjáningar, og
bera munirnir þess merki, bæði
í formi og lit: Án efa kemur
þarna að góðu haldi sú þekking
á myndhöggvaralist, sem Ragn-
ar fékk undir handleiðslu Ás-
mundar Sveinssonar.
Við gerðum okkur góðar
vonir um framleiðslu á list-
keramik, sagði Ragnar, því
sýningarmunir okkar hafa feng
ið góða dórna, bæði hér heima
og erlendis. Okkur hefur tekist
að sigrast á tæknilegum erfið-
leikum, sem, stóðu í vegi fyrir
þróun þessa listiðnaðar.
Efnt til vörusýn-
ingar í sumar.
Kaupstefnan gengst fyrir uin-
fangsmikilli vörusýningu liér í
Reykjavík í sxunar.
Hefst lnin 6. jxilí og stendur
til 21. júlí. Verður, luin með
svipuðu sniði og sýnlng sxi, sem
hér var liaidinn fyrir milligöngu
kaupstefnunnar i hitteðfjTra.
Þátttakendur í Vörusýning-
unni í sumar yerða Verzlunar-
ráð Tékköslóvakíu, Verzlunai'-
ráð þýzka alþýðulýðveldisins
(Austui'-Þýzkaland) og Rúm-
enia. Rúmenia verður þó ekki
með vörusýningar heldur upp-
lýsingamiðstöð um útflutnings-
viðskipti sín.
Þjóðir þessar senda hundruð
smálesta af sýningai'vörum og
með þeim koma verzlunarfull-
trúar frá vei'zlunarfyrirtækjum
landanna, þannig að menn géta
fengið allar upplýsingar um út-
flutningsvörur landanna og er
til þess ætlast að kaupsýslu-
menn og iðnrekendur geti gert
viðskipti fyrir milligöngu þess-
ai'a verzlunarfulltrúa á sýning-
unni.
Viðskipti við tvö þessara landa
hafa farið mjög ört vaxandi síð-
ustu árin og við Rúmeníu hafa
vei’ið viðskiptasamningar undan-
farin ár, enda þótt viðskipti hafi
ekki enn verið opnuð. Er það
nú tilgangur þessata sýningar
að kynna íslenzkum neytendum
framleiðsluvörur þessara landa
og stuðla þannig að enn aukn-
um viðskiptunx.
Verndarar sýningarinnar vei'ða
viðskiptamálaráðhen’a. Lúðvik
Jósefsson og Gunnar Thorodd-
sen borgarstjóri.
Foi'maður heiðurssýningai’-
nefndar er Gunnar Guðjónsson,
Samvinnuskólanum
slitið 1. maí.
Fyrstu nemendurnir, sem
Samvinnuskólimi útskrifar frá
Bifröst, fengu prófskírteini sín
í gær (1. maí) er skólanum var
slitið. Skóliim liefir nú starfað
að Bifrös í tvo vetur og lukxi
Guðrún
Magnúsdóttir
7J ára.
Hinn 12. mai vei'ður Guðrún
Magnúsdótth', Laugavegi 160. 75
ára.
Guðrún fæddist a<5 Minni-Ás-
ólfsstöðum í Vatnsleysu. Hún
ólst þar upp, vann öll algeng
stöi'f í æsku, en fluttist siðan til
Reykjavikur.
Um 36 ái'a skeið hefur Guð-
rún unnið við ræstingu í Mál-
flutningsskrifstofu Sveinbjarnar
Jónssonar og Gunnars Þorsteins-
sonar, er áður var einnig skrif-
stofa Jóns Ásbjörnssonar, nú-
verandi hæstaréttardómara. Við
sömu störfin hefur Guðrún
unnið í.Vélsnxiðjunni Héðni h/f.
í 31 ái’, í Stálsmiðjunni h/f. um
20 ái'a skeið, og í 10 ár ræsti
hún og ski'ifstofur. Sölumið-
stöðvar hraðfrystihúsanna í
Reykjavik. Nýtur Guðrún ó-
skipst trausts húsbænda sinna.
Guðrúnu varð 6 barna auðið, og
komust 5 þeiiTa upp. Einn son
missti hún ungan.
Guðrún dvelst í dag að heimili
dóttur sinnar að Hólmgarði 23,
Reykjavík.
FuiitrúaT 0EEC
heimsækja Island
JEru hjjaristjuir
tttt fr/áls !•/»)-
stiipti.
Fulltrúar Efiiahagssamvinnu.
stofmmarinnar OEEC eru komn-
ir hingað til lands í nokkiura
daga heimsókn og áttu viðtal
við fréttamenn í fyi'radag.
Menn þessir eru: John Flint
Cahan, aðstoðarforstöðumaður
stofnunai'innar, en hann er
Kanadamaður, og Eyvind Erich-
sen og Kjell Andersen, sem
einxxig gegna mikilvægum störf-
um í stofnúninni. Þeir eru báðir
Norðmenn.
Á fundinum í fyrradag gerði
Cahan grein fyrir Efnahags
stofnuninni og starfi hennar og
þeim málum, sem nú eru helzt
á döfinni, svo sem um „frjáist
viðskiptasvæði Evrópu", og sam-
éiginlegan markað og viðhorf
aðildarrikja Efnahagssamvinnu-
stofnunarinnar til þeirra mála
o. s. frv. Þessi mál eru öll enn
í deiglunni, en þó farin að
konxa skriður á þau, og kvaðst
Mi'. Cahan vera bjartsýnn um
fullnaðarsamkomulag um fram-
gang þeix-ra.
burtfararpófi 30 nemendur, en
í 1. bekk skólans voru 33 nem-
endur.
Skólaslitin fóru fram með
virðulegri athöfn í hátiðarsal
skólans og' voru margir gestir
viðstaddir. Þar á meðal var
hópur nemenda, sem útskrifað-
ist úr skólanum 1931. Harry
Frederiksen, framkæmdastjóri,
hafði orð fyrir þeim og færði
skólanum að gjöf lágmynd af
þáverandi skólastjóra Sam-
vinnuskólans, Þorkatli Jóhann-
essyni, rektor Háskólans.
Kirkjukór Borgarness söng
nokkur lög undir stjórn Hall-
dórs Sigurðssonar og .sömuleið-
is karlakór úr Samvinnuskól-
anuin.