Vísir - 06.07.1957, Page 9

■jLaugardaginn 6. júlí 1957.
VÍSIR
E 1
Hótcl Orion og BÐS-húsið í Björgvún.
SMs'i skipafélag bætir úr
siimar.
Árum saman heflr mikið verið Falck jr. forstjóri BDS •— og
rætt og riíað um hótelskortinn í hann er einnig foi'maður Ferða-
höfuðboi'g vorri og viða úti um mannasambandsins, „Reiseti'a-
sveitir landsins. Hefir hann orðið fikklaget", og er að sögn .stærsti
magnaði'i og tilfinnanlegri með , júníor Noregs“
ári hverju, — en oröin ein verið
upphaf máls —- og endir til
þessa. Það er því engin sárábót
i sólmánuði, en ætti að geta
verið ofurlitil uppörvun að segja
frá nýjum og glæsilegum frání-
kvæmdum á þessum vettvangi,
— og ekki alltof fjarri.
BDS, þ.e. „Bergens Dampskibs
Selskáb“- eða „Béi’genske“, eins
og það er venjulega nefnt, var
um langa hríð stærsta skipa-
félag Noi'egs, og er það enn að
ýmsu leyti. Það er alkunnugthér
heima af Islands-ferðum sínum
um mai-gra ái'a skeið, og livítu
hringirnir þrír (þ.e. féiagsmei'ki
á reykháfi) eru vinsælir víða
méð ströndum fi’am í vestan-
verði Norðurálfu, og einnig úti
um heim á ferðamannaslóoum.
BDS stefndi snemma að því
mai'ki að beina erlendum ferða-
mannastraumi til Noregs og mcð
ströndum fram, auka hann og
efla. Með það fyrir augum hefir
það í sifellu endurnýjað og aukið
flota sinn með stórum og glæsi-
legum farþegaskipum, sem m.a.
eru í íöstum áætlunarferðurh til
Bi’etiands og alli'a stærstu Norð-
ursjávarhafna á meginlandi álí-
unnar.
En glæsilegur skipakostur var
ekki fullnægjandi á þessum
vettvangi. Einnig þurfti að .’era
skilyrði til þess að taka á móti
gestum í landi til skemmri og
lengri dvalar. En í Björgvin og
víðar i Noregi hefir um langa
hríð verið mikill skortur á nægi-
legu hótel-i'ými. BDS hefir því
íyrir löngu beitt sér fyrir fi’arn-
kvæmdum í gistihúsmálum, m.a.
þegar fj'rir síðai’i heimsstyrjöld,
og hefir t.d. lagt allmikið fé i
„Norsk hótellkompani" og víðar.
Þann 15. maí s.l. opnaði BDS
hið nýja og glæsilega stórhótel
sitt i Bjöi’gvin, sem það nefnir
ORION, —- en' öll skip félagsins
bera stjörnuheiti. — Um sama
leyti keypti félagsstjórnin
Bi'istol-hótel í Björgvin, og :þar
með er þáð mesti hóteleigandi
börgarinriáf og einnig meðeig’-
andi þciiTa næst stærstu, „Sam-
einuðu hótelunum“, sem eiga
„Norgé" og „Teu'mlnus".
. „Að meðtöldum farþegaskip-
um BDS getur félagið nú veitt
2600 ferðamönnum gistingu á
Hótel ORION er byggt rétt við
hliðina á hinni miklu byggingu
BDS á „hafnarbakka Björgvinj-
ar“. En hin gamla stórbygging
félagsins hrundi til grunna í
sprenginguimi miklu við hafnar-
bakkann á liernámsárunum.
Grunnflötur Óríon-hótels er að-
eins 18x19 metrar, og \íarð þvi
að byggja 11 hæðir. Er hótelið
aðeins ætlað ferðafólki, og er þar
því hvorki um samsætis- né
fundarsali að ræða. En að með-
talinni einni hæð í stórhýsi fé-
lagsins rétt hjá hefir hótelið allt
að 92 rúmum yfir aö ráða.
ÁrsnámskeiB á
veguiti Sþ.
Xæsta ársnámskeið Sainein-
uðn þ.jóðanna hefst í New York
13. september n.k. og stendur til
12. sepíember 1958.
Tilgangur þess er að örva
áhuga þátttakenda á alþjóða-
samstarfi og gefa þeim tækifæri
til náinna Jcvnna af starfsemi
Sameinuðu þjóðanna og sér-
stofnana þeirra.
Kennslan verður íólgin í fyrir-
lestrum, umræðufundum og því
að þátttakendur verða látnir
starfa í hinum ýmsu deildum
stofnunarinnar. M.a. er ætlazt
til að þeir starfi í um 4 mánuði
sem fyrirlesarar og ieiðsögu-
menn ferðamannahópa, sem
vilja kynna sér starísemi S.Þ.
Skilyrði til þátttöku eru að um-
sækjandi sé á aldrinum 20 ■ til
30 ára, hafi a.m.k. lokið stúdents-
prófi og tali vel ensku.
Ferðakostnaður írá heima-
landi til New York og til baka
verður greiddur af S.Þ. og hver
þátttakandi fær $240 í laun á
mánuði, enda hlíti iiann öllum
reglum venjulegra starfsmanna
S,Þ.
Utanrikisráðuneytið gefur all-
ar nánari upplýsingar og skulu
umsóknir sendar því í síðasta
lagi mánudaginn 15. þ.m.
Ilér sést holienzka drátauskipið ,,Gelezee‘‘ draga uppgraftar-
prainma eftir Suezskurð, hegar skurðurinn var hreinsaður,
Gróska í görðunum.
//
Morð an bfóðsút-
hsllínga" Eeyfð.
Stjórhin í Iíína ætlar að befj-
ast lianda um að kenna lands-
lýðnum takinörkun barneigna.
Jafníramt hefir stjórnin geíið
út reglugerð, þar sem heimilt er
að framkvæma fóstureýðingar
og gera karla og konur ófrjó, ef
þess er óskað. Fyrir þrem árum
var ákveðið, að ekki skyldi heim-
ila fóstureyðingar, þai sem þær
Öllum herbergjum hótelsins
fylgir snyrtiklefi og auövitað
sími og útvarp. og má þar velja væru „morð án blóðsútHellinga".
um þrennar dagskrár. Sjálfvirk |-------------------------—------------
slökkvi-varðstöð er i cllu húsinu. j-stáli, og öll nýtizku tæki og
Eldhússdeildin kvað vera hin vélar, sem kunn eru á þeim
allra „undirfurðulegasta" yestan j vettvangi. —
Kialar. Þar er allt úr ryðfriu ‘ V.
Nú skarín. reyniviðirnir Iivít-
uni skrúða um allau bæinn.
Frægur er reynirinn að fornu
og nýju. „Reynir er björg Þórs“
segir í Eddu. Það stóð skessa
tveim megin ár nokkurrar og
gerði flóð í ána svo aö Þór var
nærri druknaður, en náði i reyni-
runna á árbakkanum sér til
bjargar.
Reynir \-ar talinn töfratré í.
fornöld, jafnvel á bronsöldinni á
Norðurlöndum. Hafa fundist
reynikvistir ásamt öðrum vernd-
argripum í fornum gröfum.
Talið var að „flugreyni“ fylgdi
sérstakur kraftur. „Reynitré
spíra stundum i sprungum í trjá-
stoínum og vaxa þannig smáar
reynikvístir uppi i öðrum trjám
og kallasí flugreynir, enda munu
íuglar oftast bera fræin upp í
trén. Þannig var flugreynir í
garði Bjarna Sæmundssonar um
1940. Germanar töldu reynirinn
heilagt tré. Og helgi hefur einnig
verið á reyni hér á landi, t.d.
hir.ni frægu reynihríslu í Möðru-
fellshrauni í Eyjafirði, en sú
hrísla er talin ættmóðir hinna
alkunnu reynitrjáa í Skriðu í
Ilörgárdal, er lifað hafa á aðra
öld. 1 Noregi \'ar átrú á því að
nota reyniskiði og ekki mátti
slá í kýr með reynigrein. þvi að
þá kom hlóð í mjólkina.' — Reyn-
ir er með fegurstu trjám, sé vel
að honum búið. 1 Rc-ykjavík
fer reyniáta oft illa með hann,
Alíslenzk tré virðast standast;
átuna skár en inníluttur reyni-
viður.
Giillregn er sumstaðar íarið'
að blómgast t.d. við Bárugötu,.
Öldugötu og Garðarstræti.
| Planga fagurgulir blómklas-
j arnir niður eins og gullið, slegiB’
| hár. Hin hvítu blóm lieggsins
eru að springa út, t.d. við Tjarn-
arhornið. Muna margir hinn snjó-
hvíta hegg þar í hitteðfyrr-a.-
„Nú færist heggur í fannhvíttr
skraut, nú fagr.a vori blóm í
haga. Vrel búnast þröstum í birki.
laut þeir blessvm-syngja alla.
I daga.
| 1 dag er sólardýrö og sunnan-
blær, mót sumarylnum jörðin.
gjöful lilær. Ó, sólartið, hlý,.
hjört og blíð. Þú bezti vinur alls-
sem lifir".
J Kerfillin stendur líka hvitur-
| af blómum; dagstjarnan sér utn.
J rauða litinn og ilmandi nætur-
jfjólan slær sljósbláum lit á
I margan garðinn.
„Smávinir fagrir foldar skart"'
kvað Jónas. Gangið sjáandí:
meðal blómanna.
Ingólfur Davíðsson.
Ævintýr H. C. Andersen.
Liíla blómið hennar íclu.
Nr. 2.
En ícu litlu fannst jiað
samt skemmtileg, sem
stúdentinn hafði sagt henni
um blómin. Litla brúðan
hennar, hún Soffía, lá í
rúminu sínu og svaf, .en ída
litla sagði við hana; Soífía,
jiú verður að vákna og gera
jiér að góðu að sofa í
skúffunm -í nótt. Vesalings
blómin eru veik og þú
verður að lána þeim rúmið
jiitt. Svo lét Ida blómin í
hverri nóttu“ sagði Tliomas S.bl'ÚðurÚmið. Allt kvöldið
var hún að hugsa um það
scm stúdentmn hafði sagt
henm og jjegar hún var
háituð lá hún lengi vak-
andi og beið eftir því að
biómm byrjuðu að dansa.
En að lokum féll hún í
sveín. — Eftir að hafa sof •
íð góða stuiid vaknaði hún
við það að henm fannst
einhver vera að leika á
slaghörpuna inni í stofunm.
Það var leikið blíðar og
hljóðlegar, en nokkru sinm
fyrr að henni fannst. Hún
fór fram úr og læddist að
dyrunum og gægðist var-
lega jiangað ínn. Það var
líka skemmtiiegt sem hún
sá. Inn um gluggann féii
tungiskinsgeisli á mitt
stofugólfið. Allar hyacint-
urnar og túlípanarmr stóðu
í röðum á gólfmu. —-
Blómsturpottarmr í glugg-
anum voru tómir, cn á gólf-
ínu dönsuðu biónnn fagur-
lega, tvö óg tvö sáman í
ótal hnngi. Við hljóðfænð
sat stór og fögur liija, sem
Idu fannst endilega að hún
hefði séð fyrr um sumanð
og þá muiidi hún eftir Jiví,
scm stúdentinn hafði sagt
um Ijijuna.Vnei en hvað hún
iíktist ungírú Línu. En jiá.
hlógu aliir að honum, en
nú fannst ídu þetta
langa, guia blóm í raun og'
veru líkjast ungfrúnm og
hún fór alveg eins að þegar
'hún ick á hljóðíærið, því
jstundum hallaði hún höfð-:
■inu til vinstri og stundum
til hægri og hneigði höfuð-
|ið sífellt eftir hljóðfallinu.
Lagið var mjög fallegt og
!
^enginn sa
ídu.
. i