Vísir - 15.10.1957, Síða 4

vlsia
Þriðjudaginn 15. október 195'iT
WX£XH
D A G B L A Ð
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
ftitstjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfssti'æti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
• Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
, ! kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Skógrækt úti a íslandi.
Viðta! við Hákon Bjarnason skógrælktar-
stjóra í norsku blaðl,
Hækkunin er kotnin.
Þegar verkfalli bakarasveina
lauk i byrjun síðasta mán-
f aðar — eftir að hafa staðið
! hvorki meira né minna ep
| þrjá mánuði — tilkynntu
í blöð ríkisstjórnarinnar, að
í engin hækkun mundi verða
| á bráuðverðiíiú. Höfðu bak-
| arasveinar þó fengið tals-
| verða launahækkun, og það
var á allra vitorði, að bakara
meistarar treystu sér eklci til
að ganga að öllu leyti að
kröfum þeirra, nema þeir
fengju heimild til að hækka
verð á framleiðslu sinni.
Þegar þeir töldu sig hafa vil-
yrði fyrir því, að þeir fengju
annað hvort að hækka verðið
|P eða framleiðslusjóðsgjald af
,r brauðum yrði látið niður
i falla, var opin leið til sam-
T komulags.
Nú er svo komið, að verð á
i
l
\
\
f
r
f
í
y
F
brauðum hefir verið hækkað,
eins og tilkynnt hefir verið
a.f verðlagsyfirvöldunum, Er
það þá fram komið, sem blöð
ríkisstjórnarinnar sögðu, aö
aldrei mundi verða — að
almenningur yrði að greiða
meira fyrir brauðin. Fram-
leiðslusjóðsgjaldið virðist þá
ekki hafa verið fært niður,
enda var á það bent hér í
blaðinu, þegar um það var
rætt á sínum tíma, að sú leið
kæmi einnig til greina, að ó-
sennilegt væri, að Eysteinn
féllist á slíka eftirgjöf, því
að hann væri ekki vanur að
sleppa því, sem hann hefði
einu sinni nælt í.
Hér er því um enn eitt undan-
haldið fyrir verðbólgunni að
ræða, enn eina sönnun þess,
að ríkisstjórnin er ekki fær
um aS leysa það hlutverk af
hendi — að hindra verð-
hækkanir — frekar en önnur,
sem hún hefir tekið að sér.
Framfærslukostnaður mun
halda áfram að hækka, enda
þótt almenningur megi ekki
finna það í launum sínum,
því að vísitalan mun standa
í stað.
Eftirfarandi grein birtist í
norska blaðinu Verdens Gang
nýlega og er hún viðtal við Há-
kon Bjarnason skógræktar-
stjóra.
„Nú í fyrsta sinn hafa ís-
lendingar getað framleitt girð-
ingarstaura sjálfir. Næsta spor-
ið er að geta sjálíir framleitt
sín jólatré — og smám sam-
an vona áhugamenn um skóg-
rækt á íslandi, að hin nakta
eyja þeirra verði græn, hlýleg
og gróðursæl. Það er verið að
gera tilraunir af miklum á-
huga, en naumur fjárhagur
veldur því, að framkvæmdir
verða ekki eins miklar sem
Hákon Bjarnason skógræktar-
stjóri óskar.
Skógrækt og flugmál eru
helztu áhugamál íslendinga um
þessar mundir. Skógrækt vegna
mun leiða í ljós, hverjar þeirra
þrífast þar.
Það hafa einnig verið gerðar
tilraunir með lauftré, en með
mismunandi árangri. Norsk
álmtré virðast dafna vel og
einnig pílviður frá Alaska.
Miklar samgöngur eru nú
milli Noregs og íslands. Þriðja
hvert ár hefir norskur æsku-
lýður ferðast til sögueyjarinn-
ar til að gróðursetja skóg og
kynnast landinu. Einnig hefir
íslenzkur æskulýður ferðast
hingað. Næsta ár munu aftur
fara fram slík skipti og munu
þá tengjast traustari bönd.
— Við munum reyna að nota
flugvélar til flutninganna, seg-
ir Hákon Bjarnason skógrækt-
arstjóri. Flugsamgöngur hafa
reynzt mjög þýðingarmiklar
fyrir okkur. Við höfum komizt
þess, að nauðsynlegt er að að raun um, að flugferðirnai' eru
Trtíin á gleymskuna.
Eins og getið er hér að framan,
sögðu blöð stjórnarinnar á
sínum tíma, að engin breyt-
ing mundi verða gerð á
brauðverðinu, þótt lausn
væri fundin á deilu meistara
og sveina í bakaraiðn. Þetta
sögðu þessi blöð auðvitað
gegn betri vitund, því að það
var á allra vitorði, að ekki
mundi verða komizt hjá
hækkun, ef ríkissjóður væri
eklci fáanlegur til að sleppa
framleiðslusj óðsg j aldi nu.
Þessi málflutningur er glöggt
dæmi um, hversu mjög blöð-
| in trúa á gleymskuna. Þau
! treystu því, að þegar hækk-
un yrði leyfð mundi almenn-
ingur verða búinn að gleyma
fullyrðingum þeirra um, að
I
engin hækkun ætti að verða,
og svo sætti menn sig við
þetta eins og allt annað, sem
stjórnarvöldin rétta að þeim.
Það getur líka vel verið, að
ýmsir hafi verið búnir að
gleyma þvi, sem sagt var um
brauðverðið fyrir um það bil
hálfum öðrum mánuði, þeg-
ar þeir heyrðu eða lásu nú
um hækkunina á brauðverð-
inu. En hægt er að rifja slíkt
upp, og það verðu^gert, þeg-
ar nauðsyn krefur. Það er
einnig sitt hvað fleira, sem
hægt er að minna almenning
á og benda honum á að skoða
til dæmis í Ijósi ýmissa lof-
orða, sem stjórnarflokkamir
gáfu, þegar þeir biðluðu til
kjósenda síðast.
kl.ceða landið og flugmál vegna
þess, áð íslendingar hafa kom-
ið auga á hvérsú nauðsyn-.egt
þettá samgöngutæki er fyrir
samband íslendinga við um-
heiminn:
Nú heimsækir skógræktar-
stjórinn Noreg í fimmta skipti.
Hann hefir heimsótt skógrækt-
arskóla — og hann hefir verið
á elgsdýraveiðum. Hið fyrra
vakti athygli hans mjög, hið
síðara var spennandi ag
skemmtilegt.
Norsk barrtré hafa dafnað
vel í íslenzki mold og árið 1949
voru fyrst gerðar tilraunir með
norskt greni og nú er grenið
orðið einn meter á hæð í þybbn-
um beltum,
Á íslandi ríkir nú gleðilega
mikill áhugi fyrir skógræk,t.
Auðvitað eru tré flutt inn víðar
að en frá Noregi og tslendingar
og á íslandi. íslendingar hafa
ódýrari, þægilegri og öruggari.
Tripoliliíó:
Við eriim öll
morðingjar.
Á Norðurlöndum hafa lífláts-
hcgningar verið numdar úr lög-
um. Svo er ekki í menningarlönd-
um eins og t.d. BandarikjUnúm,
Bretlandi og Frakklandi. í Bret-
landi er deilt um málið — þar er
sterk hreyfing fyrir, áð fá þær
afnumdar. Einnig í Frakklándi
er mikið deilt um málið. Það er
um þetta mál, sem þessi mynd
fjallar og hún er ádeila á lifláts-
hegninguna. Þar er því haldið
fram, að morðingjarnir séu ekki
þeir einu seku —allir séu sekir.
Og liflátshegningin skelfi menn
ekki frá að fremja morð. Hinir
dauðadæmdu séu jafnvel hetjur
hafa útvegað sér fræ frá lönd
um, þar sem veðrátta er svipuð 1 al,8um annarra íanga’ hvesu
hryllilega glæpi, sem þeir hafa
flutt inn mismunandi tegundir íramið' Hvað sem um Það má
barrtrjáa frá Alaska. Auk þess sem íram kemur 1 mynd’
hafa verið fengin tré frá Kamt-jinni’ tU stuðnings afnáminu, er
sjaka, frá Labrador og jaf.nvel vist- að flestir murðing3ar erU
fá Eldlandseyjum. Þegar er bú-
ið að gróðursetja um 20 tegund-
ir barrtrjáa á íslandi og tíminn
Ekkert loforð óbrotið.
!
\
}
F
f
Ríkisstjórnin hefir ekki staðið
við eitt — hvað þá fleiri -—
loforð frá því fyrir kosning-
arnar. Það má segja um feril
hennar eins og kómizt er að
orði í ensku spakmæli, að
leiðin til vítis sé lögð góðum
f • ásetningi, því að vissulega var
F það allt gott og fallegt, sern
f stjórnin ætlaði að gera fyrir
f þjóðina og kjósendur síua
• sérstakiega.-. .
ÞáS íhá næstum ganga að því
sem -'gefnu,.. að þegar . blöð
stjórnarinnar • tilkynna, að
hún ætli að taka sér eitthvað
fyrir hendur, þá verði end-
irinn sá, að hún geri það alls
ekki eða geri þveröfugt við
það, sem boðað hafði verið.
Þannig hefir verið um efndir
alla helztu loforða hennar
hingað til. En ungir fram-
sóknarmenn setja upp spek-
ngssvip og segja, að stjórnin
.hafi í engu brugöizt þeim
fyrirhpitum, sem hún • gaf í
öndverðu!
Hér er sktlningur
á hlutverki NAT0
Theodore F. Green, formað-
ur utanríkismálaanefndar öld-
ungadeildar Bandaríkjaþings
er staddur hér um þessar mund-
ir.
Kom hann hingað í gær-;
morgun, og er á leið austur um
hai til að heimsækja allar að-
ildarþjóðir Atlantshafsbanda-
lagsins. Tilgangurinn með för-
inni er að ganga úr skugga um,
hvernig glæða megi áhuga
manna í aðildarríkjunum fyrir
starfi og tilgangi bandalagsins.
Átti Grenn tal við ýmsa forustu
menn hér í gær, og komst haim
svo að orði, er blaðamenn
ræddu við hann, að menn hér á
landi virtust hafa fullan skiln-
ing á starfsemi bandalagsins pg
hlutverki þess, en þó mætti
gjaman.auka kynningu á því og
hafa nokkra útbreiðslu'starf-
semi í því sambandi.
sjúkir menn, og möi'gum þeirra
{hefði verið hægt að bjarga. Og
jf víst er að ranglæii og fátækt og
kúgun og margt annað illt hefur
spillt mörgum góðum efnivið svo
að hann nýtur sín aldrei, og sum-
ir verða morðingjar.
Norðurlandamenn hafa góða
reynslu af afnámi líflátshegn-
inga og við erum því yfirleitt
hlyntir þeim, teljum þær tilheyra
— raunverulega — löngu liðnum
tíma, en ættu ekki að vera i gildi
á vorum dögum. Fyrir þvi mun
þessi mynd, sem hlaut fyrstu
verðlaun (Grand Prix á kvik-
myndahátið á Cannes, vekja ó-
skipta athygli hér hjá okkur, efn-
is síns vegna. Hún er lika vel
leikjn. Hver nnm gleyma Bal-
petre í hlutverki dr. Dutolit,
Mouloudij í hlutverki Le Gueen
eða drengnum Poujóuly, sem
leikur Michel, bróður hans. Hver
mun gleyma andluiti hans á rúð-
unrií? Áhrif myndarinnar eru
þaú, að hún nær sísterfcari tök-
um á áhorfendum. Hún gleym-
ist ekki — I.
I niðuríagi greinar, „Brá hún
af stalli stjórnbitluðum“, er birt
var í bókinni Faxa, lýsir Ingi-
björg Friðgeirsdóttir húsfreyja á
Hofstöðum í Mýrasýslu, viðhorfi
sveitakonunnar til hestsins.
Viðhoi'f sveitakonunnar j
til hestanna.
„Eg hef aldrei talað við hesta
með bleki og pappir, en ef ég
mætti ávarpa íslenzká hestinn
fyrir hönd íslenzkra — oft af-
skekktra sveitakvenna, kysi ég
að haga orðum mínum á þessa
leið:
Við tjáðum þér ástúð okkar
og þakklæti. Þú hefur unnið með
okkur og létt okkur störfin. Þú
hefur borið björg í bú okkar. Þú
hefur borið óvitana okkar, hvort
heldur þeir voru ungir eða gaml-
ir, þú hefur forðað þeim frá
mörgum háska með viti þínu
og snarræði. Þú hefur borið okk-
ur yfir toræði og farartálma, þar
sem oft þurfti að leita að
bletti, sem trúa mætti fyrir fæti.
Þú hefur stunduð borið sorg-
ina til okkar, en hún hefði orðið
jafnþung, þó að hún hefði komið
í hlað okkar með öðrum hætti.
En þú hefur einnig og rriiklu
oftar borið gleðina heim til okk-
ar og eflt hana og margfaldað,
og líka höfum við átt líf okkar
og barna okkar undir dug þin-
um og öryggi. Líf þitt hefur
verið svo samtvinnað eigin lífi,
að ef það á eítir að rofna úr
þeim tengslum, mun sá þáttur
slitna úr tilfinningalifi okkar,
sem aldrei verður að fullu bætt-
ur.“
„Flóar og fen hafa orðið hest-
um þung fyrir fæti“, segir dr.
Broddi Jóhannesson í Faxa.
„Undravert er það, hversu glögg-
ir íslenzkir unglingar hafa orð-
ið á að ráða hollustu keldna og
fíóa af gróðurfari þeirra. Þeir
þekktu eklti nöfn þeirra jurta,
sem vaxa í rótlausum jarðvegi,
en þeir kenndu svipmót þeirra
og hleyptu ekki hestum sínum á
gróðursvæði þeirra.
Svo mætti rekja einstök atriði
í kynnum íslendinga á hestbaki
af landinu og náttúru þess. Þau
urðu fyrst í heimahögunum, en
í Alþingisreiðinni sáu margir
landið fyrst og víðast, og hestur-
inn gaf þeim ekki einungis færi
á að koma á fót skipulögðu ríki,
heldur gerði hann þá að land-
námsmönnum og íslendingum.“
Laugaveg 10 — Síml 1338'?.
Gatnamót Lauga-
vegs og Höfðatíms,
Skýrslur lögreglunnar í
Reykjavik um árekstra 1956
bera bað með sér, að á gatna-
mótum Laugavcgs og Höfða-
túns urðu alls 4 árekstrar.
Þrír árekstrar urðú af völd-
um bifreiða, sem komu suður
Höfðatún og óku inn á Lauga-
veg, án þess að virða aðal -
brautarrétt þeirrar götu og rák-
ust á bifreiðar, sem óku austur
Laugaveg.
Einn árekstur varð með
þeim hætti, að bifreið, sem ók
suður Höfðatún og beið eftir
umferðarrétti inn á Laugaveg,
rann afturábak og á næstu bif-
reið fyrir aftan.
Ökumenn minnist þessa, er
þér akið á þessum slóðum. ;
• Lögreglan í Ere ftuui nýlega
miklar vopnabirgðir við hús-
rannsókn I Argrey, i Doneg-
alsýslu. ,