Vísir - 31.10.1957, Síða 7

Vísir - 31.10.1957, Síða 7
Fimmtudaginn 31. október 1957 Ví SIR 7 |g«tha Phristie jUlar leiíif itygja til... 57 og öllu öðru í mesta flýti ofan í töskuna, án þess að nokkur regla væri á því." „Og það hefur alls ekki átt sér stað, að þér hafið haft or'ð á því, við nokkurn — ýfirleitt nokkra lifándi sál — að Cármichael hafi átt trefilinn?“ „Néi, og það er einfaldlegá áf þeirri ástæðu, að eg stéingleýmdi honum svó að ségjá' sámStuhdis. En stakk honum ofan í ferða- töskuná mína méð öðrum fátnaði, þégar eg' fór til Basra, og siðan hefi eg ckk'i opnað háná.“ „Þá ætti allt að vera í bezta lagi, að þvi er þetta snertirý mælti Dakin, og hafði heldur lyfzt á honum brúriin. „Jafrivel þótt þeir kunni að hafa gert leit í eiguiri yðar, þá hafá þeir sennilega ekki talið gamlan, óhreinan ulla'rtrefil mikils virði — nériiá einlivér hafi komið til þeirra böðum um, að hánn væri lykill áð leyndarmáli, en eg tel fráléitt, að það hafi verið gert. Það, sem þér verðið nú að gera, er að láta sækja töskuna með öllu' sáman og færa yður hana til — meðal annarra orða, hvar háfið þér hugsað yður að búa?“ „Eg hefi tekið á leigu herbergi í gistihúsi Tios,“ svaraði Viktoria. Dakin kinkaðí kolli. „Það er vafalaust bezti stáðurinn fyrir yður nú.“ „Er nauðsynlegt — óskið þér eftir því, að eg taki aftur upp viri'riu hjá Ölíúviðárgféihiftrii?" spurði Viktoria, og gætti nokkurs kvíða í röddinrii. Dakin leit á háná, virti hana vandlega fyrir sér. „Eruð þér hrædd?“ Viktoria skaut frám hökunni. „Nei,“ sváraði huri ögrandi. „Eg er reiðubúiri til þess áð fara þángað, ef þér óskið eftir því.“ „Ég held ekki, að þáð sé nauðsynlegt,“ rnælti Dakin „og serini- lega væri þáð líka óhyggilegt í meira lagi'. Hvernig serri þeir hafa komizt að því, áð þér höfuðuö gerigið í þjónustu mína, þá er sennilegt, að eirihvér samverkamaður yðar hafi orðið þess á- skýrija, en þskking þeirrá hefur varla verið utan að komandi. Af því leiðir, að þér munduð ekki geta komizt að neinu frekar, þótt þér tækjuð til starfa aftur, svo að hyggilegast er, að þér íariö ekki aftur þ'angáð.“ Hann bætti við og brosti um leið: Annárs verðið þér karinske orðin rauðhærð, þegar fundum okk-! ar -ber saman næst.“ l „Én það er einmitt það, sem mig langar til að fræðast um,“ ságði Viktöria. „Hvers vegna' var hárið á mér litað?" Eg hefi hugsáð og hugsað um það, unz eg hefi verið að því komin að fá höfuðverk, og samt gét eg ekki komizt að néirini riiðúrstöðu. Gétið þér látið yðu'r detta eitthvað í hug í þessu sámharidi?“ Dakin velti þássú fyrir sér sem snöggvast og sváraði síðan: „Eg sé ekki aörá lausn en þá, að það múricii verá erfiðara að þékkja lík yðar með þessum háralit.“ „Hvers vegna var eg þá ekki drepin strax, cf þá langaði til að jkoma mér fyrir kattárnef ?“ spurði Viktoriá. „Þetta er mjög athyglisverð spurning, Viktoria. Það er einmitt spurningin, sem mig langar fyrst og fremst til að fá óyggjandi svar við,“ sagði Dákin. „Og þér getið ekki látið yður neitt til hugar koma?“ „Eg get ekki með neinu móti gert mér grein fyrir ástæðunni.“ „Meðal annarra orða,“ sagði Viktoria nú' cg breytti uíri um- á f ' 0=0 Sjúkiirigur á geðveikrahæli sat á blómabeði og fiskaði. Nemandi í sálfræði kom þar að og til að verá vingjarnlegur ræðueíni. „Þér munið kárinske eftir því, að eg sagði, að mér liefði fundizt eitthvað skrítið við Sir Rúpért Crofton Lee, þegar eg sá hann í gistihúsi Tios morguninn eftir að við komum. Mér fannst e.iris og hánn væri ekki alveg eins og áður." „Já, eg man það, er þér minntist á það,“ mælti Dakin. „Þekktuð þér hann persónulega?" spmði Viktoria. „Nei, eg hafði aldrei séð hann, fyrr en hann kom hingað." „Mig grunaði það. Þetta var nefnilega ekki Sir Rupert Groíton Lee.“ Síðan sagði Viktoria honum alla söguna um athugánir sínar á Sir Rupert, að hann hefði verið að fá kýli, þegar hún sá háriri'1 fyrst, en degi síðár hefði hún ekki séð þess nein merki, að hann hefði haft kýli á hálsinum, og lauk sögunni með því að skýra frá því. sem geröist, me'ðan staðið var við í Kairo. ( „Það var þá þannig, sem þeir fóru að því,“ sagði Dakin. „Eg sPul'ði hann: — Hvað hefur þú fékk heldur ekki skilið, hvers vegna Carmichael var ekki riægi- fen§ið rnarga? lega var um sig. Hann komst heilu og höldnu til herbergis Sir' fiskimaðurinn svaraði: Ruperts — og Sir Rúpert stakk hann með hnífi en Carmichael -^u er^ su riíundi? tðkst að sléppa úr herberginu og komast inn til yðar, áðúr en1 kraftarnir voru þrotnir. Og hanri sleppti ekki treflinum, þótt Munurinn á kóngi og for- hanri væri að dáuða kominn.“ j seta er sá að kóngurinn er son- „Háldið þér kannské, að mér háfi verið rænt, af því að eg Ur föður síns en forsetinn ekki. ætlaði að fara að segja yður frá því?“ spurði Viktoria. „Eriginn1 •¥“ vissi það nema Edward." j Telpa úr kaupstað hafði verið „Eg held, að þéir háfi furidið á sér, að þeir yrðu að ryðja yður einn Ó-ig í sveit, þegar hús- úr vegi fyrr eri síðar. Þér komust áð of miklu, sem gerðist hjá friöðir liennar spurði, hvaða Olíuviðargi-eininni." „Dr Rathbone varaði riiig við,“ mælti Viktoria. „Þó var það dýr henni litist nú bezt á. — Gyltuna, svaraði hún hik- frekar ógnuri etí aðvörun. Eg lield, að hann hafi gert sér grein laust. fyrir því, að eg vár ekki sú, sem eg gaf i skyn.“ „Rathbóne er eriginri kjárii," mælti Dakin þurrlega. „Eg er því fegin, áð eg skuli ekki þurfá áð fára þangað aftur," 87 000 ROAMER-úí — Já, hún er fallég og svo er hún svo stór. Firinst þér það ekki? — Já, svo sannarlega og eg veit hvers vega. Fluri hefur 6 lítil svín til að blása sig upp. 4?. 100% vaínsþétí voru sdd á árinn 1956. Roamer úrið, sem þér berið við öll tækifæri er ein af hinum vandvirku og nákvæmu framleiðslu Sviss, er viðurkerindir ursmiðir um allan heim selja. Milljónir riianna af öllu þjóðerni ganga aðeins með Roamer úr, af því að’ þeir vita að því, er sameinað öryggi, fegurð og gæði. 100% vatnsþétt. — Höggþétt. Fást hjá flestum úrsmiðum. 1. kong: — Ta'ar ma'ðurinn þinn upþ úr svefninum? 2. kona: — Nei, það er svo 1 taugaæsandi. Hann glottir bara. Læknir við sóttarsæng sj.úk- lings er hefur síæmt kvef: — I nótt skuluð þér opna glugganri upp á gott og sofa sængurlaust. — En þá fæ eg lungnabólgu. Er það ekki? — Já, veit eg vel, en hana get eg kannske læknað ein- j.hvern tíma. I *' j IJann: — Forfeður mínir ! komu með Mayflower til Ame- ríku. Hún: — En hvað þeir voru jheppnir. Innflytjendáiögin eru isvo ströng núna. OerviliBnglið fRiBff Rússrieskur vísindaniaður hefur sagt, að hluti eldflaug- arinnar, sem flutti gerviturigl- ið með ser út í geiminn, kunni að íalla til jarðar. Hún hafi verið úr sterkara efni en gerfitunglið og muni það halda áfram rás sinni þar ’ til þáð eyðist. E. R. Rurroughs Eftir að ha'fa brotið riffil stulkunnar, sagði Tarzan við haria með vanþóknun: „Réttast hefði verið, að eg héfðí látið ljðriið hreniiria þig. Þú er einráð um það, hvort þú gerir út af við sjálfa þig, en þú getur ekki haldið áfrarii að' særa dýr svo að öðrum standi ógn af.“ Fyrirlitningin leiftraði í augum stúlkunnar. „Hvernig diriist þú, viliimaðurinn þinn. ... “ og síðan rak hún Í7 apamarininum snöggan löðr- ung. m IllltlSÓttí Birejæid. Hinn 1/3 *». á. var tala ferða- maririá, cerii koriiið háfa til Breílarids á þessu ári orðin yfir 1 milljón. Meira en helmingurinn var frá Evrópulöndum. Mikill fjöldi ferðamanna kom að vanda frá Bandaríkjunum. Grðmyko hífcí fornilega lágt' fram tillögu síriá um j stærri afvóþriúnárriefrid. Hann v’ili, að allár 82' þjóðír S. þj. eigi fulltrúá í henni, eri í núverándi afvopnúriarnéfrid eigá 11 þjóðir fulltrúá undirnefndinrii). Gromyko mun nú lagður stað h'eimleiðís.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.