Vísir - 04.11.1957, Blaðsíða 9

Mánudaginn 4. nóvember 1957
V í S I lí
7
SJss fjz'vs'íjmiisiíEzeí —
Framh. af 3. síðu.
Dóiharnir cf heiðarlegir.
Þeir sem handteknir voru
vegna gruns um ,.aðiid“ sættu
líkamlegum og andlegum pynd-
ingurn. þeir voru bæ5i sveltir
og barðlr. og leiddir frarn fyrir
aftökusveitir og öllu hagað ná-
hvæmlega eins og taka ætti þá
af lífi, — nema hvað þeir voru
skotnir púðurskotum. Yfir-
heyrslur, — til smár.ar öllu
réttarfari, — voru haklnar dag
lega. Þann 19. rnaí tilkynnti
dgblðð ,,Népsazaibaadsag“, a5
vegna þess hve vissir dómarai
hefðu reynst „tækifærissinnað-
ir og hneigðir til frjálshyggju“.
hefði reynst nauðsynlegt að
setja á stofn alþvðudómstóla
Þar voru það AVO-menn. —
leynilögregluliðar, — sem
kváðu upp dómana, en þá mun
enginn væna um frjálshyggju.
Ef til vill hefur dómsvaldinu
þó aldrei verið eins hrottalega
misbeitt og í sambandi við
múgmorðin í Magyarovar. Þann
26. október 1956, skutu AVO-
menn yfir áttatíu varnarlausa
karla, konur og börn til bana á
götunni. Frelsissinnar felldu
síðan fjóra leynilögreglufor-
ingja, sem báru ábyrgð á þess-
um morðum. Nú hafa þeir fjór-
menningarnir hlotið viðhafnar-
greftrun sem hetjur, en sex af
frelsissinnunum verið dæmdir
til dauða, — þrír fyrir „landráð
og morðsaðild“ og þrír fyrir að
hafa orðið leynilögregluforingj ■
um að bana.
Áfanga eftir áfanga hefur
Kadarstjórnin brotið niður leif-
arnar af þreki verkafólksin.s,
sem barðist fyrir frelsi sínu í
október og nóvember. Og lof-
orðin sem Kadar gaf þegar hann
hrifsaði völdin, hefur hann
brotið hvert á eftir öðru.
Samtökum eitt með valdi.
Þar var ein af meginkröfum
ungversku þjóðarinnar að
sovétherinn færi úr landi, og
Kadar kvaðst henni „algerlega
fylgjandi“. Skömmú síðar lýsti
hann þó vfir því að hann gæti
ekki tekið þá kröfu til með-
ferðar að svo stöddu. Loks
bundu þeir Shukov og Gromyko
endi á slíkar kröfur, er undir-
ritaður var samningur í Buda-
pest sem framlengdi dvöl rúss-
neskra herja í Ungverjalandi.
Kadar hefur brotið á bak
aftur samtök og vald verka-
lýðsráðanna. Við verkföllum
liggur dauðarefsing. Flokks-
samtökum jafnaðarmanna hef-
ur verið eytt með valdi, og
frjálsum kosningum ,,frestað“.
Rithöfundur, leikarar og
menntamenn eru líflátnir. Allt
frelsi og lýðræði í framkvæmd
er aftur talið glæpur gagnvart
ríkinu.
Ungverska þjóðin þraukar 1
gremju og ótía í þeirri vor. að
hún megi. þrátt fyrir allt, varð-
veita þnð sem enn er efti? af
lífi og hugsjónum. Leiðtogar
hennar, hugrökkustu karlar
hennar og kcnur, eru í fangels-
um eða í gröf sinni. Harðstjc.rn,
og and; Stalins, situr aftu; að
völdum.
Togarasjómenn viíja fá
að sigla með afla.
er IseÍEia dr|Ess»5ar tfsdkj^jísílki.
Fréttatilkynning frá
Sjómannafétagi Reykjavíkur
Trúnaðarmannaráð Sjómanna-
félo.gs Reykjavíkur samþykkti
einróma á fundi sínum 30. okt.
s.l., ályktun þá er hér fer á
eftir:
„Fundur í trúnaðarmannaráði
Sjómannafélags Reykjavíkur,
haídinn 30. okt. 1957, vill benda
á eftirfarandi, í sambandi við
samþykktar tillögur og áskor-
anir verkalýðsféiags landverka-
fólksins, um bann við því að tog
ararnir sigli með afla sinn á er-
lendan markað, til sölu þar:
1.
3. Sigling til útlanda með afl-
ann er bœði hvíld og upp-
lyfting fyrir fiskimanninn
frá hinu einhæfa og erfiða
starfi hans við veiðarnar.,
4. Þegar siglt er með afla, fá
venjulega % hlutar skips-
hafnar frí til að vera heima
hjá fjölskyldum sínum, með-
an sigling stendur, án þess
að missa nokkurs varðandi
tekjur.
Þótt trúnaðarmannaráðið við-
urkenni að nokkru sjónarmið
landverkafólksins varðandi
þetta mál og telur að nauðsyn-
Hásetar, cg þeir aðrir á tog- | legt sé, að sem mest af aflan-
ara, sem ráðnir eru fyrir lík j um sé verkað hér heima, vill
kjör, bera að jafnaði 2—3, það alvarlega vara við að láta
þúsund krónur meira úr být- j slíkt bann koma til fram-
um fyrir veiðiferð, ef aflinrf kvœmda og krefst þess, að í
-ríÆt-iJ:
er seidur erlendis, heldur en
ef hann er lagður upp heima.
2. Þegar siglt er með afla, fá
sjómenn nokkurn gjaldeyri
til ráðstöfunar fyrir sig og
hefur það uft og einatt orðið
drjúgur tekjuauki fyrir fjöl-
skyldumenn.
skammdeginu fái togararnir að
sigla óhindrað og annan tíma
árs eitthvað, enda sé þá sigling-
um jafnað milli skipa.“
Samþykkt þessi var send rík-
isstjórninni með bréfi dags. í
dag.
Reykjavík 31. október 1957.
iússar á lesð að werða
esta sjovelch I
sfærsfa kafbáfafSotann.
í bandarísku tímariti er það
gert að umtalsefni, að nú — á
þessum síðustu tímum, er allt
snýst æ meira um eldflauga-
hernað sc furðu lítið rætt um
hina miklu aukningu á her-
skipaflota Rússa, en þeir virð-
ast, — með einkennilegum
liætti bó — stefna að bví ao
verða mesta sjöveldi lieihis.
Til þess að ná þessu marki
verja þeir 20% af því fé, sem
þeir árlega verjá til vígbúnaðar.
Frá 1950 hafa Rússar byggt
stór beitiskip samtals 218.000
smálestir (Bandaríkin ekkert),
tundurspilla 235.000 smálestir
(Bandaríkin 30.000 smál.), kaf-
báía 145.000 smál. (Bandaríkin
25.000 smál.). Þá eru Rússar
sagðir eiya í smíðum í skipa-
smíðastöð sinni í Leningrad
25.000 smálésta orrustuskip,
með útbúnaði til þess að skjóta
eldflaugum langar leiðir.
Eihs'og sakir standa leggja
Rússar mesía áherzlu á kaf-
bátana til notkúnar, ef til
styrjaldar kæmi, á ýmsum höf-
um. Rússar höíðu sem kunn-
ugt er hraðan á til þess að ná
sem flestum sérþjálfuðum
Þjóoverjum í kafbátasihíði og
þeir hertóku kafbátastöðvarriar
í Stettin cg Warnemiinde og
lögðu hald á vcrksmiðjur og
vélar, þar sem unnið hafði
veiio að kafbátasmíði.
400—509 kafþátar
írá 1945.
Frá árinu 1945 hafa þeir
j smíðað 400—500 kafbáta og
I samkvæmt ágizkunum sér-
j íræðinga sniiíða þeir árlegá
| 75—80 kafbáía. Ekki hefur tek-
izt að aíla neinna upplýsinga
um, að Rússar hafi smíðað
kjarnorkuknúinn kafbát.
Kafbátarnir eru aðeins einn
„armur“ fiota, sem í eru sarn-
tals 1650 herskip, að ótöldum
100 herskipum fylgiríkjanna,
sem myndu berjast með þeim, ^
ef til styrjaldar kæmi. Flest öll
eru með útbúhaði til að leggja
tundurduílum. — Við Wonsan,
í Kóreustyrjöldinni, tafðist
^ bahdarískur skipafloti í her- :
flutningum í 8 daga, vegna
þess að tundurduflum hafði
verið lagt á stóru svæði —j
undir yíirumsjón rússneskra
sérfræðinga.
í samræmi við hefðbundnar
sjóliðsvenjur hafa Rússar
stundum sent herskip til ann-
ara landa, þótt þeir annars
haldi sem mestri leynd yfir
allan vígbúnað sinn.
4000
fiotaflugvélar.
Þannig sendu þeir beitiskipið
Svcrdlov, 12,800 smál. til Spit-
head á krýningardögunum í
Bretlandi 1953, en þetta skip
vakti mikla athygli og aðdáun
flotascrfræoinga. Beitiskip af
sariia flokki flutti Bulganin og
Krúsáv til Englands í síðasta
rnánufi, en af þessum beiti-
skipaflokki haía Rússar byggt
21 til þessa. Þau hafa 12 fall-
byssur með 6 þml. hlaupvíöd,
tólf faiiu.ýssur sem nota má sem
lof tvarnarbýssur, ííti tundur-
skcVtapí

Kvak-kvak-kvak. f
— Kæra írú Kvak, Hvað hefur komið fýrir ?
— Það er von að þér spyrjið, frú Kvæk. Eg varð
fyrir hnæðiiegum atburði. — Segðu mér írá því strax.
— Já, en lofið mér að ná andanum fyrst. Uhli. Jú, eg
sat undir sefblaði og horíði út yfir vatnið. Oti á vatninu
syntu andarungarnir og eg hugsaði með sjálfri mér, að
þetta gætu vel verið mín eigin börn. Nei, heyrið þár nú
frú Kvak, þetta hafa áreiðanlega verið mínir ungar.
— Já, en eg verpti mínum eggjum þarna úti í sefinu,
frú Kvæk. — Það gerði eg iíka. Nú þá skulum við
segja, að það hafi verið okkar börn. En allt í einu
sem eg sit þarna er eins og dragi ský fyrir sólu. Það var
storkurinn, scm kom íijúgandi. Eg hugsaði strax um
iitlu kríiin úti á vatninu, sem storkurinn mundi nú eta
upp til agna. — Hræðilegt. Hvað gferðuð þér, frú Kvak?
— Hræðiiega skeikuð hljóp eg úti í vatríið svo gusurnar
gengu yfir mig og safnaði litlu greyjunum saman undir
stóra sefblaðið. — En hvað þér voruð hugrökk, frú
Kvak. Storkurinn hefði getað étið yðuf. — Það hugs-
aði eg ekki um fyrr en á eftir. Storkurínn gekk um á
iöngum iöppunum og leitaði að okkur. Svo náoi hann
í vatnskálf og varð að láía sér það nægja. — Já, það
var nú sannarlega vel aí sér vikið frú Kvafe. Nú, hvað,
eg hugsaði sem svo, að maður verður að bjarga sínum
eigin börnum.... — Já, eða mínum. Heynð þér mig
nú frú Kvæk. Nú fyrir skömmu komum við okkur sam-
an um, að það væru okkar hörn. — Jú, jú — það var
aiveg satt. Við skulum segja það. En nú hef eg ekki
tíma til að tala við yður iengur, frú Kvak. — Eg heid
að eg siti hérna áfram cg kasti mæðmni. Verið þér
sæiar frú Kvæk. -— Sælar, frú Kvak.
:■ or. ú' búna'j tiLnl
leprja íúháúrduflum. Flotihn
iiýcur siuonings sé-rstaks tlug-
liðs, sem ræður yíir 400 flug-
vélum, aöallega þrýstiloftsflug-
j vélum, auk vaxar.di tundur-
! spillaflota, en af þeim eiga þeir
1
2gýr 175.
! Engin
flugvélaskip.
í Bandaríkjunum er nú mjög
rniðað að því, að smíða her- I
skip til ákveðinr.a hlutverka, j
| en Rússar virðast enn miða við, 1
að herskip þeirra gegni niarg-
víslegum sjchernaSarlegum
hJutverkum. Rússar eiga engin
flugvélaskip og virðast ekki
eiga nein í smíðum.
! Rússar eiga vissulega nóg af
herskiþum og fiotaílugvélum til
árása á Jápari, Skandinaviu og
Norður-Evrópu yfirleitt. Yfir
100 af káfbáturh þeirra eru haf-
skip, sem hafa eldflaugaútbún-
að, (.g geta því gert árásir á
fjarlægar strenöur, tii .dæmis
Ncsður-Arreriku. Þcir gcta
sigit 20.000 míiur í áfanga.
Til allrar hamingju, segir hið
bandáríska vikurit, eru Rússar
að mörgu illa settir til sjóhern-
aðar landfræðilega skoðað, og
verða þeir því að dreifa flota-
styrk sínum mjög — skipta
hðnum í fjóra flota, Norður-
íshaís, Eystrasalts-, Svartahafs-
og Asíufiota. — í flotastöðinni
í Wladiwostock í Síberíu hafa
þeir 60 nýja kafbáta og 30
gamla, og hefur sá floti valdið
yfirstjórn Sjöúnda floíans
bandarjska við' Austur-Asíu
miklum áhyggjum.
AikvæBagreiSslur mi
afyo'píiissiartíBSögur.

j Frcgn frá Novv York hermir,
a'ð atkvæðagreiðslar um fram-
kamriar íillögur í afvopnunar-
málum ætta a'5 geta hafisí í
j hrmálanefndinni þsgar cftir
helgina.
Verða þær bornar undir at-
kvæ'ði í þeirri röð, sem þær
voru lagðar fram, og þá fyrst
tillaga frá Belgíu um birtingu
með öllum þjóðum á upplýs-
ingum um kostnað þjóðanna
vegna vígbúnaðar.
Fulltrúi Júgóslavíu hefur
lagt fram tillögu um, að 5 þjóða
undirnefndin starfi áfram og að
bannaðar verði tilraunir með
kjarnorkuvmpn.