Vísir - 15.11.1957, Blaðsíða 6
6'.
VlSIR
Föstudaginn 15. nóvember 1957
irxsiis.
DAGBLAS
Víslr kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin fró kl. 9,00—19,00,
Sími: 11660 (fimm Hnur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu
Félagsprentsmiðjan h.f.
Innheimta skatta.
Fram er komin á Aiþingi til-
iaga um að gerð verði breyt-
ing á innheimtu skatta. Er
lagt til, að skattar verði inn-
heimtir um leið og tekna er
aflað, og inundu menn þá
gre.ða vissan hluta af laun-
um sinum til rikisins við
hverja útborgun, svo að gera
jná ráð íyrir, að menn finni
almcnnt minna fyrir þess-
um greiðslum, en þegar
komið er til þeirra og mikl-
ar fúlgur heimtaðar í einu.
Mundi verða að þessu mikið
hagræði fyrir allan almenn-
ing, svo að hið opinbera ætti
að gera gangskör að því að
koma þessu tyrirkomulagi á
sem allra fyrst.
Mál þetta hefir þegar komið til
umræðu á þingi, en var ekki
tekið eins vel og vænta
mátti. Fjármálaráðherra
taldi ýmis tormerki á þvi, að
hægt væri áð taka iyrir-
kamulag þetta upp, og bar
lengdar lætur. Það væri
sannarlega nýjung, að því
er þessa aðila snertir. Hing-
að til hafa þeir ekki lagt í
vana sinn að sleppa því, sgm
þeir hafa verið búnir að ná
nokkru taki á.
Annars ætti atriði, sem getið er
framar í þessu máli, að vera
þyngst á metunum, þegar
tekin er afstaða til þessárr-
ar innheimtuaðferí ur. Það
er þjónustan við almenning,
sem verður að greiða skatt-
ana og öll gjöld til að halda
skútunni á floti. Það er við-
Úrkennt af ráðherrum, að
ríkíssjóði h'efir gengið vcr
áð afla tekna á þessu ári en
oft áður, en sennilega inn-
heimtast gjöld betur, ef al-
n’ienningi er veitt mfeiri
þjónusta, til dæmis með
meiri tilhliðrunai'semi —
þvi að taka skattana í minni
skömmtum en gert hefir
verið.
Getur Felix Gaillard bjargai
Frakklaudi?
Hann Eiefur unnift sér álit og gengi
meft „eldflaugarhrafta“.
víst einkum
að hann Sá ~er tilgaogurinn með tillögu
. óttaðist mikirin kostnað af
því. Er vitanlega öldungis
óvíst, hvort kostnaðurinn
verður svo gífurlegur, að
það bæíi hann ekki fullkom-
• lega upp, hversu miklu bet-
ur skattar munu að líkind-
um greiðast, þegar mönnum
verður þannig gert hægara
um vik við að kljúfa þá.
Vii’ðist sjálfsagt að hið opin-
bera geri allt, sem það getur
til að létta mönnum greiðsl-
una, því að hagur þess er
fólginn í að fá sem mest fé
í ríkissjóð.
Svo er líka á hitt að líta, að
þcgar öllu er á botninn
hvolft, mun það verða al-
* ■ menningur, sem verður að
greiða hinn mikla kostnað,
ef einhver verður. Engum
kemur víst til hugar að gera
ráð fyrir því, að það verði
fjármálaráðherrann eða rík-
issjóður, sem t'apar, þegar til
þeirri, sem hér hefir verið
gerð að umræðuefni. Hún
ætlast til þess, að ríkissjóð-
ur gangi til mðts við skatt-
greiðendur, sem vitanlega
kemur betur að þurfa ekki
að greiða of stórar upphæð-
ir hverju sinni, heldur
margar smærri. Árangurinn
af slíkri innheimtu yrði tví-
mælalaust betri innheimta,
minna skattatap hjá ríkis-
sjóði, og ef hægt er að ná
slíkum árangri, á ekki að
vera með barlóm um
„kostnað" ríkissjóðs af
þessu. Þetta fyrirkomulag
hlýtur að koma fyrr eða síð-
ar, og það er hagur allra, að
það verði tekið upp sem
fyrst. Er því gott til þess að
vita, að fjármálaráðuneytið
skuli hafa gert út menn til
Svíaríkis til að athuga svip-
að fyrirkomulag þar.
Síldin aS koma?
Nóvember er nú hálfnaður, og
menn vonast til að síldin sé
komin á miðin eða að koma,
enda varla seinna vænna, til
þess að afstýrt verði stór-
felldum skakkaföllum. Það
er vitað, að mikið vantar á,
að landsmenn hafi næga
beitu til vetrarvertíðarinn-
ar, og þótt unnt gæti verið
að fá beitu i Noregi, er það
siður en svo góð reynsla,
sem menn hafa haft af slík-
. um beitukaupum.
A síðasta ári var svo mikið
síldarmagn komið á land
um þetta leyti, að séð var
fyrir beituþörfinni, en auk
þess var mikið aflað til ,út-
flutnings, og var_ hvort
tveggja vitanlega mjkilvægt.
Nú hefir orðið að stöðva út-
flutning á síld, þar sem afli
var enginn vikum saman, og
var þó ekki síður háskalegt,
að skortur var fyrirsjáan-
legur á beitu, ef ekki rættist
úr. Var því ekki að ástæðu-
lausu, að menn voru farnir
áð gerast kvíðnir að þessu
Einn af fréttariturum New
York Times bemst svö að oi’ði,
að Félix Gailiard, liiixni nýi for-
sætisráðherra Frakklands, sfem
varð 38 ára daginn, sem hann
fékk traustsyfirlýsingu þingsins,
hafi komizt í áiit og gengi með
„eldflaugarhraða".
Hann er sem fyrr hefiy verið
getið yngzti forsætisráðherra
Fi’akklands frá því á Napoleons-
tímanum. Hann var fjármála-
ráðherra í stjórn Bourges-Maun-
orey, og bar íram í'óttækar til-
lögui', sem urðu afdi'ifaríkar, því
að brátt riðaði stjóm B.M. til
falls, en þó var það Gaillard,
sem litið var á sem manninn,
sem helzt gæti bjargað Frakk-
landi út úr síváxandi öngþveiti
og örðugleikum. Fulltrúadeildin
samþykkti traust á hann eftir 36
daga st jórnarkreppu.
Ekki vérður annað sagt en að
Gaillard beri nafn við sitt hæfi,
því að mérking þessi íeli í sér, að
sækja hart íram og verá ákveð-
inn, og á-það vel viö hinn unga
forsætisráðherrá.
Á forsiðum blaðanna.
S:i. sútfiár sást nafn hans tltt
i fýrirsögnum á forsíðum blað-
anriá. Hann hikaði ekki við að
ségja „riei“ við þá ráðherra, sem
vorit eyðslusamir og ógætnir í
fjármáium, og honum tókst þrátt
fyrir mikla mótspymu að fá
samþykktar mjög róttækar ráð-
staíanir til lausnar efnahags-
vandamálunum. Hann kom á
innflutningskvótum og kom á
takmarkaðri gengislækkun, sem
síðar varð víðtækari. Verr gekk
honum að fá frönsku þjóðina,
sem métur góðan mat mikils, að
di'aga sem mest úr nauta- og
kálfakjöti, til þess að unnt væri
að fjölga nautgripum í iandinu,
og eta kjúklinga, en á kjúklinga-
kjöti var enginn skortur, og
stefndi hann með þessu og öðru
að því að halda verðlaginu á land
búnaðai’afurðum niðri. Afleiðing
þessa var óánægja bænda — og
í hvért skipti sem honum var boð
Húsakaup sölu-
miðstöðvarinnar.
Sölumiðstöíí hraðfrystihús-
anna hefur sent blaðinu yfirlýs-
ingu vegna jicss, að fimm
stjórnarmenn hennar hafa ver-
ið dæmdir i sektir til bygg-
ingarsjóðs ríkisins.
Efni yfirlýsingarinnar. er
bréf, sem Söiumiðstöðin hefur
sent til Húsnæðismálastjói'nar-
inriar og eru málavextir þar
skýrðir og geí'nar upplýsingar í
sambandi við kaup Sölumið-
stöðvarinnar á 4. og 5. hæð í
húseigninni Aðaistræti 6. Haf'ði
húsnæði það, sem þeir liöfðu
áður verið orðið allt of iítið og
ýmissa annarra orsaka vegna
mjög óheppilegt. Voru þeir því
tilneyddir að útvega sér annað
húsnæði fyrir starfsemi sína.
ið eitthvað voru kjúklingar á
borðum, en hafi þjóðinni þótt lít-
ið til koma var skopblöðunum
fengur í „kjúklingunúm hans
Gaillards.
Varð Jiingmaður 27 ára —
aðstoðarráðh. 28 ára.
Gailiai'd var fæddur 1919 í einu
koníaks-héraðinu í suðvestur-
hluta landsins og var af efnuðu
fóiki kominn, en hann var stað-
ráðinn í að ryðja sér bi'aut. upp
á eigin spýtur. Námsferill hans
var glæsilegur, liann tók þátt i
andspyrnuhreyfingunni, og fékk
mikilvægt embætti sem endur-
skoðandi fjármálai’áðuneytisins
24. ára.
Hann var skoðanabi'óðir og
samstai'fsmaður Monnet og barð
ist fyrir samstarfi Evrópuþjóða
eins og hann. Gaiilard er mikill
starfsmaður, en ekki neinn vinnu
þi-æll, og er rólyndur og rökfast-
ur ræðumaður. Hann er slyngur
tennis-leikari, spilar bridge og
leikur á píanó, kann að meta
bæði klassisk lög og jazz, og hef-
ur ánægju af áð vera í góðum
félagsskap.
1956 gekk hann að eiga ekkju
■Raymonde Patenortre, sem var
einn af kunnustu fjánnálamömi-
um Frakklands.
Frá taflmóti
Hreyfils.
Vetrarstarfi Taflfclags Hr ' í-
ils hcfst á liinu árlega innant'é-1
lagsmóti, sem er nýbyrjað, og
eru þátttakendur 26.
Teflt er í þrem flokkur.i,
meistai-aflokki, I. flokki og II.
flokki.
í meistaraflokki eru sjó þátt-
takendur: Þórður Þórða.ion,
Magnús Nordahl, Óskar Sig-
ux-ðsson, Guðlaugur Guömunds-
son, Anton Sigui'ðsson, Hösk-
uldur Jóhamiesson og Eggert
Gilfer, sem teflir sem gestur
félagsins á mótinu.
í fyrstu umferð meistarafl.
vann Þórður Þórðarson Magn-
ús Norðdahl, Eggert Gilfer
vann Óskar Sigui’ðsson, bið-
skák varð hjá Antoni Sigui'ðs-
syni og Guðlaugi Guðmunds-
syni.
leyti. Nú virðist ætla úr að
rætast, og byggist þó að
miklu leyti á því, að illviðra-
kafla geri ekki um leið og
sildin kemur. að landinu.
Óhöppin riðu ckki við ein-
téýming, ef svo færi.
V.-íslenzk kona
í borgarráði.
Vestur-íslenzka blaðið Lög-
berg skýrir frá því að kona af
íslenzku bei'gi brotin og gift
Vestúr-íslendingi hafi nýlega
veiið kjörin í bæjarráð Gimli-
bæjar.
Er kona þessi, frú Violet
Einarsson, jafnframt fyrsta
konan, sem kosin hefur verið í
stjórn Gimlibæjar frá önd-
verðu.
Bæjarráðskosningai'nar fóru
fram 23. ágúst í sumar og hlaut
: frú Einarsson fleii'i atkvæði en
nokkur annar frambjóðenda.
Hún hefur stundað fasteigna-
sölu í Gimli um 20 ára skeið.
! Móðir hennar er íslenzk, Frið-
: rika Gottskálksdóttir, og eigin-
1 maðui' frú Violet er einnig ís-
lenzki-a ætta, Einar Einarsson
að nafni.
Félagslíf V. íslendinga.
Það má í rauninni furðulegt
heita hversu félagslíf meðal
Vestur-íslendinga stendur með
miklúrii blóma víða, þrátt fyrir
það að þéim fari æ fækkandi í
þeirra hópi, sem fæddir eru hér
á landi. Er ég tala hér um Vestur
Islendinga leyfi ég mér að telja
í þeirra hópi íleiii en þá, sem
hér eru fæddir, því að böm af
íslenzku foreldri en fædd vestra
tala mörg íslenzku, og hafa tek-
ið í arf tryggð og ást til lands
og mæði-a. Annai's er það allt af
álita mál hvai' di'aga eigi mörk-
in. En hvað sem um það er taka
börn og bamáböm gömlu Vestur
íslendinganna oft virkan þátt I
félagslífi.
Ilin ganila höfuðstöð.
félags- og menningarlífs landa
vesti’a er að sjálfsögðu Winni-
peg, þar sem enn eru gefin út
vikublöð á íslenzku, og mikið fé-
lagslíf er þar hnýtt við safnaðar-
stai’fsemina o. fl. Þar er Mani-
toba-háskólinn og kennarastóll í
íslenzkum fræðum, og mætti
mai’gt fleira nefna. í byggðum
Manitoba, Saskatchewan og Al-
berta, er enn víða blómlegt fé-
lagslíf, þ.e. í vesturfylkjunum,
og sömu sögu er að segja þegar
komið er vestur á strönd, til
Vancouvei’, og I Bandarikjabæj-
unum Blaine, Seattle, San Frans-
iscó og víðar.
í Los Angeles
segir í tímaritinu Tlie Iclan-dic-
Canadian, hafa íslendingar í
Suður-Kaliforniu komið saman
ái-lega frá stoínun íslenzka lýð-
veldisins, og haldið þjóðhátíðar-
daginn hátíðlegan. í sumar var
hann hátíðlegur haldinn með
samsæti þar í borg, sem 141)
menn sátu, en samkvæniisstjói i
var Jonas Kilstinsson. Þar las
Halla Linker upp úr úrvali ís-
lenzki-a ljóða. Foi'seti Islendinga-
félagsins í Los Angeles undan-
gengin 5 ár er Mrs, ThorWalds-
son og var hennar getið lofsam-
lega í i-æðu. Mrs. Janet Runólfs-
son söng íslenzka sör.gva.
f Fairfax
héldu landar i Norður-Kali-
forninu þjóðhátíðardaginn hátíð-
legan. Þar var margt manna'
saman komið og bauð forseti
Islendingafélagsins, dr. K. S.
Eymundsson, gesti velkomna.
Kór söng íslenzk ættjarðarljóó.
Meðal ræðumanna var síra O. S.
Thorláksson í San Francisco.
Þetta er neínt sem dæmi þess
hvernig íslenzkt fólk á ýmsum
stöðum Vesturálfu minnist ís-
lands, á þjóðhátíðardeginum, eða
ki'ingum 17. júní, þvi að aðstæð-
ur leyfa ekki aUt af, að sam-
komur séu haldnar á þeim degi.
AUt af er haft í huga, að sem
flestir geti kornið. Það þarf erig-
inn að dragá í éfa hvar hugur
landa okkar vestar er, á þessum
hátíðai'stundum, og raunar á-
valt, í önn dagsins, og góðan
hug þessara systkina ættum við
að kunna vel að meta.
Plastsvampdívanar
komnir aftur. (Takmark-
aðar birgðir). Laugaveg 68.
Sími 14762.
(Litla bakhúsíð). —