Vísir - 19.12.1957, Blaðsíða 9

Fimmtudaginn 19. desember 1957
VlSIR

Með þoli og þraietseig|ii
Safnrit það, sem hér um
ræðir, er fyrir margra hluta
sakir hið merkilegasta, enda
búið til prentunar af Þorkeli
prófessor Jóhannessyni. Hðfir
hann frá upphaíi vandað svo
til verksins, að þar biríist það
eitt, sem bezt hefir ritað verið
um þá merkismenn, er frá
greinir, eða að þeir hafa sjálf-
ir ritað um uppruna sinn og
æviferil. Menn geta skyggnst
þar inn í lionar aldir starfs og
■-■A

Baldvin Einarsson.
stríðs, en af ritgerðunum má
mikið læra, sem síðar má hverj-
um ungum manni að gagni
koma í lífinu.
Víst er það, að íslenzka þjóð-
in má muna tímana tvenna og
þrenna, en getur í 'dag fagnað
því að aldrei hefir hún verið
betur á vegi stödd, þótt hallæri
eða harðrétti bæri að höndum.
Jafnljóst er hitt að sagnfræðin
hefir ýkt dáðleysi þjóðarinnar,
sult og seyru á liðnum öldum,
enda hefir kjarkur og kraftur
ávaltl bjargað henni á örlaga-
tímum og aldrei hafa beztu
menn hennar misst sjónar af
rétti hennar til sjálfsforræðis
o g sjálfstæðis. Hitt var svo
annað mál, að þannig var að
þjóðhmi búið, ao hún var ekki
iíkleg til stórræða, þótt allt
bjargaðist af, en þetta var ald-
arháttur, sem allar þjóðir
bjuggu við og báru sig upp
undan, þar til lýðræðið leysti
einveldið af hólmi og frelsið
leysti öll framfaraöfl úr læð-
ingi.
| I þessu hefti eru birtar ævi-
sögur Eggerts Óiafssonar,
vicelögmanns sunnan og austan
á íslandi, Finns biskups Jóns-
sc-nar, Björns prests Halldórs-
sonar, Hanncsar biskups Finns-
sonar, Árna biskups Þórarins-
sonar, Þórðar sýslumanns
Björnssonar, Steingríms bisk-
| ups Jónssonar, Björns sýslu-
^ manns Blöndals, Baldvins Ein-
arssonar cg svo annarra sem
næst standa nútímanum, en
j þeir. eru Stephan G. Stephans-
j scn, Jón Magnússon, Einar H.
| Kvai'an, Valtýr Guðmundsson,
j Sigurður Eggerz, Ha.Ugrimur
Kristinsson, Jón Þorláksson,
'Jón Baldvinsscn, Tryggvi Þór-
halisson og Sveinn Björnsson,
!— allt menn sem hver maður
kannast við.
Misjafnar eru ævisögur þess-
ar að máli og stíl, en allar hafa
þær nokkuð sér til ágætis, þótt
þær- mótist af tíðarandanum
cg kunni sumar að þykja
væmnar vegna embættislegs
undirlægjuháttar. En sameigin-
legt er það með öllum þeim
mönnum, er frá greinir að með
þolgæði og þrautseigju hófust
þeir til valda og metorða, unnu
störf sín af alúð og samvizku-
semi, gáfu samtíð sinni fagurt
fordæmi og framtíðinni góðan
arf. Merkileg afrek voru unnin
við aðbúð, sem ekki var mönn-
um bjóðandi, en leiddi af marg-
víslegri óáran til lands og sjáv-
jar, sem mannlegur máttur fékk
ekki staðið í gegn. Þannig voru
■ fræðastörf biskupanna Finns
Jónssonar og Hannesar Finns-
' sonar unnin við erfiðar aðstséð-
ur á mestu vandræðatímum,
sem yfir þjóðina hafa gengið,
svo að dæmi séu nefnd.
Bókfcllsútgáfan hefir marg-
ar góðar bækur látið frá sér
' fara, en safnritið „Merkir ís-
! lndingar1 er þess eðiis, að vart
verður það ofmetið. Hér er að
vísu um endurprentun að ræða
á ofangreindum æviminning-
( um, en flestar eru þær lítt að-
t gengilegar öllum almenningi,
enda mörg þau tímarit ófáan-
i leg, þar sem þær hafa birzt í
I fyrstu. Er ekki að efa, að „Merk
ir íslendingar“ munu þykja
prýði í hverjum bókaskáp og
verða vel meíin útgáfa af
hverjum þeim, sem ann þjóð-
legum fróoleik og islenzkri
menningarsögu. K. G.
Ilelena Rubínstein
Og
Yardley
SNYRTIVORUR
GJAFAKASSAR
(Reykjavíkur Apótek). Sími 1-98-66.
er heimsfrœgt nafn, ekki sízt í heimi barnanna..
Núna fyrst hafa hinar fallegu íitskreyttu barncbœkur frcrrs^
Dumbó, Lísa og Gosi,
komið ó markaðinn í mjög vandaðri íslenzkri útgófu.
Með einkarétti fyrir íslcnd
1
‘ >4