Vísir - 20.01.1958, Page 9

Mánödaginn 20. -ja.3Úar 1S58
VÍSIR
9
Starfsemi Æskulýðsráðs
hefst að ný|u i dag.
Ung lings? kynnl sér eflirfar-
siiidl
Æskulýðsráð Reykjávíkur er
nú áð hefja störf sín að nýju
í hinum ýmsu greinum. Þátt-
takendur eru beðnir að koma
til innritunar safrikvæmt eftir-
farar.di töflu:
TÖMSTUNÐAIÐJAN:
Smíðar og módelgerð: I
smíðastofu Langholtsskóia
mánudaginn 20. jan., kl. 8 e. h.
í snricastofu Laugarnesskóia
þriðjud. 21. jan., kl. 8 e. h.
í smíðástofu Melaskóia
mánud. 20. jan., ki. 8 e. h.
Innrömmun og módelgerð í
Tómstundaheimilinu að Lind-
argötu 50, mánd. 20. jan., kl.
8 e. h.
Radíóvimia miðvikud. 22. jari.
kl. 8 e. h.
Bókband, útskurður og út-
sögun að Lindarg. 50, þriðjud.
21. jan., kl. 7.30 e. h.
Sjcvinna: Ákveðið er að taka
þennan nýja.þátt upp. Þátttak-
endum munu verða kenndir
allskonar hnútar og netahnýt-
ingar, uppsetning á lóðum.
línum o. fl. í sambandi við
þessa starfsemi mun verða
reynt að greiða fyrir því, að
þátttakendur geti einnig- haft
einhverjar tekjur af störfum
sínum. Sömuleiðis mun verða
veitt aðstoð við ráðnirigu á
skip fyrir þá, sem þess óska.
Iljóiláesta- og bifhjólavið-
gerðir: Ákveðið er að stofa fé-
lag fyrir piita, sem vildu hafa
aðstæður til að læra viðgerð
og meðferð reiðhjóla og hjálp-
arvéla. 1 fyrstu mun starfsemi
þessi fara fram í Vesturbæn-
um, en aukin síðar í fleiri
hverfum, ef þátttaka verður
góð. Væntanlegir félagar eru
beðnir að koma til innritunar
á Lindargötu 50, mánud. 20.
jan., kl. 2—4 e. h. eða 8—9 e. h.
lirúíiuleikíiúsflokkurinn tek-
ur til starfa fimmtudaginn 23.
jan., kl. 8 e. h. í Miðhæjarskól-
anum.
LeirVinna í Miðbæjarskól-
anum fimmtud. 23. jan. kl. 8
e. h.
Fundur stúlkna (bast- og
tágávinfia): í Í.R.-húsinu við
Túngötu miðvikud. 22. jan., kl.
5 e. h. og föstud. 24. jan., kl.
8 e. h.
í félagshéiriiiii U.M.F.R. við
Holtaveg mánd. 20. jan., kl.
8 e. h.
í tómstundahcimilinu við
Lindargötu 50 þriðjud. 21. jan.,
kl. 8 e. h.
í samkomusal Laugarnes-
kirkju mánud. 20. jan: kl. 8 e. h.
Saumaflokkur stúlkna mæfi
til innritunar mánud. 20. jan.,
kl. 7.30 e. h. að Lindargötu 50.
I Taflklúbbarnir taka til starfa
á venjulegum stöðum mánud.
20. jan., kl. 4.30 e. h. og mið-
vikud. 22. jan., kl. 5 e. h. og
8 e. h.
j Kvikmyndaklúbbarnir taka
'til starfa 1. febr. og 2. febr.
Innritun verður tilkynnt síðar
í blöðum og útvarpi.
I Frímerkjaklúbburinn heldur
næsta fund fimmtud. 24. jan..
kl. 8 e.'hrá Lindargötu 50.
I Teiknun: Ákveðið er að veita
tiísogri i teiknin. ínrifitun
þric jud.-22. ján., kl. 8.
Dreyfusmáíið —
Framhald af bls. 4.
undanskyldum þrem árum, sem
hann var í fangelsi fyrir svik,
sem Calmétte hafði aldrei neina
húgmynd -um. Dreyfus var með
og varði Verdun allt stríðið frá
1914—1918. Á siðustu árum sín-
um — hann lifði til 1935 — varð
hann nánast argur ef einhver
kom og fór að tala hneykslaðúr
og með samúð um það hvað hann
hefði orðið að þola. Hann sat
einu sinni og spilaði bridge, sem
var hans bezta skemmtun þegar
einn meðspilarinn sagði:
„Eg sá í dag i dagblaði að höf-
uðsmaður í útlendingaherdeild-
inni er ákærður fyrir njósnir."
Þá sá hann að þetta umtals-
efni var ekki sem heppilegast
við spilaborð Alfred Dreyfus og
fór að klóra yfir það.
„Það er sjáifsagt ástæðu-
laust ..
Dreyfus gleymdi hvað hann
haíði orðið að þola og sagði
kæruleysisléga:
„Segið þér það ekki. Þar sem
rýkur er venjuiega eldur und-
ir.“
Sóbrorka —
Framhald af 3. síðu.
hreinum málmum, áh þess að
við það myndist óhreiniridi, er
stafa írá bræðsluofnum nútim-
asn.
Dr. Charles G. Abbot, fyrrver-
andi ritari við Smithsonian
stofnuriina, hefur búið til- flytj-
anlegan tveggja hestaíla sólar-
orkuhreyfil með spaglum, er
hann tclúr að mætti framleiða
ódýrt og selja fyrir um 1 þús.
doilara. Býst hann við að þessi
hreyfill, er einskis eldsnevtis
þarfnast, gati verið hentugur á
sveitabæjum, þótt hann gangi
aðeins í sólskini.
Engin sól —
engín vinna.
Dr. Farrington Daniels, við
háskóiann í Wisconsin, einn af
helztu mönnum í sólarorku-
tækni, segir að sólarorkuhreyfl-
ar geti ekki keppt við orkugjafa
nútímans á vélrakriúm búgörð-
um, þar sem tími manna er of
dýrmætur til að verk megi stöðv
ast á sólarlausum dögum. Eftir
að dr. Daniels kom heim af ráð-
stefnu í Indlandi um þessi mál,
er hann samt sannfærður ufn,að
ef sólarorkuhreyflar yrðu fáan-
legir fyrir sama verð og hestar
eða naut, gæti það orðið til mik-
illa nota fyrir matvælafram-
leiðslu í sólrikum löndum, þar
sem tækni er skammt á veg
komin.
Aðrar aðferðir til hagnýtingar
sólarorkunnar, eins og t. d. til
hitunar húsa, eimingar vatns úr
sjó og matai'súðu, geta: náð mik-
illi útbreiðslu áðúr en mönnum
tekst áð nota sólárörkuna til að
framleiða rafmagn á hagkvæm-
an hátt. I tilraunahúsi í Dover,
Massachusetts, sem dr. Maria
Telkes frá Ne\v York háskólan-
um byggði, var sólvermdu lofti
frá glervegg blásið inn i kistu
með krukkum fullum af Glaub-
erssalti, er tekur í sig hita og
geymir hann þegar það bráðnar.
Síðan er hægt að blása heitu
lofti úr kistunni inn í híbýli
manna, er þörf þykir.
Sólareldavél
Áhald, sem vænlegt má telja
til framtíðarnotkunar, er sólar-
eldavél, til notkunar í hitabeltis-
löndum, þar sem eldsneyti er
iítt íáanlegt. Embættismenn ind-
versku stjórnarinnar segja, að
þar í iandi myndi vera markað-
ur fyrir 100 milijónir slikra
tækja. Nokkrir vísindamerin
undir stjórn Dr. M. H. Chái,
hafa íundið upp einfalda suðu-
vél, sem er þannig, að stór speg-
ill beinir geislastaf á heita
þynnu. En verðið er of hátt fyr-
ir bændur Indlands og fáar
þessara véla hafa selzt.
Dr. M. Telkes, er áður. getur,
hefur búið til aðra tegund suðu-
vélar, er hún álítur að framleiða
megi ódýrt í fjöldaframleiðslu.
Fjórir speglar í einangruðum
kassa beina sólargeislum á efni
sem geymir vel hita. Á húsþaki
í Manhattan hefur dr. Telkes
eldað margar velheppnaðar mál-
tíðir á sólarofni sínum. Hún
segir, að bökunarofninn hitni
upp i 350 stig F. (175 st. C.) á
hálftíma og haldi hitanum þar
til einni stundu eítir sólarlag.
Hún álitur að sólarofn sinn geti
selzt i Mcxíkó, þar sem eldivið-
arskortur sé víða og sveitafólk
þurfi oft að fara langar leiðir til
að sækja cldsneyti.
kýaAtyu? barnama.
Vatn úr sjó.
Á K'yrrahafsströndinni hefur
Kalíforniuháskóli sett upp éim-
ingarkerfi til að eiriia neyzlu-
vatn úr sjó. Þetta er röð af lörig-
um, grunnum ílátum með gier-
þaki yfir. D. E. Howc frá verk-
fræðiöeildinrii vonar að þessi
tilraun geti orðið undirstaða að
vinnslu neyzlúvatns úr sjó. Sjór-
inn rennur gegnum ílátin, sem
eru samliggjandi. Sólarhitinn
j eimir vatnið, raki safnast á hall-
andi rúðurnar og rennur af
þoim sem tært vatn í leiðslur,
er flytja það vatnsgeymis.
„Eiming vatns úr sjónum er
ennþá of kostnaðarsöm til að
hægt sé að nota hana í stórum
stíl og leiða hana til stórborga,“
segir prófessor W. E. Stenley,
sem er einn þeirra visinda- J
manna, er vinnur að tilraunum j
með notkun sólarorkunnar, „en |
þegar tekið ér tillit- til þess, að
borg eins og Los Angelcs er að
í’áðgéra vatnsieiðslur frá" Col-
umbíafljótinu, nærri 2000 km.
vegarlengd, geta þeir tímar kom
ið, að virinslá vatnsins með sól-
arorku verði kosfnaöarmirini.
Eins og er, virðist vinnsla vatns
með sólarorku vera heppilégust
á mjög *þurrum stöðum í hita-
beltinu, þar sem önnur orka er
dýr eða ófáanleg.“
Vatn klofið í fru.mefni.
I efnarannsóknarstofu rann-
sóknarnefndar þeirrar, er stend-
ur fyrir tilraununum með sólar-
orkuna, hefur dr. L. J. Heldt tek-
izt með ljósorku að kljúfa vatn
í írumefni þau, vetni og súrefni,
sem það er samsett úr. Þessar
Krákan og úrið.
Krákan Paili sat á brúninni á hreiðrinu sínu og mat-
aði ungana sína. Svo íiaug hann af stað í þetta sinn inn
í garðinn við fallega herrasetrið. Þar settist hann í
stórt plómutré.
Á fyrstu hæð hússins var opinn gluggi. 1 giugga-
kistunni Já eitthvað bjart og glampaði í sóiinni. Þar
sem Palli var mjög forvitinn vogaði hann sér alvcg að:
kringlótía hlutnum, sem skein ems og gull.
En hvað fóik cr gott að leggja svona hiuti fyrir mig,
hugsaði Pálli. Hánn tók hlutinn í nefið — en var næst-
um búinn að sleppa honum aftur, því hann var alveg
eins og lifandi. lik-tik-íik, sagði hann.
Já, heim skai liann komasí, hugsaði Palii og flaug
héim í hreiðrið þar sem hann henti hiutnum niður í
hreiðrið miiii unganna. En það hefði hann ekki átt að
gera, því ungarnir urðu svo skelkaðir við þetta undar-
lega hljóo að þeir klifruðú upp á röndina á hreiðrinu
og voru næstuni dottmr mður.
Hvaða vítisvél er þetta sem þú ert að koma með?
spurði frú Paila. — Hugsaðu þér bara ef þetta skaðar
nú börnin.
Ö, vertu róieg. Það er kannske eitthvað mnan í því
sem þau geta étið, svaraði Paiii. Hann var korninn með
hlutinn á annað borð.
Maður á að halda sig frá hiutum sem maður þekkir
ekki, sagði frú Paila. Fljúgðu brott með þetta áður en
af verður siys. Annars verð eg vcnd.
Það vildi Palli ekki eiga á hættu. Hann tók hlutinn
og flaug burt með hann. Fyrst datt hcnum í hug að
kasta honum í skógarvatn eitt í nágrennmu. Því hann
vildi ekki að einhver annar næði í þennan fallega hlut,
en hann var þungur cg er hann kom að garðhúsinu í
garðintmi, settist hann á græna borðið.
Þar iagði hann hlutinn frá sér og nafnspjaldið sitt
við hiiðina. Og svc flaug hann heim í hreiðnð — svo-
lítið argur — því þctta hafði vcrið svo fallégur, glans-
andi hlutur.
En unga dóttirin frá herragarðinum er enn að velta
því fyrir sér hvermg únð hennar komst úr herherginu
á fyrstu hæð, hav sem hún vissi að hún hafði iagt það,.
og niður á borðið í garðKúsinu.
Það ér alveg óskiljaulegt, segir hún.
Ef hún hefði tekið cftir ,,nafnspjaldinu“, hefði hún
ef tíl vill skilið það.
lofttegundir má geyma, en þeg-
ar þeim er blandað saman aftur,
framleiðist sprengiorka, sem er
jöfn þeirri orku, er fór til að
kijúfa þau. Verður kannské
hægt að notá þessa orku til að
knýja hreyfla?
Hvort verður heppilegra i
framtíðínni til að bæta úr hinrii
vaxandi orkuþörf heimsins,
kjarnorkan eða sólarorkan? Um
það segir prófessor F. E. Simm-
ons við Oxfordháskólarin: „Við-
eigum álika langt eftir að hag-
kvæmri lausn beggja þessara
yiðfangsefna, ef jafnmikil á-
herzla er lögð á hvorttveggja.
En ef lítill hluti af fjárhæð-
þeirri, sem varið er til kjarn-
orkurannsókna, væri varið til
rannsókna sóiarorkunni, gæti það
skapað gagngerða byltingu í
framtíð mannkýnsiriS."