Vísir - 28.03.1958, Qupperneq 9

4
Y »RII*'«KI»ATTr« T
$ ♦
4» visbj* &
Tvímenningskeppni er ný- j
hafin hjá Tafl- og Bridge-
klúbbnnm og er fjórum um-j
ferðum þegar lokið. Röð og stig
fjögurra efstu paranna er eftir-
íarandi:
1. Guðjón og Róbert 974 stig.
2. Ólafur og Árni 962 stig.
S.Hilmar og Rafn 945 stig.
4. Zophonías og Klemenz 926. st.
í annarri umferðinni kom
mjög skemmíilegt spil fyrir,
sem allúr þorri rnanna flaskaði
s, þ. e. þeir serrí voru í vörn-
Snni. Sfaðan er aliir á hættu og
þú situr í austur og ge'fur. Slð- j
án tekur þú upp eftirfárárídi
spil:
A 10-8-7
V A-K-G-8
♦ K-4
i * A-X-10-6
Þetta eru þrjátíu Vínai'-
puríktar og værítaiilega opríár
þú á einu grandi. Næsti maður
segir fimm tígla, sem ganga til
þin. Með aldrei-fór-það-svo-
að - maður - fengi - ekki - einn
toppbrosi doblar þú hátt og
greiniiega en hefur varía sleppt
orðinu, þegar þrællinn í suður
redoblar. Enn kemur að þér og
þó að illur grunur hafi læðst að
þér, lætur þú eins og ekkert
hafi í skorist og spilar það.
Félagi þinn (hann er ekki í
stui'i í kvöld) spilar út trompi
og áður en varir hefur suður
tekið 11 slagi og spilað út
trompi í þeim tóifta. Þú átt ás- ]
ana tvo eítir og hendir náttúrlega
vitlaust af þér og suður vinnurj
sjö. Tveir vfirslagir redoblaðir, j
þokkalegur botn það. En hvað
er eg eiginlega að tala um, auð-
vitað hefðir þú aldrei doblað.
Spilið var eftirfarandi:
Flskbirgðir í Ameríku minai í
banst en íyrir ári.
Verð á ýmsum tegimdum hefir
farið hækkandi.
A 6-3
V D-9-6-2
♦ 5
A D-9-8-7-3-2
[A 9-5-4-2
IV 10-7-5-4-3
!♦ 9-6
\A 5-4
A 10-8-7
V A-K-G-8
♦ K-4
A A-K-10-6
A A-K-D-G
V ekkert
♦ A-D-G-10-8-7-3-2
* G
Á öllum borðúm nema einu
voru spiíaðir 5 tíglar, ýrnist
tíöblaðir eða redoblaðir. Á einu
borði unnúst sjö en hinum ýfn-
ist fimm eða sex. Einn fór í
séx og tapaði þeim. Og svo að
lókurn ein samvizkuspurning:
f .Hefðir þú doblað?"
A V ♦ A
Tvenndarkeppni í bridge er
nýlokið og sigraði sveit Ástu
Flygenring með yfirburðum og
vann alla keppinauta sína. Auk
hennar voru í sveitinni Lárus
Karlsson, Magnea Kjartans-
dóttir og Eggert Benónýsson.
Fljótlega sást hvert stefndi í
keppni þessari og var hún því
ekki eins spennandi og skyldi.
Nokkuð bar á samdrætti í
efnahagslífi Bandaríkjanna á
síðasta ársfjórðungi 1957.
Líkur benda til, að sá sam-
dráttur muni halda áfram fram
á riíitt þetta ár. Framfærslu-
kostnaður náði nýju hámarki
í nóvember — 121.6 stigum
(miðað við 100 1947—’49).
Tekjur bænda og verð til
þeirra er búizt við að verði
svipað í ár og 1957. Kjötneyzl-
an er áætluð 158 pund á mann
á þessu ári, en var 159 pund
1957.
Samvinna fiskseljenda og
ríkisvaldsins um áróður fyrir
meiri fiskneyzlu hélt áfram á
síðastliðnu ári með góðum ár-
angri og verður henni haldið
áfram á þessu ári.
Framleiðsla á fiskstöngum
jókst lítillega, og er búizt við,
að hún verði stöðug á þessu
ári. Birgðir af fiskflökum eru
frernur litlar, og er ástæðan sú,
að talsverð aukning varð á
cðruvísi tilreiddum fiski (fish
portions).
Birgðir af fiski í frystihús-
um voru 1. desémber 200-.6
millj. punda, borið saman við
200.4 millj 1. des. 1956. Birgð-
ir af neyzlufiski eru þó minni.
Þannig hafa bigðir af fiskfiök-
um minnkað um 3.7 millj. pd.,
þorski 3.3, ýsuflökum 4.4 heil-
agfiski 2.1 milíj. pd.
Vísitala heildsöluverðs á
fiski hækkaði um 5.2 stig á
nýjum og frystum fiski.
Hækkandi verð.
Framléiðsla á fiskstöngum
náríi á tímabilinu jarí,—sept.
1957 39.4 míilj. punda, en 38.9
millj á sama tíma 1956. Birgð-
ir 1. des. 1957 voru 5.3 milij.
punda, en 5.8 miilj. 1. dés.
1956. Verðið hefir heklur farið
hækkandi, og er búizt við, að
framhald verði á þvi.
Birgðir af fiskflökum hafa
minnkað talsvert, voru 1. des.
1957 8.3 millj. pd., en 11.8
millj. á sama tíma 1956.
Um saltfiskinn er það að
segja, að kolaveiðar við aust-
ui'stöndina voru 1.3 millj. pd.
meiri fyrstu þrjá ársfjórðung-
ana en á sama tíma 1956, en
lúðuveiðarnar undan Kyrra-
hafsströnd aftur á móti 4.3
millj. punda minni en árið áð-[
ur, eöa saríranlagt 1957: 90.7
millj. punda samanborið við
93.7 millj. 1956. Birgðir af
flatfiski voru 23.9 millj. pd.
1. des. 1957 og 25.6 millj. pd.
1. des 1956.
Verð á kola og heilagíiski
fór lítið eitt hækkandi á 3.
^ ársfjórðungi 1957, en buizt er
við, að það muni haldast stöð-
ugt framan af þessu ári. Inn-
flutningur á kola var 7% meiri
fyrstu níu mánuði 1957 en á
sama tíma 1956. Mest af hon-
'um kom frá Kanada, sem flutti
inn 1150 þús. pd. í september
af 1220 þús. pd. heildarinn-
fluningi.
I ■
Minni bhgðir
af 'óorskflökuni.
! Birgðir af þorskflökum voru
7.7 millj. pd. 1. des. 1957, og
10.9 millj. pd. 1. dcs. 1956 og
höfðu þannig minnkað um
29%.
Birgðir í Kanada voru 3.8
millj. pd. 1. des 1957 og 8.5
mill. pd. 1. des 1956 og höfðu
þannig minnkað um 55%.
| Innflutningur á þriðja áfs-
fjórðungi nam 13.9 millj. pd.
1956 og 31.8 millj. pd. 1957.
Fyrstu þrjá ársfjórðungana
[1957 var innfluningurinn svip-
aður og á sama tíma 1956.
Birgðir af ýsuflökum vom
7.2 millj. pd. 1. des. 1957 og
11.6 millj. pd. 1. des. 1956 og~
höfðu þannig minkað um 38 %.
Birgðir í Kanada minnkuðu
einnig um 50%. Innflutningur
á ýsuflökum fyrstu þrjá árs-
fjórðungana var 23.0 millj. pd.
1957 og 25.9 'millj. pd. 1956 og
hafði þannig minkað um 11%.
Verð á ýsuflökum, sem hafði
verið mjög breytlegt fyrstu
þrjá ársfjórðunga 1956, hækk-
aði upp í 33 cent pundið í nóv.
Vegna minni birgða er búizt
við bví að verðið muni haldast
stöðugt fyrsta ársfjórðung þ. á.
IVIest af kárfa
frá Kanada.
Birgðir af karfaflökum voru ■
15.0 millj. punda 1. des 1957
og 23.9 millj. pd. 1. des. 1956
og höföu þannig minríkað um
7%. Innflutningur á kartöfl-
um fyrstu þrjá ársfjórðungana
var 11.0 millj. pd. 1957 og 13.8
millj. pd. 1956 og hafði þannig
minnkað um nærri 20%. Méira
en % af ölluríi irtnfluttum
karfaflökum kom frá Kanada.
Island er annar stærsti inrí-
flytjarídinn. Kai-favéiðar Banda
ríkjamáríiia sjálfra námu fyrstú
tíu mánuði ársins 122.7 millj.
pd'. 1957 og 137.0 millj. pd. 1956
og höfðu þannig minnkað um
10 %. Nokkur verðhækkun varð
á karaflökufn í nóvémber 1957,
og er búizt við að áframhald
verði á henni á fyrsta ársfjórð-
un'fi þ. á. og síðart haldist verð-
ið nokkuð stöðugt.
(Úr Ægi). ,
Jffl f - Æittierscn :
Hamingjuskórnir - 4.

—,,
' M
í \Ji ! v,.
Justisráðið sá að konan
handlék stóra inynd. Þetta
var tréskurðarmynd af
einskonar loftsýn. „Þetta
er mjög gamalt,“ sagði
Justitsráðið. „Hvar hafið
þér komist yfir þessa sjald-
gæfu mynd? Þetta eru
áreioanlega norðurljós og
þáu koma sennilega vegna
rafmagns í loftinu.“ Þeir
serrí sátu næstir honum og
heyrðu hvað haiiri sagði,
litu undrandi á hann og
einn af þeim reis á fætur
og tók ofan og gekk til
hans hátíðlegur í bragði og
sagði: ,,Þér eruð víst mjög
íærður maður Monsieur.“
,,Ö-nei, ekki er ég það, en
eg get rætt um hitt og
þetta. Leyfist mér að
spyrja við hvern eg hefi
þann heiður að tala?“ „Eg
er meistari í hinum heilögu
fræðum,“ svaraði maður-
iriri. Þetta svar var Justiís-
ráðinu nóg. Líklega er
hann aðeins gamall skóla-1
stjóri utan af landi, hugsaði j
hann með sjálfum sér. Eiri-!
földústu athugasemdir
Justitsráðsins létu í eyrum
áheyrenda hans eiris og
há\ísindaleg speki, eða
ævintýralegur framtíðar-
draumur. Þeir litu á hvorn
annan og ef samtalið ge.kk
ekki nógu vel talaði meist-
arirín' latíritv, því hann hélt
að justitsráðið myndi þá
skilia hann betur. „Hvéfnig
er það annars með yður?“
sþurði veitmgakonan og
togaði í ermi Justiráðsms.
Þá var eins og hann rank-
aði við sér, því meðan hann
hafði rætt við meistararin
hafði hann gleymt öllu sem
áður hafði skeð. „Guð
minn góður, hvar er ég?“
sagði hann og svo leið yfir
hann af öllum ósköpúnum.
Húsið r«r
hirhgufjarður —
Frh. af 4 s.
felli keinur mál Evans og
Christife til að hafa mikla þýð-
ingu. Því að mörgum kemur
það svo fyrir sjónir, að riiistök
geti átt sér stað þrátt fyrir bezta
vilja — og meðan dauðadóm-
ar eru í lögum — verða þau ó-
bætanleg. Það, sem var svo
hræðilegt við réttarhöldin gegn
Evans var það, áð hann virtist
ekki verða fyrir neinni óbil-
girni; vitnisburðurinn gegn
honum var svo yfirgnæfandi
sterkur. Engum gat dottið í
hug að aðalvitnið gegn honum
lygi og enginn getur ætlast til
þess í sambandi við morð, að
farið sé að leita í húsagörðum
vitnanna að beinagrindum, til
þess að komast á snóðir um
það hvort vitnin séu líka rrtórð-
irígjaf. ‘
Sálsýkisfræðingar voru látn-
ir rannsaka andlegt ástand
Christies. Og eftir okkar skoð-
unum var hann „ekki almenni-
legur“. En brezkir dómarar
eru bundnir af skoðunum frá
1840. Þar er sagt að hvert brot
af skynsemi dragi úr líkunum
fyrir að menn sé geðbilaðir.
Sem tákn um skynsemi er hver
"tilraun til að dylja brot og þá,
hið einfalda ráð að flýja stað
þar sem brotið var frariiið. Hinn
vitri brezki dómari liafði rétt
fyrir sér erhann kvartáði undan
reglunum frá 1840, sem væri
erfiðar í st'árfi hans. „Maður
þarf að vera duglega vitlaus
til þess að brezkur dómstóll
víðurkenni að maður sé það“.
(Lauslega þýtt). j