Vísir - 09.06.1958, Blaðsíða 9
Hánudaginn 9. júní 1958
VÍSIB
Arabínn er blóðheilur —
(. Framhald af 3. síða.
— Já hashi er aðaleiturlyfið
og allmikið ræktaö þótt það sé
Stranglega bannað rneð lögum.
Hermenn eru alltaf sendir öðru
hvoru upp í fjallshliðarnar til
bændanna til þess að brenna
nppskeruna ef einiiver hefur ætl
að sér að rækta hashi. En þrátt
fyrir þessar ráðstafanir er hægt
að fá nóg af hashi enda mikið
notað.
— IJvað er að segja um fólkið
sjáift?
Arabarnir falskir og
ágengir.
— í Beirut ægir alls konar
(þjóðflokkum saman með ólík-
nstu skoðanir og trú. En mest
'foer að sjálfsögðu á Aröbunum
og þeir setja fremur öðrum svip
á borgina. Þeir hafa lítið fyrir
lífinu, klæðast lítið og borða lít-
Frú Imry klædd sem Arabi.
ið, Að vísu hafa Arabarnir þann
háttinn á, að borða oft en mjög
lítið í einu. Gestum sínum veita
I>eir vel og höfðinglega og eru
áka-flega gestristnir.
Annars er Arabinn falskur og
allra hluta vegna betra að halda
honum í hæfilegri fjarlægð. Um-
gangist maður Araba sem kunn-
ingja verður hann frekur og
uppáþrengjandi. Konur ganga
hjá þeim kaupum og sölum.
Ævintýri á ökuferð.
— Lentuð þið hjónin aldrei í
neinum ævintýrum í þessári
undarlegu borg?
— Ekki get ég sagt það. Eg
varð einu sinni hálf hrædd í öku
ferð, sem við fórum yfir fjöllin,
til bæjar sem heitir Baalbek, en
hét áður Heliopolis. Þar eru'
merkilegar fornleyfar. í b.aka-
leiðinni fórum við i gegnum
borg, en bílstjórinn, sem ók bíln-
um, var svo óheppinn að rekast
litilsháttar á konu með barn.
Okkur sýndist gatan vera alger-
lega mannlaus, sáum hvergi
hræðu á ferli, en allt í einu
skauzt þessi kona fyrir bilinn.
Hún féll í götuna, en ég held að
hún hafi ekki meitt sig. En í
sama vetvangi var bíllinn um-
kringdur af hundruðum ef ekki
þúsundum manna og kvenna, er
virtust ætla að rífa okkur i sig.
Eg hélt að þetta væri okkar síð-
asta. Til allrar hamingju var
það Arabi sem var við stýrið í
bílnum okkar og hann þekkti á
landa sína. Eftir þref og rifrildi
sluppum við út úr þvögunni og
komumst leiðar okkar.
Háskasamlegir ökumenn.
Annars aka Arabanir í senn ó-
gætilega og liáskasamlega. Hús-
ið, sem ég bjó í var á blindhorni
og við bjuggum þar á fimmtu
hæð. Þaðan af svölunum hafði
ég ágæta yfirsýn yfir umferðina
á götunni fyrir neðan og ég hef
aldrei séð aðra eins umferð.
Þarna urðu árekstrar á hverjum
degi — stundum margir. Þegar
ökumennirnir höfðu jafnað sig
nokkuð eftir áreksturinn — og
ef þeir voru ekki annað hvort
dauðir eða stórslasaðir — ruku
þeir út úr bílnum, rifu i hárið
hvor á öði'um, sióust af heift og
riíust afskaplega. Sá sterkari
hafði á réttu að standa, þvi lög-
reglan skiptir scr ekkert af
svona málum, enda fæst enginn
bill tryggður þar í landi.
f hvert skipti sem árekstur
varð, safnaðist að múgur og
margmenni og reifst lika. í fæst-
um tilfellum vissi fólkið hvað
gerzt hafði eða hversvegna það
átti að rífast, en það skipti ekki
máli, það reifst samt.
Fannst þér ekki munur að
koma aftur til Evrópu?
— Víst var það. Það var komið
haust þegar við komum til Lond
on, miklar rigningar og hrá-
slagalegt veður. Það hafði ekki
komið dropi úr lofti meðan við
dvöldum syðra. Þegar ég kom
til Islands í októbermánuði í
fyrra var allt hvítt af snjó. Þá
fann ég að ég var komin heim.
3
Firmakeppni Golfklúbbs
Keykjavíkur lavk síðastliðinn
laugardag.
Sigurvegari varð Arnkcll
Guðmundsson, sem keppti fyrir
Sælgætis- og efnagerðina
Freyju h.f. Annar varð Óttar
Yngvason, sem keppti fyrir
Kjötverzlanir Hjalta Lýðssonar
h.f.
Óttar tók forustuna í fyrri
hringnum og var oft 1—2 holur
yfir, en hringnum lauk með
eina yfir fyrir Óttar. Arnkell
sótti sig seinni hringinn og
vann 5 holur, og lauk keppn-
inni með 2 yfir fyrir Arnkel.
Keppni þessi fór í alla staði
drengilega fram og keppend-
um til sóma. Vallardómari var
Ólafur Björnsson.
Það má segja að Arnkell hafi
staðið sig mjög vel. Fyrr í þess-
ari keppni hafði hann þurft að
leika við mjög sterka menn,
þar á meðal Ólaf Ág. Ólafsson,
Ingólf Isebarn og Smára Wiium.
Arrikell hefur æft mjög vel
undanfarið og eftir þennan síð-
asta sigur hans, er hann kominn
í flokk með þeim beztu. Hann
er öruggur í höggum sínum og
í alla staði skemmtilegur leik-
maður.
Óttar er einn af yngstu kylf-
ingum klúbbsins, og jafnframt
með þeim beztu. Hann spilar
af mikilli nákvæmni og vandar
hvert högg.
Að keppninni lokinni hafði
Golfklúbburinn boð fyrir for-;
ráðamenn þeiria fyrirtækja'
©§ efuger&ÍH Freyja
firmakeppni G.R.
sem þátt tóku í Firmakeppn-
inni.
Frú Ragnheiður Guðmunds-
dóttir, varaformaður Golf-
klúbbs Reykjavíkur afhenti
verðlaunin og flutti við það
tækifæri ræðu og þakkaði
stuðning þann sem fyrirtækin
hafa veitt klúbbnum. Firma-
keppnin er eina tekjulind, sem
G. R. hefur fyrir utan fclags-
gjöld meðlimana.
Sérstakt viðurkenninga-
skjal fengu þau firmu sem hafa
tekið þátt í Firmakeppninni í
10 ár og eru það eftirfarandi
firrnu: Byggingafél. Brú, Vél-
ar og skip, Heilverzl. Berg, Ás-
björn Ólafsson, heildverzlun,
Belgjagerðin h.f. og Hótel
Skjaldberg. — Áður hafa um
50 firmu fengið þetta skjal.
J. Th.
Kirkja Óháða safnaðaríns
væntanlega vígð í haust.
— Stór'ffetit ekéstlk SánieBzsts st&ifíeaðar.
tgSr
Óháði söfnuðurinn í Eeykja- þakkir til þeirra, sem unnið
vík hélt fyrir skömmu aðalfund hefðu fórnfúst starf við bygg-
í hinu nýja íélagsheimili sinu, ingu kirkjunnar, og hét á safn-
Kirkjubæ. og' var hann fjölsótt- aðarfóik að stuðla eftir mætti að
ur, eiiis og' aðrar samkomur í því, að byggingunni verði lokið
söfnuðinum eru að jafnaði. | á tilsettum tíma. Enníromur voru
Prestur safnaðarins, sr. Ernil einróma samþykktar þakkir til
Björnsson, minntist safnaðar- Reykjavíkurbæjar, borgarstjóra,
meðlima, er látizt höfðu á liðnu bæjarstjórnar og stjórnar kirkju
starfsári, en síðc.n sagði form., byggingasjóðs bæjarins fyrir
Andrés Andrésson,' frá staríi góðan stuðning. Þá var skýrt
safnaðarins að undanförnu og frá nýju • happdrætti á vegum
kom í því sambandi m.a. fram, safnaðarins.
að allt útlir er fyrir að kirkja Allir starfsmenn og trúnaðar-
safnaöai ’.ns 'erði sl:emur 1 rrienn safnaðarins voru endur-
ingu en dæmi eru til hér i höfuð- kjörnir, en stjórnina skipa þau
staðnum og takast megi að-vígja Andrés Andrésson, form., Jóhann
hana i haUst. Ármann Jónsson, Tryggvi Gísla-
Kirkjusalurinn var steyptur son, Einar Einarsson, Ingibjörg
upp fyrir síðustu áramót og hef- ^ísaksdóttir, ísleikur Þorsteinss.,
ur nú verið hafizt handa um að Rannveig Einarsdóttir Sigurjón
innrétta hana og miðar því verki 'Guðmundsson og Stefán Áma-
vel. Kirkjan, sem er mjög ný- son. -— í kirkjubyggingarnefnd
tizkuleg, mun rúma um 200 (eru sr. Emil Björnsson, form.,
manns i sæti. Safnaðarfólk sumt Einar Einarsson, eftirlitsmaður
hefur gengið mjög ötullega fram með byggingarframkvæmdum,
í byggingarstaríinu, sem á kom- Gestur Gíslason, Ólafur Pálsson
anda hausti hefur staðið yfir í og Þorfinnur Guðbrandsson.
rúmlega 2 ár. j óháði söfnuðurinn hefur nú
Samþykkti aðalfundurinn starfað með ágætum í átta ár.
Kláðapest
á Rogalandi.
Frá fréttaritara Vísis —
Osló í júní.
Á líogahuuii hefur komið. upp
sauðfjárpest, sem borizt liefur
með innfluttum skepnum frá
Skotlandi.
Pest þessi nefnist „scratie" og
er erfið viðureignar, því 'að
meðgöngutíminn er langur, allt
frá fimm mánuðum upp í hálft
annað ár. Er því ekki hægt að
verjast pestinni, eins og fyrir-
mæli um sóttkvi eru nú í Noregi.
Ýmsir læknar lita á sjúkdóm
Höfnin verður dýpkuð ve§na
smíði risastórra skipa.
IÉ(*Iísestífoiifae er ohhi eSfájp
fjjM'ÍB' st&r ship.
Dypkun siglingaleiða að skipa- er smíðað fyrir P. og O. skipa-
stöð einni í Belfast er hafin. jfélagið. — Það er aðallega svo-
Er það gert vegna áformaðrar nefndur Viktoriu-skipaskurður,
smíði risastórra oliuskipa og
stærsta farþegaskips, sem smið-
að hefur verið á Bretlandseyj-
um, síðan Queen Elisabeth var
smíðuð í Skotlandi. Er það far-
þegaskipið Canberra, 45.000 lest-
ir.
Áætlaður kostnaður við dýpk-
un siglingaleiðanna og hafnar-
innar með tilheyrandi mannvirkj
um er 1.250.000 stpd. — Canberra
þennan sem taugaveiklun, er
birtist sem ákafur kláði. Ullin
dettur af skepqpnum, þær lialda
ekki holdum, þóít matarlystin sé
ágæt, og þær veslast upp og
devja. t
sem dýpka þarf, en um hann er
siglt inn í skipalægið á Belfast
Lough. Þegar verkinu er lokið
verður skurðurinn fimm enskum
fetum dýpri og 100 fetum breið-
ari en hann er nú. Tveir aðrir
skipaskurðir verða dýpkaðir.
Farsóttir
í Rejdcjavík vikuna 4.—10.
maí 1958 samkvæmt skýrsl-
um 13 (17) starfandi lækna.
Hálsbólga 43 (43). Kvefsótt
85 (80). Iðrakvef 18 (22).
Kveflungnabólga 3 (3).
Taksótt 1 (0). Rauðir hund-
ar 4 (13). Skarlatssóít 2(1).
Hlaupabóla 6 (6).
(Frá borgarlækni).
II. C. Æ BBíSeB'S&SB '
Draumur eikarinnar
1
Þarna hátt uppi á bakk-
anum við ströndina stóð
myndarleg gömul eik. Hún
var nýlega orðin þrjú
hundruð sextíu cg fimm
ára gömul. Margan heitan
sumardag hafði dægur-
flugan dansað umhverfis
krónu hennar. „Auming-
inn litli,“ sagði tréð alltaf.
„Aðeins einn dagur, það er
allt þitt líf, já, það er sorg-
legt.“ ,,Sorglegt,“ sagði
flugan, ,,við hvað átiu?
Allt er svo dásamlegt, svo
bjart, hlýtt og dásamlegt
og eg er svo glöð.“ Á
hverjum degi allt sumarið
var sami dansinn cg sama
samtahð. Stormarnir voru
farmr að syngja: ,,Góða
nótt, góða nótt. Svo féll
eitt biað. Við reitum aí þér
blöðin og við syngjum þig
í svefn. Skýin demba úr
úr sér snjónum og hann
leggst sem þykkt og mjúkt
teppi um fætur þína. Sofðu
nú rótt og dreymi þig vel.
Krákur og hraínar komu til
skiptis, og settust á tréð
og ræddu um hinn harða
vetur, sem nú var að byrja
og hversu erfitt myndi
verða að afla sér fæðu
- j