Vísir - 05.07.1958, Síða 6

Vísir - 05.07.1958, Síða 6
6 VlSlK Laugardaginn 5. júlí 1958 D A G B L A Ð Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson. Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3. Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00. Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00. Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00. Sími: (11660 (fimm línur) Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði, kr. 2.00 eintakið í lausasölu. Félagsprentsmiðjan h.f. KIRKJA DG TRUMAL : Lifandi guö. Skattamnn. í gær birtist í ,,Þjóðviljanum“ langur listi yfir menn þá, sem að þessu sinni er gert að greiða ,,stóreignaskatt“. Þá vitum við það. Þá vitum við, hver er stóreignamaður, og hver ekki. Og málgagn ís- lenzkra kommúnista segir á- fram, líklega í eins konar hótunartón, að framvegis, næstu daga, muni verða birt nöfn manna, sem yfirvöldin hafa lagt á stóreignaskatt. Látum nöfnin eiga sig, „nomina sunt odiosa“, stendur þar. Nöfnin skipta engu máli, út af fyrir sig. En við skulum fjalla pínulítið um þann móral, það siðferði, sem þarna liggur að baki. Það virðist vera orðinn glæpur á íslandi að komast í álnir. Ef einhver maður leyfir sér þá ósvinnu, að eignast eitt- hvað, hefir hagað sínum at- vinnurekstri með þeim hætti að hann er ekki rekinn með halla, þá skal hann endilega hundeltur með því móti, sem Þjóðviljinn telur góða latínu. Það fer ekki milli mála, hvað fyrir Þjóðviljanum vakir. Þar er fyrst og fremst um að gera að gera þá menn tor- tryggilega, sem hafa reynzt athafnasamir, gert eitthvað, til hagsbóta landi og lýð. Og þá menn verður Þjóðviljinn að ræða í forystugrein, rétt eins og þeir væru vand- ræðamenn þjóðarinnar. Heil- indin segja til sín. Á íslenzkan mælikvarða hefir Þjóðviljinn aldrei staðið hátt. Á þann mælikvarða, sem við öll, fyrr og síðar, hljót- um að leggja á þá, sem skrifa í blöð, - eru taldir í almennu máli — ábyrgir og siðaðir menn. Það kemur að því, fyrr eða síð- ar, að almenningur á íslandi segir: Þetta er ekki hægt. Hann mótmælir því, sem honum finnst út í bláinn, og hann mótmælir því, sem hon um finnst rang-t. Þannig hef- ur, á sínum tíma, hver mót- mælaaldan af annarri risið, og þetta hefur kostað kónga dýrt. Vera má, að Þjóðviljinn, um stundarsalcir, telji sér það til hagsbóta, en það er þá ekki nema um stund. Það er að- eins í bili, sem aðalstuðnings flokkur hinnar íslenzku rík- isstjórnar, hyggur það bezt, að ráðast gegn helztu at- vinnuveitendum þjóðarinnar og raunar mörgum, sem í þessu máli koma ekki til greina. Pascal, franski snillingurinn, hripaði á blað, þegar hann eygði takmark trúarlegrar leitar sinn- ar, þessi orð: „Guð, Guð Abra- hams, ísaks og Jakobs, ekki Guð heimspekinnar“. Þetta var feg- insandvarp, siguróp. Hann hafði fundið hinn lifandi Guð. Hann þekkti allt, sem göfugir heimspekingar höfðu hugsað. En það fullnægði ekki trúarþörf hans, ekki fremur en ágætustu skilgreiningar á því, hvað fólgið sé í hugtakinu móðir fullnægir þeim, sem saknar lifandi móður, ekki fremur en djúpsæ eða lærð greinargerð fyrir því, hvað sé ást, fullnægir þeim, sem þráir að njóta elsku og ástríkis. Guð heimspekinnar, sem Pas- cal talar um, er hugtak, hug- mvnd, meira eða minna háleit og göfug, en ekki annað en niður- staða mannlegrar umhugsunar. Slík hugmynd getur fullnægt vitsmunalegri þörf mannsins, hún getur verið verið nauðsyn- legur hornsteinn þeirrar heildar- skoðunar, sem hann gerir sér um heiminn og lífið. En hún er mannleg smið þar af leiðandi á valdi hans, en ekki öfugt. Guð Abrahams, Isaks og Jakobs kann að virðast ófullkomnari mynd hans er e. t. v. ekki nærri eins áferðai'fögur. En hann er máttur, sem tekur tökum, ber sér vitni með einhverjum raun- verulegum hætti sem hlutlæg, lífræn, guðleg staðreynd. Hug- mynd fullnægir aldrei trúarþörf. Sá Guð, sem höndlaði Abraham og Móse, var ekki eins snyrti- lega búinn og hátíðlega skréytt- ur og mörg £Ú guðshugmynd, sem snjallir spekingar hafa hugsað upp. En hann var lif- andi, hann kynnti sig sem utan- aðkomandi mátt, er bjó yfir Guðs sé líf og andi og sannleik- ur: Hinn lífgandi andi Guðs (Jóh. 6,63) gerir orðið frá Guði lifandi og kröftugt (Hebr. 4,11), þ. e. orð boðunarinnar verður rödd lifanda Guðs vegna þess, að andi hans sjálfs vitnar um sannleik þess í hjarta mannsins. Öll leit að Guði er andsvar mannsins við þeirri staðreynd, að Guð leitar hans. Og þegar mannssál finnur lifandi Guð, þá er það hann, sem hefur fundið týnt barn, kallað það til sjálfs sín, heimt það heim úr útlegð. Guðshugmyndir eru margvis- legar. En þær eiga allar sam- merkt um það, að þær eru liug- myndir, hugboð, grunur. Gervi þeirra eru ólík, en öll sköpuð í mannsins mynd. Og trúarafstöðu getur enginn haft til sinna eig- in hugmynda, hversu vel sem Umferöar- þáttur. Vegna gilditöku nýrra um- | ferðarlaga beita Umferðarnefnd Reykjavíkur, lögreglan og Slysa varnarfélag íslands sér fyrir margháttaðri fræðslu- og kynn- ingarstarfsemi fyrir vegfarend- ur. I því sambandi munu á næst- unni birtast stuttar greinar und- ir fyrirsögninni „Umferðarþátt- ’ ur“ í blaðinu. Sá fyrsti fylgir i hér á eftir og fjallar um notkun | stefnumerkja. Notkun stefnumerkja. 1 nýju umferðarlögunum er m. a. boðið, að í hverri bifreið skuli vera tæki til að gefa með stefnumerki. í lögunum segir ennfremur: Skylt er að gefa merki um breytta akstursstefnu, þegar þörf er á, til leiðbéiningar fyrir aðra þær kunna að þykja úr garði 1 umferð. gerðar. Þær geta í hæsta lagi I En hvenær er ástæða til að orðið sýndaruppbót fyrir Guð en gefa stefnumerki? aldrei komið í hans stað eða | I fyrsta lagi í hvert skipti, sem gegnt. hlutverki hans. Þær geta beygja skal á gatnamótum. Merk aldrei fullnægt dýpstu þrá og|ið skal Sefa áður en beygt er, í helgustu þörf mannlegar sálar. ,nokkurri fjarlægð frá gatna' Biblían segir: „Sjá, hér er Guð m6funu“' SV° '30 að!;ir yðar. Hann kemur sjálfur og ?n 7 frelsar yður (Jes. 35,4). Ogjþað Ekki er unnt að gefa alls. un veit, að fyrir mætti þess herjarreglu um það, hvað langt anda, sem í orði hennar býr, 1 frá gatnamótum byrja skuli að geta „augu hinna blindu lokizt gefa stefnumerki. Er augljóst, upp og eyru hinna daufu heyrt". að ökuhraði skiptir þar miklu Og þá gerist eitthvað svipað og jmali- Myndi t. d. nauðsynlegt að gefa stefnumerki fyrr á Suður- Austurstræti. gefa, þegar Job lýsti með þessum orðum: „Ég þekkti þig, Drottinn, af af- lan(1sbiaut en i spurn, en nú hefur auga mitt stefnumerki skal litið þig“. Umferðin - Framh. af 1. síðu. Fullyrða má, að mikill hluti Af hverp fást ekki kartöfkir ? virkilegum, guðlegum yfirburð- þeirra slysa, sem gangandi veg' um, lét ekki að sér hæða, var ^ fárendur verða fyrir, stafi af ósveigjanlegur í boðum sínum því, að þeir völdu sér leið eftir og bönnum, sterkur í handleiðslu akbrautinni innan um hin vél- sinni og forsjá, lifandi i viðbrögð ^ knúnu, hraðskreiðu ökutæki. Fyr um sínum, hvort sem hann beitti' ir slíka ólöghlýðni og kæruleysi Þess vegna | hefur margur hlotið örkuml eða í sama eintaki af Þjóðviljanum er rammaklausa, sem heitir: „Af hverju fást ekki kartöfl- ur?“ Er þessi klausa hæfileg áminning um, að sennilegt og rétt væri, að ríkisstjórnin íslenzka, sú er nú situr, gæti komið betri skipan á þau mál, sem heyra undir mat- vælaöflun fyrir allan lands- lýð. Um það þarf víst ekki að deila, að kartöflur eru með al- veigamestu atriðum í mann- eldi íslendinga. En þegar ís- .lenzka ríkisstjórnin, öllu .heldur stærsta blað hennar stuðningsflokka, lýsir yfir því, að kartöfluhallæri sé í landinu, þá sýnist okkur hin- um, nokkur vandi á herðum. Segir í rammaklausu Þjóðvilj- ans „Er það ástand vægast sagt óþolandi hneyksli, að algengasta neyzluvara al- mennings sé ekki á boðstól- um vikum og jafnvel mánuð um saman, og hafa „umbæt- urnar“ í grænmetismálun- um sannarlega orðið til ills eins.“ Þetta mælir Þjóðviljinn. og það má fara nærri um að í innsta hring flokksins séu ýmis undarleg spjót á lofti. En í bili veit maður, hvað er hvað. Þetta er stærsta blað stjórnarsamvinnunnar, og þess vegna verður maður að taka svolítið mark á því, sem það segir. eftir Guði, (Sálm. 42). má kenna trúarlegrar S.Í.B.S. - Frh. af 1. s. lundur væri glæsilegt tákn þess, hversu slík samhjálp tækist. Þá töluðu aðrir erlendir full- trúar, Börge Niesen frá Dan- mörk, Knud Willoch frá Noregi og Alfred Lindahl frá Svíþjóð og færðu gjafir frá félögum sínum. Félagsmálaráðherra Hannibal Valdimarsson flutti ávarp og heilla óskir frá ríkisstjóniinni. Svo og flutti dr. Sigurður Sig- urðsson yfirlæknir óskir og þakkir fyrir samtarf liðin ár. Oddur Ólafsson yfirlæknir frest- aði síðan fundi og bauð fulltrú- um og gestum upp á forkunnar- miklar og góðar veitingar í mat- sal Reykjalundar. Þinginu lýkur n. k. sunnudagskvöld. hörku eða mildi. hafði hann aflsmuni til þess að hrinda fram þeirri þróun í trú- arlegri og siðgæðislegri vitund, sem hefur að áfangamerkjum hina miklu spámenn ísraels og nær hámarki með Jesú frá Naz- aret. Sál mína þyrstir hinum lifandi Guði. I þessum orðum hjartaslátt allrar leitar. þvi, hvernig hin „hulda vera lífs míns lífi nær“ stígur fram úr leynum sinum, opinberar sig. Allt, sem kristnir menn vita og játa um Guð, byggist á því, að hann hefur tjáð sig, birt sig i þeirri sögu, sem stefndi fram til Jesú Krists og afhjúpaði sig end- anlega í honum. Og þessi opin- berun hans verður sífellt nýr veruleiki í iífi kynslóða og ein- staklinga. Kristin trú veit til sín um leið og hún vsit þetta, að það eru áhrif lifanda Guðs, sem vekja hana: Það er heilagur andi Guðs, sem ber vitni í hjarta mannsins þannig, að hinar stóru staðreyndir opinberunar hans verða innri veruleiki, Sjálfsvit- und kristinnar trúar er samofin þeirri vissu, að hún sé til, hafi fæðzt, nærist og lifi vegna þess, að Guð ber sér lifandi vitni, tal- ar sjálfur. Því er sagt, að orð jafnvel látið lífið. Þegar gang- andi maður þarf að fara yfir götu, er lífsnauðsynlegt, að hann gæti allrar varúðar og fylgi þsim reglum, sem um það eru settar. 1 fyrsta lagi skal hann stað- næmast á vegabrún eða gang- stéttarbrún og aðgæta vel um- ferðina, áður en hann tekur hið ætlunin er að beygja til hægri eða vinstri. 1 öðru lagi skal gefa stefnumerki þegar ætlunin er að aka af stað frá brún akbrautar. Sömuleiðis er rétt að gefa stefnumerki, ef aka á að brún akbrautar, hvort sem það er til vinstri eða hægri. í þriðja lagi skal gefa stefnu- merki, þegar ætlunin er að aka fram hjá annarri biíreið. Skal gefa merki til hægri áður en beygt er yfir á hægri vegarhelm- ing til áð aka fram hjá, og til vinstri áður en ekið er aftur inn á vinstri vegarhelming. Algengustu tæki til að gefa stefnumerki eru svokölluð stefnu ljós. En þau eru enn ekki á öll- um bifreiðum. Verður þess að sjálfsögðu krafizt, að stefnu- merki verði sett á hverja bifreið, en þangað til það er orðið, ættu þeir ökumenn, sem ekki hafa slík tæki á bifreiðum sínum, að gefa stefnubreytingar til kynna með bendingum, rétta út vinstri handlegg, ef beygja skal til örlagaríka skref inn á akbraut- I ina og umfram allt ber að ganga I h®®n;, .... f f En nu segir Bibhan fra þvert yfir gotuna. Þeir, sem það , ,r , ,.„ ’ ’ yau merki hvilir ekki a bifreiða- gera, hafa aðstoðu til að sjá um- stjórum einum. Hún hvílir á öll- ferðina til beggja handa og vara um ökumönnum, hverju nafni sig á henni. Stjórnendur öku-1 sem farartæki þeirra nefnist. tækja eiga og auðvelt með að I Óþarft er að eyða orðum um sneiða fram hjá þeim. j það, hve mikið öryggi fylgir Öðru máli gegnir um þann,' réttri notkun stefnumerkja, og sem skágengur akbrautina. Öku-1 æfti í raun réttri að vera óþarf t maðurinn á erfitt með að gera sér ljóst, hvort vegfarandinn er þá að ganga yfir götu eða að ferðast eftir henni. Þegar hinn hirðulausi vegfarandi verður var að hvetja ökumenn til hennar. j ATH.: I Vísir vill vekja athygli lesenda á hinu ágæta útvarpseriudi Er- lings Pálssonar yfirlögreglu- I þjóns, um umferðarmál, sem við að þjótandi ökutækið nálg- hann góðfúslega veitti blaðinu ast, tekur hann oft viðbragð í leyfi til birtinga, og birt er á fáti afturábak eða til hliðar, og öðrum stað í blaðinu í dag. getur þá rekist á ökutækið, sem 1--------------------------- hann var að forðast, eða að hann 1 sæta ábyrgð fyrir þann verknað. hleypur skáhallt áfram og getur I Gangandi mönnum ber skylda þá orðið fyrir ökutæki, sem kem-; til að fara yfir götur á merktum ur á móti. ! gangbrautum, þar sem þær eru Dreifganga og skáganga um fyrir hendi. Á gangbrautum hafa akbraut í þéttbýli er stórhættu- menn vernd gagnvart ökutækj- leg og vítavert umferðarbro^ og ^ um enda er ökumönnum skylt að er full ástæða til að láta fólk Framh. á 11. síðu.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.