Alþýðublaðið - 23.01.1958, Page 3

Alþýðublaðið - 23.01.1958, Page 3
Fimmtudagur 23. janúar 1958 AlþyðoblaðlO Alþgöublaöiö Útgeíandi Ritstjori Fréttastjori Augiýsmgast j óri Ritstjórnarsímar Auglýsingasími Aígreiðslusimi Aðsetur Aipyðuíioakurinn. Helgi Sæmundsson. Sigvaldi Hjálmarsson. Emilía Samúelsdóttir. 14901 og 1490 2. 1 4906. 14 9 0 0. Alþýðuhúsið. Prentsmiðja Alþýðublaðstns, Hverfisgötu 8—10. sur MORGUNBLAÐLÐ er heldur angursamt í■. fyr-rádag út aí því, að Alþýðuflokkurinn sýni ekki Jieilindi í.samstarfi við Sjálfstaeðismenn! Þair stari'i sums staðar í bæjarstjórn með komrnúnistum, þótt þeir reyni að minnka gengi þeirra í verkalýðshreylingunni. Auk þess sé rrúverandi ríkisstjórn talandi ftákn þess, að Alþýðufiokkurinn sé ekki eins and- vígur komrcrúnistum og hann vill vera láta. Sjálfstæðis- flokkurinn einn sé alveg hreinn og flekklaus, hann vinni aldrei með kommúnistum, líti ekki einu sinni við þeitn! Um ríkisstjórnina, og samvinnu Alþýðuf íokksins við hina félags'hyggjuflokkana þar, er því til að svara, að dugleysi, vandræðasemi og sp-ákaupmennska Sjiálfstæðisflokksins knúði þá flokka beinlínis til að taka höndum saman um stjórn landsins. Sjálfstæðisflokkurinn gat ekki stjórnnð landinu vegna sénhagsmunasjónarmiða, einkabraskshyggju og algers áhyrgðarleysis í efnahag'smálum landsins. Stuðn- ingur Aiþýðuflokksins við núverandí riíkisstjórn er því eínmitt til kominn vegna djúpstæðs sksoðanamunar milli Alþýðuflokksins og Sjálfstæðisfokksins í landsmálum. Og Morgunlblaðinu væri hollt að átta sig é því heldur fyrr en seinna. Sameiginlegt álit allra sannra lýðræðissinna á Moskvukommúnistum breytir engu um þann skoðanamun. Það er rétt, að vegna miður heppilegra vinnubragða kommúnísta í verkalýðshreyfingunni hefur Alþýðuflokk- urinn séð sig nauöbeygðan að taka upp baráttu gegn yfir- náðum þeírra þar. Vilji Sjálfstæðismenn Ijá Alþýðuflokkn- um lið í þeirri baráttu, þá er það vel, enda eru þeir þar að berjast víð eiginn uppvakning, því að það voru fyrst og fremst Siálfstæðismenn undir forustu Bjarna Ben., sem studdu kominúnista til valda í verkalýðshreyfingunni. En SjéMatæðismenn skulu jafnframt átta síg á því, að Alþýðu- fioklcurinn tielur sig ekki á nokkurn hátt vandatoundinn Sjá 1 fstæð isíio kkimm vegna þessarar baráttu gegn komm- únistum, Milli lifsskoðana einkatoagsmunamanna og jafn- aðarmanna er mikið djúp staðfest, og Alþýðuflokkurinn mun jatfnan iíta á braskstefnu Sjálístæðisflokksins, hvort sem er í lanösmálum eða bæjarrtíálum Reykjayíkur, sefn öfugstreyini við farsæla þróun í þjóðmálum. Sj'áitfs í æðist'Iok kuri nn er heldui’ ekki hreinn og flekk- laus af samvinnu við kommúnista. Allir þekkja þátt þeirra úr verkalýðshreytfingunni. Og varla er liðið ár síðan Sjáif- stæði'smenn í nærliggjandi kaupstað voru búnir að gera samning við kommúnista um stjórn bsejarins á móti Al- þýðuflokknum. Þá guggnuðu komrmmistar, en Sjálfstæðis- rnenn voru sannarlega til í tuskið! Sama mundi gerast hér í Reykjavík, ef fhaldið teldi sér hag í bví. Ofbeldi býður ofbeldi heim, og bað er ekki svo ýkja langt milli ofríkis- kjarna Sjéifstæðisflekksins og konMtránista. Áfneitar kommúnÍMum I ÚTVARPSUMRÆÐUNUM í fyrrakvöld varði Alfreð Gáslason alllöngu máli í að afneita kommúnistum alveg. Taldi hann það vonda menn og illviljaða, sem kölluðu fram -bjóðendur Alþýðubandalagsins kommúnista! Þeir væru allir sánnir lýðræðisjafnaðarmenn, eiginlega Alþýðuflokks- menn! Hvernig skyldi forustusr.Ör.num .Moskvumanna hafa liðíð undir þessari afneitunarprédikun?, iSjáanlega leit læknirinn á komin.únista sem grýlu á kjósendur, og langá- lirifamesta ráðið til fylgis væri því að telja sig Alþýou- flokksmann. Finnst mönnum þessi skoðun AWreðs ekki stangast óþægilega við lýsingar Þjóðviljans á Al'þýðu- fiokknum? En sennilega mun læknirinn fara náer um hug- aiástand kjósenda iþéir ém lítið girtnkeýptir fyrir Moskvu- • imöhnum óg átorifum þeirra á bæjarmál Reykjavíkur. . Kjósendur munu þvi ekki fremur kjósa kommúnista, .þpft tagiíhnýtingar á íramtooðslisla þeixra afneiti þeim ákaft j '■;‘35JÚiíAí?fyrir ,í5C)Shjngár.>;;Éá3 vseri harla órökrétt, þegar lýð-á iræðisjafnaðarinen|i sjólfir• hafa.frambjóðendur í .kjÖT.i. Allir . •sánnir andstæðihgar-fhalds og kommúnista kjósa bví lista , : AJþýjSuiáoklesins, þcir kjfeía A-ltötíHUJ, ( Utan úr heimi ) HÁSKÓLABORGM GÖTT- j INGEI'I er Oxford Yestur- Þýzkalands. Það er að vísu dá- lítið örðum aukið að annarhvor maður- þar sé annað'hv.ort próf- essor eða nóbelsverðlaunahafi I fyrir visindalegar uppgötvanir eða stærðfræðisjení, og í rann- sókna- og tilraunastofunum þar sé helzt fengizt við gervisólna- gerð, en þó er svolitill fótur fyrir þessu. Að minnsta kosti þessu með gervisólnagerðina. Þarna er tilraunastofnun í eðlisfræði, kennd við Werner nokkurn Heisentoerg. Og þar ] vinnUr stjarneðlisfræðingurinn heimskunni, Ludwig Biermann prófessor, að fræðilegum til- raunum varðandi fjötrun hins ógurlega hita, sem vetnis- sprenging getur framleitt, og hagnýtingu hans sem orku- gjafa, Heliumorka til 500.000.000 ára. Mannkyninu mun duga það úraníum sem fyrirfinnst í jörðu til kjarnorkuframleiðslu næstu tíu þúsund árin, en það er ekki langur tím.t í augum hans sem stiarneðlisfræðings. Og takizt manninum að temja og hemja vetnisorkuna til hag- nýtingar, ætti helíumbirgðir út hafanna að endast honum í að minnsta kosti fimm hundruð milljónir ára, telur hann. Og hann getur þess að það muni vart Hða meira en áratugur áð- ur en þýzkum vísindamönnum takizt að framleiða varanlegan gervisólarhita . . . f hinni foniu háskólaborg. Göttinge.n er fornfræg liá- skólatoorg. Þótt þetta með próf- essorana sé dálitið orðum auk- ið, þá eru þeir þó um firnm hundruð við háskólann og stofn anir hans, en alls teljast borg- arbúar um 80.000, Og álíir eru þeir stoltir af hinum 200 ára gamla háskóla sínum, og sú fjölskylda fyrirfinnst varla í borginni, sem ekki leigir stúdr entum eða kennururo herbergi, eða selur þeim fæði, Samanborið við aðrar há- skólatoorgir er Göttingen ekki sérlega gömul, — en háskólinn á sér merkilegar erfðir og merkilega sögu. Þar ber þá liæzt prófessorana sjö, og er minning þeirra nijög i heiðri höfð. Ernst Ágúst, íhaldskóng- úr þeirra í Hannover og sonar- ’sonur þess konungs, sem kom liáskólanum á fót, varð óbeint til þess að efla mannréttinda- hugsjón menntamannanna, þeg ar hann hóf konungdóin sinn á því að gerast einræðisíierra, ár- ið 1837, leysa upp þingið og lýsa úr gildi stjórnarskrána, sem hánn hafði sjálfur únnið eið að. , Táknpersónur freLsísins. Þá gerðist nefnilega það, að prófes.ábrarniý- 'ájö- .viðJtoás.kól-; aiin í Göttingen, — þeirra. a •meðál báðir' bræðurnir Grimm,. — -mótmæltú:. harðlega •eiðr&fi' lí&mifigsj- úpg 'refsaðithawr þeinr Háskólarektorinn í Göttingen. með því að reka þá alla frá skól- anum og gera þá útlæga úr ríki sínu. Eftir það hafa þeir orðið Þjóðverjum, og þó einkum þeim í Göttingen, persónutákn frelsis og mannréttinda, og það var því aðeins rökrétt, söguleg þróun, þegar átján, þýzkir kjarnorkuvísindamenn gerðust til þess í aprílmánuði 1957, að undirrita aðvörunar- og mót- mælaskjal gegn því að Þjóðverj ar byggjust kjamorkuvopnum, — enda þótt aðsins tv=ir af þeim væru starfandi við háskól ann í Göttingen, er þess; yfir- lýsing þeirra ekki nsfnd annað en „Göttingenmótmælin:‘, og sem slík munu þau skráð í sög- una. ■ > i Blómi og hniguun. Síðasta blómaskeið háskólans var frá árinu 1920 og þangað til nazistar komust til vaida. Á þeim árum störfuðu eða stund- uðu þar nám bókstaflega hver eiun og einasti af þeim, sem síð ar hafa getið sér mest fræað’ar- orð í kjarnorkuvísindum. Naut hiáskólinn þá heimsfrægðar, sem miðstöð stærðfræðilegra, eðlisfræðilegra og efnafræði- legTa vísindarannsókna, og sóttu hann frægustu menn á beim sviðum hvarvetna úr heiminum. En hnignunin sagð; til sín, meira að segia áður en Hitler lýsti vfir því að V’ssar vísinda- greinar væru fvrst oe fr=mst „amerísk fræði“. Saga Götting- en sýnir að þar hefur oHið á vmsu. Það var eii. háskólinn, þar sem verkalyðsróðið dróg rauðan fána eftir fa!I krísnra- dæmisins, og Göttingenháskóli varð fvrstur til að uaneta á valcfc nazistum. fvrsti hásknlinn, bar se mstúdentarnir tóku undir öskrið að Gvðinmim ocr báru b^kiir á bál. Að»ins fáir af nvófpos<mmu-m toöfðu k!'>rk til að mótmæla bví °r st.arfsbræð- ur þeirra af Gvðinpaær.ttim. voru wintir emb^ttum' mikill miQiriíhIuti beirra bewð; sig og allmsroir gQrðu«t virkir naz- istar. Nazisminn varð þannig til Framliald á 8. síðu. smenn vænfa efi ÞEGAR tilkynnt, var, að fjór ir austurrískir ráðhetrar færu í opinbera heimsókn til Moskvu eftir páska, vaknaði sú von í Austurríki, að Ráðstjómin féll- ist á að létta eitthvað á hinni miklu bótaskyldu, sem Aust- uiTÍkismenn urðu að gangast inn á, þegar ríkin sömdu 1955. Það var einmitt þegar austur- rískir stjórnmálamenn voru í heimsókn í Mosk\m um páska- leýtið 1955, að Rússár lýstu sig fúsa til að ganga að samning- unum, sem höfðu í för með sér, að hernámi Austurríkis loks- ins lauk, og lýst var yfir sjálf- stæði landsins. Stofnað er til hinnar nýju austurferðar einmitt eftir að Scharf forseti skoraði á; Ráð- stjórnina í nýársútvarpi, .að létta þessar slcyldur Austnm'k- ismanna, skyldur, sem Mns veg ar hafa verð uppfylltar út í íesar. ; MÖSKYUFARAKý Þei’r, sem. til Moskvu . íará, eru'. Ráab, ’kanzlari. ríkisiiis ’ og- Figl utanríkisráðtoerra (sem báðir tilheyra hinum íhalds- sama þjóðflokki), Pittermenn, varakanzlari og Kreisky, vara- utanríkisráðherra, en þeir eru báðir jafnaðarmenn. Skuldbinding Austurríkis um greiðslu til Pcáðstjórnarinnar er eins konar borgun fyrir það, að Ráðstjórnin hefur látið af hendi við Austurriki „eignir, sem Þóðverjar áttú áður" í þeim hluta landsins, sem Rúss- ar hernámu í tíu ár. Auk oKu- linda er hér um að ræða margs konar iðnaðarfyrirtæki. Fram- leiðslufvrírtæki og annað sem var í höndmn Þjóðverja, þegar Austurríklsm. losnuðu undan. oki þeirra 1945, féíl í hendur hemámsveldunum. Vesturveld- ir. létu á öndverðum heraáms- tímanum af hendi, það sem þeir höfðu komizt yfir, án þess að krefja Austurríkismenn enáur- gjalds. . SKYIDUR OG KVAHfR. Austurríkismenn hafa skuld- Framhald á 8. siSú.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.