Alþýðublaðið - 11.02.1958, Síða 4

4
A1 þ ý 5 u b 1 a S 1 8
Þriðjudag'ur 11. febrúar 1958

MATVÖRUKATJPMAÐL'R
sendir mév eftirfáranði iínur aö
gefnu tiléfni: „Undanfariö hef-
ur l>ú nokkrum sinnum minnzt
i það, að vogir væru ebki í la?i
hjá kaupmönnum og að jafnvel
væru dæmi til jþess að það vant-
aöi upp á vigtina, sérstakléga
iþeg'ar am er að ræða vörur, sem
vigtaðar c-ru út fyrirfram.
£KKI SKAL ÉG fullyrða
neitt um það, að þetta geti ekki
átt sér stað. Ekki þarí endilega
að gera ráð fyrir því, að lcaup-
maður láti af ásettu ráði vanta
npp á vigtina, enda er það ótrú-
íegt af því að það ér vitlaus
verzlunarmáti þó að öðru sé
oieppt. Ef kaupmaður snuðar á
vigt, getur hann sannárlega ótt
á haattu að missa vióskiþtavin.
I-Iins vegar getur þaö komið fyr-
ir að bein mistök verði við út-
vigtun á vorum.
ÉN AÐ ALTIL G ANGfJBINN
með því að senda þér þessar líri-
•ur, er að benda á, að vogir eru
•og eiga að vera í öllum verzlun-
am, og liver einn og einasti við-
skiptavinur getur sett vöru sína
á vog um leið og liann tekur við
foenni. Allar vogir eru undir
stöðugu eftirliti Lröggildingar-
stofunnar eins og kunnugt er,
og kaupmenn gæta þess yfirleitt,
að það eftirlit sé v-irkt, því að
röng vigt skaðar alla. Þá vil ég
benda á, að það er ekki alveg
víst að vogin, sem húsmóðirin á
heima sé rétt.‘'
AF TILEFNI umϾla rninna
um að vog sé ekki’til stáðar í
:SÍS-búðinni í Austurstræti, hef
ég verið beðinn að taká það
i’ram, að þar hefur alltaf -verið
vog, en hún hefur verið flutt
niður um sinn, meðan vogin,
■sem þar á að vera, er í hreins-
«n og stillingu í Löggildingax-
stofunni. Vogin kernur aftur~T
búðina þegar lagfæringu hinn-
ar vogarinnar er lokið.
STEINUNN sendir mér þessar
iínur: „IVlór hraus í vetur hugur
begár ég las þá íregn í blöðun-
h
\
\
\
S
s
■ 's
"s
s
s
s
s
. s
s
S
\
s
>
s
1 s
)
s
Matvörukaupmaður
skrifar um vogirnar og
viðskiptin.
Eíiirlitið og þeir, sem
kaupa.
Bréf um kindurnar í
sjálfheldunni í Tindastóí.
um, að fjórtán kindur hefðu í
vetur hafzt við í sjálfheldu í
Tindastóli í Skagafirði. Síðustu
fregnir herma, að menn telji að
tólf þeirra ha'fi annaðhvort hrap
að eða dáið úr hungri í.sjálflield
unni, en líkur bendi íil að tvær
murii lifa af.
NO VIL EG spyrjast -fyrir um
það, hvorl þau sveitarfélög í
Skagafirði, sem helzt. munu
eiga fé, sem þarna er í kring,
og hætta er á að lelti til fjalls-
ins, hafi ekki í huga að girða
svo fyrir' sjálflielduna, að fén-
aður fari ekki í hsna. Méf finnst
þetta alveg sjálísagt mál, eri
enginn hefuf minf.zt á það, og
þess vegna sendi ég þér.þessar
linur.
EF VERJA. ÞARF' allmiklu fé
til þess að koma upp sliikum
girðingum, en é gheld að þarna
hagi svo til að girða þurfi all-
stórt svæði, og sveitarfélögin
eða sýslan eigi erfitt með að út-
vega fé tii þess að gera þetta, þá
vil ég vekja athygli á því, að
fjöldi manna mundi vilja íeggja
fram sinn skref til þess að hægt
væfl að gera þetta. Ég segi fyrir
mig, að þó að ég hafi aldrei ver-
ið loðin um lófana, þá myndi ég
sannarlega vilja ieggja fram
minn skerf tii þess að hægt
! væri að gera þetta, eí Skagfirð-
ingar sjá sér ekki fært að gera
það einir.
VIÐ MEGUM aldx-ei gleyma
málieysingjunum, dýrunm, sem
fætt hafa okkur og klætt í alda-
raðir —• og við eigum svo margt
að þakka.“
Hannes á ivorninu.
Fyrsla ameríska myndin
með ísienzkum texfa.
AUSTURBÆJARBÍÓ frum-
sýnir £ kvötd fyrstu amerísku
kvlkmyndina, sem sýnd er hér
á landí með íslenzkum texta.
Myndin nefnist ,fÉg játa“ (I
confess), og segir í leikskrá, að
liún sé sérstaklega spennandi
og vel gerð, amerísk sakamála-
myud,
Kvikmvndahandrit gerði
George Tabori og Williain Arch
ibaldi eftir 1-eikriti Paul Anth-
elmes. Leikstjór i er Alíred
Hitsi'hocock. Aðalhiutverk eru
leikin af Montgomery Ciift og
Ann Baxter. — Leikskráin
hefst á þessa leið: „Maðurimr
hefur verið myrtur. Morðinginn
hi'aðar sér éftir mannauðum
strætum borgainna,' dulbúinn í
skósíða presíkápu. Hann klæð-
ir sig úr leápunni og gengur til
kirkju . . .“
ALM A COG AN
FÉL A6SLÍF
Æskulýðsvika
K.F.U.H. og K.
Þriðjudagskvöld kl. 8,30. Sr.
Bjarni Jónsson vrígsiubiskup
og Ingþór Indriðason stud.
theol. — Allir velkomnir.

Nokkur orð um tónlist.
Uppruni. Þegar skaparinn
sá að menn gátu ekki enzt
til að hlusta á gáfaða menn
tala gáí'uiega, eða öðrum til
meintrar nytsemdar og sjólf-
um sér til skemmtunar í það
óendanlega, fann hann upp
tónlistina til að fylla í þær
e.yður, þar sem annars hefði
orðið þögn, •— þar sem þögn-
in hefði getað gert hlustend-
ur allt of gáfaða til þess aö
hlusta á þá gáíuðu tala, —
Þessi hyggil.ega ráðstöfun
skaparans hefur síðan orðið
grundvöllur að ótal menn-
ir.garstoí'nurium og menning
arfyrirbærum, og mun út-
varpið þeirra frægast, þar
sem það á tilveru sína bók-
staflega undir því komna að
menn gerist ekki of gáfaðir
til að tala, og nóg sé af tón-
list til að fylla í eyðurnar,
þegar hlustendurna þrýtur
þolinmæði við þá gáfuðu.
Þróun. Uphhaflega var til
aðeins ein tegund tónlistar,-
—• sú er mgnn framleiddu og
iðkuðu sjálfir sjálfum sér til
skemmtunar, seinna tókst
öarna skipting í framleiðend
ur og nevtendur, — fyrst i
stað þannig að framleiðend-
urnir, lónskáldin og tónlist-
urmennirnir, miðuðu fram-
Jciðendur, tónskáldin og tón
listarmennirnir, miðuðu
framleiðslu sína við smekk
og skilning neytenda, seinna
við sinn eigin smekk og
skilning og loks við það að
hún ofbyði allra smekk og
væri ofvaxin allra slíilningi;
sík tónlist var framleidd und
ir vörumerkinu „æðri mú-
sik“, og körorðinu „Þeir,
sem ekki hrífast ög skilja
eru ruddar óg fábjánar“.
Tónlist til geðlækninga. —
Tónlist er mjög notuð til
geðlækninga bæði beinlínis,
•— þar sem viss tónverk éru
leikin íyrir sjúklinga tii að
sannfæra þá um að þeir séu
ekki vitiausastir all'ra, ög
auka þ.eim þannig sjálfs-
traust, — og óbeiniín-
is, þar sem Biún veit-
ir mönnum tækifæri til að
veita útrás ýmiss konar ó-
heilbrigðum hvötum, sem
sem annars gætu valdið geð-
truflunum, svo sem kvala-
iosta og sjálfskvaiarlosta.
Sem dæmi um hið fyrra má
taka frúna, sem segir við
þykjast-vinkonur sínar í
saumaklúbbnum, þegar ein-
hver þeirra er í þann veginn
ao framreiða nýjustu
hneykslissöguna: „Elskurn-
ar mínar, — nú má ég til að
spila fyrir ykkur symfoníu-
plötuna, sem ég fékk frá
Berlín um daginn“. Ef þörf-
in fyrir úti'ás sjálfskvala-
lostans væri ekki jafn al-
menn og ráun ber vitni væri
ekki neinn grundvöllur til
reksturs slíkra fyrirtækja
sem symfoníuhljómsveita.
Þar sem báðar þessar óheil-
brigðu hvatir hafa þótt frá
öndverðu mög fínar undir
nöfnunum ,,skörungskapur“
og ,,píslarvætti“, verður hér
ekki sagt frá því hvernig
tónlistirini er einnig beitt til
að trufla heilbrigar hvatir
mannsins, sem frá öndverðu
hafa þótt ófínar, og beinast
lggUr við að flokka undir
„söngvana um rauða rúbín-
inn“.
Framtíðar-tónlist. —• Um
hana verður ekkert sagt að
svostöddu, en geta má þess
að hin svonefnda „tólftóna-
tónlist'1 hefur mjög færst í
aukana síðan inönnum tókst
að rjúfa hinii svonefnda
„hljóðmúr“.
©
O
©
hliómleikar
í kvöld klukkaii
?
Aðgöiigmniðasala í Aasturbæj-
arbíéi frá jsl. 2.
Miðapaníanir í sírna 11384.
Notið þefta einstæða tæki-
tæri til að heyra víðkunn-
ustu
©
©
©
©
S!
AIV 00 3 v miv

Orð ughuinar:
Nú innheimta þeir útsvor-
in . . .
i
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
í
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
biðja um lagfæringar
hættulegum vegarkaflum
í ráði er að koma upp afgreiðslustöð fyrir bifreíðar
í Árnessýslu; nefnd athugav málið.
AÐALFUNDUR bifreiða-
stjórafélÉj'úns MjiJlnis í Ár-
ncssýslu var haldinn á Selfossi
2. febrúar sl. Fundurinn var
mjög fjölinennur.
A fundinum voru, auk
venjulegra aðalfundarstarfa,
rædd ýmis mál stéttarinnar,
Sérstaklega var rætt um hvort
möguleikar myndu á að
stofna afgreiðslustöð á félags-
svæðinu. Var kjörin 9 manna
nefnd til að athuga það mál
°g' leggja tillögur sínar fyrir
næsta fund.
Samþykktar voru kröfur til
vegamálastjórnarinnar um
umbætur á þjóðvegum í hér-
aðinu, sem reynslan hefur
sýnt, að eru varhugaverðir í
umferðinni og í sumum til-
fellum lífshættulegir. Var fé-
lagsstjórninni falið að koma
kröfum þessum á framfæri
við vegam'álastjórnina.
STJÓRN IÐJU Félags iðn-
verkafólks í Hafnarfirði, var
kjörin s. 1. föstudag. Magnús
Guðjónsson var kjörinn formað
ur, Kjartan Eiríksson varafor-
maður, Sigfús Jóelsson ritari,
Þóroddur Gissurarson gjald-
keri og Magnús Ögm undsson
.meðstjórnandi.
Stjórn félagsins var ö’I
endurkosin.
Á fundinum ríkti einhugur
og samstilltur áhugi fyrir vel-
ferðarmálum félagsins.
Skorað á sljórnina
í Dajakarta að
segja ai sér
FORINGI In.dónesíuhers á
Mið-Súmatra, Achmed Ifussein
offursti, gaf í gærkvöídi xíkis-
stjórninni í Djakarta 5 daga
fr.est til þess að á'kveða hvort
hún segðí af sér. Bf hún hefði
ekki sagt af sér innan fimm
daga mundi Súmatra slíta sig
úr tengslum við Indónesíu og
sjálfstætt ríki verða stofnað
þar. í opinberri tilkynningu frá
Djakarta er því lýst yfir að
stjórnin muni ekki beygja sig
fyrir þeim kröfum, sem fram
komu á f jöldafundi í Padang á
sunnudaginn að hún segði af
sér. Achmed Hussein ásakaði
stjórnina um spillngui og ódugn
að og veittist einkum harka-
forsætisráðehiTanum í Dju-
anda.