Forvitin rauð - 01.12.1980, Blaðsíða 2

2
ÖTGEFANDI: RAUÐSOKKAHREYFINGIN MERKTAR GREINAR ERU Á
SKÓLAVÖÍ0USTIG 12 ÁBYRGÐ HÖFUNDA
101 REYKJAVÍK
ö 28798
Aö blaóinu unnu: Dagný Kristjár.sdóttir Erna Indriðadóttir Guðrún Sigur jónsdóttir Helga Jónsdóttir I miðstöó eru: Berglind Gunnarsdóttir
Kristín Hallgrimsdóttir Elin V. Ölafsdóttir
Magnús Guánundsscn Guðlaug Teitsdóttir
Margrét Rún Quðmundsdóttir Hjördis Hjartardóttir
Rán Tryggvadóttir Kristin Astgeirsdóttir
Snjólaug Stefánsdóttir Sigrún Ágústsdóttir
Vilborg Sigurðardóttir Þórunn Hjartardóttir
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
Leiðari
Könur og atvinnulifið
Forvitin Rauð, 4.tölublaö, er að þessu sinni helgað
konum og atvinnulífinu. Það verður ekki sagt aó
byrlega blási i þeim málum, kjarasamningar eru ný-
afstaðnir með venjulegum stórsóknarfórnum af hálfu
verkalýðshreyfingarinnar. Láglaunaöflin sem alltaf
á að bjarga í hverjrn samningum fengu litlar úrbætur
en þó verður að geta þess san gott er gert, félags-
málapakkans. Ríkisstjórnin gaf fyrirheit um þriggja
mánaóa fæðingarorlof fyrir allar konur og nú liggur
frumvarp þess efnis fyrir Alþingi. Sannarlega skref
í rétta átt cg þaó san meira er, í frumvarpinu er
talað un alla foreldra, san gefúr körlum tækifæri til
að njóta fæðingarorlofs að hluta til. Það er þó sá
galli á gjöf Njarðar að orlofið er metið eftir vinnu-
framlagi cg auk þess eru þrir mánuðir vart til skipt-
anna milli fareldra. Krafa Rauðsokkahreyfingarinnar
hefur um margra ára skeið verið 6 mánaða fæðingarorl-
of fyrir foreldra og við verðum að halda þeirri kröfu
á lofti cg berjast fyrir enn staarra skrefi. Annað
atriói san vert er að nefna er 10 ára áætlun um upp-
byggingu dagvistarstofnana (ef af henni verður) og
þær 1100 milljónir san veitt verður til dagvistar-
stofnana á næsta ári. Þó er sá meinbugur á að stór
hluti fjárins fer í skuldir. Það hlýtur að vera
fyrsta skrefið að kanna þörfina og gera áætlun út
frá henni. Krafan er næg og góð dagvistun fyrir öll
barn.
ASÍ þing er nýafstaðið og þar bar helst til tíðinda að
fulltrúum verkakvenna í frystihúsum var vikið úr mið-
stjóminni til að betur mætti fara un ihaldið cg
Alþýðubandalagið í einni sæing. Það verður ekki séð
að jafnréttisumræða urdanfarinna ára hafi haft mikil
áhrif á ASÍ helmilinu, og sú spurning vaknar hversu
lengi konur í verkalýósstétt láta bjóða sér slík vinnu-
brögð og hvart þaar ætla áfram að láta karlveldið í ASl
ráðskast með sin kjör og fórna þeim á altari stéttasam-
vinnustefnunnar?
Það eru blikur á lofti, auðvaldskreppan heldur áfram með
atvinnuleysi úti i heimi, en ný er ný ógnun að kcma
æ betur i Ijós. Ný tæknibylting er að hefja innreið
□ □□□□□□□□□□□□□□□ D □
sina i vestrænum iðnrikjum. Samkvamt skýrslum sen
unnar voru á vegúm Sameinuðu Þjóðanna fyrir kvenna-
ráðstefnuna i Kaupnannahöfn s.l. sunar, bendir allt
til þess að tölvubyltingin svokallaða kcmi harðast
niður á konum og að þær muni missa vinnuna svo millj-
ónum skiptir. Það er verið að kcma tölvum i notkun i
þeim atvinnugreinum san konur hafa unnið við svo sem
i þjónustugreinun, bönkum og frystihúsum. Konur verða
að vera vel á verði, hér sannast san oft áður að þegar
kreppir að verða, konur fyrstu fórnarlambin. Karlveld-
ið heldur sinu. Þær raddir hafa heyrst að konur ættu að
taka sig saman og stofna sitt eigin verkalýðssamband
vegna þess hve illa þeim gengur að kcma sinum málum
áfram innan ASl. I ljósi þess sen áður var sagt um
tölvubyltinguna hlýtur sú spurning aó vaJína hvort ASl
forystunni er treystandi til að standa vörð un hag kvenna,
hvart gamlir fordónar kcma ekki upp á yfirborðið þegar
gullöld atvinnuleysisins hefst? Auðvitað ætti samstaða
vinnandi fólks að rikja, en þegar svo er kcmið, að sam-
tök launafólks einkennast af valdabrölti og samningamakki
þá má spyrja hvort konur eigi þangað nokkuð erirdi?
Viö spyrjum, hvað er það sen skiptir máli, er það verka-
lýðsbaráttan, að hverju er verið að stefna? Gætu konur
tryggt sinn hag betur utan ASl?
Un þessar mundir virðist svo san róttæk barátta eigi
erfitt uppdráttar og sér þess viða stað. Almennur doði
einkennir starf i vinstri hreyfingunni, þótt einstakir
menn haldi merkinu á lofti. Hið sama gildir um Rauðsokka-
hreyfinguna, það er eins og lamandi hönd vonleysisins leggist
jar yfir þótt óánægja kvenna sé mikil og umræður un jafn-
rétti miklar, þá vantar innri kraft. On leið eru borgara-
öflin að hressast, konur á þeim væng hugsa sér til hreyf-
ings á frsmabraut. Við Rauðsokkar erun sannfærðar um að
eina leiðin til jafnréttis sé hreytingar á Þjóðfélagsgerð-
inni, við höfum löngum tekið mið af baráttu meó vopnum
stéttabaráttunnar og við höldum ótrauðar áfram á þeirri
braut þó að á móti blási um hríð. En það næst auðvitað
enginn árangur ef þú situr heima með hendur í skauti í
stað þess að kreppa hnefa, reka upp öskur og strengja þess
heit aó láta ekki deigan síga fyrr en jafnrétti er náð.
Miðstöð.
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0