Morgunblaðið - 29.03.1914, Blaðsíða 4

684
MORGUNBLAÐIÐ
Nýju vörurnar
n
eru komnar til
L"
Th.Th i, Ingólfshvoli
Beztu Cigarettur
heimsins
eru
Special Sunripe
trá
R. & J. Hill Ltd, London.
Söngkensía
Aðaliim-
boðsmaður
fyrir Island
Arent
Claessen.
Strandferðirnar.
Gufuskipið ter fyrstu straudferðina kring
um landið og leggur á stað frá Reykjavík 15. apríl.
Skipstjóri verður Guðmundur Kristjánsson.
Afgreiðslumaður í Reykjavík er Bjðrn Guðmunds-
son kaupmaður.
A. V. Tulinius
eftir umboði.
Frú Laura Finsen, útskrifuð frá sönglistaskólanum í K.höfn
og lengi notið framhaldskenslu á Þýzkalandi, kennir söng. Sérstök
áherzla lögð á raddmyndun og heilsusamlega öndunaraðferð (hygieinisk
Pustemetode), sem hlífir hálsinum og þroskar röddina.
Vanalega heima til viðtals kl. 5—6 e. h., Laugaveg 20 B (uppi).
Prjónagarnið góða.
Dömuklæðið þekta 2.50, 1.90—1.45. Sokkarnir (ullar) 1.10,
Kvenbolir og Normalskyrtur, 'Enskar húfur o. fl.
alt nýkomið.
Fermingarfðtin koma 2. næsta mán. í mjög stóru úrvali
1 JLustursírœíi 1.
dlsg. <9. Sunnlaugsson & Qo.
Þakpappaverksmiðjan Dortheasminde
Köbenhavn B. JU
Herkúles-þakpappi
Haldgóðir þakpappalitir allsk.
Strokkvoðan Saxolin.
ZACHARIAS & Co, Dortheasminde.
Stofnað 1896.
*
Tals.: Miðst. 6617.
Álagning með ábyrgð.
Triumph-þakpappi
Tjörulans — lyktarlans.
Triumph-einangrunarpappj
Páttur af Fjalla-Eyvindi
eftir Gísla Konráðsson.
— 31 —
nú mjög út að leggjast, og sagði hann
svo síðar, að ósjálfráð fýsn hafi dregið
sig til útilegunnar, og að sjaldan eða
aldrei ættu fjallabúar í hungri eða ill-
viðri svo miklu, að ekki hefði þeim
þótt það betra en í bygð, sökum frjáls-
ræðis, er þeir áttu þar. Abraham stal
gömlum sauð, potti, skjólu og öðru smá-
legu og fór nú brott úr Haukadal með
2 hesta. Aðrir segja hann hyrfi fyrst
frá Ströndum og vissu menn síðast til
hans á Svanshóli hjá Sveini bróður hans.
Er ekki getið um hverja leið hann fór
áður hann kom til Eyvindar og Höllu
á Arnarvatnsheiði; tók hann við Abra-
ham. (Það vita menn ógerla hvar þau
Eyvindur lágu á heiðinni; þykir ólík-
legt að það væri við Arnarvatn í Grett-
isskála, svo nærri mannavegi og urn-
ferð grasafólks úr Borgarfirði, þó að
veiði megi þar hafa úr vatninu; en lík-
legra þau lægi austar lengra frá manna-
vegi, eða i hrauninu undir Langjökli).
Það hafa sumir sagt, og ætla menn satt
vera, að Abraham væri ófermdur, er
haun lagðist út. Sagt er að hann væri
— 32 —
maður hár vexti, allgrannur og heldur
óhamingjulegur á svip; en ekki verður
lýsing hans rituð fundin í alþingisbók-
um, sem annara þessara þjófa; mætti
það vera fyrir þá sök, að hann var
ófermdur.
18. Hjörtur og Arnes leggja saman við
Eyvind.
Hjörtur hét maður í Árnesþingi og
var Indriðason; var hann þegar á unga
aldri latur og hvinskur, en vel styrkur.
Var það ráðið að refsa honum, en er
til skyldi taka var Hjörtur horfinn.
Það er og sagt, að maður sá, er Guð-
mundur Jónsson hét, brytist úr járnum
eða varðhaldi og hlypi hann síðan á
fjöll (þykir líklegt að verið hafi tukt-
húss-Gvendur, er gamlir Barðstrending-
ar hafa frá sagt, og áður er nefndur).
Talið er, að þeir Gvendur og Hjörtur
hittust, en óvíst hvar, og létti ekki fyr
en þeir komu á fund Eyvindar; tók
hann við þeim. Kom þá og Arnes að
norðan og sló saman við Eyvind og
kumpána hans. Varð brátt kostnaðar-
— 33 —
samt er þeir voru svo margir. Skjótt
urðu illar fjárheimtur Borgfirðinga og
það þótt þeir Eyvindur öfluðu fjárins
norðan yfir Sandá af Kúluheiði, Gríms-
tungnaheiði og alt vestur á Tvídægru.
Er þá sagt að þeir lægi um hrið í Surts-
helli, en lítt þorðu þeir þar við að hald-
ast, svo nærri bygð og lestavegi Norð-
. lendinga, þó að flestir Skagfirðingar og
Eyfirðingar færu þá Kjöl, er siðar lagð-
ist mjög niðúr: Kom svo, að þeir fluttu
bygð sína í Þjófakrók, er sagt er nú
heiði milli Eiríksjökuls og Baidjökuls
eða upp undir Geitlandsjökli, og urðu
þá enn djarftækir á fé manna, er gekk
á Okina eður i Húsafellsskógi; höfðu og
úr Hvítársíðu af Arnarvatnsheiði.
19. Snorri prestur stökkur þeim Eyvindi
úr Þjófakrók.
Snorri prestur og skáld Bjarnason
•hafði nú tekið Húsafell, en áður hafði
hann verið á Ströndum norður. Hann
var allra manna rammastur á afl og að
mörgu mikilhæfur. Kallaður var hann
og fjölkunnugur. Þeir Eyvindur og