Morgunblaðið - 10.09.1916, Blaðsíða 3
io. scpt. 307. tbl.
M ORGUNBLAÐIÐ
3
áreiðanlega langbezta cigarettan.
Tennur
eru tilbúnar og settar inn, bæði heilir
tanngarðar og einstakar tennur
á Hverfisgötu 46.
Tennur dregnar út af lækni dag-
lega kl. 11 —12 með eða án deyf-
ingar.
Viðtalstími 10—5.
Sophy Bjornarson.
Bezta ölið
Heimtið það!
— 0 —
A.ðalumboð fyrir Island:
Nathan & Olsen.
Beauvais
nlðursuðuvörur eru viðurkendar að vera langbeztar í heimi.
«
Otal heiðurspeninga á sýningum víðsvegar um heiminn.
Biðjið ætið um Beauvais-niðursuðu. Þá fáið þér verulega góða vöru.
Aðalumboðsmenn á Islandi:
O. Johnson & Kaaber.
Krone Lager
' » \ v \ \
v . ,
cFaréasögur 10.
Ferðalag með útúrdiirum.
Þegar eg í ómunatið hafði ferð-
ast um dálka dag- og viku blaðanna,
datt mér í hug, að mest mundi
þörfin á að komast úr bænum til
þess að geta, þó ekki væri nema
nokkur augnablik, dregið að sér
ósvikið íslenzkt sveitaloft.
Eg fór því að hugsa mér til
hreyfings. Hesta hafði eg nóga með
klukkustundar fyrirvara, þótt eg að
vísu hafi ekki auðgast eins ört að
þeim og hann Gunnar, sem keypti einn
hest við Þjórsá og uppgötvaði, að
hann átti tvo, þegar hann kom út
að Ölvesá; en förunaut þurfti eg að
fá mér og nesti.
Leit eg þá yfir kunningjahópinn
og fann engan liklegri en hann
Ingimund; vissi eg, að honum stóðu
allar dyr opnar hér og í nágrenninu.
En hann var ekki sjálfs sín ráð-
andi.
Eg fór þvi til húsbónda hans,
mins gamla vinar og skólabróður,
Kristjáns. Gaf eg mér ekki tíma
til að líta þar í kringum mig, kem-
nr því engin lýsing af landslaginu i
stofum hans, en byrjaði strax á
erindinu.
Sæll og blessaður Kristján minn,
eg hef áformað að ferðast hér um
nærsveitirnar, en vantar glöggan og
skilorðan förunaut; viltu lána mér
hann Ingimund ? Eg hef tröllatrú á
Ingimundi.
— Tja, Ingimund, sagði Kristján,
að mér virtist nokkuð dræmt; —
hann er eiginlega nýkominn úr
langferð inn á hvert einasta heimili,
samskonar leiðangur og Kirkju-
blaðið gugnaði á. Það ferðalag er
næstum enn þá verra en ferð til
Norðurpólsins miklu verra en til
Suðurpólsins. En ekkert bitur á
Ingimund. Hann vill endilega halda
fyrirlestur um ferðina eins og Vig-
fús Grænlandsfari. — Verðurðu lengi
i burtu ?
— Nei, tvo daga.
— Jæja, þú verður víst að fá
hann. Og svo kallaði hann á Ingi-
mund, sem kom þegar í stað úr
næsta herbergi. Veðurbarinn var
hann nokkuð i andliti og sólbrend-
ur eftir ferðina inn á hvert einasta
heimili og klæddur i nýtízkuföt, og
þarf eg ekki honum að lýsa frekar,
hann þekkja allir, jafnvel í nýju föt-
unum.
— Hvað segirðu Ingimundur um
tveggja daga svipptúr um nágrennið
með þessum náunga þarna ?
— Ekkert er því til fyrirstöðu,
sagði Ingimundur, — nema ef það
væri hún Tobba; eg er nýkominn
heim úr langferð eins og þið vitið
og —
— Eg skal passa hana fyrir þig
á meðan, sagði Kristján.
— O, — eg veit ekki, eg vil
heldur að hún passi sig sjálf.
— Jæja þá, sagði Kristján, —
ekki er traustið; þið þekkist vænti
eg?
— Já hvaða ósköp, við erum
gamal kunnugir, sagði Ingimundur.
Hann þekkir mig miklu betur en
fógetinn svæsnasta sixpensara eftir
Garvice. En hvenær leggjum við
upp?
— Á morgun. Nú er bezta veð-
ur, sólskin og blíða, og ekki að vita,
hve lengi það helzt, það er ýmsu
betur að treysta en veðurlagi hér
á Suðurlandi.
— Þá veitir okkur ekki af deg-
inum til að útbúa okkur með nesti
og nýja skó. — Vel á minst, nýja
skó, förum við gangandi, riðandi eða
í bíl?
— Eg hafði hugsað mér að ferð-
ast upp á gamla móðinn, ríðandi,
eg hef hesta og reiðtýgi.
— Það er ágætt, þá duga gömlu
stígvélin. En nesti þurfum við, það
er ekkert umtalsmál.
Við kvöddum nú Kristján og fór-
um heim til min, til þess að nndir-
búa ferðina. Þar fékk eg að láni
hjá vinnukonunni siðasta ársfjórð-
ung Morgunblaðsins, hún heldur
því saman vegna sögunnar, og fór
að leita að nesti í auglýsingunum og
bar undir Ingimund.
— Hérna eru Malakoff pylsur og
fleiri tegundir.
— Onei, eg er á móti Þjóðverj-
um og et ekki pylsur, jafnvel ekki
með rússneskum nöfnum.
— Reyktur lax og rauðmagi hjá
Helga Zoéga.
— Já, dálitið af þvi hvorutveggja.
— Reykt ýsa hjá Tómasi.
*— Nei, ekki meira reykt. Þú
hefir vindla, þá getum við reykt
sjálfir.
— Maður guðs, ekta Henry Clay.
— Appelsinur, epli, bananar og
sítrónur i Liverpool.
— Um þetta leyti ársi —Sitrón-
ur kanske og strausykur til að búa
til sítrónuvatn úr.
— Grænar baunir frá Beauvais.
— Þær eru of masmiklar að fást
við, en niðursuða frá Beauvais kvað
vera ágæt á ferðalagi, og ost og
kex verðum við að hafa og brauð