Alþýðublaðið - 09.05.1958, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 09.05.1958, Blaðsíða 4
Alþýðublaðjð Föstudágur 9. maí 1958 verrvAM MIKLAR FRAMFARIR í ísriyrtilegri umgengni hafa orð- :<ið hér í Reýkjavík á síðastiiðn- «m tveimur áratugum. I>á hxigs- «ðu fáir um það að hreinsa til við hús sín, og bæjaryfivvöldin xugiýstu hvað eftir annað strang Xega, að ef menn hreinsuðu ekki á löðum sínum, þá mundi bær- inn iáta gera það á þeirra kostn xð. Þetta var hvatning fyrir öæjarbúa og lexía fyrir þá, og anargir létu hentlur standa fram Tir ermum. IJm leið fór borgín -að líta öðruvísi út. KNX ER ÞÓ LANGT FRÁ jbví að vel öé. Bæjaryfirvöldin iþurfa enn að auglýsa og láta ekki þar við siija, heldur skipa .-itarfsmenn sína til þess að Iireinsa til á kostnað eigenda jjar sem þess þarf með. Ekki má ,sýna neina iinkind x þessu, því að sjálfsagt er að hreinsa borg- ina á hverju einasta súmri, ann -xrs getur sumarið alls ekki notið s5Ín í henni. BÍLAPORTIÐ og benzínsöluna við Lækjargötu, bak við Hótel Borg, og við gafl þess, þarf að J.agíBera. í fyrsta lagi þarf að Jareinsa vilpuna, sem þarna er, alltaf flóð ef rigning er, djúpar holur og skorningar með alls konar rusli. Þetta er, fyrir utan Grjótaþorpið, sem er eins og ■einn allsherjar öskuhaugur, versti bletturinn á Miðbænum. Framfarir í snyrtilegri umgengni. Benzín og bílaportið við " Lækjargötu. Öskuhaugarnir í Grjóta- þorpinu. Áskorun á bæjaryfirvöidin Einníg þarf að flytja burtu gamla húsið,' sérri nú er komið að falli, Ijótt, neglt fyrir glugg- ana, sundurtætt og veðrað. ÉG HEF nokkrum sinnum áð- ur minnzt á Grjótaþorpið. Við Fischerssund og Mjóstræti er versta ruslakompa borgarinnar, gamlir kassar, ryðgað járn, kol- i-yðgaðar tunnur og allt það rusl og allur sá óþverri, sem nöfnum tjáir að nefna.Þarer öskuhaugur Miðbæjarins, eða svo gott sem. Þar eru líka eldgömul hús, skökk, ryðguð, götótt og glugga laus. ÞAR ERTJ GAMLIR ryðgaðir skúrar með alls konar drasli, sem einstökum mönnum er leyft að hafa eins og þá langar til, Það er alveg ófært að leyfa þetta lengur. Það verður að skipa lóðaeigendum að rýma þessi port, hreinsa blettina, fara burt með ruslið, skúrana og óþverr- ann. Hvers vegna er ekki hægt að hreinsa Grjótaþorpið smátt og smátt? ÖLLUM ER L.TÓST að þetta drasl hlýtur að hverfa innan skamms. Hvers vegna eru göm- ul hús, sem þegar má segja að séu fallin, enginn býr í og eng- inn virðist hugsa um, látin standá svona? Það hlýtur að vera hægt að hreinsa eitthvað Durt af þessu þegar á þessu vori. Þarna mættikomafyrirnokkrum bifreiðastæðum þangað til byggt verður þarna samkvæmt riýju skipulagi. Það er sannarlega engin vanþörf á því að fá þarna bifreiðastæði svo að eitthvað sé nefnt, auk þess sem landhreins- un yrði að því að aka draslinu og óþverranum burt. MIKIÐ HEFUR miðað í átt- ina síðustu tvo ár'atugina í því að gera borgina sriyrtilegri, en ekki má slaka á klónni. Grjóta- þorpið og bifreiðaþorpið við Lækjargötu eru næstu málin á dagskrá. Ég skora á bæjaryfir- völdin að láta nú hendur standa fram úr ermum með þetta. Hannes á horninu. Sloan Wilson er ungur rithöfundur 36 ára að aldri. Hann er nú. kennari í enskri tungu og bókmenn'tum við há- skólann í Buffalo. Gráklæddi maðurinn kom fyrst út 1956 og hefur lengi verið metsölubók um öll Bandaríkin. Páll Skúlason ritstjóri þýðir bókina á íslenzku. Marbók Almenna bókafélagsins W efiir ameríska rithöfundjnn SLOAN WILSON Gráklæddj maðui'inn fjallar um ungan heimilisföðui', Tom Rath, sem býr ásamt Betsy, ungri og fallegri konu sinni, og þremur börnum í lélegu húsi í West- " port. Tom er vel gefinn maður með miðl ungs tekjur. en húsið er orðið of lítið, og þessi ungu hjón dreymir, eins og títt er, um hærri laun, betri íbúð og háskóla nám barnanna. Stríð Toms fyrir bættum kjörum verð ur allsögulegt og áhyggjur þungar. — Margar minnisstæðar persónur koma við sögu, m. a. hinn ógleymanlegi mill- jónamæringur Hopkins, sem hugsar ekki um neitt nema vinnu sína, dag og nótt, 365 sólarhringa á ári. Bókin er bæði gamansömu og spenn andi, og allir, sem lesa hana, hafa áreið anlega mikla ánægju af. Þarna er lýst ungum hjónum eftir stríðið og lífs- baráttu beirra betur en í nokkurri ann- arri bók, sem við höfum kynnzt. Gráklœddi maðurinn * Fæst í öllum bókabúðum * Er til afgreiðslu hjá umboðsmönnum * og á afgreiðslurmi Tjarnargötu 16. Dönsk og norsk d a g b I ö ð. S í m i 22 4 20 SKEMMTUN halda vinafélög íslands og Alþýðuríkjanna í Tjarn arcafé í kvöld (föstudag 9. maí). kl, 8,30 e. h. Fjölbreytt skemmtigkrá. Happdr.ætti um listmuni. Dans. Hljómsveit Gunnars Ormslev. Skemmtinefndin. Framhald af 3. siðxi. j stjórnar er bókasafnið úr skip- inu Mauretania, sem ný.lega var brotið niður og var salur- inn fluttur oe; endurbyggður nákvæmlega eins í Pinevvood. Sá er fyrstur tók mynd í Pipewood, var ííerbert W;il- cox, en hér lauk hann mynd sinni ,,London Melody“, sem Anna Neagle lék í. Fyrsta myndin, sem að öllu leyti var tekin í Pinewood, var ■ irynd Carol Reed „A Man With Your Voice“. Þá var Reed ekki mjög þekktur, þótt nú sé hann einn af þeim stóru í kvik- myndaheiminum. Þegar svo stríðið kom, urðu breytingar. Það hljóðnaði ydir senunum og hinar stóru bygg- ingar urðu geymsluhús fvrir matvörur um stundarsakir, en síðan flutti konunglega mynt- iáttan í þær og hér voru bún, ir til peningar. 1941 tók svo flug- og land- her við og nú var aftur farið að taka myndir. 1945 tekur svo Rank Organisation aftur við öllu í Piriewood og nú hefst á ný hið gamla líf og fjör. Pinewood samanstenduí af 100 ekrum lands og eru senu- húsin ein um 94.000 fei’fet og rnikill er sá fjöldi fólks, er þarna starfar. Þarna hafa verið framlei.dd- ar myndir eins og: „The Impor tance of Being Ernest“, „Gene- vieve“, „The Kidnappers“, „Doctor in the House“, „Reach íör the Sky“ og í „Battle of the River Plate“ svo nokkrar seu nefndar. Leikarar eins og: Gene Tiern ey. Gregory Peck, Jean Simm- ors, Michael Redgrave, Edith Evans, Alec Guiness og svo margir fleiri, hafa unnið sína stóru sigra hér í sveita síns andlitis, meðan við sem. fyrir utan stóðum, aðeins fylgdumst með því, sem fram kom á tjald inu. Það er svo margt sem kemur til greina við gerð kvikmynd- ar, að leikmaðurinn gerir sér það varla ljóst. 50 mismunandi deilcli,'r 'verða að jegigja sitt að mörkum til að hún verði fullgerð, og vannst vitanlega að eins tími. til ,að ..skoðia fáar þeirra. f 1 Það er ekki aðeins véltækni sem þarna ræður rikjum og þaSS eru fleirj listamenn, sem koma nálægt gerð myndanna, en kvikmyndaleikarar. T.d. kom- um við þarna í deild þá1 er séi’ um gerð hverskonar högg- mynda og hittum þar að máli höggmyndasmið 'einn. sem var listamaður í miklu áliti í sinm grein. Var hann að ljúka við að móta í leir mynd af barns- hendi. Auk bess sáum við hjá honum fjölda annarra mynda, Er ég spurði hann, hvað eig- inlega yrðj um þessi listaverk hans, þegar þau hefðu verið notuð í hverri mynd fyrir siga svaraði hann: — Þá eru þau venjulega' bleytt upp og leirin nnotaður á nýjan leik, nema þá þau ej? nota má í mörgum myndum, — Kennir þú ekki saknað- ar, að sjá svo farið með þessas myndir, sem þú hefir lagt mikla vinnu í að fullgera? — Nei, það er enginn tími til slíks, það bíða mín alltaf ný verkefni, svo ég hefi ekki tíma til að halda huganum við bau gömlu. A veggnum hiá honum hékk j kringlótt mynd af Ijóni, tákn- mynd Markúsar Guðspjalla- manns, með lárviðarsveig ut- anum. Hún er ein af þeirn sem fær að lifa, segir hann, því að oft getur þurft að grípa til hennar. Það eru ekki heldur svo íáir kílómetrar, sem á ári hverju eru notaðir af allskonar taui til búninga í vei’inu, og svp mætti lengi telja eða eins og sagt er „Það er margt í mörgu.“ Málarar hafa líka nóg að gera þarna. Þeir mála myndir, sem eru svo eðlilegar, að þegar við sjáum þær á tjaldinu, höld- um við að það sé gata í Genev eða Róm, en þetta er þá í raun- inni bara vel gert málverk. , En nú er ekkj til setunnar eða hugleiðinga boðið, Diana ekki Dors, sem á að annast leið sögu okkar um staðinnogkynng okkur fyrir leikurunum er mætt og vill að við fáum okkur fyrst góðan kaffisopa. Mun ég í næstu grein segja frá förinni um kvikmyndaverið undir leið sögn hennar og John Burke. Sigurður Þorsteinsson,

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.