Morgunblaðið - 27.06.1926, Blaðsíða 5

Aukabl. Mbl. 27. júní 1928.
MORGUNBLAÐIÐ
5
reiknivjelin kemur með næstu skipum.
Vandaðasta margföldunar, deilingar og
frádráttar reikningsvjelin, er til íslands hefir
komið, en þó jafnframt ódýr.
Svensk vinna. — Svenskt efni.
FACIT sparar vinnu.
F A CIT borgar sig því sjálf á stuttum tíma.
F A CIT gerir yður geðgóðan, því með
henni reiknið þjer ávalt rjett, — án þess að
þreytast. —
Einkasali á íslandi:
Verslnnin Bjðra Kristjánsson.
smsa
ráðhewanum. Trúlegast befði' það
vcrii), að þamiig liefði harin kom-
ið fram fyrir 'kjósendur; því
sennilega verða smeðjuvrði Tím-
í!!is í ge.rð Magnúsar ljett á met-
unum er a hólminn kemur, fyrir '
það að jiann lækkaði ekiki verðið
á þessari IV2 skonnrokstunnu,!
cðá hvað það nú var, er hann hafði
í búð sinni þegar ófriðurinn skall á. |
;Cei, forvígismenn Landsversl- •
unar skeyta eigi um að auglýsa1
reikningsskil, þó ástæður til þess j
hafi orðið trýnni en nokkru sinni j
fyr, eftir það, sem á daginn kom j
'í vetur, er það sannaðist, að for-1
stjórinn þögþ hafi verið vikalip- j
ur til þess að gefa upp skuldk,
— gefa af almannafje. Er af' því
líklegt, að hann Ikunni að hafa
samið um þægilegar afborganir
við vildarmenn sína, og eigi ver-
ið sjerlega vandlátur eða gagn-
$ .’ýninn á tryggingar.
j En út í þær getsakir skal eigi
m | farið hjer, því sennilega er þess j
ejgi langt að bíða að alt komi í
Heimi þikhuta
Cigarettnr
eríi
^BDULL^:
Fást i ntikBu úrvaii i heildsöiu
fyrir kaupmenn og kaupfjeiðg
hjá
O. johnsort & Kaaber.
E
i ,
fyrir dagsins ljós.
Spilin á boröið.
Eftir því, sem þjóðin Ikemst I forsprakkanna og krefji smalana
betur að raun um, að atvinnu- j.-eikningssíkapar.
vegirnir standa í raun og vet'ii
höllum fæti, og fjárhag alnienn-
ings víða fer hnignandi, verða
v i ð re is n a r k r öf u.r 11 a r háværari og
alvarlegri.
Möigum er nú að verða það
Lao er eigi óalgengt, að um j
j Samband ísl. samvinnuf jelaga sje j
taíað sem ríki í .ríkinu. Af því |
ætti það að leiða, að þeir, sern j
því ,,ríki“ stjórna, fjellust á, að j
ríki þef'ta væri svo umsvifamik- j
ið, að alia þjóðina varðaði um1
iiag þess og afkomu.
Með ári hverju vex und.run
bænda og óánægja útaf því, að
fulllkomm huliðsblæja skuliliggja
yl'ir fjárhag og rekstri Sís. Yæri
þó ætlandi, að það þætti viðeig-
andi, þegar búið e.r að flækja
þúsundir manna í samábyrgð
fyrir skuldunum, að þá fengju
meim vitneskju um fjárhaginn
og hve suminan væri mikil, sem
á ábyrgðarmönnum hvík.r. •
Fyrir skömmu ritaði .Tón Gauti (
Jónssou hógværa, en þó rökfasxa
Frsgt til Bilbao og
Santander.
Getum tekið ca. 200 tonn með skipi, sem hleður beint
til þessara hafna fyrst í júlímánuði.
Símar: 1264 og 1244.
Fh. Bookless Bros. (Aberdeen) Ltd.,
Krisfján Eiinarsson.
Árum saman hafa jafnaðarmenn i grein í Lögrjettn, þa.r sem hann
og taglhnýtingar þeirra í Tíma- ^ benti f'jelögum sínum, samvinnu
ilokknum dásamað ágæti Lands- j mönnum, á misfellur þær, sem
versjlunar. Þó hjer hafi Lands-1 hjer hafa orðið á.
verslun ve.rið rekin í stóruni stíl j Margoft tala.r Tnninn um
Ijóst, sem áður voru lítt sjáandi, j til margra ára, hafa þeir ihaldið j það, að sótt sje að samvinnufje-
að ýmsi.r þeir loftkastalar sem j því fram, að þetta ætti ekki að j lögunum og samvinnuhreyfing-
bygðir hafa verð á seinni árum, á j vera nema lít-ilfjörleg byrjun álunni, ineð órökstuddum dylg.j-
•sviði þjóðskipulags og verslunar, * því framtíðarinnar gullna skipu-1 um.
eiga sjer valtan grundvöll er á lagi, sem þeir keptu að í versl- j E11 því stagast þeir samvinnn-
reynár. Sje því eigi á öðru byggj-, unannálum. ’ jmenn á. að dylgjur sjeu um hönd
andi, en hinni tryggu undirstöðu1 Gefa þeir það ótvírætt í ,skyn,' hafðav í garð samvinnufjelag-
•—- einstaklingsatorku — sem best að hve nær sem færi gefst, þá! anna-, meðan þeir hreyfa sig ekki
hefir reynst um liðnar aldaraðir. muni þeir auka starfssvið Lands- j til þess að gc.”a hreint fyrir sín-
Á seinni ái;-um. hefir þjó|in ver- vc.rslunar, frá því sem nú er, og'um dyrum. Þvi eðlilegasta leiðin
ið Ihnept í margskonar einokun- fram úr því, sem hjer hefir frá jieirra sjónarmiði til þess að
arhringa, er bæði hafa náð tíl ncíikru sinni verið. júoma í veg fyrir dvlgjurnar,
vinnunnar, verkafólksins og fram- En hvernig hefir þá þessi^ætti þó eflaust að ve.ra sú, að
leiðslunnar. Þega.r smalar loft- Landsverslun vc.rið rekin, spyrjajslcýra sem glegst frá starfsemi
kastalamannanna- hóa saraan hjörð- hinir vantrúuðu, og pkki síst f jelagsskaparins.
munn, lofa þeir gplli og gnviuun þeir, sem hjer áður fyr trúðu áj Þetta finna bændur. Því eru
dkógum. Þeir lofa liáum laununi fagurgala jafnaða.rmanna í Al-jþeir órólegir. Þess vegna. spysrja
fyrir litla vinnu og hagkvæmari þýðnblaðinu og Tímanum. Hvarjþeir eftir reikningsskilunum. —
verslun, ef menn vilja „gerast svo , eru reikningarnir? Hin Lands- Haldi verslunarstarfsemin áfiram
víðsýnir“ að fá þeim góðfúslega versTunarhoIlu ó-(jafnaðar)' með söm,u leynd og verið hefir,
í hendur fjárnjpm sína. Fagur- menn(i) sýna fu.rðanlegt, tómlæti j geí'a sambandsmennirnir dylgj-
mæiin hafa freistað manua, meðan lí því að iheimta það ekki af for-junum byr undir báða vængi.
engin var .reynplan, Á athafpir ogj stjóranum og yfirmönnum hans
eigni.r mapnp (hafa verið lagðar j að full reikningsskil verslunar-
Því c»” eigi hægt að skýra frá
fjárhagnum, eins og gert var
hömlur, sem dregið hafa úr fram-: rekstrarins komi íystir almennings fýrstu árin? Því vap horfið frá
taki öllu; og frjái.s.ræði einstak-
linganna, jafnframt því sem
að því er stpfnt, að láta hina
ráðdeildarsömu borga fyrir óreiðu
mennj.ua og atwkumenniua taka
letingjana á sínar herðar.
En þegar fer að þyngjast fyrir
fæti, og sýuileg'u launin eru eigi
önnur en leiðinleguff marbletturi
á bakí, er eigi óeðlilegt, að marg-
sjónir. V’ffiri ætlandi að þeir
teldu þar. falin best -sönnunar-
gögnin fyr.” ágæti Landsversl-
unar
Líklegt hefði verið, að Magnús
Kristjánsson hefði eigi lagt út í
kosningaleiðangur
reglu hinna fy.rstu kaupfjelaga í
þessu efni ?
Það er von menn spyrji
Einmitt nú er enn ein ástæða
til þess að almenningur á heimt-
fyr en hann i ingu á því að vita um f jáchag
hefði getað fylt vasa sína með: Sambandsins.
reikningum yfir rekstrjr sinn und- j Það er kunnugt, að aðalskuldir
anfarin ár, og hann hefði fengið Sambandsins eru vi'ð Landsbank
■r
verði efablandinn um efndirþá „uppáskrifaða“ af fjármála- ann.
Full ástæða er til þess að
ætla, að hjer sje eigi um neina
smáfiTlgu að ræða. Síðast þegar
til frjettist voru skuldi*r Sam-
bandsins um áramót nær 7. milj.
við inni. banka og sparisjóði. —
Seimilega þarf Sambandið láns-
í’je til árlegs reksturs, e.r nemur
4—5 miljónum.
Nú er það í orði, að fela Lands
banfeanUm seðlaútgáfuna. Naúð-
synlegt er í því efni að athuga
gaumgæfilega hag bankans. Það
álit hefir komið fram opinber-
Iega, að vafasamt væ.ri hvo”t
bankinn ætti fyrir skuldinni. - —
Hefir bankaeftirlitsmaður að vísu
gefið yfirlýsingu um hag bank-
ans, sem kemur eigi heim við það
álit. En sú yfirlýsng er mjög ar'-
slepp í c.rðum.
Hvernig e.ru skuldir samvinnu
fjelaganna reiknaðar við þá upp-
gerð? Nú er það, eins og kunn-
ugt er, mjög undir hælinn lagr,
hvort samábyrgðin getiM- talist
bankahæf trygging. Verði útkom
an sú — hver áhrif hefir það á
hag Landsbankans?
Er eigi úr vegi að samvinnu-
nienn taki nú höndum saman og
lyfti slæðunni af samábyrgðar-
pukrinu. Bændur þei.r, sem flækt
ir eru, eiga heimtingu á því, —
hvernig svo sem samábyrgðin
kann að reynast sem bankahæf
trygging. Og allur almenningua.',
í og utan Sambandsins, á heimt-
ingu á að fá þetta upplýst.
En niest ætti þetta að vera á-
hugamál hinum eldheitu samá-
byrgðarpostuluni. Því hvað ætti
þeim að vera ljúfara en að aug-
lýsa ágæti stefnu sinnar og stofn
ana.
Takist þeim eklkj enn í ár að
leggja spilin á bcrðið, verður
■erfitt fyrir þá, að banda hendi
við grun þeim og dylgjum, sem
þá fá að sjálfsögðu byr undir
báðu vængi.

viðurkenda fóðurblöndun tryggir
yður meiri og betri mjólk, en
nokkurt, annað kraftfóður. *
Afgreiðsla í búsum Sláturfje-
lags Suðurlands, við Lindangötu.
Bogi A. J. Þórðarson.
Ctosdtf^kkip*,
ai,
ávextír
og annað
sælgæti
kaupa menn i
retnona
Lækjargötu 2.