Morgunblaðið - 29.07.1928, Blaðsíða 5
STmnuxLdagiim 29. jálí 1928.
^ef* fyrirhggjandi 1 Touring 5 manna Model 1927.'
og
þarað auki fleiri notaða fólks- ogvörubila.sem fást með tækifærisverði.
P. Stefánsson.
Umboðsmaður Ford.
Jamaica
bananar
og brauð.
Georg v. Wendt
Helsingfors, segir:
Heilnæmi og næringargildi
banana er meira en í brauði.
Bananar innihalda þar að auki
allar teg. »vitamina«. Hin-
um svokölluðu Cvitaminum
haía bananar mest af, og
minst ai A vitaminum, en
þó mun meira en í brauði.
fieildsölubirgðir fyrir Raupmenn og kaupfjelög hjá
0. Johnson & Kaaber
Frá Nobile-leiðangrinum.
Frásögn Lundborgs um veruna á ísnum.
Efnalaug Reykjavíkup.
Lugtveg 32 B. — Sfmi 1300. —- Símnefni: Efiuktig.
Hreinisr með nýtísku áhöldum og aSferðum allan óhreinan fafcnial
og dúka, úr kvaða efni sem er.
Litar upplituð fðt, og brsytir am lifc eftár, óskum.
■ykur þsegindi!
Sparar fjol
Aletruð bollapör og barnadiskar,
djúpir og grunnir
og bollapör og könnur með myndum,
Wljólkurkönnury vasar o. fl. nýkomið.
K. Einarsson & Björnsson.
Bankastrœti II.
Vigfús Gnðbrandsson
klæðskeri. Aðalstræti 8
Ávalt birgur af fata- og frakkaefnum. Altaf ný efni með hverri ferð
AV. Saumastofunni er lokað kl. 4 e. m. alla laugardaga.
Uppboð.
Opinbert uppboð verður haldiið í Bárunní þriðjudaginn
31. júlí og hefst kl. 1 e. h.
Verður þar selt: Dagstofuhúsgögn, borðstofuhúsgögn,
skrifstofuhúsgögn, ritvjel, decimalvigt, kvenkápur, vefn-
aðarvörur, fatatau, regnhlífar, myndir allskonar innramm-
aðar og óinnrammaðar, mottur og burstar, ennfremur te-
skeiðar, matskeiðar og gaflar og allskonar munir ur silf-
urpletti o. m. fl.
Bæjarfógetinn í Reykjavík, 28. júlí 1928.
Jóh. Jóhannesson.
Best að auglýsa f Morgunblaðinu.
Draga mun bráðlega að því,‘ að
hætt verði leitinni að norðurför-
unum norður við Svalbarða. Vonir
manna um að fleiri finnist, verða
daufari með degi hverjum. Týndir
eru' þeir ítalir, sem hurfu með
loftskipinu sjálfu, svo og Amund-
sen og f jelagar hans.
Fyrir hálfum mánuði síðan gauS
upp sá kvittur, að þeir væri
fundnir. Hingað heyrðist það úr
loftfrjettum. Sú fregn kom fram
í blöðum um allan heim — en
reyndist röng er á átti að herða.
Mjog hefir gremja manna í garð
Nobile vaxið í seinni tíð, m. a.
vegna þess, að skýrslur hans hafa
reynst svo óábyggilegar. Hann
hefir sagt eitt í dag og annað á
morgun, og eru blöð því hætt að
taka ’mark á honum.ítalska stjórn-
in hefir auðsjáanlega verið í vand-
ræðum með hann. Hefir látið ' í
veðri vaka, að rannsaka ætti mál
hans fyrir herrjetti, er hann kæmi
heim, þá yrð'i m. a. athugað hvort
framferði hans væri ítölskum hers-
höfðingja samboðið.
Út af fráfalli Malmgrens hins
sænska veðurfræðings, hafa kom
ið fram kröfur um, að rannsaka
viðskilnað þeirra fjelaga, ítalanna
tveggja og hans. Þykir ýmislegt
grunsamlegt í framferði þeirra
og eru þeir staðnir að ósannindum
um það hve lengi þeir hafi verið
matarlausir, áður en þeim var
bjargað. En þá er eftir að vita
hvaða yfirvöld eiga að taka málið
fyrir. Helst talað um Norðmenn
En þeir ekki rjettur aðili nema
Malmgren hafi dáið innan land
helgi iSvalbarða. ftalir æfir, er þeir
heyra að erlendir' menn eigi að
fjalla um mál þeirra.
Sá maðurinn, sem getið hefir
sjer einna mest frægðarorð í björg
unarstarfinu við Svalbarða, er flug
maðurinn sænski, Lundborg. Hann
bjargaði Nobile, eins og menn
muna, og flaug með hann til skips-
ins „Quest“. Þá var fjelagi hans
Sehyberg með honum. En til þess
að' geta tekið tvo Nobilemenn með
sjer í næstu ferð, flaug hann
einn til baka um bæl að bækistöð
Nobilemanna á ísnum. Fyrri ferð-
ina fór hann að kvöldi til, en
kom til mannanna á ísnum í
seinna sinni, er komið vaí fram
á morgun. Sólskin var þá og sól-
bráð, er gerði ísínn meyrari en áð'-
ur, skíði flugvjelarinnar sukku í
svo hún steyyptist um og skemd-
ist. En Lundborg sjálfan sakaði
ekki.
Nokkru seinna tókst Schyberg
að ná Lundborg í aðra flugvjel,
sem kunnugt er.
Nokkru eftir að Lundborg var
kominn aftur til sinna manna,
skýrðí hann blaðamanni einum frá
férðum sínum á þessa leið:
— Er jeg sótti Nobile kom jeg
ti). þeirra klukkan 11 að kvöldi.
Lenti jeg á jaka, sem var 250
metrar á annan veginn, en 150
á hinn. Hann var mjög ósljettur
til þess að gera.
Uppi varð fótur og fit meðal
Italanna er jeg lenti. Þeir Yiglieri
liðsforingi og loftskeytamaðurinn
Biagi komu fyrst til mín. Síðan
klöngruðumst við eftir ísnum, að
Nobile-tjaldinu.
Er þangað kom tóku þeir mjer
tveim höndum er þar voru, og
föðmuðu mig að sjer. Þar lá No-
bile liðsforingi, og var með al-
skegg og hinn ótúttlegasti. Tjaldið
og allur útbúnaður var mjög ve-
sæll og af sjer genginn. Við Sehy-
berg tókum hershöfðingjann . í
milli okkar og drösluðum honum
að flugvjelinni.
Þegar við höfðum komið honum
fyrir í vjelinni flugum við með
hann til okkar manna. Er þangað
kom fekk hann bauta og Bretaveig
og raknaði hann talsvert við.
Stundu síðar flaug jeg einn af
stað til fjelaga Nobile, sem eftir
urðu í ísnum. Lenti jeg á sama
stað og áður. En nú var komin
sólbráð, og steyptist flugvjelin 10
metra frá jakabrúninni, og skemd-
ist svo að henni varð eigi bifað.
Á meðan jeg var í burtu, höfðu
þeir Nohilemenn er rólfærir voru,
horið' Ceccioni á lendingarjakann.
Var þetta erfitt verk, því maður-
inn er þungur og mikið sár. Urð-
um við nú að leggja hann á annan
f lug v j elar væn ginn.
Sjálfur staulaðist jeg að tjald-
inu og lagðist til svefns til að
jafna mig, því mjer varð ekki um
sel, að vera orðinn þarna teptur.
Daginn eftir fluttum við tjald
ið þangað sem Ceceioni lá á vængn
um. Þá var bjart veður. En næsta
dag skall þokan yfir okkur, og
hún hjelst síðan allan tímann
meðan jeg var þarna, nema hvað'
hcnni Ijetti ofurlítið á morgnana.
Veran þarna á ísnum var hin
aumasta. Ýmist gerðu menn sjer
gullnar tyllivonir um björgun,
ellegar þunglyndi og bölsýni hafði
yfirhöndina. í hvert skifti sem vind
áttin breytti sjer, komu vakir í
ísinn, og það jafnvel á mjög ólík-
legum stöðum.
I þrettán daga var jeg þarna
teptur á ísnum. Viglieri var þar
hæstráðandi. En hann var hinn
ráðþægasti við mig, og kom ckkur
vel saman. Hann úthlutaði matn-
um. Við fengum aldrei nema hálf-
an skamt, og var skamturinn hnit-
miðaður við líkamsþörfina.
Samkomulagið var oft ekki sem
hest í tjaldinu. Við fórum stund-
um alt í einu að hnakkrífast. En
rifrildið datt þó oftast nær niður
innan skamms. Á kvöldin fengum
við' fregnir frá Róm. Mest gladdi
það okkur, er við með loftskeyt-
unum fengum fregnir af björgun-
arstarfinu.
Þegar menn haldast við úti á
hafís, grípur menn ákaflega sterk
löngun til þess að fá fast land
undir fót. Sú löngun okkar var
ennþá sterkari vegna þess, að við
sáum til lands í björtu veðri. Er
jeg glaður yfir því, sagði Lund-
bcrg, að jeg skyldi ekki reyna að
ná landi fótgangandi, endaþótt
vegalengdin væri ekki nema sjö
kílómetrar.
Eitt sinn skall á okkur ofviðri,
er hjelst í 5—6 daga. Urðum við
þá að skiftast á um að halda vörð.
Veikir vorum við af hugarangri og
þreytu. Það voru ömurlegir' dagar.
Krap og ójöfnur jukust á jak-
anum, sem jeg hafði lent á. —
Urðum við að vinna að því, að
halda honum sem sljettustum. —
Nvkomið:
með síðustu skipum:
Hurðarlamir,
allar stærðir,
Hurðarskrár,
margar teg.
Útidyraskrár,
Hurðarhúnar,
mess. frá 2.75,
Hurðarhúnar
vanal. frá 1,80,
Hengilásar og
Hespur,
Glerskerar,
fl. teg.,
Iiorar
færanlegir,
Renniplötur,
undir stóla og borð,
Stöplalamir,
Hillu-vinklar,
Stálvinklar,
Sagarþjalir,
margar fleiri tegundir af
járnvöru eru nú nýkomnar.
Verðið er sanngjarnt, gæðin
óviðjafnanleg. — Birgðirnar
miklar og fjölbreyttar.
JÁRNVÖRUDEILD
JES ZIMSEN.
III Mngvalla
fastar ferðir.
Til Eyrarbakka
fastar ferðir alla mið'vikudaga.
Austur í Fljótshlíð.
. alla daga kl. 10 f. h.
Bifreiðastöð Reykjavíkur.
Afgreiðslusímar: 715 og 716.
••••••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••••••
• •
/ ••
• •
• •
vorur :•
fðst allstaðar.
• »
• •
• •
• •
• •
• •
::
• •
^000000^^
Brunatryggingar
Simi 254
Sióvátryggingar
Sími 542
OOOOOOOOOOOOOOOOOO
Samt þorðum við ekki annað en
ráða frá því, með loftskeyti, að
finskur flugmaður reyndi að lenda
þar, er ætlaði að koma okkur til
hjálpar.