Morgunblaðið - 24.12.1928, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLATHÐ
Fjársvikin miklu i Frakklandi
Ýmsir blaðamenn, og nafntogaðir stjórnmálamenn
franskir riðnir við hin víðtæku fjársvik.
Marthe Hanau mjög róleg í fangelsinu. Talið að hún geti
ekki fengið lengri hegnir.gu en fimrn ár.
í slðustu erlendum blöðum, sem
Ijing’að hafa komið, er um fátt tíð-
ræðdara en fjársvikamyllu Hanau
í Prakklandi. Pjárglæfrakonan er
nú vitanlega í fangelsi. Lætur hún
það ekki á sig fá, og er þegar
farin að kunna vel við sig í því
umhverfi. Mest allan daginn er
liún að grúska í skjölum sínum
og bókum, til þess að gefa lög-
veglunni skýrslur um framferði
■sitt. Við yfirheyrslur allar er hún
hin borginmannlegasta, og krefst
þess að lögreglumenn sýni henni
hafði byrjað árásirnar, komu fljótt
fleiri blöð á eftir.
í
Airniir aðstoðarmenn,
Fyrverandi eiginmaður Mörtu
Ilanau og fjelagi hennar, Bloeh,
tekur fangelsisvistmni ekki eins
rólega, ejns og lnin. Hann iætur
sem hann muni eigi geta afborið
það, er hann verður að sætta sig
við venjulegt. matvæli fanganna.
Meðan hann liafði f je á milli
handa, gerðist hann óhófstegur
sællífismaður. Mælt er að hanj’
Undir handleiðslu lögregluþjóna.
fulla virðingu. Ef lienni finst að
,á hana sje yrt ókurteisislega, neit-
ar hún að svara.
Pyrstu dagana eftir að Marthe
Hanau var tekin föst, var uppi
fótur og fit í franska þinginu.
Einn af fulltrúum jafnaðarmanna
Castenach, hjelt því fram, að all-
margir jiingmenn, og jafnvel ráð-
hcrrar væri riðuir við fjársvikin.
Poinearé- krafðist þess að J>ing-
maðurinn segði vjð hVaða menn
hann' ætti og gerði hann ]iað eftir
nokkra vafninga. Eru eigi komnar
nánar frjcttir um það liingað, hve
rnargir þingmenn eru fhektir inn
í Hanati-málið. En sumir þeirra
sem Oastenaeh nefndi, mtttiu hafa
verið lausir úr flækjunni og sam-
bandi við fjelög Hanau, áður en
svikin liomust uj>p.
Hanau reynir að grípa fram fyrir
hendur blaðamanna með mútum.
Það var fjármálaritstjóri við
„,Action Franeaise“, Hervé le
(rrand, sem hóf árásanirnar á
Hanan, or leiddi til þess að bún
var tekin föst. Þegar fyrsta, grein
hans kom út, varð alt í uppnámi
i svika hreiðri Hanau við ritstjórn
blaðsins „Gazette de France“. Var
maður einn stra^- gerður út af
örkinni til þess að hitta Hervé
le Grand og fá hann til að hætta
árásunum. Bauð hann .500.000
franka, ef Hervé vildi þegja um
fjársvikin. En þvi tilboði var
meitað.
En þegar „Action de France“
hafi stundum eytt 50.000 frönkum
yfir sólarhringinn.
Annar aðalaðstoðarmaður Mörtu
Hanau, var ritstjóri „Gazette de
France“, Pierre Andibert. En það
blað var aðalmálgagn svikafjélag-
anna.
Áður en lögreglunni tókst að ná
i ritstjóra þenna, var hann lagstur
fárveikur í rúmið af hræðslú, og
ætla læknar honum ekki líf. Er
biiist við að Iiann sálist áður en
lögreglan getur náð tali af hon-
um. Þykir íögreglunni súrt í broti
að geta ekki yfii’heyrt hann. Því
hann mmi allra manna best geta
leyst úr svikaflækjunni.
Komist befir upp, að annað blað
nafnkent, er riðið við svikin, Par-
ísarblaðið „Quotidien“. Áoaleig-
andi blaðsins er landbúnaðarráð-
herrann Hennissey. — Mælt’ er, að
hann hafi ekkert vitað um sam-
band blaðsins við Hanau. En rit-
stjóri „Quotidien“ hafði selt Han-
au fjármálabálk blaðsins fyr-
ir stórfje, svo að hún hafði frjáls-
ar hendur þar með að koma út
blekkingum sfnum. Ennfremur
bafði bann selt henni afnot af
kaupendaskrá blaðsins, svo um-
boðsmenn hennar gæti heimsótt
og prangað í þá hinum verðlausu
papplrum.
Hvaðan kom stofnfjeð.
Óvíst er enn hvaðan Hanau feklt
fje til þess að koma svikamyllu
sinni á fót. En grunur leikur á
að hún hafi sótt fjeð til Sviss, og
þangað liafi það komið frá Þýska-
Isndi. Hún mmi hafa narrað um
170 miljónir franka út úr fólki,
0«. eigur hennar, sem nú er hægt
að handsama munu nema um 20
miljónum. Miklu hefir hún og fje-
lagar hennar eytt. En sennilega
hefir hún falið stórfje erlendis,
er him getur notfært sjer, þegar
hún hefir lokið fangelsisvistinni.
Talið er að hún mun sleppa með
5 ára fangelsi. Eftir því að dæma
eru allar líkur til að hún hafi frá
öndverðu búist við, að hún yrði að
þola þá hegningu, en að hegningu
lokinni, hugsi hún sjer að njóta
fjármuna þeirra, er hún hafi aflað
sjer með svikunum.
Sennilega flækist fjökli manna
í mál hennar, áður en öll kurl
eru komin til grafar.
Jólakort
Smásögur um þau.
Einu sinni varð elskendum sund-
urorða. Þau skildu í reiði og hót-
uðu því bæði, að sjást aldrei fram-
ar. Nú liðu nokkrir mánuðir; þau
liittust aldrei og hvorugt vildi
heyra aunað nefnt. En á aðfanga-
dagskvöld fær stúlkan brjefspjald
frá fyrverandi unnusta sínum og
var á það' prentuð hin alkunna
mynd Marcus Stone’s „Fyrsta
deilan“. Stúlkan komst við, því að
í raun og veru hafði hún altaf
saknað unnusta síns og iðrast eft-
ir að hafa látið bræði hlaupa með
sig í gönur. Til allrar hamingju
átti hún bi’jefspjald með annari
inynd eftir Stone, er heitir „Sátt“,
og það sendi hún í staðinn. Árang-
urinn varð sá, að fáum klukku-
stundum seinna var hann kominn.
Varð' þar fagnafundur og í júní
giftust ]>au.
*
Fyrir nokkrum árum var ungur
læknir í Englandi. Átti hann
gamla og auðuga frænku, sem
þótti mjög vænt um hann. Eh
einhvern tíma varð þeim sundur-
orða og jókst orð af orði þangað
til gamla konan var orðin svo reið,
að hún ralc hann á dyr og kvaðst
ekki vilja sjá hann fyrir sínum
augum framar. Syo liðu tvö ár og
ekki hafði gamla konan fyrirgef-
ið frænda sínum móðgunina, en
honum var fyrir löngu runnin
reiðin og langaði hann mest af öllu
til að sættast við hana. En þó vildi
hann ekki verða fyrri til að bjóða
sættir, því að konum fanst húfi
liafa breytt ranglega gagnvart
sjer. —
Á jólunum sendi hann henni þó
brjefspjald með heillaóskum, en
ljet ekki nafns síns getið. Þetta
var eina jólakortið, sem gamla
konan fjekk.
Svo liðu enn nokkur ár, og ekki
sættust þau. Læknirinn hafði næst-
um gleymt því, að hann hafði sent
frænlcu sinni jólakortið. En svo
var það einn góðan veðurdag, að
læknirinn fjekk brjef frá lögmanni
nokkrum, er tilkynti honum, að
frænka hans væri dáin, og hefði
arfleitt hann að aleigu sinni, 40
þús. sterlingspundum og — jóla-
kortinu, er hann hafði sent henni.
Hún hafði þekt rithönd hans á
kortinu, og hafði komist svo við
af því, að hann skyldi senda sjer
það, að hún ljet breyta erfðaskrá
sinni og gerði hann að einkaerf-
ingja — þrátt fyrir það, að him
vildi ekki sjá hann.
*
Eftirfarandi sögu hefir einhver
auðugasti vefnaðarvörukaupmað-
ur í Lundúnaborg sagt. af sjálfum
sjer: .
— Fyrir nokkrum árum var jeg
atvinnulaus, lieilsulaus og örvíln-
aður. Jeg hafði leitað víða fyrir
mjer um atvinnu, en fjekk alls-
staðar afsvar. Jeg átti ekki einn
eyri í eigu minni, og í örvænt-
ingu afrjeð jeg að stytta mjer ald-
ur. Á jólanótt gekk jeg niður að
Thames og ætlaði að' gera þar enda
á minni aumu æfi. Jeg gekk niður-
lútur eftir Chancery Lane og sá
þá alt í einu út undan mjer eitt-
hvað hvítt á götunni. Jeg athugaði
það betur. Þetta var jólakort, sem
einhver hafði týnt. Á því var
mynd af barni í náttkjól, sem var
að berja á dyr og nndir stóð:
„Opnaðu, pabbi! Melly Kissmass!“
Um leið og jeg leit á kortið, komu
tár í augu mjer. Myndin var af
dóttur ininni, sem jeg hafði mist
fyrir fáum mánuðum. Jeg halíað-
ist fram á grindur, sem þar voru.
og grjet beisklega. Síðan sneri jeg
keim aftur og hjelt myndinni, er
bjargaði lífi mínu, að brjósti mjer.
Tveimur dögum seinna fje'kk jeg
atvinnu. Hamingjan tók að brosa
við mjer. Alla velgengni mína á
jeg þessu korti að þakka. Það er
besta eignin mín. Jeg skil það
aldrei við mig, hvorki nótt nje
dag.
*
Einn ai' kunnustu lögmöimum
Breta segir svo frá: Einhverju
sinni fjekk jeg blað, sem kunn-
ingi minn í Melbourne hafði sent
mjer, en er jeg fletti því sundur,
kom innan úr því brjef, sem lent
hafði þar í ógáti hjá póstmanni.
Vegna þess að’ brjefið var ekki
límt aftur, forvitnaðist jeg um
hvað í því væri. Það var kort, gylt
á röndum og á því mynd af for-
kunnar fagurri stúlku og undir
því stóð: „Ástarkveðja og ósk um
gleðileg jól frá Lenore“. Jeg varð
o >oooooo<xxx>oooooo
IGLEÐILEG JÓL! |
Verslunin Fálkinn. X
O 'OOOOOOOOOOOOOOOO 4
fjiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiniiiÉiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiifi:
| GLEÐILEG JÓL ! |
Versl. Þörf.
MuilllllllllllllHlllllllllllllllllllllllUIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlf
J < J
• •
• GLEÐILEG JÓL ! •
• •
• Sigurþór Jónsson, Z
• •
• •
Z úrsmiður. í
^illllllllllllllllllllllllllllllllllllHllllllllllillllllllillHIIIIIIIIIHiH
i i
| GLEÐILEG JÓL ! |
Tóbakshúsið.
ÍIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHHIIIIIIIIIÍ
hrifinn at' fegurð stúlkunnar, og
vegna þess að heimilisfang hennar
stóð á kortinu, afrjeð jeg að færa
henni brjefið sjálfur í stað' þess að
setja það í póst. Jeg segi ykkur
ekki meira af því, en sumarið et't-
ir giftumst við.