Morgunblaðið - 24.11.1929, Blaðsíða 2

MOKGUNBL A!M«
T.
Ávalfi iyfirliggjaBdi:
Roeí B. B
RuUa B. B-
Fánm nýjar bírgðir með hverri skipsferð.
Drlianda kaflið er drýgst
Knalfispyrnnfjelag
Reykfavikur.
íþróttaæfingar í vetor befjast
næstkoraandi þriðjudag og verður hagað á þann hátt
-------- er hjer segir: --------
Knattspyrnuæfingar verða á íþróttavellinum þá veður
leyfir á sunnudögum kl. 2—3y2.
íslensk glíraa 1. flokkur (fyrir fullorðna) Á mánu-
dögum kl. 7—8 og miðvikudögum kl. 9—10y2.
íslensk glíma 2. flokkur (Drengir undir 14 ára). Æf-
ingatímar ákveðnir síðar, en á fyrstu æfingunum mega
þeir mæta með 1. flokki.
Fimleikar karla 1. fl.
Mánudaga kl. 9—10.
Fimtudaga kl. 9—10.
Fimleikar karla 2. fL
Mánudaga kl. 8—9.
Fimtudaga kl. 8—9.
Fimleikar karla 3. fL
Þriðjudaga kl. 9—10.
Föstudaga kl. 9—10.
Fimleikar karla 4. fl.
Drengir 13—16 ára.
Miðvikudaga kl. 8—9.
Sunnudaga kl. 11—12 f. h.
Fimleikar karla 5. fL
Drengir 11—13 ára.
Þriðjudaga kl. 5—6.
Fimtudaga kl. 5—6.
Fimleikar karla 6. fl.
Drengir 6—10 ára.
Þriðjudaga kl. 4—5.
Fimtudaga kl. 4—5.
Fimleikar karla 7. fl.
Old Boys.
Miðvikudaga kl. 7—8.
Fimleikar kvenna 1. fl.
Þriðjudaga kl. 7—8.
Föstudaga kl. 7—8.
Fimleikar kvenna 2. fl.
Þriðjudaga kl. 8—9.
Föstudaga kl. 8—9.
Fimleikar kvenna 3. fl.
Smámeyjar 11—14 ára.
Mánudaga kl. 5—6.
Föstudaga kl. 5—6.
Fimleikar kvenna 4. fL
Smámeyjar 6—10 ára.
Mánudaga kl. 4—5.
Föstudaga kl. 4—5.
Hlaupaæfingar.
verða á sunnudagsmorgnum
klukkan 10,
og svo eftir fimleikaæfingar
Hnefaleikar
verða tvisvar í viku og verða
æfingatímar ákveðnir síðar
í samráði við þátttakendur.
Sundæfingar
verða á sunnudögum og oft-
ar, nánar tilkynt síðar.
Ennfremur er ráð fyrir gert að ýmsar aðrar íþróttir
verði iðkaðar í íþróttahúsinu í vetur. Þar á meðal Tennis,
Róður (með róðravjel). Skotfimi og margt fleira og verð-
ur það tilkynt síðar á æfingum.
Allar inni-íþróttir verða æfðar í hinu nýja íþrótta-
húsi fjelagsins.
Fjelagar eru beðnir um að mæta vel og reglulega
(Geymið þessa stundatöflu). Allar nánari upplýsingar
viðvíkjandi starfsemi fjelagsins fá fjel. á skrifstofunni,
sem er í íþróttahúsinu uppi, og er opin daglega kl. 8—9.
Sljðrn K. R.
Frú Steinunn Skúladáttir.
Hún var fædd á Móeiðar-
hvoli 14. febrúar 1855. Fað-
ir hennar var Skúli læknir
Thorarensen, Vigfússoon, Þór-
arinssonar á Grund, albróðir
Bjarna skálds, en móðir Ragn-
heiður Þorsteinsdóttir, Helga-
sonar frá Reykholti. Heimili
þeirra var eitt hið ágætasta á
Suðurlandi. Það var orðlagt
fyrir höfðingsskap og myndar-
Steinunn Skúladóttir.
brag, gestrisni og hjálpsemi
við alla, er leituðu þess. Sjúkir
áttu þar örugt skjól. Engir
skólar geta verið betri en slík
heimili. Þar ólst frú Steinunn
upp æskuár sín í stórum syst-
kynaflokki og tók sinn þátt í
heimifislífinu og heimilisstörf-
unum. Hún gekk glöð og hisp-
urlaus að hverri vinnu, en
einkum mún henni hafa verið
ljúft að líta til þeirra, sem
veikir voru og hlynna að þeim,
lækniseðlið var runnið henni í
blóð. Einn vetur var hún á
heimili Thorgrímsens á Eyrar-
bakka og mintist þess altaf síð-
an með mestu vírðingu og þökk
Hún unni mjög heimahög’um
sín u m og fjalíafaðminum
glæsta. Og sveitastúlkan fríða
sómdi sjer vel við fegurð Rang-
árvalla. Hún giftist sjera Magn
úsi Helgasyni 1. júní 1882. —
Veturinn næsta voru þau í
Hafnarfirði, og var sjera
Magnús kennari við Gagn-
fræðaskólann í Flensborg, er
þá var nýstofnaður. Vorið eftir
fluttust þau að Breiðabólsstað
á Skógarströnd. En þar voru
þau aðeins í 2 ár. Hún þráði
austur aftur, nær ættingjum og
æskuvinum, og 1885 verður
sjera Magnús prestur á Torfa-
stöðúm. Þar undi hún sjer hið
besta, þrátt-fyrir ólíka aðkomu
því, sem hún hafði átt að venj-
ast á höfðingssetrinu heima.
Hagurinn blómgvaðist, og það
kom í Ijós, að hún var búkona
hin besta. Störf þeirra hjóna
festu djúpar rætur um 20 árr
skeið, og urðu þau safnaðar-
fólkinu svo kær, að mörgum
fanst sem alt myndi „óblíðara
síðan“, er þau voru flutt þaðan.
Þau dvöldu í Hafnarfirði frá
1905 til 1908, þá ljet sjera
Magnús af kenslu við Gagn-
fræðaskólann og gerðist skóla-
stjóri við Kennaraskólann í
Reykjavík. Þar lifðu þau sam-
an önnur 20 árin, og ekki
fylgdi minni gifta störfum
þeirra en áður. Einn vetur voru
þau í Birtingaholti, æsku-
'heirnili sjera Magnúsar, og
jafnan nokkurn tíma á hverju
sumri, uns nú hið síðasta. Þá
treysti frú Steinunn sjer ekki
til að fara austur. Hún kendi í
fyrrahaust sjúkdóms þess, sem
nú mun hafa leitt hana til
bana. Þó lá hún aldrei í hon-
um og virtist heldur hraustari
framan af þessum vetrm Hún
var alveg nýflutt úr Kennara-
skólanum, er dauðann bar að,
18. þ. m.
Frú Steinunnar mun verða
lengi minst sem ágætrar konu.
Hún átti marga vini, sem
reyndu mannkosti hennar og
trygð. Heimili þeirra hjóna
stóð þeim jafnan opið, og fáir
dagar munu hafa liðið svo, að
ekki væri gestur þar eða gest-
ir. Það var ekki fáum annað
heimili. Þau tóku börn til fóst-
urs, og var frú Steinunn þeim
eins og besta móðir, enda fram
úrskarandi barngóð. — Ná-
kvæmni hennar og umhyggju
fyrir sjúkum alla æfi mátti
einnig við bregða. Hún hjúkr-
aði aðdáanlega vel, og vakti
traust og batavonir. Hún var
góð húsmóðir í fullri merk-
ingu þess orðs. Hvorttveggja
fór saman: starfsemi og guð-
rækni. Hún var kona hjarta-
hrein, kunni hvorki að mæla
um hug sjer, nje gat gert neitt
það, sem henni þótti ljótt. Eig-
inkona var hún ágæt. Birta og
æska þess kærleika, sem aldrei
fellur úr gildi, var yfir henni.
Þegar skrifuð verður saga
Kennaraskólans og lýst for-
ystustarfinu, sem markaði
stefnu hans, þá á einnig að
geta frú Steinunnar, hennar,
sem breiddi yfir heimilisblæ-
inn og veitti manni sínum þá
fylgd — þann þrótt og yndi,
að hann vildi að henni væri
ekki síður þökkuð verkin en
sjálfum sjer. Mjer virðist öll
þjóðin eiga henni þökk að
gjalda. Faðirinn á himnum læt-
ur oft hendur góðrar og göf-
ugrar konu gróðursetja feg-
urstu jurtirnar sínar, og þær
munu ekki upprættar verða.
Á. G.
Bátaliöfn
á Heilissanái.
Gróð byrjun gerð í sumar, en nú
skortir fje til áframhalds.
Fyrir norðan kauptúnið á Sandi
lieitir Krossavík. Þar eru Sand-
búar að koma sjer upp bátahöfn.
Hefir í sumar verið steyptur þar
hafnargarður, til skjóls og gerð
nokkur uppfylling, en hún er ekki
hálfgerð ennþá. Vantar fje til að
fullgera hana. Alþingi lagði fram
5000 krónur á fjárlögum til þess-
ara hafnarbóta, en kostnaður við
höfnina í sumar mun ne'ma um
16 þús. króna og verður verkið
nú að stöðvast vegna þess að
hreppurinn hefir ekki fjármagn
til þess að halda áfram. Mætti þó
vel vinna að þessum hafnarbótum
í vetur, bæði með því að fullgera
uppfyllinguna og dýpka bátaleg-
una. Væri þá öllum hinum minni
bátum búin þar örugg höfn og
gæti þeir lagst að uppfyllingu. Má
nærri geta hvílíkt hagræði það
væri fyrir þá. Þó eru þau mann-
virki, se'rn þegar eru gerð til stórra
hagsbóta. Bátarnir hafa örugga
legu innan við garðinn, og í stað
þess að þurfa að kasta afla sínum
upp á sand, má nú bera hann á
uppfyllinguna og koma honum sva.
fyrir, að. hann skemmist ekki af
sandi.
Fyrst, þegar útgerðin hófst 4
Krossavík, en það mun hafa veriS
1925, voru þar 2—3 bátar. Nú
verða þar í vetur rúmlega 20 báá-
ar, 4—8 smálesta og er þá sv*
komið, að innri höfnin, sem gerS
var í sumar, fer að verða heldur
þröng. En með tiltölulega litlum
kostnaði má gera aðra höfn utar.
þar sem stórir þilfarsbátar geta
legið. Til þeSs þarf að hlaða hafn-
argarð fram frá svokallaðri Legu,
og þegar hann er fenginn, geta
bátar legið í skjóli hans í hvaða
veðri sem er. Kostnaður við þenu-
an hafnargarð þyrfti ekki að verða
mjög mikill, því að bæði grjót og
sandur, helstu byggingarefnin, ern
rjett við hendina.
Eins og fyr er sagt hafa nú
rúml. 20 vjelbátar bækistöð sína
þarna, en von er á mörgum að-
komubátum í vetur og verður þá
þröngt. VCrkamenn þar vestra em
ekki svo vant við látnir fram eftir
vetri, að þeir geti ekki unnið að
hafnarbótunum og þar með fengið
sjálfum sjer tekjur, jafnfr-amt þvi,
sem þeir búa í haginn fyrir sjálfa
sig og afkomendur sína um bætt
lífsskilyrði þegar höfnin er fengin.
Hugsar stjórnin nokkuð um
þetta? Er Sandur svo „svartur
blettur“ í hennar augum, af því
að þar eru menn, sem vilja bjarga
sjer sjálfir, að hún leggi þeim ekki
neinn styrk í viðreisnarbaráttn
þeirrat.
Iý lót.
M. Sage: Frú Piper.
Allir menn, er vilja kynn*.
sjer dularfull fyrirbrigði, ættu
að lesa þessa bók. Efni hennar
er skift í 20 kafla og eru þar
meðal annars frásagnir um:
„Hvernig þeir menn birtast er
höfðu beðið hnekkir á sálargáf
um sínum, áður en þeir dóu.
Óvæntar skýrslur frá óþektum
mönnum. Spádómar um óorðna
hluti. Þegar böm birtast. Eðli
sálarinnar. Fyrstu augnablikin
eftir andlátið. Lýsing á lífinu í
öðrum heimi. Um það, hvemig
framliðnir menn geta sjeð jarð
neska menn. Lýsing á því,
hvernig framliðnir menn geta
birst. Sýnishorn af miðilsfund-
um, eins og þeir alment ger-
ast. Það, sem frú Piper segir
)þegar hún virðist reika á landa
mærum tveggja heima“.
I ■ S.
Veiðimaður er að segja frægðar-
sögu af sjer : Jeg skal se'gja ykkur
það að refurinn á nafn sitt með
rjettu, því að það er sá mesti ref-
ur, sem jeg hefi þekt. Einu sinni
elti jeg ref í átta klukkutíma, og
þegar mjer tókst loksins að skjóta
hann, þá var þetta hundur.
Morgunblaðið er 12 síður í dag
og Lesbók.