Morgunblaðið - 17.12.1929, Side 10

10
M 0 RGUNBLAÐIÐ
Sveskjur 80/90, 90/100
Rúsínur steinl.
Aprikósur þurkaðar
Epli þurkuð
Perur þurkaðar
Ferskjur þurkaðar
Ávextir blandaðir þurkaðir
Döðlur í kössum og pökkum
Ávextir sykraðir
Ávextir niðursoðnir,
allar tegundir
Karítöflumjöl
Sago smátt
Möndlur sætar
Succat Livomo
Matarlím
KokosmjÖl
Gerduft í lausri vigt
og dósum.
1. BflS» I Mi
Símar 2090 & 1609.
Nýir ávextir.
Perur
Yínber
Epli
Appelsínur
Bananar
Citrónur
VersL foss.
Laugaveg 12. Sími 2031.
Hraktir sveinar hann þá íengu sjeð
á hlunnagammi burt frá strdndu renna,
þeir af undrun allir náðu brenna,
óttinn þeim að hálfu hverfa rjeð,
Hver vogaði’ einn þar út á djúpið róa
og etja kappi’ viði slíka heljar-sjóa?
— Hann gat tæpast verið viti með.
Jú, Ari vissi, að ei var hættulaust
ætla að berja slíkum kyljum móti,
en hann vildi í brimsins rosa-róti
reyna’ að fullu hvað sín hönd var traust-
--------Oft hann hafði ýmsar hættur kannað,
en afl sitt hvergi að fullu getað sannað.
þó hann kæmist klaklaust heim í naust.
En þetta sinn hann þrótt sinn reyndi á,
þrútnaði’ í framan hetjan kraftamikla,
— sjerhver vöðvi hljóp í fasta hnykla,
hræðilegur útlits var hann þá.
ógurlega urraði í keipum,
en Ara þó að rynni blóð úr greipum.
braust hann gegnum boðaföllin há.
Ekki þýddi ærsl nje heimsku fát,
oft þó virtist komin síðsta stundin,
þröng og erfið þarna voru sundin,
þar mátti ekki vera á neinu lát.
--------En er loksins yfir raðir hranna
Ari náði fram til skipbrotsmanna,
komust tæpast allir í hans bát.
Því til skipsins Ari mátti einn
aftur renna smárri fleytu sinni.
--------Þó ákaft sviðinn í hans lófum brynni,
aldrei virtist kappinn handaseinn.
öllum loks hann alveg tókst að bjarga
eftir harðan leik við ránarvarga.
Þetta afrek unnið hefði’ ei neinn.
En fleiri eru afrek þessa manns,
allstaðar, því nesið sýnir merkin,
að hann hefir unnið hreysti-verkin
— enginn þó að honum færði krans.
Hver vill nú af Islands ungu sveinum
aftur kveikja líf á berum steinum,
sem að vitna um dáð og hreysti hans ?
)) fitoffllM IÖLSEINI
Biðjið um
Colman’s
Fæst allstaðar.
97 ára raynsla
hefir sýnt að aflasælastir
eru jafnan
Mustads finglar.
0. Jotaonsn & Kaaber
aðaluuiboðsmenn.

Timburversiun
P. W.Jacobsen & Sðn.
Stofnuð 1824
Simnefnii Granfuru - Carl- undsgsde, K tenhawn C.
Selnr timbur 1 stærri og smærri sendingum frá Kaupm.höfn.
Zik til Bldpasmíöa. — Einnig heila skipsfarma fri Svíþjóð.
Hef verslað við ísland 80 ár.
Dagatðl og Jólabort.
1 Emaus fær þú hin fegurstu spjöld,
svo fylgst þú með tímanum getur.
Þar glansar í hillunum geysileg fjöld
af gullskreyttum- kortum í vetur.
Dað er ekki nóg,
a8 grammófónfjöðrin dragi verkið.
Fjöðrin verður að vera sterk og
se!ig. Þ& fjöður fáið þjer í
Örninn,
Laugaveg 20. Sími 1161.
Sokkar,
besta, fallegasta og
mesta úrvaliö f
Versi. S n ó t,
Vesturgötu 17.
Hakkað kjttl,
KJðtiars.
K L E I N.
Baldnrsgðtn 14. Sími 73.
Glettnr.
Ljóðmæli eftir Sigurð B.
Gröndal, Rvík 1929, 110 bls.
Þær eru orðnar æðimargar ljóða-
bækurnar, sem út hafa komið á
þessu ári. Eldri skáldin hafa auk-
ið einni bók við allar hinar, og
ungu skáldin farið af stað með ný
ljóð, hve'r í kapp við annan. Alt
vitnar þetta um fjörugt og frjó-
samt andlegt líf með þjóð vorri.
Hefir aldrei slík ritöld á Islandi
verið seúi nú, þá er litið er á vöxt-
una; hitt. þarf engan að undra
þótt oft hafi verið betur ritað og
betur hugsað en nú er gert.
Það er vert að taka eftir því,
að Sig. Gröndal er hinn fjórði
maður með Gröndals nafni, sem
yrkir handa þjóð sinni. Þá er menn
fara að skrá bókmentasögu þess-
arar aldar og hinnar síðustu, get-
ur ekki hjá því farið, að þeir reki
sig á það, að skáldskapur er gjarn
á að ganga í ættir nú, eins og á
*
fyrri öldum. Og það er líklegt, að
e/inhverjum þyki fróðlegt að bera
saman skáldskap þeirra frænda
og draga lærdóma um samtíð
þeirra af ljóðum hvers um sig. Sitt
hvað má af þeim samanburði læra
og m«8al aunars það, að hver f?r
sinar götur og yrkir á sinn sjer-
staka hátt.
Nafnið Glettur mætti þykja
benda á það, að bókin beri gam-
ankvæða svip. En svo er þó ekki.
Kvæðin eru yfirleitt mjög alvar-
legs efnis og gera kröfur til að
vera lesin með fullri alvöru. Að
því leyti er nafnið villandi, en
engan ætti það að saka.
Jeg er búinn áð þaullesa þessi
kvæði Sigurðar Gröndals og á erf-
itt með að átta mig á þeim til
fulls. Ef jeg væri spurður, hvort
kvæðin væru góð, myndi jeg svara
bæði já og nei. Það e*r eitthvað
ástríðufult, vilt og ótamið í þess-
um kvæðum, eitthvað óvenjulegt,
bæði um form og hugsanir, djarf-
jlegri framkoma og frjálslegri, en
alment gerist í Ijóðum manna, en
j þessir eiginleikar skapa bæði kosti
og galla á kvæðunum. Forminu
, verður stundum ábótavant vegna
þess, að hugsanirnar ryðjast fram
án þe'ss að þær sjeu feldar nógu
. vandlega í steypumót rímaðs máls.
Skáldið virðist ekki hafa eins mik-
ið vald á málinu ng skyldi, en fyrir
það segir hann góða hluti oft ekki
eins vel og þeir ættu skilið. Þetta
kemur einkum fram í hinum meiri
kvæðum, en annars eru þau mörg
Já, komdu nú, lagsi, og líttu bara’ á
— það lýir þig hvorki nje tefur. —
Svo velurðu úr það, sem viltu þjer fá,
og vinum á jólunum gefur.
Suðusúkhulaði
Haramellur
Gacao
er óviðiafnanlegt að gæðum
Ávarp til Örottningar
frá konum í Reykjavík
liggur frammi til undirskriftar í háskólanum
í dag kl- 10 f. m. til ld. 10yz e. m.
Htsúkkulaði