Morgunblaðið - 07.10.1930, Qupperneq 3

M 0 KG U NÖLAÖIÐ
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii!!iimiinn|
JfíorgtmHafóö |
Útgref.: XX.f. Árvakur, Reykjavlk
Rlt.tjörar: Jön Kjartan.aon,
Valtýr Stefánsaon. =
Rltstjörn og afgrelCaXa: =
Austur.trœtl 8. — Slmi 800. E
Auglýsingastjörl: B. Hafberg. =
AugXyslngaskrlfstofn: E
Austurstrœti 17. — Slml 700. E
Helmaslmar: =
Jön Kjartana.on nr. 742. =
Valtýr Stefáns.on nr. 1220. =
E. Hafberg nr. 770. Ej
Á.krlftagjald: =
Innanland. kr. 2.00 á mánuBl. =
Utanland. kr. 2.60 á mánuSi. =
t lausasölu 10 aura elntaklO, =
20 aura meO Lesbók. =
fimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiMiiiiiiiiii
Gæslufanginn*
Tryggvi Helgason.
Hann brautst út úr fangelsinu
á Isafirði og er ófundinn.
Eins og skýrt hefir verið frá
hjer í blaðinu, var Tryggvi
Helgason, sá er tók trillubátinn
hjer á höfninni, handtekinn
Vestur í Aðalvík á dögunum.
Hahn var fluttur til ísafjarðar
til yfirheyrslu þar. Var hann
geymdur í fangahúsinu á ísa-
firði. En aðfaranótt föstudags
,(þ. 3. þ. m.) brautst Tryggvi út
ór fangelsinu, og hefir hann
ekki fundist síðan. Loftræsting
Var ekki góð í fangaklefanum,
og var hurðin því ekki höfð
fast aftur, en læst með keðju og
lás. Tryggvi hefir getað losað
járnbolta, sem var festur við
rúmið í klefanum og sþrengt
upp lásinn með honum. Hefir
hann þannig komist út á gang-
inn og farið síðan inn í mið-
stöðvarherbergið og þar út um
gluggann. Voru járngrindur fyr-
ir glugganum, en bilið á milli
teinanna svo vítt, að hann hef-
ir getað smogið út.
Símað hefir verið í allar átt-
W’ og gert aðvart um strok
’Tryggva, en hann var ófundinn
S gærkvöldi.
Heybrnnl.
Siglufirði, FB. 6. okt.
Eldur kom upp um níuleytið í
morgun í heyhiöðu mjótkurbíisins
a Hóli lijer í firðinum. f hlöðunni
'vox-u um 600 hestar af töðu, mest
^ðkeypt og ^angað flutt. Brunaiið-
ið var þegar kvatt á vettvang og
heldur enn (kl. 13.30) áfram björg
Uninni. Verðxxr því að svo stöddu
okki sagt, hve rnikið tjón verðxxr.
Eldsupptökin eiga sennilega rót
sína að rekja til þess, að heima-
taðan var illa þurkxxð. og var sett
ofan á liana mikið af aðkeyptu
3xeyi.
Siglufirði, FB. 6. okt.
Af 600 hestum í Hólshlöðunni
hefir verið bjargað xxm helming.
f’alsvert af því er þó skemt, bæði
eldi og vat.ni og skemdist sölt-
11 xxi vatns og veðurs. Björgnnar-
starfinxx er haldið áfram, enda mik
hl eldur í hlöðxxnni enn. Nær heim-
lDgxxr töðxinnar tplinn gereyðilagð-
^ og hlaðau sjálf stórskpmd af
^dinum.
Siglufjarðarbær, sem er eigandi
^lólsbxísins, hefir beðið stórtj'in.
Lántakan ogjánstraustið.
Viðtal við Ján Þorlðksson.
Eins og getið hefir verið um
í almennum fi’jettum, er Jón
Þorláksson nýkominn úr ferð til
útlanda. Vjer hittum hann að
máli, og spui’ðum hann al-
mæltra tíðinda, sjerstaklega um
hljóðið í fjármálamönnum er-
lendis og öðrum í landsins
garð. Leyfði hann oss að hafa
það eftir sjer, er hjer segir:
— Ferðina fór jeg algerlega í
einkaerindum, og hitti því ekki
sjerstaklega fjármálamenn —
fremur'en aðra. Alstaðar vissu
menn um afmælishátíðina. í
Danmörku höfðu menn aðallega
fest sjer fánamálin tvö í minni,
að því er mjer virtist, þ. e.
vöntunina á danska fánanum,
þegar átti að draga hann upp,
og svo Færeyjafánann, semekki
vantaði. Voru Færeyingar líka
nokkuð að minna á þessi mál.
Allir, sem jeg hitti, töluðu vin-
gjarnlega um þetta, og gerðu
lítið úr því — en það var nú
þetta, sem þeir mundu helst af
frjettum frá hátíðinni. Annars
staðar fanst mjer menn vita lít-
ið annað, en að þetta hefði ver-
ið stór og óvenjuleg hátíð.
íslandsbankamálið bar að
jafnaði á góma, þar sem jeg’
hitti bankamenn eða fjármála-
menn. Auðvitað voru það ekki
hinir einstöku viðburðir í gangi
málsins, sem menn töluðu um,
heldur niðurstaðan. Þeir spurðu
um, hvort bankinn væi’i nú
'sterkur eftir endurreisnina, og
auðvitað staðfesti jeg, að svo
væri, og taldi fram, því til
sönnunai’, hlutafje bankans og
tryggingai’fje, að því leyti, sem
jeg áleit þöi’f að koma með
skýi’ingar. Fanst rnjer líka, að
það væri nokkuð ofarlega í hug
um þessara manna yfirhöfuð,
að bankinn væri nú orðin styrk
stofnxxn.
Um lántraust landsins alment
lxafði jeg lítið tilefni til að
ræða við menn. Jeg heyri á
sumum mönnum hjer heima það
álit, að lánstraust landsins sje
svo bilað, að landsstjórnin muni
ekki geta fengið neitt lán. —
Slíkt nær ekki nokkurri átt. —
Hefði láns verið leitað í febr-
úar, meðan íslandsbanki var
lokaður, og öx stjórnarinnar á
lofti yfir hálsi hans, þá hefði
alsstaðar verið lokaðar dyr. Og
hefði bankinn verið látinn falla,
ekki látinn standa við almennar
skuldbindingar sínar, þá hefði
sá viðburður þurft að hverfa í
skuggann, eða yfir hann að
fyyiast, áður en um nokkurt
lánstraust gat verið að ræða.
En þetta varð ekki; bankinn
var einmitt endurreistur, eins
og þurfti. Auk þess er erlend-
líka óvenjumikil. Jeg tel þess
vegna alveg víst, að stjórnin
geti fengið lán.
Um það, hvaða lánskjör sje
líkleg, skal jeg ekkert segja.
En almennust kjör á lánum til
lengi’i tíma handa ríkjum, sem
njóta trausts, og handa stórum
bæjarfjelögum, sem treyst er til
að standa í skilum, munu sem
stendur, vera 5% vextir á af-
fallalausum lárium, eða sem
næst án affalla. Ef við njótum
ennþá sama trausts og 1927, þá
fást slík kjör. Peningar eru, sem
kunnugt ei’, ódýrir sem stendur,
þjóðbankavextir alsstaðar í
lægsta lagi. Ef kjörin verða erf-
iðari en þetta, þá skil jeg ekki,
að það geti verið af öðru en
því, að viðburðir síðustu ára
hafa varpað einhverjum skugga
á það álit, sem okkur tókst að
vinna með skuldagi’éiðslum og
gætilegri f jármálastjórn á^nn
1924—’27. Er vonandi, að sem
minst brögð reynist að þessu,
því að nú þarf einmitt sjerstak-
lega að fá ódýrt lán, þar sem
talsverðuir hluti þ^ss á að ganga
til landbúnaðarins, sem þolir
ekk-i háa vexti.
Hitt er annað mál, að hjer
heima heyri jeg margan mann-
inn vera kvíðandi út af þessari
stóru lántöku, 12 milj. kr., bæði
af þVí að þeim ofbýður þessi
axxkning ríkisskuldanna, og af
því, að þeir vantreysta núver-
andi stjórn til að fara með fjeð.
En þó að stjórnin hafi gefið ær-
ið tilefni til slíks kvíða innan-
lands, með fjárbruðli sínu og
hóflausri aukningu útgjaldanna
þá gætir þessa sennilega ekki
mjög mikið út á við ennþá, af
því að tekjur góðæi’isins hafa
borið þetta uppi að miklu leyti
til þessa. Og enginn Islending-
ur má láta þennan kvíða leiða
sig út í það, að óska eftir því,
að lánstraust landsins sje svo
bilað, að stjórnin, hver sem hún
er, geti ekki fengið lán, þegar
eftir því er leitað. Landsmenn
eiga, sem betur fer, aðra færa
leið tii þess að verjast áföllum
í fjármálum af ógætilegri stjórn,
og það er, að gjöra ógætnina
ekki of langlífa í stjórnarsessi.
Vjelbátnr
strandar á Meðallandsfjörxxm.
Mannbjörg.
Kl. xiin B'/o á föstxxdagskvöld
(3. okt.) strandaði vjelbátur á
Slýjafjöru í Meðallandi. Þi’ír inenn
vorxx á bátnxun, allir danskir, og
konxxxst þeir í land næstu nótt og
hjeldxx til bygða. Komxxst þeir að
Hnaxxsum í Meðallandi. Bátxxrinn
OfilttepDi - Gfilfrennlngar
seljast með fækifærisverði.
UTSALA.
Sökum vörubreytingar, verða allar vörur verslunarinnar,
Leðurvörur, Hálsfestar, Armbönd, Ilmvötn, Hárvötn, Andlits-
duft, Andlitscreme, Brillantine, Naglasnyrtingaráhöld, Burstá-
sett, Toilettsett, Svampar, Burstavörur, og margt fleira, selt með
10—25% afslætti, og margt fyrir og undir hálfvirði, til 20. þ.
m., meðan birgðir endast.
KR. KRAGH.
Bankastræti 4. ' Sími 330.
f dag
opna jeg matvöruverslun á Hverfisgötu 59. Sími 2212
xÁgústa Kolb’eiusson.
Skðlastfgvjel
fyrir drengi eins og þau
er myndin sýnir, eru alt
í senn:
Sterk, ljett og ódýr.
Hvannbergsbræðnr.
Htttam nn fyrirliggjandi
snaðsaltað diikaklfil.
Samband ísl. samvinnnfjelaga.
Slmi 496.
um fjármálamönnum vel kunn-
ugt um, að 1924—’25 var grynt
stórkostlega á skuldum, og að
síðan 1927 hefir verið hjer velti
árferði og góð afkoma yfirleitt,
hvað framleiðslu snexrtir. Marg-
ir spurðu, hvort ekki kreppti að
í ár, og svaraði jeg þar um, að
verð afurða hefði að vísu lækk-
að, eins og verð á öðrum vörum
yfirleitt, en framleiðslan væri
var óbrotinn; mennimir munxx
hafa vei’ið viltir er þeir ströixdxxðxx.
Vjelbátxir þessi var 20 smál. að
stærð, nýsmíðaður í Danmörkxx,
pantaður af Eggert Kristjánssyni
stórkaupnxanni, hjer í hænxim og
^átti að fara til Gxiðmnndar Þórðar
sonar útgérðarmanns í Gerðxxhi.
Ægir var sendur á strandstað-
,inn á sunnxidag og átti hann að
■reyna að ná bátnum út.
Dugieoan sendísveln
vantar nn þegar.
Verslunin Liverpool.