Morgunblaðið - 08.03.1931, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
))IHtoM^OLSElNI
Hðfnm ifrirlíggjandi:
Smjörsalt
Borðsalt Gerobos
Yigsfa einkasilai,
Biðtækiaverslun rikisins og östlOrn hsnnar.
Óþoiandi ástand
ðtsalan
byrjar nú fyrst með fullum
krafti.
Með 40—50% verðlækkun
seljast.
Kartöflumjöl
Sagogrjón
Victoriubaunir
og dönsku Kartöflurnar viðurkendu.
Kelloggs AU Bran,
Korn Flakes og Pep.
Ávalt fyrirlíggjandi.
I. Beiedlktsson $ Go.
Sími 8 (4 línur).
Það hefir vakið mikla eftirtekt að Pord hefir nú látið gera nýja
tegund undirvagns, sjerstaklega hentugan fyrir yfirbygging hins svo
kallaða „Rútubíls' ‘.
Lengd á milli hjóla þessa nýja undirvagns er 157”’, sem gefur
yfirbyggingunni lengri hvíluflöt um leið og þungi hennar og flutn-
ings kemur jafnara á alla grind hans. Vagnar þessir fást á tvöföldum
afturhjólum með Ballondekkum, sem er sjálfsagt að nota þegar bíllinn
ér hafður til fólksflutnings. Verð hans er afar lágt.
Pæst hjá undirrituðum umboðsmanni Ford, Lækjartorgi 1.
P. STEPÁNSSON.
IiBlð AtsBlnna
á Langaveg 3.
UUar peysur (pool overs). Með og án rennilás.
20 og 30%.
Manchettskyrtur og Náttföt 20 og 30%.
Karlmannaföt, mikill afsláttur. — Nokkrir drengja-
fatnaðir með hálfvirði.
Allar aðrar vörur með 15% afslætti,
Andrjes Andrjesson.
i hæð.
Er til leigu frá 14. maí í húsinu Strandgötu 31 í Hafn-
arfirði, fyrir skrifstofur eða íbúð.
Sími: 23.
Skirndlsalan.
Á mánndag og þriðindag
helst hið óviðjafnanlega lága verð á öllum vörum
í versluninni. En það eru síðustu forvöð, því þar með
4 er skyndisölunni lokið.

n
aaaCdm •fhnaÁQi
■m
Þegar rætt var um einkasölu á
viðtækjum á þinginu í fyrra, kom
það fram hjá báðnm flokkum, að
þeir vildu tryggja sem best, að al-
menningi yrðu aðeins seld góð við-
tæki með skaplegu verði. Sjálf-
stæðismenn vildu stefna að þessu
marki með frjálsri samkeppni, 0g
skírskotuðu til þess, að það lægi í
hlutarins eðli, að þeir sem fengjust
við sölu á viðtækjunum, myndu
keppa hver við annan bæði hvað
verð og gæði snerti. Stjórnarflokk
arnir vildu ekkert annað en einka-
sölii, lofuðu betri tækjum og ódýr-
ari, og samt átti saían að gefa svo
mikið af sjer, að verulegur styrk-
ur yrði að fyrir útvarpsstöðina,
en til hennar átti arðurinn af Við-
tækjav. ríkisins að renna. Hvort
þessi arður verður mikill eða lítill,
skal jeg láta ósagt að svo komnu
máli, en liitt er víst að liann verð-
ur miklu minni en liann hefði get-
að orðið, og aldrei svo mikill að
hann rjettlæti stofnun einkasöl-
unnar og er þar mest um að kenna
óstjórn þeirri sem á Viðtækjaversl
un ríkisins er.
Einkasala sem ekkert hafði.
Jeg vil lijer fara nokkrum orð-
um um hvernig þessari einkasölu
var lirundið af stað. Henni var
dembt á snemma í ágústmánuði,
löngu áður en Viðtækjaverslunin
hafði nokkuð til sölu, og um leið
var öllum bannað að selja viðtæki
eða varahluti til þeirra. Verður
þetta fyrsta verk þeirra Jónasar
Þorbergssonar útvarpsstjóra og
Sveins Ingvarssonar sölnstjóra
Viðtækjaverslunarinnar, að teljast
mjög vítavert, sjerstaklega í garð
þeirra, sem viðtæki höfðu keypt
áður. En það var eins og þessir
menn, Jónas og Sveinn, fyltust of-
metnaði nm leið og stjórnin hafði
lagt Viðtækjaverslunina í þeirra
hendur ,og var nú um að gera fyr-
ir þá að láta til sín taka, og refsa
þeim sem gerst höfðu svo djarfir
að versla með viðtæki áður en
Viðtækjávtfrslunin kom til sögunn-
ar. Var því tækjasölunum harðlega
bannað að selja nokkuð af birgð-
um sínum, fyr en þeir hefðu samið
við Viðtækjaverslunina þar að lút-
andi. Út af þessu lentu mörg skip
og aðrir útvarpsnotendur í vand-
ræðum, sökum þess að hvergi var
hægt að fá algengustu varahluti.
Síðar sá þó Viðtækjaverslunin sitt
óvænna, og neyddist til að leyfa
sölu á lömpum, batteríum og þess
konar, en heimtaði um leið svo
liáar prócentur af þeirri sölu, að
tækjasalar gátu ekki að því geng-
ið nema með því að bíða tjón af.
Viðtækjaverslunin heimtar ágóða
af verslun annara.
Svona liðu nær þrír mánuðir, og
Viðtækjaverslunin hafði ekkert,
bókstaflega ekkert- til sölu. Á með-
an átti bæði jeg undirritaður og
aðrir tækjasalar í mestu brösum
við útvarpsstjóra og forstjóra Við-
tækjaverslunarinnar út af óseldum
birgðum okkar. Gengu þær samn-
ingatilraunir hægt og seint, og er.
það ekki að undra, þar sem þessa
háu herra skorti nægilega mikla
afgreiðsíuæfingu og kurteisi til að
svara brjefum okkar um þetta
mál. Varð að toga út úr þeim eina
og eina setningu í fyrir fram
greiddum símsvörum. Var auðsjeð
á öllu að þeir ætluðu okkur að
tapa tilfinnanlega á birgðunum.
Gekk jeg svo langt, að jeg bauð
Viðtækjaversluninni að hún mætti
taka við öllum birgðum mínum
með innkaupsverði, eða, ef hún
vfldi ekki taka allar hirgðirnar, þá
mætti hún velja úr það sem hiui
vildi, og gæfi mjer svo leyfi til að
selja afganginn kvaðalaust. Inn á
þetta þóttust þeir heldur ekki geta
gengið, og urðu málalok þau, að
Viðtækjaverslunin þvingaði okkur
tækjasalana alla, til að halda á-
frarn sölu, gegn því að greiða sjer
15% af innkaupsverði auk þókn-
unar til umboðsmanna hennar. —
Höfum við því orðið að vinna að
þessu, án þess að hafa hæfilegan
ágóða af, og efast jeg um að það
liafi verið ætlun þingsins með
einkasöluheimildinni, að þannig
yrði jafnframt gengið á rjett okk-
ar sem með viðtæki versluðum áð-
ur. Má geta þess, að enginn ökkar
lá með svo miklar birgðir, að
auðsætt væri að hann hefði ætlað
að birgja sig upp áður en einka-
salan stöðvaði innflutning. Mörg-
um mun vera það ráðgáta, livernig
á þessari afgreiðslu og meðferð
standi, en orsökin mun vera sú, að
í hópi tækjasalanna var ekki einn
einasti Framsóknarmaður.
Umboðsmenn Viðtækjaveirslunar-
innar samlit pólitísk hjörð, sem
ekkert kann með tækin að fara.
Eklti gat Viðtækjaverslunin felt
sig við að nota neinn af liinum
eldri tækjasölum fyrir umboðs-
mann sinn, heldur þurfti hjer sem
annars staðar að setja pólitískan
lit á hópinn, og fengu ekki aðrir
en Pramsóknarmenn, og svo kaup-
fjelögin, umboð Viðtækjaverslun-
arinnar. Þessu athæfi forstjóra
Viðtækjaverslunarinnar verður
ekki bót mælandi. Hjer er hæfum
mönnuin bolað frá, þótt þeir bjóði
sig gegn sömu kjörum, en mönnum
sem aldrei hafa sjeð eða snert á
viðtæki, falið að selja tækin, og
um leið annast uppsetningu og að-
gerðir. Þegar svona er í garðinn
búið, getur auðvitað enginn biiist
við, að gömlu tækjasalarnir sjeu
reiðubúnir til aðstoðar viðvíkjandi
tækjum sem þessir nýju radíófræð-
ingar eru að selja. Jeg lít svo á, að
umboðsmönnum Viðtækjaverslun-
arinnar beri fremur öllum öðrum
skylda til að aðstoða alla útvarps-
notendur í sínu umdæmi hvað að-
gerðir snertir, enda mun svo vera
til ætlast samkvæmt samningi
þeirra við Viðtækjaverslunina. —
Sama hlýtur að gilda, ef skip
her að með bilað viðtæki. En hvem
ig er nú hægt að búast við, að
menn geti lagfært svona tæki,
sem þeir liafa ekki minstn hug-
mynd um hvernig era bygð? Það
kann að vera að einstaka umboðs-
Alt sem eftir er af vetrarkápum.
•Mikið af regnkápum, tvisttauum
og morgunkjólatauum.
20—40—70%
Kvenkjólar úr silki og ull. Allar
golftreyjur og peysur á fullorðna
og börn. Nærbatnaður allskonar
úr silki- ull og bómull. Ljerefts-
skyrtur, náttkjólar, náttföt, morg-
unkjólar og svuntur. — Miklar
bjrrgðir af sokkum á konur og
karla og böm.
Allar aðrar vörur seljast með 10
til 20% verðlækkun.
Sem sjerstakt verð viljum vjer
benda á:
Sængurveradamask 5.60 í verið.
Sængurveratvist frá kr. 4.00. —
Karlmannanærföt á 4.50 settið. —
Kvengúmmíkápur frá 10 kr.
o. s. frv.
Sparið peninga!
Kaupið vörur með gjafverði!
Verslunin Vík.
íðindalaust
á vesturuígstöðviinum
Kvikmyndin verðnr
bráðlega sýnd.
Lesið bókina áður.
Fæst hjá bóksölum.
maður Viðt.versL hafi fengist við
aðgerðir á viðtækjum áður, jeg
þekki 'þá ekki alla, en mjer er
óhætt að fullyrða að flestir þeirra
hafa aldrei komið nálægt þess
konar störfum. Yerður það að kall-
ast meira en lítil bíræfni og kæru-
leysi af mönnum sem ekkert vit
liafa á þessum hlutum, að taka að
sjer svona umboð. Og vel getur
farið svo að þeim skjátlist, ef þeir
hafa reitt sig á hjálp frá gömlu
tækjasölunum, eftir að vera búnir
að taka atvinnu þeirra frá þeim,
og á hinn bóginn virðist heldur
ekki rjett að neinn rýri á nokkurn
hátt þá nýju atvinnu sem umboðs-
mönnunum hefir verið úthlutað,
— Þegar þannig stendur á er
ekkert undarlegt, þótt almenningi
lirjósi hugur við að kaupa viðtæki,
sökum þess að ekki er hægt að fá
neina aðstoð hjá umboðsmönnun-
um þótt lítils háttar bilun komi fyr
ir. Má því óhætt fullyrða, að út-
varpsstöðin tapar fjölda notenda
sökum óhæfra umboðsmanna.
Siglufirði, 14. febr. 1931. ■
Ásgeir Bjarnason.
Pramh.
Samkomubarminu hefir verið af-
Ijett frá og með morgundeginum,
með því að inflúensan virðist nú
hafa náð hámarki. Kvikmyndahús-
in mega hafa eina sýningu í kvöld.
Dansað verður á veitingahúsunum.