Morgunblaðið - 08.03.1931, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Takið þáð
nógu
snemma*
r
BíðiO ekki meO «5
'taka Fersól, þangaO tS
þét eruO orSin lasin
Kpuln o« Immiíi *k»0«*t*9 *•*'*
• UHarta og wcklii* lík*owkr*C1»ii*. P*0 •«' *•
Ur* » ta*g*v«klM. m*9* 09 »ír**»|úM<«nuafc
(Igt l vöövum 09 liOamouim, »»«fnl«y*i og þr»yí»
•9 ot niótum fUisljólcika.
ByrjiO p»l strak* I dag «0 *ot» ForoOI, J>»*
kmiheldur þam UfakraH sem líkaminn þarinast.
Fer»6t B. *r heppilegr* lyrir þí •*»
enaUhigarörOugleika.
Varist cfHrllklngar.
L. Tm» biá heraOsIakaum, lyfsölum og-
að fiskiveiðar þar mundu stöðv-
ast í bili vegna veikinnar. —
Fjölda mörg skip urðu þá að
leggja í höfn, vegna þess að
í lir skipverjar voru veikir.
Nýr þjóðhátíðardagur
í Ítalíu.
Hinn 11. febrúar var í fyrsa
sinni haldinn hátíðlegur um alla
Italíu sem þjóðhátíðardagur, til
minningar um „eining Italíu“.
Þennan dag í fyrra var ,sem
sje undirritaður sáttmálinn á
milli ítölsku stjórnarinnar og
páfans. Áður var 20. september
þjóðhátíðardagur ítala, og hald
inn hátíðlegur í tilefni af því,
?ð þann dag losnaði Rómaborg
mdan ánauð páfastólsins.
Rolasalan u
Sími 1514.
1 fi » Silvo
’l luu 1111 im silfurfægilögur er óviðjafnan- legur á silfur, plet, nickel og alumineum Fæst í öllum helstu verslun- .
HiPBi
■
“ um.
aðrir væru teknir af án dóms
og laga.
Blöðin eru öll á einu máli um
það, að taka verði fyrir þenn-
an ósóma, og áfellast lögregluna
fyrir það, að hún skuli láta það
viðgangast, að slíkar aftökur, sem
skríllinn stendur fyrir, skuli fær-
ast í vöxt.
Þú varst aldrei yfirlætismaður,
cngin fluga um landsins valdaljós.
Vinum tryggur, góðhjartaður,
glaður,
gatst þjer kunningjanna traust og
hrós.
Nú krýpur sorg við kistufjalir
þínar,
kaldar rjettir bömum hendur sín-
ar.
Æskustund við áttum marga
bjarta,
ótal vonir, fögur draumalönd.
Bráðum líb þitt geymir gröfin
svarta,
góður vinur horfinn er af strönd.
Þaðan fylgir þökb fyrir liðnu árin,
Þökk frá vini og ástvinunum tárin.
G. B.
Helgl!Daníelsson
fará Fróðhústun.
F. 7. ágúst 1874. D. 28. maí 1930.
Dóná stíflast af ís.
Um miðjan febrúar voru ós
ar Dónár allir lagðir og ísinn
svo þykkur, að engum skipum
var þar fært. Hjá borginni Val-
cov varð ísinn svo þykkur, að
hann stíflaði þá kvísl fljótsins,
sem þar er. Hljóp fljótið þá
ofan á ísinn og inn yfir borg-
ina og var ekki annað sýnna,
en að hlaupið mundi fella nokk
ur hundruð húsa. Fengu þá
herskip skipun um það, að
reyna að brjótast upp kvíslina
og mola ísinn, svo að áin gæti
rutt sig fram.
Hræðilegt námuslys í Kína.
1 febrúarmánuði varð eitt hið
ógurlegasta námuslys hjá Fu-
sjun í Kína. Sprenging varð í
námunni og byrgðust þar inni
að minsta kosti þrjár þúsundir
manna. Allmörgum varð þó
bjargað.
Inflúensan í Lófóten.
Um miðjan febrúar var in-
flúensar. svo að segja um garð
gengin í sunnanverðum Noregi,
er. var þá komin norður í land,
og var sjerstaklega illvíg með-
al fiskimanna í Lófóten. Var
ekki annað sýnna um hríð, en
Fjalladrotning kastar kufli hvítum,
klæðist nú í blómaskrúðann sinn.
Á hverju vori börnin lands vjer
lítum
leitast við að skreyta búninginn.
Þau óska hún verði alt af fegri,
fegri,
með ári hverju skrúðinn tignar-
legri.
Hún fagnar hverri gjöf, Sem börn-
in gefa,
er gróðurreitum þekja kalinn
. svörð,
rósalinda úr rökum mýrum vefa,
runnum klæða holt og móabörð.
í -handaverkum sinna góðu sona
sjer hún myndast fylling bestu
vona.
Hver, sem starfið stundaði af
mætti,
steina lagði í grunn að framtíð
lands;
ef að garðinn gerði fagran, þætti,
geyma verkin lengi minning hans.
Þegar starfi lýkur sætt hann sefur,
soninn kæra móðir örmum vefur.
Útvarpið.
Anglýsíng.
Allir þeir, sem eiga tollskyldar vörur liggjandi hjer á
skipaafgreiðslunum frá fyrra ári, sem ekki hefir verið
greiddur af tollur, eru hjer með aðvaraðir um að gera taf-
arlaust skil fyrir tollinum, því að öðrum kosti mega þeir
búast við því, að tjeðar vörur verði seldar fyrir áföllnum
tolli.
Tollstjórinu.
Sor0 HusKoldningsskole
Statsanerkendt med Barneplejeafdeling1.
Grundig praktisk og teoretisk Undervisning i alle Husmoderarbejder.
Skolen uavidet bl. a. med elektrisk Kekken. Nyt Kursus begynder
4. Kovember og 4. Maj. Pris 116 Kr. mdL Program sendes.
Statsunderstettelso kan seges.
Telf. Sore 102 og 442. E. Vesiergaard, Forstanderinde.
Sunnudagmr 8. mars.
Kl. 16,10 Barnasögur (Sigurður
Thorlacius skólastj.) Kl. 17 Út-
varpsguðsþjónusta (Sra. Bjarni
Jónsson, dómk.prestur). Kl. 19,25
Hljómleikar (Grammófónn). Kl.
19.30 Veðurfregnir.. Kl. 19.40 Br-
indi: Móðurmál mitt Reykvískan
(Guðbr. Jónsson rith.) Kl. 20 Óá-
kveðið. Kl. 20,10 Einsöngur (Kr.
Kristjánsson söngvari). Markús
Kristjánsson: Gott er sjúkum að
sofa. M. K. Er sólin hnígur. M-
K. Den blonde pike. Páll ísólfs-
son: Frá liðnum dögum. P. í.
Söknuður. P. í. Heimir. Kl. 20,30
Erindi: Þroskun skapgerðar. (Ásm
Guðmundsson doeent). Kl. 20,50
Óákveðið. Kl. 21 Frjettir. Kl. 21,
20—25 Orgelhljómleikar (Páll ís-
ólfsson organisti). Bach: Prælu-
dium og fuga. Reger: Toccata og
fuga, e-moll.
Mánudagur 9. mars.
Kl. 19.05 Þingfrjettir. Kl. 19,25
Hljómleikar (Grammófónn). Kl.
19.30 Veðurfregnir. Kl. 19.35 Er-
indi: Móðurmál mitt Reykvískan
(Guðbr. Jónsson rith.) Kl. 19,50
. BARNAS0NGVAS.
Silnal baia Elln og Jðn Lazdal.
Áður 2 kr. Nú I kp. — Að eins lítið eftir.
Bðkaverslnn ísafoldar,
BarnaboStar
með myndum frá 0,35, nýkomnir. Mikið úrval og ódýrt.
Öll börn þurfa helst að eignast bolta.
K. Einarsson & Bjðrnsson.
Kvennagullið.
jeg hefði með því eyðilagt síðasta
tækifærið til að koma öllu í gott
lag aftur.
Jafnvel það að jeg viðurkendi
að veðmálið væri tapað, nægði
ekki lengur til að styrkja mig. Að
jeg borgaði skuld mína! Hamingj-
an góða! Sá verknaður jafnvel var
nú orðinn sneyddur þeim dygðar-
vott, sem hann hefði ef til vill
getað stært sig af áður, því að á
hvern hátt bar það vott um dreng-
lund að borga rjettmæta skuld
sína. Hafði jeg ekki borið lægra
hlut ? Var það ekki orðin óhjá-
kvæmileg nauðsyn að borga þá
skuld sem nú hvíldi á mjer?
Fáráðlingur! Fáráðlingur! —
Hvers vegna hafði jeg slept fær-
inu, þegar við Ijetum reka fyrir
strauminum á fljótinu í gær og
hún var í þessu blíða hugará-
standi. Hvers vegna hafði jeg ekki
sagt henni alla söguna frá hinu
andstyggilega upphafi og til þess-
arar stundar er alt var komið í
það horf, sem mig hafði aldrei
órað fyrir og bætt því síðan við
að jeg hefði í hyggju að bæta fyr-
ir syndir mínar með því að snúa
aftur til Parísarborgar og borga
skuld mína og koma síðan enn
hingað til Lavédan og biðja hana
að verða eiginkonu mína. Þannig
hefði hver sá, sem einhver vit-
glóra væri í, farið að ráði sínu.
Hann myndi hafa sjeð fram á hætt
ur þær, sem vofðu yfir honum, ef
hann væri sekur um slík svik og
jeg hafði framið og hann myndi
hafa lagt kapp á að koma í veg
fyrir þær hættur á þá einu leið
sem nokkurnveginn var fær.
Nú var öllu lokið. Leiknum var
lokið og jeg hafði haldið á spilum
mínum eins og óviti. Það einasta
sem nú var eftír var að fara á
fund Marsac og Grenade og
hreinsa minningu vesalings Lesper
ons. Það sem á eftir færi skifti
mig aðeins litlu. Jeg yrði eigna-
laus maður, þegar jeg væri búinn
að jafna reikninga okkar Chateller
aults og Marcel Bardelys, þessi
skínandi stjarna á festingu
frönsku hirðarinnar mundi fölna
fyr en varði, já, hún myndi slökna
um tíma og eilífð. — Á þessari
stundu skifti þetta mig þó óendan-
lega litlu. Jeg átti á bak að sjá,
því einasta sem gildi hafði fyr-
ir mig í þessu lífi, því einasta sem
gat endurvakið í mjer þrána til
að lifa lengur.
Að áliðnum degi sagði greifinn
mjer að sá orðrómur væri í há-
mæli í nágrannasveitunum að
Bardelys markgreifi væri látinn.
Jeg spurði eins blátt áfram og
Hljómleikar (Þór. Guðm., K. Matt
híasson, A. Wold, E. Th.) íslensk
lög. Kl. 20 Enskukensla í 1. fl.
(A. Bjarnadóttir kennari). Kl-
20,20 Hljómleikar: (Þór. Guðm.,
K. Matthíasson, A. Wold, E. Th.)
íslensk lög. Kl. 20,30 Erindi:
Fólksfjölgun og afleiðingar henn-
ar (Guðm. Hannesson próf.) Kl.
20,50 Óákveðið. Kl. 21 Frjettir.
jeg mögulega gat, af hvaða orsök-
um kvittur þessi hefði gosið upp
og hann svaraði að þjónar mark-
greifans hefðu kannast við hest
húsbónda síns, sem bændur nokkr-
ir höfðu fundið mannlausan fyrir
nokkrum dögum síðan og að menn
álitu, þar sem ekkert hefði spurst
til hans í hálfan mánuð, að eitt-
hvert slys hefði borið honum að
liöndum.
Jafnvel þessar fregnir gátu ekki
vakið áhuga minn. — Þeir máttu
halda að jeg væri dauður, ef þeir
vildu. Því að sá, sem þjáist meira
en í sjálfum dauðanum, lætur sjer
í ljettu rúmi liggja, þó að almenn-
ingur álíti hann dauðan.
Næsti dagur leið án nokkurra
sjerstakra viðburða- — Roxalanna
var ekki komin aftur og jeg ætlaði
að fara að spyrja greifann hvernig
á því stæði, en þá kom hikið, sem
mjer var orðið svo tamt yfir mig
aftur og jeg hætti við það.
Daginn eftir átti jeg að fara
burt frá Lavédan, en undir það
þurfti jeg ekkert að búa mig, eng-
an farangur hafði jeg, því að jafn-
vel fötin sem jeg var í, átti jeg
gestrisnu greifans að þakka. Við
borðuðum kvöldmatinn saman í
kyrlátu næði þetta síðasta kvöld
— greifinn og jeg — því að greifa
frúin hjelt ennþá kyrru fyrir á
herbergjum sínum.
nCtísku mótora
seljum vjer ödýrt. Verð fyrir heilar
vjelar: 3 h., kr. 295 — 4 h., kr. 395 — 6
h„ kr. 650 — 8 h„ kr. 795 — 10 h„ kr-
1000 — fraktfrítt. — Einnig veiöivopn-
seld ðdýrt. — BiCjiö um frian verölista.
JOH. SVENSEST, UinnÖKatnn «, \
Stockholm, Sverige.
Kl. 21,20—25 (Grammófón-hljóm-
leikar (Einsöngur).
■ Þetta kvöld dró jeg mig
snemma í hlje inn á herbergi mitt
og rakti í huga mjer hina hörmu-
legu framtíð, sem við mjer blasti.
Jeg hafði aldrei gefið því gaum
hvað um mig myndi verða á morg-
un, þegar jeg væri búinn að skýra
alla málavöxtu fyrir Marsac og
jeg hirti heldur ekki um að velta
því fyrir mjer. Jeg ætlaði að
skrifa Chatellerault og láta hanu
vita að jeg hefði að mínu áliti tap-
að veðmálinu. Jeg ætlaði að senda
honum ávísun og afhenda honum á
þann hátt eignir mínar í Piccardie
og biðja hann um að borga þjón-
j ustufólki mínu bæði í París og
| Bardelys, laun þess sem það átti
inni.
| Jeg hafði enga hugmynd um og
^ eins og jeg hefi áður tekið fram,
skifti það mig engu, hvað um sjálf
; an mig yrði. Jeg átti ennþá eftir
smábýli í Beaugency, en jeg hafði
litla löngun til að hverfa þangað.
. Til Parísar vildi jeg ekki fara aft-
ur. Hvernig sem alt færi, færi jeg
j aldrei þangað framar, svo mikið
i yar víst. Mjer var farið að detta í
, hug að fara til Spánar. Sú leið
i f&nst mjer þó að lokum jafn einsk-
, isvirði og allar hinar, sem vöfðust
j fyrir mjer í huga mínum. Loksins
I leið mjer þó í brjóst, meðan jeg
var að velta fyrir mjer með sjálf-
um mjer að best væri að jeg vakn-