Morgunblaðið - 29.03.1931, Síða 7

MOKGUNBLABIÐ
7
Fyrirliff g jandi:
Jarðarberjasulta í 1 og 2 lbs. glösum.
Blönduð sulta í 1 og 2 lbs. glösum
Báðar teg. í 5 kg. dunkum.
Eggert Kristjánsson & Co.
Skrlfstofnstaða.
Ungur maður, helst með verslunarskóla-prófi eða æfingu
í bókfærslu, getur átt kost á framtíSarstöðu. Tryggingarfje
nauðsynlegt. Umsóknir auðkendar „GJALDK.ERI“ sendist A.S.I.
Fyrir hálfvirði
seljum við alt sem til er af blómsturvösum.
Bákaverslm fsaioldar.
H Laugaveg 41
fáið þið með sanngjörnu verði alt
sem ykkur vantar viðvíkjandi
RAPMAGNI.
Einnig
Veirkfæri, svo sem Skrúfjárn
Tengur o. fl.
Redðhjól, herra og dömu, vel
vönduð.
Grammófónar margar teg og
Grammófónplötur ódýrar,
falleg lög.
RflmEHlHVERSLUHIH
HORDURUÚSIfl.
Divanar
og dýnur af öllum gerðum, dívan-
teppi og veggteppi, mikið úrval.
Húsgagnaversl. Reykj víkur-
Vatnsstíg 3. Sími 1940..
Ealfalbilar
þessir, eru besta og ódýrasta
kryddsíldin.
Tilreiddir hjer, úr íslenskri
síld.
Fást í flestum verslunum.
Sími 249.
EH&EBT CLAESSEN
hæstarjettarmálaflutningsmaður.
Slcrifstofa: Hafnarstræti 5.
Sími 871. Viðtalstími 10—12 f. h.
spilað „Ó, guð vors lands“, og
rísa þá áhorfendur úr sætnm sín-
um, en stúlkurnar byrja á nýjan
leik og sýna staðæfingar eftir lag-
inu. „Aldrei meiri þögn varð í
heimi“. Ósjálfrátt hefir maður yf-
ir hið göfuga kvæði Matthíasar, og
þá tekur maður eftir því, að hver
hreyfing hjá stúlkunum passar ná-
kvæmlega við orðin í kvæðinu.
Jeg minnist varla að hafa orðið
eins hrifinn af neinu, eins og að
sjá þessar síðustu æfingar kven-
flokksins með góðu undirspili. —
Samtökin voru svo prýðileg og
æfingarnar svo mjúkar og fallegar
að þær tóku öllu því fram, sem
jeg hefi sjeð í kvenfimleikum.
Auk þess sem nú er getið, sýndu
nokkir f jelagsmenn íslenska glímu
sem fjelagið er nú fyrst í vetur
farið að æfa af kappi undir stjóm
Agústs Jóhannessonar.
Einnig sýndi Reidar Sörensen,
hinn góðkunni íþróttamaður fje-
lagsins, kylfusveiflur af mikill
kunnáttu.
Og síðast en ekki síst sýndi
Björn Jakobssson og Þorst. Þor-
steinsson einn af nemendum hans
skilmingar og er það í fyrsta sinn
sem við höfum átt kost á að sjá
þær hjer.
Að endingu og um leið og jeg
þakka stjórn í. R. góða skemtun,
vildi jeg mega stinga því að henni,
hvort ekki væri hægt að fá hið
besta úr þessum tveim kvöldum
endurtekið, svo að enn fleiram
væri gefinn kostur á að sjá það,
sem fjelagið hefir upp á að bjóða.
Ahorfandi.
Huðmundur Kamban
segir Dönrnn memingu sína.
kallar hana „ískælda íslenska
kveðju,“ en hlý orð hafi komið
frá Selmu Lagerlöf og Johan
Bojer.
„Politiken“ flytur ræðu hans
á þessa leið:
— íslenskir leikritahöfundar
gengu í samband danskra leikrita-
höfunda um sama leyti og sænska
stórmennið Strindberg dó. Síðan
hefir ísland verið það land, sem
kastað hefir ljóma yfir norrænan
leikritaskáldskap. Það er gleði-
legt að mega fullyrða það í dag
að samband leikritaskáldanna hef-
ir altaf verið hlutdrægnislaust
gagnvart öllum þjóððum, og fyrir
það vil jeg þakka sambandinu.
Sambandið hefir nú staðið í 25
ár. En hvemig eru þá kjör leik-
ritahöfundanna í dag? Svarið
verður, að dönsk leikment er í
rústum (dansk Teater er en Ruin).
Það er sagt, að vjer leikritahöf-
undar eigum sök á því. En þetta
sama hefir verið sagt um mestu
leikritaskáldin, svo sem Strind-
berg og Shaw, svo að vjer getum
látið það eins og vind um eyrun
þjóta. Jeg veit um danska gaman-
leika, sem hafa legið ónotaðir í
14 ár, enda þótt þeir sjeu sjálfum
Holberg samboðnir. Pramtíðar-
starf sambandsins verður því að
vera það, að koma á fót nefnd
listþekkingarmanna, sem geta
haft bönd í bagga með það hvað
leikhúsin taka til sýningar, þannig
að bvert leikhús taki að minsta
kosti eitt leikrit á vetri, sem
nefndin mælir með. Hlutverk vort
verður að vera það, að setja list-
ina, jafn hátt því ljelaga. Nú er
hún sett skör lægra.------
„Politiken“ segir að klappað
hafi verið fyrir ræðu Kambans,
og að hún hafi vakið mikil, en mis-
Hinn 9. mars átti leikritahöf-
unda-fjelagið danska 25 ára af-
mæli. Var þess minst með sam-
sæti hjá Nimh, og var þar margt
stórmenni saman komið.
Margar heillaóskir hárust fje-
laginu víðsvegar að, og sumar með
útvarpi, t. d. frá Guðmundi Kamb-
an, sem var staddur í Axelsborg,
Jolian Bojer í Ósló, og Selmu
Lagerlöf. sem var í Karlstad. Vora
þær kærkomnar, nema þá helst
kveðja Kamhans. ,Nationaltidende‘
jöfn áhrif.
Frá Frakklandi.
París, 28. mars.
United Press. FB.
Að loknum fundi, sem Laval
forsætisráðherra sótti, ásamt
fulltrúum námueigenda og kola
námumanna, gaf forsætisráðh.
í skyn, að miklar líkur væri til,
að ekki yrði af kolanámuverk-
falli á mánudag.
gefur fagran
dimman gljáa
Notið ávalt
eða
hefir útrýmt erlendu öli af íslensk-
um markaði, sem er sönnun þess
að það tekur öðrum öltegundum,
sem hjer er leyfilegt að selja,
langt fram um gæði.
stórskipa.
Bærinn er miðstöð alls þess, sem skipaútgerðm
barfnast að öðru leyti, athafnastöðva, viðgerðar-
smiðja, orku og efnaforða, og hefir að auki bestu
^fstöðuskilyrði að bjóða þeim, sem vilja ráðast í að
koma hjer á fót skipauppsátri.
Það er því eðlilegt að gera ráð fyrir því, að næstu
fi'amkvæmdirnar í þessu efni verði gerðar í Reykja-
víkurhöfn. Er þá fyrst að líta á það, hvaða mögu-
Kika höfnin hefir að bjóða, og hvernig þeim verður
best komið heim við uppsátursþörfina nú og á
bsestunni.
Höfninni má skifta í þrjá hluta innan skjólgarða:
^usturhöfn, miðhöfn og vesturhöfn.
Miðhöfnina vil jeg kalla það svæði, sem myndast
bryggjuálmunum nýjustu, neðan Geirsgötu að
^Ustan og Grófarinnar að vestan, en austurhöfn þar
^yrir austan. Þessir hafnarhlutar eru miðstöð allrar
skipaafgreiðslu og vöruflutninga á sjó. Landið, sem
miðhöfninni liggur, er aðalafgreiðslusvæði skipa,
bar eru flestöll vörugeymsluhús og geymslutorg fyr-
lr nauðsynjar skipanna. Á þessu svæði er nú svo á-
skipað, að ekki er af neinu svæði að miðla, en full
körf þesg ag auka þar landrými til muna, og sam-
fehgja alt svæðið betur en nú er. Stækkun svæðisins
Verður þó ekki gerð með öðru móti en því, að ryðja
fram nýju landi undan Tryggagötu, og fæst þá
jafnframt samfeldur greiður gangur um alla strand-
lengjuna milli álmanna, en slíks er hin mesta þörf,
til þess að afgreiðsla skipa og vöruflutningar um
höfnina fari greiðlega úr hendi, og á ódýran hátt
með vjeltækjum.
Samt er það tillaga hr. P. L. að gerð verði þurkví
á þessu svæði, sem yrði ekki einasta til þess að
þrengja afgreiðslusvæðið til verulegra muna, heldur
væri þá einnig girt fyrir það með öllu, að greiður
gangur fengist beinustu leið um hafnarsvæðið með-
fram ströndinni, þar sem um 100 metra skurður
skildi á milli.
Slíkar tillögur eru okkur næsta lítils virði til að
skapa umbætur í útgerðarstarfseminni og ætla jeg
að fáir munu vilja fallast á þessa lausn málsins og
fórna því til, sem hún krefur á öðrum sviðum.
Uppsáturssvæðis verður ekki að leita á þeim
stöðum hafnarinnar, sem þegar eru að verða full-
skipaðir til annara afnota, enda gerist þess ekki
þörf.
Vesturhöfnin hefir um langt skeið verið sá staður,
þar sem skip hafa oftast athafnað sig til aðgerða.
Þar eru skipaviðgerðarstöðvar, tvær dráttarbrautir
fyrir smáskip, og skipabryggja, sem nær eingöngu
er notuð fyrir skip í aðgerð. Strandlengjan vestan
Ægisgötu er fyrir utan öll afgreiðslusvæði hafnar-
innar, og litlar líkur eru til þess, að svæði þetta
verði tekið til venjulegrar skipaafgreiðslu á næst-
unni, enda er gert ráð fyrir því,, að þegar til þess
kemur, að færa þarf út kvíarnar, verði afgreiðslu-
stöð reist fyrir fiskiskip við vesturskjólgarðinn.
Þegar athuga skal, hvernig uppsátri verður best
komið fyrir, er því nóg að virða fyrir sjer aðstöðuna
á þessari strandlengju, enda ekki í önnur hús að
venda, og þá nfíi á ný taka til yfirvegunar, hvort það
verður dráttarbraut, flotkví eða þurkví, sem best
hentar.
Jeg get verið hr. P. L. sammála um það, að flot-
kví á hjer naumast heima, enn sem komið er. Þó
er það ekki aðallega vegna þess, hve erfitt það yrði
og kostnaðarsamt að gera henni sjókyrran legustað.
En klotkvíin er sem skip að því leyti, að hana þarf
einnig að taka á land til hreinsunar og viðhalds, eins
og skip væri.
Áður en jeg geri frekari athuganir við ummæli
hr. P. L., ætla jeg að minnast á uppsátursnauðsynina
hjer, eins og hún kemur mjer fyrir sjónir við laus-
lega athugun.
Ef gert er ráð fyrir, að dráttarbrautimar, sem
hjer eru nú, nægi skipum, sem ei'u neðan við 120
fet á lengd, eru hjer enn um 53 skip, sem ekki er
hægt að taka á land. En auk þess eru dráttarbraut-
imar oft svo umsetnar, að skip þurfa að bíða vik-
um saman eftir afgreiðslu. Mundu þau bætast í hóp