Morgunblaðið - 29.03.1931, Síða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Útsölunni er lokið
þriðjudag.
Á morgnn:
selst mikið af taubútum fyrir lítið
verð.
Ifýjar vorkápur teknar upp. Hin- j
ar eldri seljast fyrir bálf viðri.
Munið kjólana, sem ennþá er hægt
að fá fyrir hið afar lága útsölu-'
verð.
Versl. Vlk.
Postnlín
aýkomið frá Japan, var tekið
upp í gær. Úrvalið er sjerlega
fallegt, og verð okkar er lægra
an hjerhefir áður þekst. Gleym-
ið ekki að líta á þetta postulín
fyrir hátíðina.
Bjðlknrfjelag Reykjavíknr.
Búsáhaldadeildin.
I matian i Aag:
Ný ýsa og nýreyktur fiskur
með lægsta verði. Ennfremur
ótrúlega ódýr saltaður fiskur;
þolir alla samkepni.
Nýgenginn færafiskur af
Svinu fæst í
Saltfiskbúðinni, Hverfisgötu 62,
sími 2098,
og hjá
Hafliða Baidvinssyni,
Hverfisgötu 123. Sími 1456.
flrænmeii
allskonar og
nílir ðvextir.
NÝLBaOUVÖBIIDEILD
JES ZIMSEN.
Norskt skip ferst.
Hetjudáð slýrimauns.
Þeir, er björguðust voru í þr já tíma í stórhríð að komast
til mannabygða.
Hinn 18. mars fórst norska gufu-
skipið Hera, eign Bergenska,
þannig að það strandaði undir
bröttum hömrum við Havsöy-
gavlen, norðarlega við Noreg. —
Skip þetta hjelt uppi hraðferðum
við nyrstu hafnimar í Noregi.
Slys þetta var svo sviplegt, áð
blöðin líkja því við það, þá er
skipin „Hákon Jarl“ og „Hákon
7.“ fórust. Skal nú sagt nokkru
nánar frá því.
Skipið var að koma að norðan
og fekk dimmt hríðarveður á sig
og mikinn sjó. Vissu menn þá ekki
fyr til, en gríðarlegur árekstur
varð og skipið stóð á kletti með
brotinn botninn.
Á því var alls 69 manns, þar
af 28 farþegar. Ekki var viðlit
að setja út báta, en annar stýri-
maður, Ramm að nafni, fleygði
sjer út í freyðandi bylgjulöðrið
með línu og tókst honum að synda
í land. Kom hann upp í klettana
og náði þar fótfestu. Dró hann
þá að sjer kaðal og batt hann
um stórt bjarg. Nú var búin til
björgunarkarfa úr björgunarbelt-
um um borð, og svo dró Ramm
hvern af öðrum í land. En vegna
þess hvernig skipið hjó á skerinu,
var björgun erfið, því að ýlnist
slaknaði á kaðlinum, eða strengú-
ist. Og svo riðu brotsjóirnir hvað
eftir annað yfir kaðalinn. Drukkn
uðu þarna sex menn á leiðinni í
land, vegna þess að brotsjóarnir
rifu þá úr björgunarkörfunni. Eitt
af því var lítil stúlka. Móðir
liennar var komin í land, en faðir
hennar tók hana með sjer í körf'-
una og hjelt henni í fangi sjer.
Á leiðinni slaknaði á kaðlinum
og jafnframt reið alda yfir. Sleit
hún barnið af föðnrnum. en hann
bjargaðist í land.
Allir, sem á land komust voru
holdvotir, en það mátti ekki tæp-
ara stinda að þeim væri bjargað
1>ví að nokkrum míniltum eftir
Mjölkurbú Flöamanna
Týsgötu 1 og Vestur0ötu 17.
Sími 1287. Sími 8G4.
Daglega nýjar mjólkurafurðir. -
Sent heim.
að sá seinasti var kominn í land
brotnaði skipið um þvert og sökk.
Nú var fólkið þarna í grenjandi
hríð, og náttmyrkri í klettaurð-
inni. Var erfitt að komast upp á
klettabrún og voru margir svo
dasaðir, að það varð að draga
þá upp í bandi. Leið fuít klukku-
stund áður en allir væri komnir
upp á eyna, og nú var enn um
míluvegur til mannabygða. Ófærð
var mikil, og kaffenni, svo að
ekki sá út úr augunum .
í hópnum voru 11 skíðamenn
frá Hammerfest. Þeir tóku nú að
sjer að brjótast á undan öðrum og
ná í hjálp. Komust þeir til bygða
kl. 8 um morguninn, en kl. IV2
um nóttina hafði skipið strandao.
Nú var þegar smalað mönnum,
hestum og sleðum til þess að fara
á móti hinu fólkinu. Panst það alt
nema einn maður, sem hafði vilst
frá hópnum, uppgefist og orðið
úti. Margir voru aðframkomnir
af kulda og þreytu og allir voru
svo uppgefnir er til mannabygða
kom, að þeir sváfu í heilan sólar-
hring og sumir í þrjú dægur.
Bannið í Finnlandi.
Helsingfors, 27. mars.
United Press. FB.
Þingið hefir felt lög um að
auka vínandainnihald bjórs.
„New York World“ selt.
Nýlega hafa blaðakóngarnir í
Bandaríkjunum Scripps og Ho-
ward keypt stórblaðið „New York
World“ og verður það sameinað
„New York Telegram“ og á hjer
eftir að koma út sem kvöldblað í
New York og heita „New York
Worlds Telegram“. Blaðafjelagið
Scripps-Howard gefur nú út 26
hlöð í Bandaríkjunum. Seripps
Zisara húsmööir I
Vegna þess að þjer mun-
1 ð þuifa hjálpar við hús-
móouistörfin, þá leyfi jeg
mjer að bjóða yður að-
stoð mína.
Fröken Brasso.

BRASSO
Mikið og gott
úrval af tískublöðum í Bóka
verslun Sigfúsar Eymunds-
sonar.
Blómkál
KLEIN,
sími 73.
NýkomM mlkM al
Blóma- og
Jurtafræ.
Valð. Ponlsen.
Sími 24.
verður aðalritstjóri „World Tele-
gram‘ ‘.
Það var Roy W. Hovard, for-
maður Scripps-Howard blaðaút-
gáfufjelagsins, sem annaðist kaup-
in. Hann byrjaði æfistarf sitt sem
blaðadrengur, en er nú rúmlega
fertugur að aldri. Meðan hann var
blaðadrengur, var það hans æðsta
markmið að verða einhvern tíma
blaðamaður við ,New Yorlc World1,
en allar tilrannir hans um það
fóru út um þúfur, því að hann
fekk ekki einu sinni að tala við rit
stjófnarfulltrúann. En nú er hann
orðinn eigandi blaðsins. Pyrir
nokkurum ánim keypti liann líka
„Minneapolis Times“, sem hann
hafði selt á götunum þegar hann
var drengur.
lolaselap «1
Sími 1514.
Statesnai
«r stðra orðið
kr. L25
á borðíð.
Til Keflavfkur.
Sandgerðis og Grinda-
víknr daglegar ferðir
frá
Steindóri.
Sími 581.
þeirra stærri.
Eftir stærð skipanna má skifta þessum 53 í þrjá
flokka: skip 60—70 metrar eru 7, 50—60 metrar
eru 4 og 40—50 metra 42.
Þau fyrstnefndu eru farþega- og vöruflutninga-
skipin, sem fara reglulegar ferðir til annara landa,
og hafa oftast lengri viðdvöld í erlendri en innlendri
höfn. Þessum skipum er máske ekkert hentugra, að
hjer væri uppsátur, nema ef tjón bæri að höndum.
Erlend flutningaskip koma hjer ekki til greina,
sem eru sum margfalt stærri en nokkurt íslenskt
skip, og því kemur ekki til mála, að ætla þeim upp-
sátur hjer, sem stærri eru en íslensku skipin.
Lausleg áætlun hefir verið gerð um það, hve oft
skip þurfi að fara á þurt á ári hverju, og hve marga
daga beri að reikna til viðgerðar, hreinsunar og
skoðunar á skipi. Eftir því sem næst var komist, yrðu
þau að fara í uppsátur 2—3 sinnum á ári að meðal-
tali, og dvöl þeirra á landi yrði 8—10 dagar.
Af þessu er ljóst, að eitt einstakt tæki, dráttar-
braut eða þurkví, myndi ekki nægja, þótt brautin
væri með hliðarfærslu til annarar handar, eða kvi-
in tvískift, sem leggja má að jöfnu.
Hr. P. L. gerir þó ráð fyrir, að ein slík þurkví
myndi nægja, og þó er henni ekki ætluð meiri lengd
en tæpir 100 metrar, sem ekki nægir fyrir tvö botn-
vörpuskip. Staður sá, sem P. L. hefir augastað á,
og fyr er lýsk, er þannig, að ekki er hægt að gera
þar lengri kví en getið hefir verið. Svo þarna er á
honum nýr dauðadómur.
Þar með er athugasemdum mínum við greinar hr.
P. L. að vísu lokið, en þó vildi jeg mælast til, að
hann gerði nánari grein fyrir kostnaðinum við smíði
þurkvíar á þessum stað, sem hann telur vera 250—
300 þús. kr., því ekki er mjer grunlaust um, að
eitthvað hafi fallið úr áætluninni, sem máli skiftir,
og jafnfrámt væri þá rjett að athuga nokkuð rekst-
urskostnaðinn, svo sem lóðargjöld á hinum umrædda
stað o. fl.
Ekki vil jeg skiljast svo við þetta mál, að hr.
P. L. fái ekki nokkra vitneskju um það, sem gerst
hefir undanfarið í því, og honum virðist ekki kunn-
ugt um.
Fyrir tveimur árum samþykti Alþingi heimild
handa ríkisstjórninni til að styrkja einstakt fjelag í
því að koma á fót dráttarbraut, með ábyrgð á alt
að 200 þús. kr., ef endurábyrgð bæjarins kæmi til.
Af ástæðum, sem mjer er ókunnugt um, hefir ekk-
ert orðið enn úr þeim framkvæmdum. Ástandið er
það sama nú og verið hefir um mörg ár, nema að
því leyti til hins verra, að dráttarbraut, sem verið
hefir til frjálsra afnota við viðgerðir á járnskipum,
er nú lokuð fyrir öllum viðgerðarverkstæðum hjer
nema einu. Slíkt er auðvitað ótækt fyrirkomulag fyr-
ir verkkaupendur, enda lítt skiljanleg ráðstöfun,
þar sem einu má gilda, hver framkvæmir viðgerðir
á skipi á dráttarbraut, ef gjald er greitt fyrir legu
hennar og afnot, eins og sett er upp.
Mjer er hinsvegar kunnugt um, að fyrir nokkru
var leitað til hafnarnefrídar með beiðni um aðstoð
eða leyfi til að setja upp dráttarbraut við hæfi skipa
hjer, er setja átti á hentugan stað í vesturhöfninni,
og tálio var að myndi verða mjög ódýr. Það mál er
víst enn t: athugunar hjá nefndinni.
Alþingi hefir með heimildinni frá 1929 í rauninni
vísað frú sjer öllum vanda af skipauppsátri hjer í
bænum, og lagt hann á herðar bæjarins, með því að
gera endurábyrgð hans að skilyrði, og það er álit
fleiri, að stjórn hafnar og bæjar beri að ráðast 1
slíkar framkvæmdir sem aðrar innan hafnar, eða
ráðstafa þeim á þann hátt, sem tryggilegur verður
talinn, og allir megi una við. Þó má vænta þess, að
ríkið taki höndum saman við bæjarfjelagið, því það
á hagsmuna að gæta, þar sem er skipastóll þess.
Ekki ætti ríkinu eða bænum að verða skotaskuld
úr því, að fá fje að láni hjá erlendum vátryggingar-
fjelögum, sem er uppástunga hr. P. L., og mun
margur standa ver að vígi til þess, en forráðamenn
ríkis eða bæjar.
Ásg. Þorsteinsson.