Morgunblaðið - 16.04.1933, Síða 8
8
MORGUNBLAÐIÐ
ar gelt er eftir þessari aðferð, og
sjálf geldingin tekur aðeins and-
artak. Hægt er að gelda 50 naut-
kálfa á klukkustund með einni
töng. Skepnum þeim, sem geltar
hafa verið á þennan hátt, má und
ix’ eins sleppa á heit, án þess að
óttast þurfi eftirköst eða frekari
aðgerðir. H,jer á sjer engin blæð-
ing stað, og það er ekki sýnilegt
að geldingin hafi orsakað nokk-
urn sársauka nje lasleika. Það
mun varla valda ágreiningi að
svæfing á dýrunum og gelding
með gömlu aðferðinni veldur
meiri sársauka og þjáningum en
Burdizzo-aðferðin, og auk þess
veldur gamla aðferðin blæðingum
og ef til vill ígerðum. Jeg hefi
átt tal tal við bónda, sem sjeð
hefir geldingu með svæfingarað-
ferðinni, og fórust honum þannig
orð. að hroðalegt hefði verið að
sjá þær aðfarir, og aldrei skyldi
hann láta gelda hesta sína þannig.
Á þessum krepputímum, sem
vjer lifum nú á, þegar landbiinað-
urinn ber sig ekki, bændur flosna
upp frá jörðum sínum, og alt virð-
ist vera að komast í mesta öng-
þveiti, Alþingi skipar sjerstaka
kreppunefnd, stjórnin útnefnir
sjerstaka nefnd til þess að athuga.
skuldabyrða bænda, kemur land-
búnaðarnefnd neðri deildar Al-
þingis með ofangreint frumvarp,
sem hlýtur að bafa í för með sjer
talsverð útgjöld fyrir bændur. Ut-
gjöld þessi eru tilfinnanleg, og
sje út af lögunum brugðið verða
bændur að sæta sektum er nema
alt að kr. 500.00. Er þetta hjálp i
kreppunni, að auka útgjöld bænda
og láta þá sæta sektum ef útaf er
brugðið. Bændastjett. landsins á
heimting á því, að henni verði ekki
íþyngt með óþörfum útgjöldum og
áíögum á þessum krepputímum,
alveg að ástæðulausu.
Yfirheyrslur ( máli
bresku verkfræðinganna.
Moskva 13. apríl.
TJnited Press. FB.
Að lokinni yfirheyrslu Vassili
Gusev. fyrrum yfirmanns Zlat-
oust orkuversins í Uralfjöllum,
var rjettarböldunum frestað frá
kl. 10 að kvöldi til kh 10 árd.
á fimtudag (skírdag). Vassili ját-
aði, að vingotlr hefði verið milli
hans og MacDonalds. „Njósnar-
starfsemin olli óláninu", sagði
hann m. a., er hann játaði að
njósnarstarfsemi hefði fram farið,
er hann og MacDonald hefði tekið
þátt i.
Moskva 15. a.príl.
United Press. FB
Allmikla athygli vakti við rjett-
arhöldin í gær, er Sukhoruehin
lýsti yfir því, að í ráði hefði verið
að lama algerlega starfsemi orku-
vers nokkurs í Moskva og með
því koma í veg fyrir, að opin-
berar byggingar, fengi nokkurt
rafmagn, m. a. þau hús, sem
stjórnin hefir aðsetur í og her-
mannaskálar borgarinnar, svo og
helstu verksmiðjur og verkamanna
skálar. Ráðagerð þessa, sem var
undirbúin af Bretanum Thomton,
áttt.i að framkvæma, er styrjöld
væri hafin. Thornton neitaði því
mjög ákveðið, að nokkur hæfa
væri í þessu.
Játning afturkölluð.
Moskva 13. apríl.
United Press. FB.
Við rjettarhöldin í dag, vakti
mesta athygli, er MacDonald aft-
úrkallaði þá játningu, sem hann
gerði í gær, viðvíkjandi sekt sinni.
Var hann kallaður fyrir rjettinn
er Sokolov nokkur var yfirheyrð-
ur. Neitaði MacDonald að hafa
gefið lionum fyrirskipanir um að
valdi tjóni á vjelum. Afturkallaði
hann framburð sinn við undirbún-
ingsyfirheyrsluna með þeim um-
rnælum, að sjer hefði þótt ráð-
legra, eins og ástatt var, að láta
svo um mælt sem hann gerði þá.
Ný afturköllun.
Moskva 14. apríl.
United Press. FB.
Fádæma athygli vakti við rjett-
arhöldin í dag, er MacÐonald sem
var nýbúinn að afturkalla sektar-
játningu sína, gat ekki framfylgt
þeirri staðhæfingu, að- hann véeri
saklaus, en tók upp játningu sína
og hjelt áfram að kannast við, að
ákæruatriðin á hendur sjer væri
rjett.
•
Breska stjórnin viðbúin.
London 13. apríl.
United Press FB.
Breska stjórnin hjelt fund i
gær, miðvikudag, og heimilaði
Stanley Baldwin að kalla saman
ráðherrafunnd undir eins og lok-
ið væri rjettarhöldunum í Moskva,
til þess að athuga og taka ákvarð-
anir um hvað gera skuli. Heimild
þessi var fengin Stanley Baldwin
í hendur, vegna ferðar MacDon-
alds til Bandaríkjanna.
Engin leynistörf fyrir Bretland.
London 14. apríl.
United Press. FB.
Sir John Simon utanríkismála-
ráðherra Bretlands hefir neitað
því í neðri málstofunni, að nokk-
ur starfsmaður Metrovickers fje-
lagsins hafi nokkru sinni haft
leynistörf á hendi fyrir Bretland,
eða verið heitið launum fyrir upp
lýsingar.
Húsfrú
Ingibjörg HaHdö sdittir.
Ásvallagötú 10
andaðist 10. apríl síðasti. á St.
Josepsspítala, eítir vikulegu þar,
og var banameinið lungnabólga,
en áður hafði hún uic.ð kcflum
þjáðst af nýrnaveilci.
Ingibjörg sálugn var fædd í
Stokkseyrarseli í Árnessýslu, 29.
júlí 1879, og voru foreldrar henn
ar Halldór Halldórsson bóndi þar
og síðar búandi á Kalastöðum við
Stok-kseyrí, og kona hans, Sigríð-
ur. Þorkelsdóttir frá Óseyramesi.
Ingibjörg sáluga var, eins og
Irndir Þorstelnsson
Elskaði sonur og augasteínn vor,
þjer enginn, sem þekti, mun gleyma.
Þú gekst hjer á meðal vor gæfunnar wspor
og gladdir hvert mannsharnið heima.
Þú föður og móður varst fegursta g.jöf,
sem forsjónin mildirík gefur;
við óskuðum lengi að ættir þú töf
hjá okkur. — Það brugðist nú hefir.
ÖI1 okkar framtíðar yndisleg von,*
var eigi, livað síst, við þig bundin,
og ekkert var sælla, 'en eiga þann son,
sem ölkim var hugþekkur fundinn.
Sem ástríknr bróðir, með ylinn í sál,
þú alt vildir bæta og laga,
og tendraðir kærleikans blikandi bál
á braut þinni hjervistardaga.
A hafinu vildir þú hevja þitt stríð,
til hamingju, frægðar og gleði,
bar stóðstu, sem hetja í stromum og hríð
og stiltuy með jafnaðargeði.
Og bót er í hugraun, að barst oss sú fregn,
að blessaði drengurinn hafði
dáðríkur starfað, sem dugandi þegn,
er dauðinn hann örmunum vafði.
Þótt legurúm eigir í IjósbTáum, hyl,
lunn leystur er andinn úr böndum,
liann lyftist úr hafinu bimnanna til
til hafnar á sólríkum ströndum.
Á sælunnar landi, við sólgeisla skraut
þú sóknina’ að nýju munt hefja,
Hafnarfirði,
Fæddur 21. janúar 1913.
Dáinn 7. febrúar 1933.
þar farsæll þú lifir á framsóknarbraut
og framþróun ekkert mun tefja.
En gott er þjer ungum, með gleði í sál,
til guðsbarna ltallaður vera,
og lifa þar alsæll og laus við alt tál
og Ijósdýrðar kórónu bera.
Fjcr kveðjum þig, sonur, með kærustu þökk
fyrii’ kærleiksrikt líferni’ og tyndi
og hefjum upp bæn vora’ í hugunum lilökk
til lians, sem þig kallaði’ í skyndi.
Yjer biðjum hann annist og umvefji þig
í elskunnar sólgeisla bjarta.
Hann algóður láti þig umhverfis sig
með englunum fegurstu skarta.
Vjer svstkinin blessaða bróðurinn nú,
með biturri sorg viljum kveðja,
og engin er heitari óskin, en sú,
að alfaðir vilji þig gleðja.
Jeg ein stend á hjarni, minn ástvinur kær,
við ung höfðum trygðunum bundist;
nú helsært í brjóstinu hjarta mitt slæi%
en huggun sú mjer hefir fundist:
Að enn ertu hjartkæri unnustinn minn
og ást.in mín helguð þjer einum,
til enda míns lífs, verð jeg ástvinur þinn,
jeg á þig í hugarins leynum.
Þín minningin lifir hjá öllum af oss
sem ástvinar horfins nú minnumst.
Vjer lifum í von um hið langþráða linoss,
að lokum vjer öll saman finnumst.
hún átti kyn til, hin mesta mynd-
arkona í sjón og reynd, og vel
metin af öllum, er til hennar
þektu, ástrík eiginkona og um-
hyggjusöm móðir, erveitti heim-
iii sínu forstöðu með mestu sæmd
og prýði. — Hún hafði tekið í
arf frá ættmennum sínum þá list,
3 geta gert heimilið snoturt og
aðlaðandi, og þó hún á margan
hátt ljeti gott af sjer leiða utan
heimílis, var þó heimili hennar
fyrst og fremst sá heilagi reitur
yndis og fegurðar, sem alstaðar
r vottur þess, hverju heimilis-
rækin og árvökur umsjá góðra
og kyriátra, íslenskra húsmæðra
getur til vegar komið. Maður
hennar, sem vegna starfs síns var
oft — og stundum langdvölum
- fjarri heimili sínu, mun best
þekkja það, hvers virði honum
var að koma heim á hið myndar-
iega heimiii sitt, og mæta þar
ástríki og umhyggju. Má nærri
geta, hve þungur harmur það hef-
ir verið fyrir hann og ungan og
fnilegan son þeirra, áð koma
beim af sjónum, nú síðast, fáum
klukkustundum eftir andlát
hennar, en huggun má honum
vera það og fullkomin hannabót,
að vita, að þessi skilnaður þeirra
aðeins um stundar sakir. Sá
gleðilegi páskaatburður, sem gerð
t fvrir 1900 árum.er trygging
fyrir þeirri harmabót.
Ingibjörg sál. verður borin til
moldar þriðjudaginn 18. þ. m., og
fyigja henni hugheilar kveðjur
frá vinum og vandamönnum, og
bakkir fyrir hennar fagra lífs-
starf, og vinir og kunning.iar
senda eftirlifandi ástvinum henn
ar hjartanlegar hluttekningar-
kveðjur.
S. Þ.
Hfnðm bannsins
Fimleikakeppnin um Oslo-bikar
’f’urnforening fer fram summdag-
ínn 30. þ. m.
í Bandaríkjum og af-
leiðingar þess.
Hið iögiega áfenga öl verður
hjer eft.ir eiua vopn yfirvaldanna
I í baráttunni gegn hinum sterku
| drykkjum, sem enn eru bannaðir.
Og til þess að nota það sem best,
hefir stjórnin gefið lögreglunni
fyrirskipun um það, að hún skuli
ekki skifta sjer neitt af leyni-
knæpunum. Forstjóri bannlögregl-
unnar, Amos Woodcock, hefir lýst
yfir því opinberlega, að með þessu
sje bannið í raun og veru numið
algerlega úr gildi. Einstök ríki
geti að vísu reynt að lialda uppi
hálfgildings banni hjá sjer, ef þau
vilji. En tveir þriðju hlutar þeirra
bafa þegar á seinni árum snúist
gegn banninu, og eins og nú horf-
ir, er enginn efi á því að hinum
ríkjunum mun ekki finnast það
borga sig að halda í ræksnið af
bannlögunum, sem aliur aimenn-
, ingur telur upp hafin.
| Afleiðingar þess, að löglegt,
sterkt öl kemur á markaðinn og
leyniknæpurnar mega opna, koma
liart niður á launsöiunum. En þær
, koma iíka hart niður á tugum
þúsunda af stjórnmálamönnum,
lögreglumönnum og ýmsum em-
bættismönnum, sem að mestu leyti
hafa lifað á mútum friá launsölun-
um, eða þá á því að hræða fje út
úr veitingamönnum, með hótunum ;
og kærur fyrir bannlagabrot.
Stjómin hefir þegar, af sparnað-j
ar ástæðum, ákveðið að skera i
stórkostlega niður fjárveitingu tii
eftirlits með bannlögunum-
(Eftir Q. H. S. T.).
bað er ekkl l fyrsfa sinn.
Það er ekki í fyrsta sinn, sem
stjórnmálamenn hafa lítið döpruna>
augum á ástandið í heiminum.
|
j ságði breski stjórnmálamaðurinn
, Josiah Stamp, í fyrirlestri er hanrs
i hjelt nýlega.
I Hann vitnaði í ummæli breskra
stjórnmálanianna fyr á tímum.
Meðal annars þessi:
Árið 1819’ sagði stjórnmálamað-
urinn Grey lávarður, að nú væri
alt að kollvarpast í heiminum.
Árið 1848 sagði Shaftesbury
l.ávarður, að nú gæti ekkert bjarg-
að Bretlandi frá tortímingu.
Sama ár sagði Disraeli, að
hvorki iðnaður, verslun nje land-
búnaður ætti nú nolckra framtíð
fyrir sjer.
Og hertoginn af Wellington dó
1851 með þan orð á vörunum, að
sem betur færi Jifði hann ekki að
sjá hörmungar þær, sem nú stæði'
fyrir dyrum um gervallan heim.
William Pitt, einn af mestu
stjórnmálamönnum Englands á 18-
öld sagði eitt sinn: Framtíðin ber-
ekki annað í skanti sínu, en rústir
og örvænting.
Wilberforce, frægur og ríkur-
enskur umbótaraaður sagði árið
1800, að bann þvrði ekki að gifta
sig og eignast bÖrn, því ekkert
biði binnar nppvaxandi kynslóðar
nema vandræði og erfiðleikar.
Á skautaleiksvæðum
suður í Olpum var byrjað á
þeirri nýlundu í vetur, að hafa
veitingaborð á svellinu. Þjónunum
t.il flýtisauka fengu þeir skautá
til að renna sjer á við fram-
reiðsluna.