Morgunblaðið - 21.12.1933, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Píano
Og
Orgel
Nokkur stykki til sölu.
É
Því að bera á sjer
tvö rittæki þegar
þjer getið fengið
l
seni er hvort
tveggja lindar-
penni og blýant-
ur. — Wonder er
fullkomnasta rit-
tækið, en þó frek-
ar ódýr. Tilvalin
jólagjöf.
ifc> !H(aýí8
I'fltöfl
fl 05 c3
cö >> kO Sh
O <o ‘rS
>
?H vo5 ko
o5 XU ’>
$© ,—i
>4 vo5
o> bo 8 w s
o5 fl bo
fl *+-< w •r—i > bc <o rO
ko :0 •r-5 s
o5 s <z> xfl
o5 bó <D zri -JA) cn o5 kO
o bn O
cn O
C 7 cn
fl <D kO
o> > o5
C cn ,r~|
Ps fl 05 kO bC 05 æ s
r* >4 JO s
,
o5 03
ójO cn cn
<D O)
A X3 A
kO
o>
s
fl
m
0>
X>
.5
2
bo
O
cS
U
u
’SS
A
cS
P
f-l
fl
>
fð
23*
>>
<D
05
XO
<D
ÖO
cö
fl
C4-H
w
ekki einbver
af þeim
gramraófönplötum,
sem útvarpað var s.l. ár,
er þjer vilduð eignast eða
P gefa núna um jólin? Lík-
legast höfum við hana
enn.
Stærri og miimi tónverk
^ mestu listamanna lífs og
liðinna á
Polydor og His Masters
Voice
^ og fl. eða aftur á móti
allar skemtilegustu og
besíu „Rytm“ dansplöt-
umar.
P Auðvitað getið þið líka
fengið
Jólasálmana og jóla-
söngvana.
Þá höfum við alla
P Plötulistar liggja frammi
til að flýta fyrir
afgreiðslunni.
Hliððfœrahúsið.
Við hliðina á skóbúð
Lárusar.
HTLHSfifl,
Laugavegi 38.
Opi8 til kl. 10 í kvöld.
hefir aldrei einkent neinn part
af Framsókn. Svo var farið að
skrifa í blöðin. Tryggvi Þór-
hallsson skrifaði 11—12 dálka
grein í ,,Framsókn“ til þess að
sanna, að hann væri óbundinn
af öllu, sem hann hefði sagt og
gert. Nýja dagblaðið og Tíminn
vildu fyrst ,,skikka“ Tryggva
út úr öllum stjórnmálum, en
urðu svo að byrja að nöldra. Það
gerðu þeir svo eftirminnilega,
að fylti tvo „Tíma“ að mestu.
,,Bræður munu berjast“ sann-
ast nú á grátbroslegan hátt á
þessum fornu samstarfsmönnum
að óþurftarverkunum. „Fram-
sókn“ berst gegn Framsókn.
— Framsóknarflokkurinn berst
gegn „Framsóknar“-flokknum,
þ.e. bændaflokknum með blað-
ið Framsókn. Má mikið vera ef
þetta ruglar ekki einhvern af
þeim gáfumönnum, sem hafa
jfylgt flokknum óskiftum áður.
En þeir um það. Eigast þar þeir
einir við, að Sjálfstæðismönnum
má einu gilda þótt þeir klóri
hvor öðrum.
Framsókn, gæsalappalaus.
Nú mun skemtiskráin vera
eitthvað á þessa leið: Jónasar-
deildin eða Framsókn án gæsa-
lappa, snýr sjer til þeirra
flokksmanna, sem eru hneigðir
til jafnaðarstefnu og kommún-
isma. Þeir ætla að draga að
s.ier með því, að láta það opin-
bera taka jarðirnar. Þeir snúa
sjer yfirleitt, eins og aðrir jafn-
aðarmenn, til lítilsigldustu
mananna, þeirra, sem vantar
manndóm til þess að standa á
eigin fótum og vilja sitja í
kjöltu mömmu sinnar alla æfi.
Það eru „Tímabolsarnir“, sem
hjer fara fylktu liði undir fána
Reykholtssamþyktarinnar, með
einvaldsstjómina í fylkingar-
broddi.
Þeirra aðal von er sú, að þeir
geti slitið atkvæði frá öllum
tegundum bolsanna, sem nú
standa sjálfir klofnir. Bæði Al-
þýðuflokkurinn og kommúnist-
ar eru nú klofnir, og þar er því
talsvert verkefni fyrir enn eina
nýja tegund af bolsum. Að svo
miklu leyti, sem þeir geta ekki
slitið atkvæðin frá þeim, von-
ast þeir svo eftir góðri sam-
vinnu. Jafnaðarmenn eiga von
í talsverðu af uppbótarþing-
sætum, og er hreint ekki að
vita nema upp úr þessu krafsi
öllu saman geti myndast dálag-
legur flokkur, með Sambandið
og öll þess sambönd að bak-
hjalli. Þetta verður sennilega
ekki tiltakanlega gætinn flokk-
ur í fjármálum eða sárnákvæm
ur að stjórnmálavelsæmi. En
hávaðasamur verður hann og
kannske ekki svo óskemtilegur.
Og með öllum þessum sínum
eiginleikum er sennilegt að
hann verði allskæður keppinaut
ur alþýðuflokks og kommúnista.
En ekki ætti þetta að þurfa að
verulegum mun að spilla milli
þessara flokka. Þeir eru hvort
sem er allir nokkurn veginn
sama tóbakið, aðeins af ofurlítið
mismunandi tegund og styrk-
le-ika.
,,Framsókn“ á gæsalöppum.
Og þá er það nú „bænda-
flokkurinn“, „Framsóknar“-
mennimir. Þeir fara nú ekki
dult með það til hverra þeir
ætla að biðla. Það er bændur,
bændur, bændur. I annað sinn
eiga bændumir að trúa þeim
fyrir sínum málum, og það í
sömu ándránni og þeir horfa
upp á það, hvernig með þá var
farið af sömu mönnum áður.
Foringinn er sá sami, hann sem
fyrir 7 árum bjó til herópið
„alt er betra en íhaldið“, til
þess að narra flokk sinn út í
samstarfið við jafnaðarmenn.
Það er sami maðurinn og sá,
sem var forsætisráðherra með
stuðningi jafnaðarmanna, gaf
þeim kjördæmi og skatta og
bein og bitlinga, uppihjelt Jón-
asi til þess að hann gæti unnið
að því að sveigja bændaflokk-
inn inn á stefnu jafnaðarmanna
o.fl. o.fl. Það er sami maðurinn,
sem enn fyrir fáeinum dögum
skrifaði skorinorða grein um
það, að nú ætti að taka hönd-
um saman við jafnaðarmenn og
stóð í samningum við Alþýðu-
flokkinn um kauphækkun og
annað slíkt. Já, hann hefir ver-
ið bændanna maður alla tíð,
aldrei annað en bændanna mað
ur. Skárra væri það nú ófrjáls-
lyndið, ef hann mætti ekki
renna augunum til hliðar.
Eftir 10—20 ára starf að því,
að ná vænum hóp bænda til
fylgis við jafnaðarmenn, byrj-
ar nú, eftir samviskusamlega'
afhendingu, nýr barningur
„móti straumnum“. Það er rjett
eins og þegar Ameríkuagent-
arnir voru á ferðinni hjer áður.
Þeir sóttu hóp manna, skiluðu
honum til Kanada og lögðu svo
af stað eftir nýjum hóp. Þegar
búið er að fletta ofan af hinum
sanna tilgangi með starfsemi
Framsóknarflokksins, og alt er
orðið svo uppvíst, að þúsundir
bænda hverfa frá, þá er ekki
annað að gera en skila af sjer,
og hefja nýja 'h'reinræktaða
,bændapólitík“ aftur.
Það er vel líklegt, að þessir,
sem „fjellu ffá“, náist nú aftur
vel flestir. Ekkert mun tilspar-
að og ekki er hætta á, að lands
ins heill verði látinn standa í
vegi fyrir þeim herbrögðum, er
gætu aflað flokknum stundar-
hagsmuna. — Til dæmis er sí
og æ verið áð hringa sig utan
um þá hugsun, að fella íslenska
gjaJdeyrinn, ef von þætti til
þess að það yrði vinsælt í svip.
Er alls ekki ósennilegt, að
þetta „þjóðráð" eigi að verða
aðal kosningabomban í vor. Þó
að þeim dytti ekki í hug að
framkvæma neitt þess háttar,
bá mætti halda því fram fyrir
kosningarnar. eViðimenn beita
fleiru en góðum og ósviknum
mat, og dæmin frá kosningun-
um 1927 sýna, að þessum mönn
um verður ekki sjerlega óglatt
;if því að ganga frá stefnumál-
um sínum þegar þau eru búin
að skola þeim á land. Hvað
var ekki þá sagt um gengismál-
ið, eða um sendiherrann eðai
Spánarlegátann og svo margt
og margt annað.
Sjálfstæðisflokkurinn.
Sjálfstæðismenn geta horft
með mestu Imgrró á allar þess-
Ranpmenn
Nokkffir kassar af
(ii’á(ík)iiin
Konfeklrúsmu
enn óseldir.

!U1
íll

r\
W
PBOTOS
RTKSUBUR
Jólaverð kr. 165.00.
Hjá raftækjasölum.
ar aðfarir. Það er náttúrlega
sárgrætilegt fyrir hina klofnu
og sprungnu flokka, að horfa
á Sjálfstæðisflokkinn heilan og
samtaka. Maður skilur þetta
svo vel, og finnur til með þeim.
Það er svo sem ekki furða þó
að þeir fái bæði ofsjónir og of-
heyrnir og birti í blöðum sín-
um fregnir af því, að einn og
annar Sjálfstæðismaður sje að
fara úr flokknum. Þess konar
ofsjónir fá t. d. banhungraðir
menn. Þeir sjá full trog matar
og horfa á steiktar gæsir fljúga
sjer í fang, þar sem ekkert er
fyrir annað en dauðinn í blá-
skel.
Sjálfstæðisflokkurinn er sam-
ansettur af fjarskyldustu hags-
munum. En hann er eini flokk-
urinr., sem hefir þoraö að vera
demókratískur flokkui frjáís-
Jyndur, með lausan taum. Allir
hinir flokkarnir hafa keyrt sig
í dróma ofstjórnar og harðræð-
:r,._ Alþýðuflokkurinn er undir
svo voldugu ,,ráði“ að þing-
menn mega ekki hafa skoðanir.
Kommúnista talar maður ekki
um. Framsóknarflokkurinn tók
svo þetta sama ráð, að setja
alla undir ósveigjanlega harð-
stjórn. En Sjálfstæðisflokkurinn
hefir ekki látið undan slíkum
kröfum. Hann er tengdur sam-
an af sameiginlegum áhuga-
málum einum. Mismuandi á-
hugamál geta auðvitað þar sem
annars -staðár togast á. En út-
koman verður stefna, sem tek-
ur tillit til allra.
Stefna og aðferð Sjálfstæðis-
flokksins í glundroða þeim, sem
nú ríkir, er alveg einföld og
augljós: Þjettir saman, ótráuð-
ir og sigurvissir. Enginn Sjálf-
stæðismaður lætur ginna sig
með nýjum flokksheitum, nýj-
um veiðiáhöldum. Þessir góðu
, pólitísku veiðimenn geta fisk-
Lað fyrir sínu eigin landi. — Úr
Sjálfstæðisflokknum veiða þeir
enga sál. Hitt mun sanni nær,
að margur* sem áður hefir
fylgt hinum flokkunum, sjái nú
í hvernig „selskap“ hann hefir
verið, og hverfi þar að, sem
hann sjer mest heilindin og
best barist fyrir góðum mál-
stað.
Hjálparmerkin
og jólin.
Þessar línur eru ritaðar til
þess að vekja athygli á hinum
svokölluðu hjálparmerkjum, sem
gefin voru út á þessu ári til
styrktar ýmsum mannúðarmál-
um, svo sem slysavörnum, elli-
heimilum, barnavernd o. fl. —
Eins og kunnugt er fást þessi
merki á pósthúsinu og hafa að
hálfu leyti gildi sem frímerki á
brje'f og bögia, en hinn helming-
ur andvirðis þeirra rennur til
nefndrar hjálparstarfsemi. Væri
vej við eigandi, að menn frí-
merktu jólabrjefin og jólasend-
ingarnar meo þessum frímerkj-
um og stuðluðu þannig að fram-
gangi góðs máiefnis, um leið og
þeir gleðja vini sír.a og ættmenni.
Öll líkindi eru einnig til þess, að
þessi hjálparmerki (frimerki)
verði mjög dýr með tímanum.
komist ef til vill í margfalt hærra
verð notuð en nafnverðið er á
þeim ónotuðum. Þannig er það
um samskonar hjálparmerki hjá
öorum þjóðum, að þau seljast
hærra verði notuð en önnur frí-
merki. Þó því skuli ekki spáð um
þessi frímerki, að þau komist í
sama háa verð og ein tegund ís-
iensk á undan þeim, má til gam-
ans og fróðleiks geta þess, að eitt
þriggja-aura frímerki gamalt
selst nú fyrir kr. 17.50 á erlend-
um og innlendum frímerkjamark
aði, og hefir jafnvel komist upp
í kr. 80.00 stykkið. Annað 10-
aura frímerki má nú selja í
Þýskalandi fyrlr 400 ríkismörk
(600 ísl. kr.). Það eru fyrir-
hyggjumenn, sem tryggja sjer
eða sínum svo vaxtahá verðbrjef.
Lárus Sigurbjörnsson.