Morgunblaðið - 23.05.1937, Síða 5

Sunnudagur 23. maí 1937.
1| 0 R 6 U N B EA.Ð IÐ
>
i

ttget.i H.l. Arrakur, Reykjavlk.
Rltetjðrari Jön KJartanaaon oc Valtýr Steflnaaon (ábyr*Bar»aUur).
AaglýilMari Árnt Óla.
Rltatjörn, aaglýilngar og afgTaltalat Auaturatrwtl t. — Slaal 1(00.
ÁakrVftarg;jald i kr. t.00 & aaánuOl.
# ’uusaaSlui 16 aura elntaklO — II aura aaeO Xiaabök.
SANNLEIKURINN MUN SIGRA.
S-Unnj|Ajnunc[ .mniAO ijsegæij
ar ranðliðanna er sannleik
ríúrinn.
Þeir hafa hann yfirleitt á móti
«jer, ojr [>að er mjög erfitt.
Ilann dylst kannske um stund
ef duglefra er mokað ofan á
hann, en hann rís altaf upp úr
hverri gröf -— fyr eða síðar.
Þetta stafar af þeirri einföldu
staðreynd, að sannleikurinn er
það sem er, en lýgin og vitleys-
an er það sem er ekki.
Sannleikurinn er virkileikinn,
'ílýgin er blekking.
Þess vegna kemur munur á
•sannleika og lýgi áltaf frarn fyr
.«ða síðar.
Bf skipstjóri trúir þeirri lýgi,
að þar sje djúpur sjór, sem raun
verulega er land, þá rekst hann
, á það.
*
Þennan nauða
leika, sem í raun,
<einfaldur, að það
því broslegt að
frá' honum, ættu
einfalda sann-
og veru er svo
virðist næstuni
vera að segja
menn að at-
huga í stjórnmálunum meira en
þeir virðast gera.
Þar gangast á sannleikur og
ilýgi, vit og vitleysa. En það er
. eins og menn geri sjer þetta
• ekki fullkomlegíi lEjóst, og sumir
virðast úlíta. að vel geti verið
að lýgin og vitleysan geti þar
. oft, og einatt stýrt góðri lukku.
Hvað segir mi reynslan okk-
mr um þettg?
Ef við lítum á síðasta áratug,
iþá hefir það ekki brugðist, að
■ skoðanir Sjálfstæðismanna hafa
reynst rjettar. Reynslan hefir í
-sífellu staðfest þær og með því
• sýnt, að þær hafa verið sann-
! leikurinn, virkileikinn.
Nefna mætti örfá tlæmi af
Ihandahófi.
Sjálfstæðismenn jiögðu það fyr
iir, hve mikið ríkisskuldirnar
Jhlytu að hækka með stjórnar-
. aðferð framsóknar og sósíalista.
I Þeir íbáru mjög á móti og kváðu
. allan þeirra búskap borga sig.
Reynslan kom og sýndi, að
• staðhæfing Sjálfstæðismanna
• stóðst svo, að engu mun^ði. Þó
,að reynt væri að blekkja með
í fölsuðum landsreikningi meðan
; kosningarnar stóðu fyrir dyrum,
< og þó að sú fölsun hjálpaði þeim
til sigurs 1931, þá kom sannleik
jurinn í ljós.
Hann kom í það sinn of seint
í ljós til þess að bjarga þeirri
Þjóð, sem hefði þurft á því að
halda. Þjóðin beið ósigur vegna
þess að of margir ljetu leiðast
. af lýginni.
En sannleikurinn kom í ljós,
. her og nakinn.
*
Ýmisleg fyrirtæki sósíalista
r hafa farið af stað með þeirri um
• sögn Sjálfstæðismanna, að þau
gætu ekki staðist.
Það hefir verið mokað ofan á
sannleikann, og alt hefir virst í
„lukkunnar velstandi“.
Það var t. d. ekki lítill völlur
. á síldareinkasölunni sælu, þegar
hún fór af stað. Hún átti m. a.
. ekki að þurfa neitt rekstrarfje.
Enga þekkingu þurfti liún held-
ur.
En hún þurfti brátt rekstrar-
fje. Og þekkinguna hefði hún
þurff að hafa frá upphafi.
Sannleikurinn, lieldur ægileg-
ur á svipinn, reis upp úr gröf
sinni, og enn er verið að borga
hundruð þúsunda króna fyrir
það, að menn trúðu lýgi þunn-
fylkingarinnar en’ ekki sannleika
Sjálfstæðismanna.
Samvinnuútgerðirnar og bæj-
arútgerðirnár hafa byrjað í
trausti til blekkinganna, og fall-
ið fvrir virkileikanum, þeim blá-
kalda virkileika, að útgerð bar
sig illa þegar fullyrt var að út-
gerðarmenn rökuðu saman fje.
Um ótakmörkuðu samábyrgð-
ina í kaupfjelögunum var sann-
leikurinn sagðuðr strax 1921, er
samvinnulögin voru sett.
En lýgi var þyrlað upp á móti,
og hún blindaði um langt skeið.
En sannleikur gamli er risinn
upp, og nú liafa sjálfir SÍS-
mennirnir, lagt hönd á þennan
,,dýrgrip“ sinn og afnumið sam-
ábyrgðina.
Hefði það nú ekki verið sigur
fvrir þjóðina að fylgja því rjetta
frá upphafi ?
Sjálfstæðismenn hafa bent á
það mörg hin síðustn árin,
hvað gera þyrfti til viðreisnar
sjávarútveginum: Ljetta af út-
flutningsgjaklinu, efla fiskveiða-
sjóð til lánastarfsemi, stofna
rekstrarlánafjelög, breyta um
verkunar- og söluaðferðir o. s.
frv.
En eftir að þjóðin hefir beðið
ógurlegt tjón við andstöðu þunn-
fvlkingarinnar, sem m. a. var ó-
fáanleg til að afnema útflutn-
ingsgjaldið, rís nú sannleikurinn
upp og heimtar sitt.
*
Svona mætti lengi telja.
Sjálfstæðisfloklcurinn getur,
verið mjög rólegur. Hans tími
kemur, þegar sannleikurinn er
búinn að koma nógu oft í ljós
til þess að þjóðin vakni.
En það er hörmulegt að vita
til þess, ef þjóðin á oft að bíða
ósigur í baráttu sannleikans við
lýgina. Og það er vonandi, að
það verði ekki oft hjeðan af.
Á meðan svo er, verður engin
von um bata.
Það verður aldrei fyr en þjóð-
in snýr sjer einhuga að stefnu
þess, sem sannleikann veit og
segir hann afdráttarlaust.
Sigur Sjálfstæðisflokksins
verður sigur þjóðarinnar.
í".
Gardínu-
stangir

i
nýkomnar.
Ludvlg Sforr
Laugaveg 15.
Hi
%
-- Heykjavfhurbrjef —
22. mai.
K5
SKffii.BKSSSffiíSSfiSSiHiHiHiHHSffiK'íiSiBiSSiKHK
Framboðin.
íðan framboðsfrestur rann út
i að livöldi þess 19. maí, er
fenginn heildarsvipur kosninga-
baráttunnar. Samstarf stjórnar-
andstæðinga, Sjálfstæðismanna og
Bændaflokksins, var kunnugt áð-
ur — enda hefir aldrei þurft að
fara með það í neina launkofa.
Það er eðlilegt, að allir, hvar í
flokki sem þeir annars standa,
sameinist gegn sundrungar- og
eyðingaröflum rauðu flokkanna,
sameinist um það, að halda uppi
núverandi þjóðskipulagi, til að
vernda einkaframtak og eignar-
jett manna, og skipist í fvlking
til þess að lialda nýfengnu sjálf-
stæði þjóðar vorrar.
En alt öðru máli er að gegna
með rauðu flokkana. Forsprakk-
ar Framsóknar, sem þykjast
starfa á þjóðlegum lýðræðisgrund
velli, eiga erfitt með að leiða
flokksmenn sína til fylgis við hinn
erlenda einræðis- og byltinga-
flokk, kommúnista.
Og- jafnvel Alþýðuflokksmenn
sætta sig misjafnlega við, að
ganga til samvinnu við kommún-
istana, sem leynt og ljóst vinna
að blóðugri byltingu í landinu, og
hlýða fyrirskipunum í smáu og
stóru frá miðstjórninni í Moskva,
eins og Finnur Jónssonn hinn ís-
firski rækilega benti á í Alþýðu-
blaðinu í nóvember síðastliðnum.
„Náðarbr auðið“.
n samt hafa báðir þessir
stjórnarflokkar gert beint
kosningabandalag við fulltrúa
hinnar erlendu byltingastefnu.
Þar sem stjórnarflokkarnir geta
vænst stuðnings, sem um munar,
frá kommúnistum, þar er sá stuðn
íngur látinn í tje, svo sem á ísa-
firði, í Vestur- og Norður-ísa-
fjarðarsýslu, í Strandasýslu, Vest
ur-Húnavatnssýslu, Skagafirði,
Norður-Múlasýslu, á Seyðisfirði,
í Árnessýslu, og í Hafnarfirði.
Finnur Jónsson, sem nýlega hef
n* lýst kommúnistum sem ærsla-
gjornum flónum, er enginn geti
treyst, því þeir verði að Iilíta boði
og banni erlendra byltingamanna,
biður nú þessa menn um að styðja
sig við kosningarnar.
Nýlega var Haraldur Guðmunds
son á fundi í Vestmannaeyjum,
ásamt ísleifi Högnasyni. Þar benti
Isleifur ráðherranum á, að hann
skyldi liafa sig hægan gagnvart
kommúnistum, því Haraldur hefði
hlotið þingsæti sitt með aðstoð
kommúnistanna og lifði á þeirra
náðarbrauði.
Þessum ábendingum liefir Har-
aldur Cruðmundsson svarað með
því, að biðja kommúnista um
sama „náðarbrauðið“ áfram.
Þannig mætti lengi telja. Með
tilstyrk kommúnista ætlar stjórn-
arfylkingin (þunnfylkingin, sem
nú er kölluð), að reyna að ná
meirihluta við kosningaruar.
Afstaða bænda.
Eins og kunnugt er byrjaði
Framsóknarflokkurinn starf
sitt sem bændaflokkur. Þó voru
frá upphafi þeir menn innan um í
flolcknum, er gátu eklri sætt sig
við, að nefna flokkinn Bænda-
flokk. Hitt auðkennið þótti þeim
mönnum hentugra, sem frá önd-
verðu stefndu að samstarfi við
sósíalista.
í ' skjóli Framsóknarflokksins
hefir flokkur sósíalistanna dafn-
að. Og þeir hafa komið sjer upp
Alþýðusambandi Islands, sem
fjrrst og fremst er hagsmunasam-
tök tiltölulega fárra brodda inn-
an Alþýðuflokksins.
Enn stefnir Framsóknarflokkur
irin að því, að veita sósíalistum
aðstöðu til þess að efla vald Al-
þýðusambands íslands yfir at-
vinnurekstri landsmanna til sjáv-
ar og sveita. En takist þeim sós-
íalistum eínhverntíma að verða
svo öflugir í landinu, að þeir
þurfi ekki lengur á aðstoð Fram-
sóknarflokksins að lialda, þá-
leggja Alþýðuflokksbroddarnir
þenna „milliflokk“ frá sjer, eins
og útslitna skjólflík, og láta sig
engu skifta lengur, hvort Fram-
sóknarbændum líkar betur eða ver.
Sigurvonin.
Með degi hverjum sjá fleiri og
fleiri bændur ,að þetta er
rjett. Bændur, sem fram til þessa
hafa fylgt Framsóknarflokknum
að málum, viðurkenna, að sósíal-
istar hafa þegar tej'int Framsókn
alt of langt í áttiria til Moskva.
Þegar þessir bændur athuga nú,
á hverju stjórnarfylkingin byggir
sigurvonir sínar, geta þeir ekki
lengur fylgt Framsóknarflokknum
að málum.
Þeir viðurkenna, að Alþýðu-
flokkurinn hafi teygt þá Tíma-
menn of langt til vinstri. En nú
stefnir stjórnarfylkingin að því,
að það verði Kommúnistaflokkur
Íslands, sem fái úrslitaatkvæðin
á Alþingi. Að lialdið verði með
ennþá meiri hraða í einræðis-,
þjóðnýtingar- og byltingarátt.
Þeir þurfa líka að geta fengið
greiða afgreiðslu á þeim tíma ver
tíðar, þegar veiðin er mest.
I fyrrasumar, meðan mestur
síldaraflinn var, lágu síldveiða-
skipin við bryggjur með fullfermi
dag eftir dag, ári þess að geta
fengið afgreiðslu. Þannig spiltist
atvinna sjómannanna. stórlega,
vegna þess hve mikill hluti af dýr
mætasta veiðitímannm fór for-
görðum.
Hjalteyrar-
verksmiðjaH.
Pað er fróðlegt fyrir sjómenn,
sem síldveiðar ætla að
stunda í sumar, að sjá hvernig
sósíalistar tóku í það, þegár til
mála kom að bæta úr þessu svo
um munaði.
Lengi vel vonuðnst. sósíalistar
eftir því, að Kveldúlfur yfði knú-
inn til að hætta starfrækslu
sinni á þessu ári. Þá var um leið
girt fvrir, að ný síldarverksmiðja
kæmist upp á Hjalteyri. Sjómenn
áttu að fá að verða af veiði og
sumarkaupi ekki síður en í fyrra.
Að því stefndu sósíalistar.
Og þó þeir yrðu að sleppa allri
von um að koma Kveldúlfi á knje,
sleptu þeir ekki þeirri „hugsjón“
sinni fyrri en í síðustu lög, að
koma í veg fyrir, að hin nýja
síldarverksmiðja yrði reist.
Leyfið til verksmiðjubyggingar-
innar gaf Haraldur Guðmundsson
ekki fyrri en meirihluti þingsins
rak hann til þess.
Finnur Jónsson, sem á að vera
málsvari sjómanna er síldveiðar
stunda, reyndi a8 fá Alþingi til
að samþykkja á síðustu stundu,
að heimtað yrði af Kveldúlfi að
minka Hjalteyrarverksmiðjuna
um helming!
Þessi er umhyggja Finns fyrir
að bæta atvinnu sjómánna.
Sjávarútvegsmálin.
Eftir afskifti stjórnarliðsins af
sjávarútvegsmálum á síðasta
þingi, eiga sjómenn ekki erfitt
með að átta sig á því, hvaða
flokki þeir eiga að fylgja við
kosningamar í vor.
Kosninga númer sósíalista, er þeir
á síðasta þingi sneru við blaðinu,
og tóku upp sömu málin, sem
þeir áður höfðu barist gegn, sato
sem afnám útflutningsgjalds,
Fiskiveiðasjóð o. fh. er of gagn-
sær yfirdrepsskapur til þess þeim
verði trúað til nokkurrar einlægni
í þeim málum.
Sjálfstæðismenn báru fram á
þinginu frumvarp um bygging
hraðfrystihúsa fyrir sjávarútveg-
inn. Allir vita og viðurkenna, að
liraðfrystingin er sú leið, sem ís-
lensk útgerð verður að leggja
megináherslu á. En hvað gera
sósíalistar, þegar borið er fram
frumvarp til að leysa það mál á
varanlegan hátt? Yiðurkenna í
orið nauðsyn málsins — og tefja
síðan svo fyrir því, að það dagar
uppi.
U'
Síldveiðarnar.
il þess að sjómenn geti fylli-
lega notið síldveiðanna, er
ekki nóg að þeir fái skiprúm
T
Hlutverk Bjarna
Ásgeirssonar.
mbrot Finns Jónssonar til
þess að draga úr atvinnu
tekjum sjómanna er síldveiðar
stunda, minna á hlutverk Bjarna
Ásgeirssonar, það er hann tók að
sjer á Alþingi í mjólkurmálinu,
fyrir höncl flokks síns.
Þeir Pjetur Magnússon og Þor-
steinn Briem báru fram frumvarp
um það, að efla verðjöfnunarsjóð
mjólkur, með því að leggja toll á
aðflutt kjarnfóður og gera ráð-
stafanir til þess að tryggja
mjólkurmarkaðinn.
En Bjarni Asgeirsson snerist
öndverður gegn þesstjm tillögum,
er miða að því að bæta og tryggja
afkomu mjólkurframleiðenda.
Hann sagði, að mjólkurframleiðsl-
an þyrfti að minka. Og til þess
hafði Bjarni fundið það snjall-
ræði, að lækka mjólkurverðið, svo
afkoma bændanna versnaði, þeir
uppgæfust fleiri og fleiri við
sveitabúskapinn.
Það er bankastjóri Búnaðar-
bankans, sem kemst að svona nið-
urstöðu.
Verður af þessu sem ýmsu
öðru ráðið að bændaumhyggja
Framsóknarflokksins er ískyggi-
lega farin að nálgast núllpúnkt-
inn.