Morgunblaðið - 25.08.1938, Side 8

Fimtudagur 25. ágúst 1938L
ÁL
MORGUNBLAÐ
Jan Stepusz hlýtur að vera vel
ern. Hann er 118 ára gamall,
«n samt gekk hann í sumar 400
kílómetra frá þorpinu, sem hann
á heima í, til Yarsjá, tiÓað biðja
forseta Póllands um hjálp.
Stepusz fæddist árið 1820 og
var hermaður í rússneska hernum
í 25 ár. Það var því dauðinn vís
fyrir hann, ef tekist hefði að hand
taka hann, er hann tók þátt í
frelsisstríði Pólverja 1863. Hann
var ekki nema hársbreidd frá dauð
anum einu sinni, þegar hann faldi
sig í trjátoppi í marga daga, með-
an Rússar leituðu að honum með
þióðhundum.
Þegar liann var 100 ára, tólc
hann þátt í síðasta frelsisstríði
Pólverja 1920 og gat sjer þá
mikla frægð.
Nú er gamli maðurinn einstæð-
ingúr, sem engan á að. Allir ætt-
ingjar hans eru dánir og liann
var hættur að geta aflað sjer til
hniífs og skeiðar.
Forseti Póllands tók vel á móti
gamla manninum og sat lengi á
tali við hann. Síðan skipaði hann
svo fyrir, að veita skyldi Step-
usz ríflegan styrk úr ríkissjóði,
svo að hann gæti lifað áhyggju-
lausu lífi það sem eftir er.
★
Morris Talkin heitir rúss-
neskur maður, sem býr í
Ameríku. Hann fór á dögunum
inn í tóbaksbúð í Boston til að
kaupa sjer sígarettur. Honum varð
staijsýnt á kaupmanninn og fanst
hann kannast við hann. Þegar
þeir fóru að tala saman kom í
Ijós, að kaupmaðurinn var æsku-
vinur hans, sem hann hafði ekki
sjeð í 42 ár, eða síðan þeir vin-
irnir voru hermenn í rússneska
llieruum. Endurfundirnir urðu vit-
anlega að haldast hátíðlegir og
kaupmaðurinn bauð vini sínum
heim til sín með könu lians.
Þegar Talkin og kona hans
komu heim til kaupmannsins,
fjellu eiginkonurnar í faðma. Þær
voru hálfsystur og höfðu ekki
sjest í 40 ár. Báðar hjeldu þær,
að livor liinna væri dáin fyrir
löngu.
★
Maður einn í New York mál-
aði liús sitt í sumar og blandaði
sjálfur málninguna. Af vangá
hafði hann blandað sýrópi í stað
fernisolíu í málninguna og hús
hans varð kolsvart af flugum,
sem settust utan á húsið!
★
Enska útvarpið tekur að jafn-
aði upp á grammófónplötur all-
ar ræður, sem frægir stjómmála-
^rnenn halda í útvarp heima í sín-
um löndum. Ræður, þar sem ráð-
j ist er á England, eru geymdar í
j sjerstöku safni í utanríkismála-
ráðuneytinu. Mussolini er þar
fremstur allra.
★
Fyrsti maðurinn á Ceylon, sem
ákærður er fyrir fjölkvæni, fjekk
á dögunum 500 rúbía í sekt' fyr-
ir að eiga einni konu fleira en
lögin leyfa. Mönniim er heimilt
að eiga 4 konur þar eystra, en
ekki hótinu meir!
★
I mörg ár hefir Mr. Louis Kauf-
mann verið ákafasti piparsveinn
Englands. Hann stóð m. a. fyrir
stofnun •' „Kvenhatarafjelagsins".
En nú er Kauffmann hafður að
liáði og spje um alt land. Hann
kvæntist nýlega ungri stúlku,
JCaupÁ&ajuw
Skóla- og skjalatöskurnar eru
komnar. Verð frá 2,75. Penna-
stokkar úr leðri með innihaldi.
Kassatöskur 3 stærðir. Hljóð-
færahúsið, Bankastræti 7.
Rabarbar, nýupptekinn, Grá-
fíkjur, Vanillestengur, Hellu-
kandís svartur, Síróp. — Þor-
steinsbúð, Grundarstíg 12. Sími
3247. Hringbraut 61. Sími 2803.
Dömutöskur og veski, nýjasta
tíska. Hvergi eins faliegt og
mikið úrval af allskonar leð-
urvörum. — Hljóðfærahúsið,
Bankastræti 7.
Allar fáanlegar músikvörur,
nótur, grammófónplötur, nálar,
allskonar strengir. Harmonik-
[ ur, munnhörpur, fiðlur, grammó
fónar o. fl. o. fl. Hljóðfæra-
! húsið, Bankastræti 7.
Þurkaður saltfiskur afbragðs
góður, 25 aura \4 kg. Sítrónur
20 aura stk. Versl. Brekka, Ás-
vallagötu 1. Sími 1678, Berg-
staðastræti 33. Sími 2148.
2 Skandia eldavjelar, brún-
emailleraðar til sölu á Ný-
lendugötu 18.
sjálfur er hann 56 ára.
Silkisvuntuefni og slifsi altaf
best og ódýrust í versl. Guð-
bjargar Bergþórsdóttur Lauga-
veg 11.
Kjólasilki, köflótt, í miklu úr-
vali. Verðið lágt. Versl. Guð-
bjargar Bergþórsdóttur.
Peysufatasatin, sjerstaklega
falleg tegund, 8,50 meterinn.
Alklæði og margt fleira til
peysufata. Versl. Guðbjargar
Bergþórsdóttur.
Brjefsefni í möppum. Gott-
úrval, en litlar birgð-
Oir. Bókaverslun Sig-
urðar Kristjánssonar,
Bankastræti 3.
Kaupum flöskur, stórar og
smáar, whiskypela, glös og bón-
dósir. Flöskubúðin, Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395. Sækjum
heim. Opið 1—6.
Kaupum flöskur, flestar teg.
Soyuglös, whiskypela, meðala-
glös, dropaglös og bóndósir. —
Versl. Grettisgötu 45 (Grettir).
Sækjum heim. Sími 3562.
Kaupum flöskur, flestar teg-
undir, soyuglös, dropaglös með
skrúfuðu loki, whiskypela og
bóndósir. Sækjum heim. Versl.
Hafnarstræti 23 (áður B. S. í.)
Sími 5333.
Daglega nýr silungur og Ó-
dýrastur í Fiskbúðinni Frakka-
stíg 13. Sími 2651.
íslenskt bögglasmjör, glæ-
nýtt. Þorsteinsbúð, Grundarstíg
12. Sími 3247. Hringbraut 61.
Sími 2803.
Kopar keyptur í Landssmiðj-
unni.
SoftaS-funcU^
Sá, sem tók rykfrakka í mis-
gripum í Hressingarskálanum í
fyrra kvöld, geri svo vel að skila
honum strax þangað aftur.
fVmta.
Stúlka óskast til sauma á
heimili í grend við bæinn svo
sem vikutíma. Uppl. í síma
4124.
Bikum þök, fyrsta flokks
vinna. Sími 4965. Benedikt.
Saumaðir dömukjólar og
blúsur á Óðinsgötu 26, niðri.

Hjálpræðisherinn. f dag kl„
8þt> hljómleikasamkoma. Adj.„
Kjæreng stjórnar.
Friggbónið fína, er bæjarinit
besta bón.
1—2 herbergi og eldhús —-
helst í Austurbænum óskast nú?
þegar. Tilboð auðkent „Austur—
bær“ sendist Morgunblaðinu.
Einhleypan vantar 1. okt.
stóra og minni stofu, helst sam-
liggjandi, í nýtísku husi með
öllum þægindum. Fyrirfram-
greiðsla á alt að ársleigu gæti
komið til greina. Uppl. 1 símai
2901 eða 2890.
MARGARET PEDLER:
DANSMÆRIN WIELITZSKA 29.
hann kvæntist, hjelt hún áfram. „Frú Storran er sjálf-
sagt af góðu fólki, en hann aftur á móti montinn bjáni,
sem ekki hefir vit á að meta verðleika konu sinnar.
Að minsta kosti er ekki að sjá, að hann taki mikið
tillit til hennar',.
Magda svaraði ekki. Áhugi hennar fyrir June Storr-
an hafði horfið fyrir persónulegum tilfinningum.
„Þetta er rólegasti og yndislegasti staður, sem' jeg
nokkru sinni hefi dvalið á“, sagði hún og hallaði sjer
aftur á hak í stólnum um leið og hún andvarpaði af
ánægju. „Er ekki yndislegt hjerna, Gillian? Það er
eitthvað svo viðkunnaulegt, sem mjer finst jeg hafa
þekt frá barnæsku — og sem jeg vildi að jeg ætti eft-
ir að þekkja í mörg ár ennþá. Er ekki sagt, að fólk
hjeðan frá Devonshire vilji ætíð fara lieim til að deyja
heima? -Teg er ekki liissa á því“.
Á meðan Magda talaði heyrðist hliðið á garðinum
vera opnað og á næsta augnabliki kom karlmaður í
Ijós í rjóðrinu.
Hann var tröll að vexti — nærri þrjár álnir á hæð
og eftir því herðabreiður. Hin frjálsmannlega fram-
koma hans virtist bjóða öllum heiminum byrginn,
framkoma hans sýndi, að þessi maður tók eða gaf,
eftir eigin geðþótta, en tók ekki á móti skipunmn,
hvorki frá konu eða karli.
Magda og Gillian hættu ósjálfrátt samtali sínu og
Magda rjetti honum hendina, er Iianii kom til þeirra.
„Þjer eruð víst herra Storran“, sagði hún.
Hann stansaði snögt, tók húfuna af höfðinu, og við
það kom í Ijós mikið brúnt hár, sólbrúnt andbt og
blá augu.
„Já, jeg er Dan Storran“, sagði hann blátt áfram.
„Eruð þjer ungfrú Vallincourt ?“
Magda játaði því og kynti síðan Gillian. En Storr-
an leit aðeins lauslega á hið blíða andlit Gillian, en
starði á Mögdu eins og heillaður.
„Mjer þykir leitt, að jeg skyldi ekki sjálfur geta
sótt yður á járnbrautarstöðina“, sagði hann í afsök-
unarróm.
„Mjer þykir það Iíka leiðinlegt“, svaraði Magda
brosandi.
GRUNUR. •
Gillian sat alein í hinpm stóra garði og gerði við
sokka af Glókolli Iitla. Frá því að hún kom til Stoclc-
leigh, hafði bæði götunum fjölgað og þau orðið stærri
á sokkum Glólcolls litla. Þó 5 vikur væru liðnar síðan
þau komu í sveitina, var Glókollur jafn ákafur við
leiki sína og fann á hverjum degi eitthvað nýtt.
Dag eftir dag gekk hann ánægður við hlið smal-
ans, sem hjet Ned Honeycott, og sem hann hafði valið
sjer að vini. Glókollur áleit smalann vera vitrastan
allra manna og þann, sem kunni ráð við öllu.
Gillian var róleg, er hún vissi að Glókollur var með
smaladrengnum, en hún fann oft til einverunnar, þegar
Glókollur var í burtu á ferðum sínum með smalanum,
og enn meira fann hún td einverunnar vegna þess, að
hún liafði ekki tækifæri til að tala við neinn svo
klukkutímtinum skifti. June Storran hafði ekki tíma
til að ræða við gestina. Hún hafði meira en nóg að
gera við húsverkin, en Magda var á sífeldum smá-
ferðalögum nigð Dan Storran og það leit út fyrir, að
dansmærin hefði alt í einu fengið lifandi áhuga fyrir
sveitabúskap.
GilHan fanst eins og Dan og Magda væru saman
meirihluta dags, alla daga. Á hverjum einasta degi
kom Dan með nýja uppástungu um, hvernig ungfrú
Vallincourt ætti að eyða tíma sínurn. Magda gekk að
öllu, sem Dan stakk upp á, án þess að hugsa sig um.
Síðast í morgun höfðu þau ekið saman í Ijettvagninum
á hestamarkað í Pennaway og þær Giflian og June-
höfðu staðið á hlaðinu og kvatt þau, er lagt var af'
stað.
„Langaði yður sjálfa ekki td að fara á hestámarlc-
aðinnf' sagði Gillian við June alt í einu.
Hún sá eftir að hafa komið með þessa spurningu,.
því sársaukadrættir komu í andlit húsfreyjunnar ungu:
og það var eins og hún hefði verið slegin: óvænt.
„Jeg hefi ekki tíma til þess“, svaraði hún fljótt.
Gillian var að hugsa um þenna atburð nú, á ineðan.
hún sat, og saumaði. Hún var að hugsa um, hvort ekki
væri rjettara að gefa Mögdu bendiugu um, að rangt
væri af henni að vera svona mildð með Dan. Um leið
og hún var að hugsa um þetta, heyrði hún liófadyn og
rjett á eftir komu þau Dan og Magda í ljettvagniuum.
inn í garðinn.
Dan kastaði beislistaumnuin fram yfir makka liests
ins og hljóp af vagninum. Hann rjetti heudurnar upp-
til Mögdu.
„Látið mig taka á móti yður, það er erfitt að kom ,•
ast niður úr vagninum".
„Jeg þakka, hrausti riddari!“ sVaraði Magda blíð-
lega.
Hann hló til hennar, ánægður. En hann slepti henni
ekki strax.
„Þjer eruð dúnljett! Jeg gæti borið yður á örmum
mjer alla daga og —“.
„Án þess að finna fyrir því“, sagði Magda hlæjandi.
Hann slepti lienni alt í einu.
„Ójú. Jeg myndi án efa finna fyrir því“, svaraði
hann æstur í skapi.
Augu hans skutu neistum og Magda fann, að eitt-
hvað lá í loftinu. Hún sneri sjer fljótt við til að leita
að Gdlian og Storran tók aktygin af hestinum og slepti
honum í túnið.
Gillian leit upp frá saumum sínum, er Magda kom .