Morgunblaðið - 19.10.1938, Side 3

Miðvikudágur 19. okt. 1938.
MORGUNBLAÐIÐ
3
Skfðastðkk-
brautin f Fleng-
ingarbrekku
Skíðastökkbrautin í Flengingar-
brekku á Hellisheiði er ná
að mestu fullgerð. Það er bæjar-
sjóður og ríkissjóður sem hafa
kostað verkið, er hefir kostað rúm-
lega 12000 krónur. Eftir er að
gera sjálfan stökkpallinn, sem
gerður verður úr timbri. Er búist
við að hann kosti um 1000 krónur.
1 gær bauð stjórn Skíðafjelags-
ins ríkisstjórn, borgarstjóra, bæj-
arráði, vegamálastjóra, bæjarverk-
fræðing og borgarritara og nokkr-
nm öðrum velunnurum fjelagsins
upp í Skíðaskála til árdegisverðar.
Aður en sest var að borðum var
farið Upp að skíðastökkbrautinni.
Fyrir þá, sem ekki eru vanir að
sjá skíðaíþrótt á liáu stigi, er
brautin ekki „árennileg“. En þeir,
sem kunnugir eru þossuni ínálum,
segjá, áð fræknustu skíðamenn
okkar standi hana En þess ef áð
gæta, að þessi stökkbraut á að
vera sú mesta, þar sem landskepni
fer fram og eidendir snillingar
sýna listir sínar.
Öll er brelckan 80 metrar á
bæð. En þar sem hún er bröttust
er hallinn nál.11:1%. En þegar
skíðamenn stöklcva þar lengst, eða
fara lengst í lofti; er fallhæð
þeirra í loftinu; mæld í lóðlínu,
rúml. 20 metrar. Þá korna þeir
niður í brekkuna,, þar sem hún er
eiiina bröttust." 1 - : 1 |V''t 1 'I
Brautin er gerð eftir fyrirmæl-
um norsks sjerfræðings, en Gústav
* Pálsson verkfræðingur hefir liaft
umsjón með verkinu.
Er gestir Skíðafjelagsstjórnar-
innar höfðu skoðað sig uni þania,
var farið niður í Skíðaskála. Þar
var sest að ríkmánnlegu matborði
hjá Guðjóni bryta.
Formaður Skíðafjelagsins, L. H.
Múller, ávarpaði gestina. Þakkaði
liann ríkisstjórn, borgarstjóra og
bæjarstjórn góða liðveislu við
Skíðafjelagið, en benti jafnframt
á, hve skíðaíþróttin væri nú orðin
alment iðkuð meðal Reykvíkinga.
Sagði hann að t. d. í fyrravetur,
þá voru kaffihús bæjarins gesta-
laus að kalla, þá daga, sem best,
var skíðafæri.
Þátttakan í skíðaferðum fer ört
vaxandi. Fyrsta veturinn sem
Skíðaskálinn var í Hveradölum,
sagði Múller, vorn þáttakendur í
skíðaferður 7130, næsta vetur
11260 og í fyrravetur 14975. Eftir
þessu, sagði ræðumaður, er Ilellis-
heiðin orðin sá .„íþróttavöllur“,
þar sem flestir taka þátt í íþrótt-
um. Og slíkur „íþróttavöllur“ er
mikilsvirði fyrir Reykjavíkurbæ.
Hermann Jónasson forsætisráð-
herra talaði nokkur orð fyrir
Skíðafjelaginu og íþróttum al-
ment. En þar sem íþróttir væru
fyrst og fremst iðkaðar til þess
að þjálfa menn til vinnu, þá liefði
hann helst kosið, að fjelagsmenn
Skíðafjelagsins hefðu sjálfir bygt
stökkbrautina.
Borgarstjóri þakkaði Múller öt-
ula forgöngu í skíðaíþróttinni, og
óakaði þess, að þessi nýja skíða-
braut mætti koma að góðu gagni.
Hiller I
Sudelen-
landi
Byggingarctmð
verður að koma
•- ■

Hitler kemur til Wiedenau .í Sudetenlandinu
Oagsbrún greið-
ir ekki Ijelags-
gjðld i Alþýðu-
sambandið
Dagsbrúnarfundnr var hald-
inn í Iðnó* í gæi’kvöldi.
Fundinn sóttu 2—300 manns. Dag-
skrá hafði vérið auglýst rækilega.
Þár var atvinnuleysismál ög Al-
þýðusam b ándið.
Fundarsókn var svo dræm, að
fundur varð ekki settur fyrri en
hálftíma eftir að boðað háfði ver-
ið. Og dagskránni vár snúið við,
fyrst talað um Alþýðusambaudið.
Tillaga kom frá Hjeðni Valdi-
marssyni um það, að Dagsbrún
skyldi ekki greiða gjöld sín til
Alþýðusambandsins, nema fulltrú-
ar frá Dagsbrún, sem ekki, teljast
til Alþýðuflokksins, fengju sæti á
þinginu. í þeirrá tölu er Hjeðinn.
Það upplýstist á fundinum, að
Dagsbrún hefir á þessu ári greitt
kr. 1 QOO.OO til Alþýðusambands-
ins, en á eftir að greiða 4000.
Þetta fje vildi Hjeðinn ekki láta
af hendi, nema hann kæmist inn
á þingið. Og tillaga hans var sam-
þykt á fundinum með 206 atkv.
gegn 17.
Margir tóku til máls um þetta.
Forystuna gegn Hjeðni hafði Har-
aldur Guðmundsson. Umræður um
þetta mál stóðu hátt á aðra klst.
Því næst var rætt um atvinnu-
leysismálin.
Miss May Morris
látin
Dóttir í slandsvinarins
William Morris
Ungfrú May Morris andnð-
ist^síðastliðfán íúmntidag
á heimili sínu Kelmscott Manor
á Englandi og mun háfa verið
komin nokkuð yfir sjöt jgt.
Faðir hennar var stórskáldið
William Morris, maðui sera
mjog kynti nafn Islands á með-
al erlendra þjóða. 4^1 -uy^s til
íslands tók dóttir hans í arf.
Hún unni mjög íslandi og
reyndist hún ágætlega þeim Is-
lendingum, sem í ejnhverjum
efnum leituðu liðsinni’s hennar.
Hún nam íslensku til þeirrar
hlýtar, að hún las íslénskar
íbækur, en ekki mun hafa mátt
segja, að hún talaði málið. Hún
ferðaðist tvisvar hjer á landi og
leitaði þá einkum til þeirra
staða, sem faðir hennar hafði
heimsótt. Á þessum ferðalög-
um var með henni aldavinkona
hennar ungfrú Lobb.
Ungfrú Morris gaf út af
mikilli prýði rit föður síns
nokkru fyrir ófriðinn mikla. Er
útgáfan í 24 bindum stórum
með forspjallsritgerðum eftir
Miss Morris. Tvö viðaukabindi
samstæð gáf hún svo út fyrir
tveimiii1 'árum og er þar í meðal
annars þýðing Morris á Egils
sögu, sem ekki hafði áður birst
og ekki var fullger þegar þýð-
arinn ljest (3. okt. 1936).
gSCTSii.--
Annars voði fram-
undan í vetur
Hvað gera byggingamenn nú?, spurði tíðinda-
maður Morgunblaðsins ólaf Pálsson, skrif-
stofustjóra Sambands meistara í bygging-
ariðnaðinum, í gær.
Byggingamenn munu enn á ný skrifa gjaldeyris- og inn-
flutningsnefnd og reyna að knýja þar enn á dyr, til þess að af-
stýra yfirvofandi vandræðum, sem af því hlýst, ef bygginga-
vinna í bænum stöðvast, svarar Ólafur Pálsson.
Þetta brjef verður sennilega
sent nefndinni í dag, en um
innihald þess er Morgunblaðinu
ókunnugt.
★
Það er ekki ófróðlegt að lesa
það sem Alþýðublaðið hefir um
þessi mál að segja í gær.
Fyrst skýrir blaðið frá því,
hvaða afstöðu fulltrúi Alþýðu-
fíokksins í gjaldeyris- og inn-
flutningsnefnd tók til málsins
í nefndinni. Og hver yar svo
bans afstaða? Hann sat hjá —
greiddi ekki atkvæði!
Alþýðublaðinu finst éðlilega
að einhver skýring þukfi að
fylgja þessari afstöðu fmltrúa
Alþýðuflokksins. Og hver er
svö ákýringin? Jú; hún er sú,
,;&ð í þessu máli, eins og í öll-
um gjaldeyrismálum eru það
fulltrúar bankanna í gjaldeyr-
isnefnd, sem hafa úrslitavald-
ið“! Og fulltrúar bankanna
höfðu, áð sögn Alþýðublaðsins
lýst’ ýfir því í nefndlnni, að þeir
teldu ekki fært —- vegna gjald-
eyrisvandræða —að veita um-
beðið viðbótarleyfi fyrir bygg-
ingaréfni. Þessi yfirlýsing full-
trúa bankanna hafði þau áhrif
á fulltrúa Alþýðuflokksíns í
nefndinni, að hann greiddi ekki
atkvæði. En einmitt með þessári
afstöðu sinni hefir fulltrúi Al-
þýðuflokksins sennilega leyst
fulltrúa bankanna undan því,
að þurfa að beita sínu synjun-
arvaldi.
En ef það er rj ett, sem Al-
þýðublaðið segir, að fulltrúar
bankanna ráði í raun og veru
öllu, hví er þá verið að halda
uppi þessu mikla og rándýra
bákni, gjaldeyris- og innflutn-
ingsnefnd, sem kostar þj'ðina
ógrynni fjár? Hví ekki að
spara þetta fje og láta fulltrúa
bankanna eða bankana sjálfa
annast þetta starf?
★
Það er fleira eftirtektarvert
um þessi mál í Alþýðublaðinu í
gær. Á þriðju síðu blaðsins er
holað niður út í horni skyn-
samlegri grein, eftir iðnaðar-
mann. Þar segir m. a. að hjá
einni verslun hjer austan fjalls
sjeu nú fyrirliggjandi birgðir
af aðeins einni tegund bygging-
arefnis, sem svarar 10 kr. á
hvern ibúa sýslunnar.
Hefir Alþýðublaðið athugað
hve miklar birgðir þessa saina^J
byggingarefnis ættu að vera
íyrirliggjandi í Reykjavík, ef
sömu höfðatölureglu væri
fylgt? Þær ættu að nema a. m.
k. 360 þús. krónum!
Finst Alþýðublaðinu nokkurt
rjettlæti í þessu? Finst því ekki
að hjer sje verið að níðast á
Reykjavík?
Vel á minst. Þegar bygginga-
FRAMH. Á SJÖTTTJ SÍÐU.
Mr.D.Lowthian
látinn
m
Mr. Lowthian.
Skeyti hefir borist um það, að
Mr. David Lowthian, íisk-
kaupmaður í Liverpool, liafi lát-
ist/síðastl. sunnxidag.
Mr. Lowthian var framkvæmda-
stjóri hlutafjelagsins Hampshire
Birrel & Go., Ltd., en það fjelag
hefir keypt fisk frá íslandi marga
mannsaldra.
Jafnframt var Mr. Lowthian
formaður í fjelagi hreskra fisk-
kaupmanna, Assoeiation of British
Saltfish 'Curers and Exportes,
kem stofnað var fyrir tveim ár-
um og hefir átt mikil viðskifti
við Sölusamband ísl. fiskframleið-
enda.
Mr. Lowthián kom hingað tií •
landS snemma í sumar til þess að
heilsa Upp á ýmsa viðskiftavini
að fornu og nýju og jafnframt
sjer til hressingar og heilsubótar.
Hann var mörgum íslendingam að
góðu kunnur.