Morgunblaðið - 19.10.1938, Side 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 19. okt. 1938.
Hðrvötn og ilmvðtn
Irá Afengisverslun ríkisins eru
mjög bentugar fækifærisgjafir.
Xek að mjer
brfefaskriftir á þýsku
brjefaskriftir á þýsku Og íslensk-þýskar Og
þýsk-íslenskar þýðingar.
INGÓLFURÁRNASON,
Víðimel 53. Símar: 5337 og 4510.
a r
til meira prófs.
Þátttakendur mæti fimtudag 20. þ. m. kl. 3 í fundar-
húsi K. F. U. M. við Amtmannsstíg.
—|---—---------—---------------------------------
Enn má sjá
HELLU-ofnana
í Sýningarskálanum hjá Haraldi.
---- Ódýrir, ágætir, íslenskir miðstöðvarofnar. -
Ný kenslubók í reikningi:
Dæmasafn
r i
fyrir Alþýðu- og gagnfræðaskóla.
Safnað hafa og samið
GUÐM. ARNLAUGSSON og ÞORST. EGILSON.
Verð kr. 3.00. — Fæst hjá bóksölum.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
EF LOFTUR GETUR ÞAÐ EKKI
ÞÁ HVER?
ÚR DAGLEGA
LlFINU
ooadDaaanaaa
□nuaooaaotnn
Frá Teodoras Bieliajekinas hefir blað-
ið fengið eftirfarandi kveðjnorð, sem
hann hað um að koma á framfæri til
atlra þeirra mörgu, sem greitt hafi götu
hans hjer á landi:
Nú, jiegaf jeg er að fara af landi
burt, heim til Lithauen, vildi jeg færa
öllum þeim, sem jeg hef kynst á íslandi,
þakkir inínar í'yrir góða viðkynningu,
og þá sjerstaklega þeim, sem hafa lið-
sínt mjer með ráðtim og dá'ð á cinhvem
hátt. Þótt gott sje að koma aftur heim,
þykif m jer samt leitt að fara burt frá
Islandi, Og þó teknr míg sárast að þurfa
að sbilja' við YKÍcur, fögru íslensku
yngismeyjar!
Það er mín einasta huggun, að jeg
vonast til þess að kóma hingað bráðum
aftur. Þegar jeg er kominn heim, mun
jeg fræða landa mína í ræðu og ritj um
Island og Tslendinga. Tegyvuoja Is-
lapdija! — Lifi ísland!
★
Dr. Jón Stefánsson, sem allir kann-
ast víð, ög dvalíð hefir langdvölum í
London, hefir sent, blaðinu eftirfarandi
orðsendingu:
★
Nú fer að líða að því, að Islendingar
taki að sjer utanríkismál sín. Þeim L,
lendingum, sem eru erlendis, er það
miklu Ijósará en þeim, sem sitja heima,
livað mikils virði það er að eigá máls-
metándi' menn utanlands til að taka
málstað íslendinga, þegar þörf er á því.
í Kielarfriðnum, 1814, ljetu Svíar
Dani halda fslandi, af því þeir vissu
ekki að ísland var í Noregs veldi en
ekki Dana veldi. Norðúrlandabúar vita
nú meira um ísland, en aðrir útloáding-
gir munu vera litlu fróðari uni <j>ss en
þeir hafa verið, j
★
Adam Rutherford befir nú í nærri tvö
ár ‘jgert íslandi og íslendingum tynxj-a
undir höfði en nokkur annar Englend-
iiigtir. Hann safnar saman öllum fslend-
ingum, sem hann veit um, jafnjjl<jkífvfe|
utan London og heldur mánaoaríega
samkomu fyrir. þá- Haim hefir a£ eigin
hvöt variö bæði fje og tíma til að styðja
íslensb málgfni og leiðbeina íslending-
um. Haun hefir þannig unnið líkt verk
ogjlaunaðúr konsúll mundi vinna. Væri
þvíivel við eigandi,, að honum væri
sýnd sú Viðurfeenning að bjóða honnm,
forriilega, þá stöðu, sem hnnii á ihargan
hátt hefir unnið til, hvort kwu annríki
leyfir honum það eða ekkí. En þó hanti
hafi haft annríkt, þá hefir hann hing-
að til, að ýmsu leyti, gert margt fyrir
íslendinga, seni jafnvel launaðtir kon-
súll mundí )áta ’ógert.
★ ■
iHargir hafa haldið, , að örnefnið
Eleiigingarbrekka á HelíisheiSi, ]>ar
seÁ. skíðklneán hafíi æft sig mikið
uiidanfarha vetur, dg þéir misjáfnlega
fimir,-'-viéí^-'gknfélt • ðriiifni. En! þáo er
sagt verá álVeg tíftt, kóniið til áf því,
hve margir hafa jvár fengið lögulegar
og margendurteknar býltur á skíðun-
um. v:,;-vv'. ■
Orðasv’einiþr er.'úm :þ,áð>: að einhver
„þefari“ hafi verið fjengdur á þessum
slóíSjum. En það er víst ekþi rjett.
★
Jeg er að velta því fyrir mjerj hvort
píanóspil sje ekki einskonar f.ngramól.
Byggin ga r ef nið
menn vorn hjer á dögunum að
herja á gjaldeyris- og innflutn-
ingsnefnd, reyndu þeir að fá
hinn nýja, sjálfkjörna forseta
Alþýðusambands íslands í lið
með sjer. En hann hafði altaf
svo mikið að starfa, að hann
mátti aldrei vera að því að
skrifa undir skjalið. Skyldi for-
setinn ekki hafa minna að
starfa nú? Væri ekki reynandi
fyrir Alþýðublaðið að athuga
þetta? Ekki myndi það vera í
anda hins fyrv. forseta Alþýðu-
sambandsins, að hafa aldrei
tíma til að sinna slíkum málum.
Gott væri einnig, ef Alþýðu-
blaðið vildi upplýsa það við
tækifæri, hvort þessar miklu
annir forseta Alþýðusambands-
ins stæðu í sambandi við störf
fyrir verklýðsfjelögin eða fyrir
flokksbrot Alþýðuflokksins,
sem nú sækir það fast, að fá
mann í ríkisstjórnina.
Sje það svo, að það sje hið
pólitíska annríki forsetans sem
þVí veldur, að hann hefir ekki
tíma til að sinna málum verka-
lýðsfjelaganna, væri þetta þá
ekki ný sönnun þess, að verk-
lýðsfjelögin eiga að vera óháð
stjórnmálaflokkunum? Þetta er
einnig til athugunar fyrir
flokksþingið, sem nú kemur
saman.
★
Annars er þetta mál, bygg-
ingavinnan í bænum svo mikið
alvörumál, að ekkert má láta
ógert til þess að fá það leyst.
Allir vita, að hjer í bænum
er um þéssar mundir mjög mik-
ið atvinnuleysi, og framundan
blasir voði á komanda vetri,
ef ofan á alt atvinnuleysið á að
bætast það böl, að öll bygg-
ingavinna stöðvist.
Það er með öllu tilgangslaust
í þessu sambandi að vera að
hamra á því, að Reykjavíkur-
bær vaxi of ört, og sá öri vöxt-
ur sje engum til góðs. Hjer
^verður að horfast í augu við
veruleikann, og vöxtur bæjar-
,ins verður ekki stöðvaður meS
niðurskurði eða stöðvun á inn-
flutningi byggingarefnis. Það
rhefir aðeins þau áhrif, að húsa-
^leiga í bænum stígur upp og'
jfólkið neyðist til að búa í heilsu
spillandi íbúðum.
Byggingar í bænum verða að
fylgjast með fólksfjölguninr^i.
Og í því mikla atvinnuleysi
sem nú herjar bæinn er bygg-
ingarvinnan einmitt besta hjápl-
in. Hún skapar geysimikla
vinnu og hún skapar nýja
skattgreiðendur til ríkis og
bæjar.
Dánarfregn. Sveinbjörn Iljálm-
arsson að Saprbæ í Eyjafirði and-
aðist á Sjúkrahúsi Akureyrar í
fyrrakvöld. Banamein hans var
hlóðeitrun. .
Eimskip. Gullíoss kom til Leith.
kl. 8 í gærkvöldi. ’Góoafoss er í
Ilamborg. Brúarfoss er á léio tu
London frá Reyðarfirð?. Dettifoss
fór vestur og norður í gærkvöldi
kl. 8. Lagarfóss Vár á Kópaskéri
í gær. Selfoss er á Önundarfirði.
JÖRÐIN OKKAR
OG VIÐ
FRAMH. AF FIMTU SÍÐU,
það ekki, ættu allir þeir foreldr-
ar, sem látá andlega velferð og
þroska bamanna sinna sig nokkru
skifta, að afla sjer þessarar ágsetu
bókar. Að mínu áliti er liún meir
en gimsteinsvirði fyrir verðandi
og vitþyrsta æsku, því bókin opn-
ar fyrir manni ýmsa stærstu leynd
ardóma lífsins og tilverunnar.
Fyrsta vaxtarskilyrði manns-
andans er þekking á því sem að
báki liggur —- þekking á þeirri
braut sem tnamisandinn er þegar
búinn að fara. Þá fvrst er hægt að
íikra sig á leið til ankinnar þekk-
ingar — til hækkandi framtíðar.
Og því geta foreldrar enga gjöf
gefið barni sínu betri en skilyrði
til vaxandi vits, og atikna mögu-
leíka til að njóta þeirrar þekking-
ar sem þegar er fengin. Það gera
þeir, með því að gefa barninu
bókina „Jörðin okkar og við“ ---
eina af bestn barnabókum sem til
eru á íslenskri tnngu.
Þorstelnn Jósepsson.
B.v. Tryggvi gamli kona frá
Englandi í gær.
gmc wmum aÁiðvMm!,
Við hússtörfiji er góð birta, þ. e. mikið og gott ljós,
naúðsynleg. Ljósið frá innan-möttu Osram-D-
Ijóskúlunni ér ódýrt, þessvegna getið þjer veitt yður
góða birtu ef þjer notið hana.
Biðjið ávalt um
gæðakúluna heims-
frægu: innan-matta.
Ddoctfmtm-Jíídutta með átjm/Xav-dmifdmum,
sem íwjcfáic tiita stccuumyd&tu