Morgunblaðið - 19.10.1938, Page 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 19. okt. 1938^
IDanmöi’ku er mál eitt á döf-
inni, sem vakið hefir mikla
athygli og umtal í blöðunum.
Erfingjar konu einnar, frú
Bekkevold, hafa höfðað mál gegn
lækni frúarinnar, Alexander Brön
um. Deilan stendur um rjett dauð-
veikrar konu til að ákveða hvað
verður um eignir hennar, og um
læknirinn, sem ekki vill svíkja
loforð sitt. Forsaga málsins er í
fáum orðum þessi:
F'rú Bekkevold. sem gekfe með
ólæknandi krabbamein, bjó með
syni sínum, en átti auk þess dótt-
ur, sem er gift. Sjálf var frúin
skilin frá manni sínum.
Frúin hafði árangurslaust leit-
að lækninga við sjúkdómnum og
dag nokkurn gerði hún boð eftir
fjölskyldlækninum, Alexander
Brönum yfirlækni og bað hann
fyrir pakka, sem hún fól honum
að geyma þar til sonur hennar
yrði 25 ára gamall. Þá átti son-
urinn að fá pakkann og það, sem
í honum var.
Yfirlæknirinn tók við pakkanuin
og íofaði að gera eins ’og frúin
iagði fvrir hann. Læknirinn
geymdi pakann í bankahólfi sínu.
Skömmu síðar framdi konan
sjálfsmorð.
iÞegar pakkinn var opnaður
reýndist vera í honum sparisjóðs-
bók og verðbrjef að upphæð 16000
krónur. Erfingjar frú Bakkevold,
aðrir en sonurinn, líta svo á, að
frúin hafi ekki haft leyfi til að
gefa syni sínum þetta fje án þess
ao gera erfðaskrá, og krefjast
þess, að læknirinn afhendi dánar-
búinu pakkann til þess að hægt
verði að skifta fjenu milli allra
erfingjanna.
Læknirinn hefir neitað að
verða við þessu og segist ekki
muni afhenda pakkann fyr en
dómur sje fallinn í málinu.
★
Pegar þeir Ilitler og Chamber-
lain ræddust við á dögunum
í Godesberg, voru tveir túlkar
viðstaddir, Þjóðverjinn Schinidt
og Englendingurinn Kirkpatriclc.
Aðeins annar þeirra, Schmidt, íief-
ir þá atvinnu að vera túíkur.
þlann var í mörg ár túlkur hjá
Þjóðabandalaginu í Genf áðúr eii
Þýskaland sagði sig úr því.
Dr. Schmidt er tungumálasnill-
ingur. Hann talar reiprennandi 7
tungumál fyrir utan sitt eigið
1 móðurmáí, en hann þýðir ekki
nema þrjú þeirra, ensku, frönsku
og ítölsku. Það gerir hann líka
alveg lýtalaust og málin kann
hann svo vel, að hann getur þýtt
úr ítölsku á frönsku og úr frönsku
á ensku og yfirleitt leikið sjer að
þessum málum eins og' honum sýn-
ist.
Þegar Lansbury gamli kom tií
Berlín var Schmidt túlkur hans, og
er Lansbury kom heim gat hann
þess, að Schmidt væri þestu túlk-
ur, sem hann nokkru sinni liefði
hitt.
Breski túlkurinn í Godesberg,
Mr. Kirkpatriek hefir verið aðal-
ritari í bresku sendisveitinni í
Berlín síðan 1933 og er álitinn
vera besti þýskumaðurinn af öll-
um erlendum sendisveitarstarfs-
mönnum í Berlín,þó franski sendi-
herrann, Poncet sje tekínn með,
en hann er doktor í þýskum bók-
mentum við Sorbonneháskólann.
★
í Bússlandi búa Í70 miljónir,
segir danskt blað, en það er skrítið
hvað maður heyrir lítið af hinum
169.999.999 íbúunum.
í ★
Þrettán ára gamall piltur frá
Bandaríkjunum, Bobby Stab, hefir
ferðast 20.000 kílómetra sem
laumufarþegi. Hann strauk að
heiman í fyrra og er nú nýkom-
inn heim, eftir að hafa ferðast
kringum hnöttinn og mest af leið-
inni sem laumufarþegi.
★
MÁLSHÁTTUR.
Sá hefir gæfu, sem Guð vill.
Jfoufts&afuw
Reynið nýja hárvatnið Tricho-
san — S. Gerir fölt hár glans-
andi og fallegt. Eyðir flösu og
læknar hárlos. Er jafn gagnlegt
konum sem karlmönnum. Fæst
í rakarastofunni í Eimskipafje-
lagshúsinu. Sími 3625.
Kaldhreinsað þorskalýsi sent
um allan bæ. Björn Jónsson,
Vesturgötu 28. Sími 3594.
Ottoman og 2 stoppaðir stólar
og stólkerra til sölu nú þegar,
Bræðraborgarstíg 15 (uppi).
FóIksbíII í góðu standi óskast
keyptur. Uppl. í síma 4094.
Ferðagrammófónn lítið not-
aður ásamt mörgum plötum, til
sölu með tækifærisverði á Urð-
arstíg 12. Sími 1615.

Sokkaviðgerðin, Hafnarstræti
19, gerir við kvensokka, stopp
ar í dúka, rúmföt o. fl. Fljót af
greiðsla. Sími 2799. Sækjum,
sendum.
Fóta-aðgerðir. Geng í hús og
veiti alskonar fóta-aðgerðir. —
Unnur Óladóttir. Sími 4528.
DCttSTLœO'L
Skerjaf jörður. 1 Skerjafirði
óskar einhleypur maður eftir
vistlegu herbergi með ljósi og
hita og ræstingu frá næstu mán-
a’ðamótum. Upplýsingar í síma
2761 kl. 12—2 daglega.
Smokingföt á meðalmann til
sölu. Uppl. í síma 1903.
Til útsaums. Ábyrjaðir púð-
ar og fl. Hverfisgötu 21, aust-
urdyr uppi, kl. 2—4 nema
föstudaga og laugardaga. Inga
Lárusdóttir.
Kjötfars og fiskfars, heima-
tilbúið, fæst daglega á Frí-
kirkjuvegi 3. Sími 3227. Sent
heim.
Kaupum flöskur, flestar teg-
undir, soyuglös, dropaglös með
jskrúfuðu loki, whiskypela og
jbóndósir. Sækjum heim. Versl.
Hafnarstræti 23 (áður B..j3* í.)
Sími 5333.
Kaupum flöskur, flestar teg.
jSoyuglös, whiskypela, meðala-
'glös, dropaglös og bóndósir. —
Versl. Grettisgötu 45 (Grettir).
Sækjum heim. Sími 3562.
ÍJíC&yitnLncjav
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
Slysavarnafjelagið, skrifstofa
Hafnarhúsinu við Geirsgötu.
Seld minningarkort, tekið móti
gjöfum, áheitum, árstillögum.
j Bifreiðastöðin Geysir. Símar
1633 og 1216. Góðar bifreiðar
upphitaðar. Opin allan sólar-
hringinn.
Borðið daglega 4 rjetti, góð-
an mat. Kr. 1,25 fyrir karla^.
kr. 1,00 fyrir dömur. Seljum;
nýsoðin svið á kr. 1,00 með
rófustöppu. Matstofan Royal„.
Túngötu 6, sími 5057.
Blandað
Hænsafóður
í sekkjum og lausri vigt..
vtsm
Laugaveg 1. Fjölnisveg 2.
(J
éröbréfabankini
9
c Austcrrslr. 5 símí 5652.Opi6 kl.11-12o^-1-'
annast kaup og sölu allra
YERÐBRJEFA.
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiim'.miiitiiimiiiiiiiiiiiiiit
| Liffur, H|örlu |
| og Svið. |
| Nýtt dilkakjöt í smásölu og 1
heilum skrokkum.
I Jóh. Jóhannsson
= Grundarstíg 2. Sími 4131.
5
=s
3
3
iiiimimiiiiiiiiiiitimmiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiimiiiiiiiiiiniiimi’
Kaupum flöskur, stórar og
smáar, whiskypela, glös og bón-
dósir. Flöskubúðin, Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395. Sækjum
heim. Opið 1—6.
ódýrir frakkar fyrirliggj-
andi. Guðmundur Guðmundsson
döriiuklæðskeri. Kirkjuhvoll.
Tintburverslun
1 ?. W. 'Jacabsen & 5ön R.s.
Stofnuð 1824.
=
= Símnefni: Granfuru — 40 Uplandsgade, Köbenhavn 8.
=H Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá Kaup-
^ mannahöfn. ---- Eik til skipasmíða. - Einnig heila
skipsf&nna frá Svíþjóð og Finnlandi.
Hefi verslað við ísland í circa 100 ár.
HARGARET PEDLER:
DANSMÆRIN WIELlTZSKA 68.
Það leið hálftími, áður en Gillian loksins tókst að
fá konuna til þess að segja þeim, hvar Michael væri.
Það kom í Ijós, að hann liafði verið beðinn að mála
mynd af ítalskri hefðarkonu og var í Rómaborg. Gillian
varð mjög einbeitt á svip, er hún heyrði það.
„Jeg fer til Róm“, sagði hún í ögrandi róm, og Dan
gat ekki stilt sig um að brosa.
„Já, eðlilega“, svaraði hann. „Og jeg kem auðvitað
með j7ður“, bætti hann við.
„Þjer eruð besti maður, Dan“, sagði hún allra mildi-
legast. „Jeg var danðhrædd um að þjer mynduð koma
með þá tillögu að senda Michael skeyti, eða eitthvað
því um líkt. Jeg treysti engu slíku framar“.
Hún sendi því aðeins skeyti til lafði Arabellu og
sagði henni hvert þau ætluðu, og nokkrum klukku-
stundum síðar óku þau suður á bóginn í hraðlest-
i.nni. Þau ferðuðust dag og nótt, og Gillian var mjög
þreytt, er þau loksins komu til Ítalíu
Ný vonbrigði biðu þeirra, er þau komu á gistihúsið,
þar sem frú Ribot hafði sagt þeirn að Quarrington
byggi. Þar var þeim sagt, að hinn frægi málari hefði
farið þaðan fyrir tæpum mánuði. En hóteleigandinn
hafði heimilisfang hans, og það fjekk Gillian.
„Ó, hann er í Normandi“, sagði hán innilega von-
svikin. „I Armanches! Dan, við verðum að fara aftur
til París og þaðan út að ströndinni“.
„Já“, svaraði hann. „En þjer farið ekki hjeðan fyr
en á morgun!“
„Jú, jeg verð‘% sagði Gillián. „Við megum ekki
missa eina mínútn“.
„Við megum betur við því að missa einn dag, en
þrjá eða fjóra, en það gerum við, ef þjer verðið yfir-
fallin af þreytu á Ieiðinni“.
„Það kemhr ekki til“, andmælti liún.
„Jæja, það er ágætt. Engu að síður höldum við
kyrru fyrir hjer til morguns, svo að þjer getið fengið
heilnæman nætursvefn í nótt“.
„Jeg gæti hvort eð er ekki sofið“, sagði hún. „Við
skulum leggja af stað strax. Dan, jeg bið yður —“.
Hún skjögraði óg fálmaði með höndnnum út í loft-
ið. Dan náði rjett aðeins að grípa hana, áður en hún
fjell í yfirlið.
Viku seinna rann lestin inn á brautarstöðina í Bay-
eux, og Gillian stökk á fætur, föl og veikluleg.
„Hanaingjúnni sje lof, að við loksins erum komin
Iiingað!“ hröþaði hún.
Storran tók í hönd hennar og studdi hana, meðan
lestin nam staðar.
„Já, loksins erum við komiu", sagði hann. „Nú er
að finna ökutæki og komast til Armanches!“
Eins og hann hafði spáð, hafði þeim seinkað, vegna
þess að Gillian hafði gefist upp af þreytu og orðið að
liggja rúmföst í nokkra daga á gistihúsinu í Róm.
Þegar hitasóttin rjenaði, svaf hún tímum saman.
Ilinn þreytti líkami krafðist uppbótar fyrir allar vök-
urnar á ferðalaginu. Og Dan fjekst ekki til þess að
halda ferðalaginu áfrain, fyr en eftir fjóra daga, og
þá Ijet hann tilleiðast eingöngu vegna þess, að hann
óttaðist að Gillian myndi verða alvarlega veik af á-
hyggjum yfir frekari töfum.
Armanches var lítið og fáment sjávarþorp. Hin
fagra strönd staðarins lokkaði marga fe'rðamenn þang-
að, og það var gestkvæmt á litlu og gamaldags kránni.
Húsfreyjan heilsaði þeim brosandi með rjóðar kinn-
ar Þegar þau mintust á Quarrington, færðist samúðar-
svipur yfir hið góðlegá andlit hennar.
Hún sagði, að hann væri þarna, en að hann liefði
verið mjög veikur af inflúensu. Hefði fengið hana
daginn sem hann kom, fyrir rúmum mánuði. En riú
væri hann á hatavegi.
Hún varð áhyggjufull, þegar hún vissi, að þau ætl-
uðu að tala við hann, en bauðst þó til að spyrjast fyrir
um það, hvort hann vildi taka á móti þeim. Grey!
Hjet frúin Grey? Þá átti hún símskeyti hjá henni!
Gillian var mjög óróleg, er húsfreyjan fór af stað,
tíl þess að sækja skeytið.
Gat ]>að verið, að Magda hefði þegar----------? Nei,
]>að var útilokað. Lafði Arabella myndi sjá um, að það
kæmi ekki fyrir. Gillian treysti henni til þess að sjá
um hvaða vandamál sem var. Engu að síður höfðu þtu
sent henni heimilisfang sitt í Normandie.
Gillian reif upp skeytið og þau lásu það sanian:
„Magda er fast ákveðin í því að fara til London á